هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 478 ، ح  54

خداوندا!
هرکه در تو رسید غمان وی برسید، هرکه ترا دید جان وی بخندید.
بناز ترا از ذاکران تو در گیتی کیست؟ و بنده را اولی‌تر از شادی تو چیست؟
ای مسکین تو خود یادکرد و یادداشت وی چه شناسی؟ سفرنکرده منزل چه دانی؟
دوست ندیده از نام و نشان وی چه خبر داری؟   
خداوندا!
هرکه شغل وی تویی شغلش کِی به سر شود؟ هرکه به تو زنده است هرگز کِی بمیرد؟
جان در تن گر از تو محروم ماند چون مرده زندانی است
 زنده اوست به حقیقت کش با تو زندگانی است
 آفرینِ خدای بر آن کشتگان باد که: مَلَک می گوید: زندگانند ایشان.
 

بقال به خاطر تخم مرغ فاسد کتک خورد

42  سال پیش در چنین روزی، روزنامه «خراسان» نوشت:
فروشنده‌ای تخم‌مرغ فاسد به مشتری فروخت و چند دقیقه بعد کتک مفصلی خورد و روانه بیمارستان گردید.
ساعت حدود یک بعد از ظهر بود که محمد مطابق معمول همه روزه، تندتند جواب مشتری‌ها را می‌داد و مرتبا در پشت میز کارش مشغول کشیدن اجناس در ترازو و دریافت و پرداخت پول بود. در همین اثنا جوانی به نام رحمان در حالی که یک ماهیتابه در دست داشت و داخل آن مقداری تخم مرغ گندیده بود، جلو آمد و به مغازه دار گفت: آقا! این تخم مرغ‌هایی که به من دادی فاسد بود، آن‌ها را عوض کن. صاحب مغازه در پاسخ گفت: به من مربوط نیست. من که داخل تخم‌مرغ‌ها نیستم تا از وضع آن‌ها اطلاع داشته باشم، هیچ‌گاه پس نمی‌گیرم. از مشتری اصرار و از مغازه‌دار انکار. سرانجام چون کار مباحثه بالا گرفت، رحمان ماهیتابه محتوی تخم‌مرغ‌های نیمه پخته را بر سر صاحب مغازه کوبید.
این اتفاق محمد را به خشم آورد و نامبرده برای جبران این اهانت، با سنگ ترازویی که در دستش بود، به مشتری حمله ور شد، سنگ ترازو به شانه مشتری خورد و او را مجروح نمود و رحمان که به شدت از این جریان برآشفته بود، با ماهیتابه به مغازه دار حمله کرد و آن قدر او را زیر ضربات پی در پی گرفت که محمد با حالتی وخیم در حالی که از سر و صورتش خون جاری بود، به روی زمین درغلتید. با مداخله چند مشتری که ناظر جریان بودند، منازعه فیصله یافت و مغازه‌دار مجروح به بیمارستان منتقل گردید.
اما جالب اینکه مشتری در عوض جنس فاسدی که تحویل گرفته بود، تا تخم مرغ تازه نگرفت، اجازه نداد صاحب مغازه را از مغازه بیرون ببرند. جالب تر اینکه هنوز مشتری جسور با تخم‌مرغ‌های سالم وارد خانه‌اش نشده بود که توسط مامورین انتظامی دستگیر شد و جهت روشن شدن وضع بحرانی مجروح، به کلانتری اعزام گردید ولی در این میان معلوم نشد که مغازه‌دار از مشتری شاکی شد یا بالعکس مشتری از صاحب مغازه شکایت کرد؟

*توفان شدید شهر مشهد را تاریک کرد
توفان و باران و تگرگ ناگهانی شهر مشهد را فراگرفت و خساراتی را وارد ساخت.
بیش از یکصد درخت ریشه‌کن شد و مردی در اثر اصابت شیشه مصدوم گردید. حدود ساعت چهار بعد از ظهر روز جمعه آسمان صاف و آرام مشهد ناگهان دگرگون شد و توفان و باد شدیدی مشهد و حومه آن را فراگرفت.
توفان دقایقی آن قدر شدید بود که همه جا را تیره و تار و آسمان را تاریک ساخت.
شدت توفان با آنکه در حدود 14دقیقه بود، باعث شد تا در همین دقایق تعدادی درخت بزرگ و کهنسال، در خیابان های احمدآباد و سعدآباد کمرشکن و ریشه‌کن گردد و سقوط آن‌ها خسارت‌هایی را به بار آورد.

تصاویر نوستالژی خود  با نماهای مشهد قدیم را به 09393333027 ارسال کنید

برزو ارجمند به مناسبت چهلمین روز درگذشت عارف لرستانی در پستی، یاد این هنرمند محبوب سریال های طنز را گرامی داشت.

یک تانکر مجهز به آخرین مدل سیستم خنک سازی

مختار ثائقی، بازیگر با انتشار این عکس در اینستاگرامش نوشت: سریال  (سِرّ دلبران) کارگردان آقای محمد حسین لطیفی عزیز. در کنار دوستان گلم فرهاد جان قائمیان و برزو ارجمند مهربون. 

این هم عکسی از شکوفه های بهاری در روستای رضوان مشهد

رضا عنایتی در تازه‌ترین پست اینستاگرامی اش،  برای استقلالی‌ها، یک برد خوب را آرزو کرد.
 

اتحادیه صنفی تولیدکنندگان پوشاک از اوایل اردیبهشت ماه تصمیم گرفت کمپینی جهت حمایت از خرید پوشاک ایرانی و تحقق اقتصاد مقاومتی راه اندازی کند که حمایت بسیاری را در پی داشت. یکی از حامیان این طرح، داریوش ارجمند، پیشکسوت خراسانی عرصه هنر و سینمای کشورمان بود. «عصر اقتصاد» به نقل از این هنرمند نوشت: از تولید ایرانی حمایت می کنیم اما دو مسئله وجود دارد؛ مسئله اول در رابطه با جنس آن و دیگری درباره طراحی آن است.
ارجمند با اشاره به دلیل برتر بودن صنعت نساجی و پوشاک ترکیه ادامه داد: دلیل برتری ترک ها در تولید پوشاک، اهمیت دادن آن ها به کیفیت و جنس خوب و همچنین طراحی مناسب است. اگر جنس پوشاک خوب باشد و با سلیقه طراحی شده باشد حتما از پوشاک ایرانی خریداری می کنیم.
وی اظهار کرد: من کفش دوخت ایران را زمانی که در پاریس دانشجو بودم، به پا می کردم و زمانی که بیرون و در مترو می رفتم مردان پاریسی می پرسیدند که این کفش را از ایتالیا خریدی؟ زمانی که در پاسخ می گفتم کفش ایرانی است، حیران می ماندند.
ارجمند با تاکید بر اهمیت رعایت کیفیت در محصولات تولید داخل خاطرنشان کرد: من سال ها پیش در زمان دانشجویی پیراهن دستباف هندی خریدم و نزدیک به 11 سال آن را می پوشیدم و در نهایت عصبانی شده بودم که چرا از بین نمی رود. خوشبختانه ما ظرفیت تولید جنس خوب و درجه یک را در صنایع نساجی،کفاشی و چرم داریم و باید جنسی با کیفیت تولید کنیم.

بالاخره نمردیم و یک میت معمولی هم برای نعش‌کشی به پست ما خورد. نکته‌ای که موقع بار زدن مشتری برایم غیر قابل باور بود و هر لحظه انتظار وقوع واقعه‌ای غیر منتظره را می‌کشیدم. اما در عین شگفتی به راحتی متوفی را برای مشایعت تا دیار باقی سوار آمبولانس کردیم. به حدی این روزها نعش آدم‌های مورد دار اعم از وزیر و وکیل و مدیر و انواع سلبریتی را کشیده‌ایم که امروز هیچ گونه جذابیتی از ناحیه مصاحبه با آن مرحوم مغفور برایم وجود نداشت. توی آمبولانس برزخی به جای سر و کله زدن با میت و شنیدن عجایب نشنیده، ترجیح دادم با جناب مبارکه درباره مسائل اقتصادی از جمله موضوع یارانه بحث و گفت وگو کنم. البته با تذکر ایشان که طرح موضوعات سیاسی را در عالم برزخ ممنوع می‌دانستند و به رغم تأکید حقیر بر اقتصادی بودن مقوله، محور گفتمان را از مباحث سرد یارانه‌ای به علوم داغ رایانه‌ای تغییر دادند. همین طور مشغول مناظره بودیم و در حالی که ۳ دقیقه و ۲۷ ثانیه از زمان پاسخگویی من گذشته بود، احساس کردم یک چیزی مثل فشنگ از بغل گوشم رد شد و از پنجره بیرون افتاد. مثل گیج‌ها دنبال منشاء پرتاب می گشتم. به نظرم چیزی شبیه یک شیشه نوشابه ‌آمد. گفتم: «این چه حرکتی بود جناب مبارکه؟ این بی‌جنبه بازی‌ها چیست؟»
مبارکه: «چی داری میگی دکتر؟ شیشه نوشابه چیه مرد حسابی؟»
 من: «همان جسم سختی که پرتاب کردید و از دو سانتی دماغ حقیر عبور کرد.»
مبارکه: «برو خدا جای دیگه شفات بده دکتر جان... این همه گفتم نشین پای این برنامه‌های زنده تلویزیون... حرف گوش نمی کنی که!»
در همین بین صدای میت از عقب آمبولانس بلند شد که: «راس میگه بابا بنده خدا... شیشه نوشابه مال من بود. من پرت کردم.»
من: «شما دیگر چه جور میتی هستید؟ مگر چه هیزم تری به شما فروخته بودم که قصد مجازات مرا با آن شیشه نوشابه لعنتی داشتید؟»
میت: «مجازات کدومه داداش؟ چرا به خودت می‌گیری؟ والا من مرض قند داشتم و خانواده‌م اجازه نمی‌داد نوشابه بخورم. اینو یه جا قایم کرده بودم و از دیروز هر وخ کسی حواسش بهم نبود یه قلپ می‌خوردم. جات خالی آخرین قلپی رو که زدم از شدت قند افتادم مُردم. حالا این شیشه مزاحم بود و برای اینکه یه وخ تو مرده‌شورخونه پیش فک و فامیل لو نرم، می‌خواستم از شرش راحت بشم. ماجرا این بود داداش... تورو کار نداشتم اصلا. دیدم پنجره ماشین بازه انداختمش دور.»
من: «عذر بدتر از گناه می‌آورید؟! کاش هدفتان شکستن سر این بنده کمترین بود، اما دست به آلوده کردن محیط زیست نمی‌زدید. آخر کدام انسان قرن بیست و یکمی‌ای زباله خویش را از پنجره اتومبیل در حال حرکت به بیرون پرتاب می‌کند؟»
میت: «پس چه کنم؟ بکنم تو حلقم؟! پنجره به این بزرگی رو گذاشتن که آت و آشغالا رو  ازش راحت بریزی بیرون دیگه. تا حالا با خودت فکر نکردی اگه غیر این بود پس چرا شیشه پنجره پایین کشیده میشه؟!»
من: «چرا... برای اینکه سالیانه در تولید میلیون‌ها سطل زباله صرفه‌جویی شود! آخر مرد حسابی... حالا که دار فانی را وداع گفته‌ای، آیا این شرط انصاف است که دنیا و مافیها را آلوده کنی؟ لابد شما از همان دسته‌ای هستید که کوه و جنگل و ساحل نیز از شرتان در امان نیستند؟!»
میت: «ببین کی داره جلوم از طبیعت حرف می‌زنه! تو منو نمی‌شناسی بچه... من یه عمری عاشق طبیعت بودم. آدرس تمام مناطق بکر ایران رو دونه به دونه از هزار سولاخ سنبه گیر آوردم و هرجور که شده دست زن و بچه‌مو گرفتم و بردم اونجا!»
من: «آفرین بر شما! واقعاً کشیدن نعش یک دوستدار طبیعت افتخار بزرگی است برای من. شما با این سابقه درخشان دیگر چرا؟ شما که در زمره پاسبانان طبیعت بکر هستید، باید محیط زیست شهری را هم پاکیزه نگاه دارید تا میت مفیدی برای جامعه خویش باشید.»
میت: «نه بابا... شهر هرگز به پای طبیعت نمی رسه. یادش بخیر... آخر هفته می‌رفتیم یه گوشه دنج بساط می‌کردیم. یه جاهایی که مطمئنم پای جن هم بهش نرسیده بود هرگز! چه حالی می‌داد وقتی اشتهامون اونجا باز می‌شد و نفری ۱۰ تا چیپس و پفک رو با هم می‌خوردیم.»
من: «ببخشید... فرمودید چیپس یک مقدار دوباره شاکله ذهنی‌ام بهم ریخت. جسارتاً پوست آن چیپس و پفک‌ها را چه می‌کردید؟»
میت: «چه سوالایی می‌کنیا! معلومه دیگه... می‌آوردم خونه می‌ذاشتم زیر بالشم که اگه خدا بخواد ساعت ۹ شب بفروشم به نماینده‌ یکی از هزاران نیروگاه بایومس موجود در کشور برای تولید انرژی‌های تجدید پذیر! دلت خوشه‌ها عمو... مینداختم همونجا بره پی کارش دیگه! فکر نکن من چیزی حالیم نیستا... از قدیم گفتن شهر ما خانه ما؛ هیچ آدم بی‌عقلی نمیگه کوه و جنگل خونه منه که! الانم اگه دیدی شیشه نوشابه رو انداختم توی خیابون، چون دیگه من مُردم... نه شهر می خوام نه خونه. همون یه وجب قبر برام بسه.»
با این اوصاف تقریباً هیچ صحبتی برایم باقی نمانده بود. فقط جهت فضولی شخصی پرسیدم چه اصراری به حضور در نقاط بکر دارند، که ایشان در پاسخ فرمودند: «جاهایی که بقیه مردم میرن بو میده.» و با فرمایش خویش حجت را بر حقیر تمام کردند. بعد از این مناظره سخت و فرسایشی دیگر تاب و توان جدل برایم باقی نمانده بود. از جناب مبارکه به عنوان مستمع بحث خواستم تا در پایان اگر نکته‌ای هست بفرمایند. اگر هم نه، به جهت اینکه امکان پایین کشیدن شیشه پنجره آمبولانس وجود دارد و حتماً آن را به منظور پرت‌کردن میت به بیرون طراحی کرده‌اند، برای حسن ختام متوفی را مورد عنایت قرار داده و پرتاب نمایم.

امروزه نقش و اهمیت امنیت در پیشرفت هر جامعه ای تا بدان حد است که آن را بستر هر توسعه‌ای می دانند. تحولات سریع اجتماعی موجب سیال شدن و بی ثباتی بافت جمعیتی محلات شهری شده و در بعضی مناطق شهری، تشدید جرم و بزهکاری را در پی داشته است که به نوبه خود موجب کاهش احساس امنیت و افزایش ترس می‌شود.
امنیت به عنوان یک نیاز اساسی، از جایگاه خاصی در اجتماعات انسانی برخـوردار اسـت و برنامه ریزان و طراحان فضاهای اجتماعی، تلاش می کنند تـا بـا شناسـایی عوامـل تهدیدکننده امنیت به ویژه در فضاهای عمومی و اتخاذ راهکارهایی، امنیت را برای استفاده کنندگان فراهم کنند. زنان نیز به عنوان نیمی از جمعیت انسانی جامعه، به واسطه خصوصیات بیولوژیک، مسئولیت ها و نگاه متفاوت در مقایسه با مردان، ارتباط متمایزی را با فضا برقرار می کنند. آنـان نیازمنـد تسـهیلات خاصی از فضا هستند تا موجب افزایش اطمینان خاطر آنان از حضور در فضاهای شـهری شود.
افزون بر این، زنان سرمایه اجتماعی محسوب می شوند که اگر از نشاط و احساس امنیت برخوردار نباشند، جامعه تاثیرات روانی آن را دریافت خواهد کرد.
 بدون آگاهی از مفهوم امنیت اجتماعی و شرایط تحقق آن نمی توان به پیشرفت و توسعه همه جانبه امید چندانی داشت؛ بنابراین در صورتی که به امنیت اجتماعی زنان توجه نشود، کانون خانواده نیز با احساس ناامنی رو به رو می شود و مورد تهدید قرار می‌گیرد و انسجام نداشتن خانواده و روابط آشفته درون و برون خانوادگی از جمله نتایج آن خواهد بود.
پژوهشی ملی که اشکال خشونت علیه زنان را در کشور بررسی کرد، نکات قابل تاملی را در بحث احساس امنیت اجتماعی زنان متذکر می‌شد. نظر به این مسئله و پژوهش ها و تحقیقات مشابه، به نظر می‌رسد باید گام‌هایی برای اصلاح قوانین و همچنین کاهش خلاء های قانونی برداشت تا به نیازهای جامعه پاسخ داده شود؛ به ویژه در حوزه زنان که توجه بیشتری را می طلبد. موضوع خشونت علیه زنان که به آسیب های اجتماعی منجر می شود، گاه خسارت های جبران ناپذیری را در جامعه در پی دارد. لذا لازم است دستگاه های مسئول به فکر ارائه برنامه ای برای حل معضلات جامعه باشند.
دفتر بررسی های امور حقوقی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری نیز در همین زمینه لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت را با هدف حفظ کرامت و شخصیت زنان تدوین کرد. در واقع این لایحه پس از بررسی و مطالعه توسط تعدادی از کارشناسان و استادان متخصص و با نگاهی به پیش نویس سابق آن با تهیه سند پشتیبان کاملی تدوین و در پایان سال 1395 به کمیسیون لوایح دولت تقدیم شد. کمیسیون لوایح پس از بررسی درباره آن تصمیم گیری خواهد کرد و معاونت امور زنان و خانواده نیز پیگیر لایحه مذکور است. تدوین این لایحه برای پاسخ گویی به مطالبات زنان است که خواهان آرامش و حفظ کرامت و شخصیت خود هستند. این لایحه دارای مواد مناسبی برای حمایت از جامعه زنانی است که مورد خشونت های جسمی و روانی قرار می گیرند.
علاوه بر موارد مذکور، برنامه پنجم توسعه در ماده 227 به تدوین سند امنیت زنان و کودکان در روابط اجتماعی اشاره دارد. خوشبختانه این سند توسط وزارت کشور و با همراهی دستگاه هایی که در متن ماده مذکور آمد، تدوین شد.
معاونت امور زنان و خانواده وزارت کشور، سند مذکور را به سازمان مدیریت و برنامه ریزی برای تصمیم گیری ارجاع داد که در آخرین بررسی مقرر شد این سند در ستاد امور زنان و خانواده که دبیرخانه آن در معاونت امورزنان و خانواده است، مصوب شود، حال منتظر تشکیل جلسه ستاد و تعیین تکلیف سند هستیم .
به نظر می رسد باید یک مطالعه عمیق در حوزه مسائل زنان انجام گیرد تا کاستی های قانونی در این زمینه بررسی شود . البته در این موضوع همکاری سه قوه در کشور لازم است تا با تعامل و بررسی ، به جامعه زنان پاسخ قانع کننده ای داده شود . بی شک کاستی هایی وجود دارد که اگر از ایده های جدید و یا اجتهاد زمان و مکان بهره ببریم و تعامل بیشتری بین علمای مذهبی و استادان انجام گیرد، بسیاری از مشکلات قانونی زنان حل خواهد شد.