گفت و گو با شطرنج باز جوان مشهدی که در 18سالگی عنوان « جوان برتر آسیا در سال 2015 » را کسب کرد:
تعداد بازدید : 65
میدانم از زندگی چه میخواهم
نویسنده : قمری
از آن جوانهایی است که با وجود سن و سال کمش، پایش روی زمین محکم است، یعنی خوب میداند که از زندگی چه میخواهد؛ این را وقتی میفهمم که میگوید: انتخابهایم طوری بود که یک راه را چند بار نروم. سعی کردم بهترین راه را انتخاب و کوتاهترین مسیر تا موفقیت را طی کنم. همین رویکردش باعث شده است در 18 سالگی، عنوان «برترین شطرنجباز جوان آسیا » را کسب کند. مسعود مصدق پور، که چند روز پیش در امارات، به عنوان برترین شطرنج باز جوان قاره کهن مورد تقدیر قرار گرفت، در گفت و گویی کوتاه با ما از موفقیتش میگوید:
بازی با مُهره ها از شش سالگی
این شطرنجباز جوان اهل منطقه تبادکان مشهد است، خودش میگوید که علاقه برادر بزرگ ترش به شطرنج، او را سمت این رشته کشانده است؛ «این علاقه سبب شد تا از شش سالگی با مهره های شطرنج آشنا شوم و شیوه این بازی شیرین را یاد بگیرم.»
او از 13 سالگی، شطرنج را به صورت حرفهای میآموزد و خیلی زود، یک سر و گردن بالاتر از همدورهایهایش قرار میگیرد؛«در آن زمان مانند الان باشگاه خصوصی شطرنج در مشهد نبود لذا من زیر نظر مربیام، آقای مهران سالاری دوره میدیدم، ایشان تا یک سال پیش همراه من در همه میادین بود و بخش زیادی از آنچه را آموختم، مدیون وی هستم.»
وی که سه سالی میشود عضو تیم ملی شطرنج ایران شده است از عدم حمایت فدراسیون شطرنج و ادارات کل ورزش استانها از این رشته، گلایه می کند و می افزاید: متاسفانه با اینکه برای نخستین بار، عنوان برترین جوان سال را در این رشته کسب کردم، از سوی مسئولان واکنشی ندیدم. استعدادها در این حوزه زیاد است اما متاسفانه حمایتها بسیار اندک است.
شطرنج، مرا درسخوان کرد
از این جوان موفق میپرسیم چطور توانسته است در این سالها، تحصیل و ورزش را در کنار هم مدیریت کند؛ در پاسخ میگوید: راستش را بخواهید، همین اردوهای مکرر و مسابقات مداوم شطرنج باعث شد تا درسخوان شوم، یعنی مرا متعهد به برنامهریزیهایم کرد و توانستم توامان هردو کار را پیگیری کنم.
او ادامه میدهد: البته در مدرسه چون کسی به شطرنج علاقهای نشان نمیداد بیشتر سراغ فوتبال و بسکتبال میرفتم.
التماس دعای مخصوص از زائران و مجاوران
مصدقپور برایمان میگوید که اغلب چون در اردوهای آمادگی است، از مشهد و خانواده دور است و در ادامه تاکید میکند: البته هر بار به شهرم برمیگردم، اولین برنامهام، زیارت حرم آقا امام رضا(ع) است. البته عادت دارم قبل یا بعد از هر مسابقه هم به پابوس ایشان بروم، چون موفقیتهایم را از برکت توجهات ایشان میدانم. وی از زائران و مجاوران حضرت رضا(ع)، درخواست دعای مخصوص دارد و عنوان میکند: امیدوارم بتوانم برای کشورم بیش از اینها افتخار آفرین باشم.
تحصیل در رشته تربیت بدنی را دوست دارم
مصدق پور در ادامه از برنامههای آیندهاش برایمان اینطور میگوید: دوست دارم در رشته تربیت بدنی درس بخوانم اما احتمالا به علت تمرینات تیم ملی و شرکت در بعضی مسابقات پیش رو، مجبور به ادامه تحصیل در یکی از دانشگاه های تهران خواهم بود، البته این موضوع باعث نمیشود تا در هر فرصتی به شهرم سفر نکنم، چون دیارم و مردمانش را بسیار دوست دارم.