ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
خراسان به روایت خراسان
تعداد بازدید : 30
12دی ماه 1353
خاموشی در خاموشی
43سال پیش در چنین روزی، روزنامه خراسان نوشت:
شرکت برق تربت جام که وابسته به برق منطقه خراسان می‌باشد، بر اثر خاموشی‌های مکرر، مردم را به ستوه آورده است؛ سابق بر این که روشنایی شهر به وسیله شهرداری و با همان چند دستگاه موتور فرسوده تامین می‌شد، هرگز این وضع و حال را به خود ندیده بود.اکنون مراجعات مکرر اهالی به مسئولین شرکت و اعلام عدم رضایت از برق شهر کوچک ترین اثر مثبتی نداشته است و در حال حاضر به علت همین بی‌توجهی ها تعدادی تلویزیون، یخچال و وسایل برقی مردم سوخته و چه بسا اتفاقی افتاده، اما به هنگام مکالمه کاری، ساعت‌ها برق خاموش شده و ناراحتی برای ارباب رجوع فراهم ساخته است.شایسته است وزارت آب و برق به این امر مهم رسیدگی و نسبت به خواسته مشروع اهالی بذل توجه نموده و برای همیشه به بی سر و سامانی برق این شهر خاتمه دهد و رفاه حال مردم این سامان را تامین نماید.
14هزار جوجه خروس وارد مشهد شد
برای اصلاح نژاد مرغ و خروس، 14هزار جوجه خروس به کشور وارد شد.وزارت جهاد کشاورزی و منابع طبیعی اعلام کرد که ورود جوجه خروس توسط بخش خصوصی و با موافقت سازمان دام پروری انجام گرفته است.جوجه خروس های وارداتی از نژاد اصیل بوده و از نظر اصلاح نژاد نقش مهمی خواهد داشت.
دانش آموزی که اتومبیلی سرقت کرده بود بازداشت شد
جوان محصلی که یک دستگاه اتومبیل ژیان را از خیابان جهانبانی مشهد سرقت کرده بود و قصد داشت آن را به نیشابور ببرد در جاده به وسیله مامورین پلیس راه دستگیر شد.متهم که یوسف نام دارد، همراه پرونده متشکله به دادسرا اعزام شد و به اتهام سرقت اتومبیل با صدور قرار بازداشت روانه دادسرا شد.
پیرزن سارق
زن 69ساله‌ای که مرتکب سرقت کیف پول محتوی 9100ریال وجه نقد از جیب زائری در حرم مطهر شده بود، دستگیر شد.متهمه همراه پرونده متشکله به دادسرا اعزام شد و با صدور قرار بازداشت، روانه زندان گردید.
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 43
نمای تاریخی
عکسی قدیمی از هتل هما(هایت) مشهد - سال 1353
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 23
اینفوگرافیک
طراح: سوسن موحدزاده - گردآوری: مریم عندلیب -
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 0
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گفت و گو با شهروند مشهدی که از خلاقیت اش برای امور خیریه استفاده کرده است
تعداد بازدید : 45
کتابخانه مهربانی
نویسنده : مهدی عسکری
از همین کتابخانه ای که بدون چفت و بست و برای گسترش فرهنگ کتابخوانی جلوی خانه اش ایجاد کرده، می توان معنی تفاوت را در سبک و شیوه نوع دوستی اش متوجه شد؛ کتابخانه ای که هر روز پر می شود اما برای خالی شدنش هیچ نگرانی در دل ندارد و رفتن کتاب هایش را هزینه گسترش فرهنگ کتابخوانی می داند. «سیدجعفر مظلومی»، نجار خوش سلیقه خیابان فکوری 90 مشهد، بسیاری از ایده هایش را برای اولین بار اجرا کرده، اما هنوز هم فهرستی بلند بالا از ایده های اجرا نشده اش روی کاغذ مانده است. او می گوید: تمام هدفم از ایجاد این کتابخانه کوچک مبارزه با جهل است؛ این که درون آدم ها را قلقلک دهم برای مطالعه بیشتر. اساسا نیتم قدردانی از جایگاه کتاب است و تغییر در عادات کسانی که دایم سرشان در تلفن همراه است و به بیماری فضای مجازی دچار شده اند.
کتابخانه ای برای همه
او ادامه می دهد: ایده اولیه کتابخانه را از شش ماه قبل دنبال می کنم، اما به تازگی به سرانجام رسید. شروع به کتاب جمع کردن کرده ام. مسئولان انتشارات به نشر هم من را در فضای مجازی پیدا و کتاب هایی به این کتابخانه هدیه کردند. تا به حال نیمی از پنج هزار جلد کتاب شخصی ام را داخل این کتابخانه گذاشته ام و از دستشان داده ام. می پرسم «ناراحت ربوده شدن کتاب های تان نیستید؟» و می گوید: ابدا، بسیار خوشحالم که برای کتابخوانی مردم تلاش می کنم. هرقدر هم کتاب های این کتابخانه را ببرند باز تا روزی که زنده ام برای جایگزین کردن کتاب ها اقدام می کنم، ضمن این که دوستان خوبی دارم که در تأمین کتاب ها به من کمک می کنند. او می افزاید: حاضرم برای تأمین کتاب و خالی نماندن این کتابخانه حتی کتاب گدایی کنم. من حتی با کتاب فروشی های بزرگ مشهد صحبت کرده ام تا کتاب هایی را که دیگر بازار ندارند هم به من بدهند. او که کار خود را آشتی با کتاب نام گذاری کرده، به جز این کتابخانه ابتکارات برجسته دیگری هم دارد.
آتلیه ای برای پذیرایی از مهمانان
این شهروند خلاق می گوید: برای اجرای بسیاری از نوآوری ها دوستانم با من همراهی کرده اند، ضمن این که همراهی خانواده ام برای بسیاری از طرح ها و خلاقیت ها نعمت بزرگی بود. او گوشه گوشه خانه اش را از خلاقیت پر کرده است. روی دیواره چوبی دکور آشپزخانه اش نام خدا را با عبارات مختلف نوشته است، یک سرسره بزرگ با چوب و ام دی اف ساخته که سنگین وزن ترین افراد هم می توانند از آن استفاده کنند، قبل از اتاق مهمانان تاب بزرگی از سقف آویخته که در استحکام کامل است و حتی بزرگ ترها بیشتر از بچه ها طرفدارش شده اند. وارد اتاق مهمانانش که می شوی، تختخواب هایی ویژه برای مهمان ها ساخته است و توری ضخیم و محکمی را با چفت و بست بسیار ایمن به سقف متصل کرده که صرفا برای مطالعه است و دو نفر همزمان می توانند زیر نور چراغی خاص با کم و زیاد کردن میزان روشنایی به مطالعه بپردازند. بعد از آموختن هنر عکاسی، داخل پذیرایی خانه آتلیه ای دست و پا کرده و یکی از پذیرایی هایش برای عکس گرفتن و چاپ عکس روی شاسی یا لیوان و هدیه آن به مهمانان است.
روی یکی دیگر از دیوارهای خانه اش شعار جالبی نوشته است؛ هدف تجربه عقل است، هر کس به اندازه عقلش با ادب است. او تمام دیوارهای خانه را طوری طراحی کرده که همانند تخته وایت برد قابل نوشتن و پاک شدن است. برای تربیت نسلی دوستدار طبیعت، کارهای زیادی کرده، از فتح دماوند و تمام قله های استان گرفته تا ترویج فرهنگ دوچرخه سواری به اتفاق پسرش و رکاب زدن در جزیره قشم، هرمز و هنگام، همه را انجام داده است. او حتی 24 سال قبل با اصرار خودش جسدش را برای اتاق تشریح دانشجویان، به دانشگاه علوم پزشکی وقف و این قرارداد را محضری هم کرده است. او حتی با هزینه شخصی اش پنج هزار نهال در رضا شهر کاشته که به این کار خود می بالد. هر از گاهی نان و حلوا می خرد و برای معتادان متجاهر می برد. می گوید: سرباز که بودم در سرویس بهداشتی های بین شهری آینه ها را تمیز می کردم. مسجد که می روم برای خودم وظیفه کرده ام که تمام کفش ها را جفت کنم. او حتی داخل پاگرد پله های آپارتمانش سکوهای چوبی برای استراحت افراد مسن ایجاد کرده است.
آبخوری برای حیوانات
از دیگر اقدامات جالب توجه او ایجاد آبخوری برای گربه ها، پشت دیوار خانه اش است. می گوید: 10 سال قبل بود که جرقه ای در ذهنم زده شد. یکی از دوستانم می گفت واقعا گربه ها کجا باید بروند و آب بخورند؟ خیلی فکر کردم. قبلا جوی آب در رضا شهر خیلی آب داشت. خوشبختانه این ایده خوب پیاده شد و گربه و سگ های زیادی برای آب خوردن به این جا می آیند. در آمریکا عکس این آبخوری در فیس بوک طرفداران بسیاری پیدا کرد.
آری، او یک شهروند نمونه واقعی است، عاشق کتاب، دوستدار حیوانات، امین طبیعت ...
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 27
حکمت روز
امام علی (ع)
وای بر آنکه در خواب (غفلت) است! چه زیانکار است! عمر او کوتاه شده است و پاداش او کم.
عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 504، ح 9239
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 34
مناجات
خواجه عبدا... انصاری
الهی! مرا دردی است که بهی مباد
این درد مرا صواب است
با خرسندی دردمندی به درد خود
کسی را چه حساب است .
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 56
شهر و استان در شبکه‌های اجتماعی
رضا رفیع مجری تلویزیون و طنزپرداز خراسانی در مصاحبه ای با «جام جم» از دلایل ورودش به عالم طنز و طنازی گفت: من طنز را انتخاب نکردم، بلکه طنز مرا انتخاب کرد! خدا این استعداد را به من داد و من پیگیری‌اش کردم و به این جا رساندمش. روزگار مرا هل داد به تهران و در شرایط کنونی زندگی در تهران هم برای خودم مفید است هم برای پیشرفت طنز و مسیری که در رسانه شروع کرده‌ام. اگر امکانات کار و فعالیت در تربت حیدریه به اندازه تهران وجود داشته باشد همین امروز چمدانم را برمی‌دارم و بلیت رفت و برنگشت قطار به مقصد تربت حیدریه را می‌گیرم و می‌روم بغل مادرم می‌نشینم و هر روز دستش را می‌بوسم. او درباره شهرش تربت حیدریه نیز گفت: بچه‌هایی که در شهرستان و در دل طبیعت زندگی می‌کنند معمولا صبورتر و نجیب‌تر هستند. انسان‌ها وقتی بزرگ می‌شوند شاید به دلایل مختلف تغییر کنند، اما کودکان و نوجوانان که سرشت آن ها متاثر از طبیعت پیرامون است در شهرستان‌ها و روستا‌ها این دوران را بهتر سپری می‌کنند. همین طبیعت کمک می‌کند که استعدادهای بی‌نظیری هم داشته باشند که البته بیشتر اوقات به دلیل نبود امکانات روی این استعدادهای درخشان گرد و غبار می‌نشیند !
فریدون جیرانی کارگردان خراسانی سینما به تازگی در گفت وگویی با روزنامه شهروند، از دلایلش برای فیلم‌سازی در یک ژانر متفاوت و جدید گفت؛« یک فیلم ساز وقتی به حوالی ٦٠سالگی می‌رسد و حس می‌کند ده‌ها فیلم نساخته دارد و به احتمال زیاد فرصتی برای ساختن این ها نخواهد داشت، دلش می‌خواهد تجربه‌ای داشته باشد که تا به حال نداشته. فیلمی بسازد که تا به حال نساخته. فیلم ساز ٣٠ یا ٤٠ساله ممکن است سال‌ها فرصت تجربه‌‌کردن در ژانرهای مختلف را داشته باشد، اما من در ٦٠سالگی این فرصت‌ها را ندارم و باید در همین فرصت‌های کم فیلم‌هایی را که دوست دارم، بسازم.»
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
عکسی قدیمی از هتل هما(هایت) مشهد - سال 1353
از همین کتابخانه ای که بدون چفت و بست و برای گسترش فرهنگ کتابخوانی جلوی خانه اش ایجاد کرده، می توان معنی تفاوت را در سبک و شیوه نوع دوستی اش متوجه شد؛ کتابخانه ای که هر روز پر می شود اما برای خالی شدنش هیچ نگرانی در دل ندارد و رفتن کتاب هایش را هزینه گسترش فرهنگ کتابخوانی می داند. «سیدجعفر مظلومی»، نجار خوش سلیقه خیابان فکوری 90 مشهد، بسیاری از ایده هایش را برای اولین بار اجرا کرده، اما هنوز هم فهرستی بلند بالا از ایده های اجرا نشده اش روی کاغذ مانده است. او می گوید: تمام هدفم از ایجاد این کتابخانه کوچک مبارزه با جهل است؛ این که درون آدم ها را قلقلک دهم برای مطالعه بیشتر. اساسا نیتم قدردانی از جایگاه کتاب است و تغییر در عادات کسانی که دایم سرشان در تلفن همراه است و به بیماری فضای مجازی دچار شده اند.
رضا رفیع مجری تلویزیون و طنزپرداز خراسانی در مصاحبه ای با «جام جم» از دلایل ورودش به عالم طنز و طنازی گفت: من طنز را انتخاب نکردم، بلکه طنز مرا انتخاب کرد! خدا این استعداد را به من داد و من پیگیری‌اش کردم و به این جا رساندمش. روزگار مرا هل داد به تهران و در شرایط کنونی زندگی در تهران هم برای خودم مفید است هم برای پیشرفت طنز و مسیری که در رسانه شروع کرده‌ام. اگر امکانات کار و فعالیت در تربت حیدریه به اندازه تهران وجود داشته باشد همین امروز چمدانم را برمی‌دارم و بلیت رفت و برنگشت قطار به مقصد تربت حیدریه را می‌گیرم و می‌روم بغل مادرم می‌نشینم و هر روز دستش را می‌بوسم. او درباره شهرش تربت حیدریه نیز گفت: بچه‌هایی که در شهرستان و در دل طبیعت زندگی می‌کنند معمولا صبورتر و نجیب‌تر هستند. انسان‌ها وقتی بزرگ می‌شوند شاید به دلایل مختلف تغییر کنند، اما کودکان و نوجوانان که سرشت آن ها متاثر از طبیعت پیرامون است در شهرستان‌ها و روستا‌ها این دوران را بهتر سپری می‌کنند. همین طبیعت کمک می‌کند که استعدادهای بی‌نظیری هم داشته باشند که البته بیشتر اوقات به دلیل نبود امکانات روی این استعدادهای درخشان گرد و غبار می‌نشیند !
فریدون جیرانی کارگردان خراسانی سینما به تازگی در گفت وگویی با روزنامه شهروند، از دلایلش برای فیلم‌سازی در یک ژانر متفاوت و جدید گفت؛« یک فیلم ساز وقتی به حوالی ٦٠سالگی می‌رسد و حس می‌کند ده‌ها فیلم نساخته دارد و به احتمال زیاد فرصتی برای ساختن این ها نخواهد داشت، دلش می‌خواهد تجربه‌ای داشته باشد که تا به حال نداشته. فیلمی بسازد که تا به حال نساخته. فیلم ساز ٣٠ یا ٤٠ساله ممکن است سال‌ها فرصت تجربه‌‌کردن در ژانرهای مختلف را داشته باشد، اما من در ٦٠سالگی این فرصت‌ها را ندارم و باید در همین فرصت‌های کم فیلم‌هایی را که دوست دارم، بسازم.»
