آسیب‌های اجتماعی و روند رو به رشد آن‌ها، حالا به یک دغدغه جدی برای کارشناسان و مسئولان مرتبط کشوری و استانی تبدیل شده است. در واقع تحولات سریع جوامع انسانی به پیدایش این جنس معضلات دامن زده و دغدغه‌هایی جدی را در حوزه مقابله و پیشگیری، ایجاد کرده است.

در حقیقت این شتاب زدگی در تحولات؛ منجر شده تا قدرت سازگاری و انطباق افراد با پدیده‌های نوظهور در این عرصه کاهش یابد و گروه‌های آسیب‌پذیر در معرض معضلات قرار گیرند و از آن تاثیر بپذیرند.

فقر و مشکلات معیشتی، بیکاری، آشفتگی کانون خانواده، کم رنگ شدن ارزش‌های اجتماعی و ده‌ها  دلیل دیگر، امروز بسترساز آسیب‌های اجتماعی شده است و حتی با وجود آموزه‌ها  و الگوهای دینی، جوامع اصیل و دین‌مدار نیز شاهد بروز بعضی آسیب‌ها هستند.

عوامل ایجاد آسیب‌های اجتماعی را می‌توان به سه دسته ساختاری، بسترساز و عوامل آنی و فوری تقسیم کرد. به طور مثال؛ هر چه ساختار تولید و اشتغال روان تر باشد، به همان میزان آسیب‌های اجتماعی کاهش خواهد یافت. در سمت دیگر اگر ساختار خانواده با ثبات نباشد و ارکان آن دچار تشتت باشد، معضلات پررنگ می‌شوند. به این موارد، موج بعضی اتفاقات فرهنگی را بیفزایید که به تاثیرات ضدفرهنگی منجر می‌شود.

استان خراسان رضوی نیز به واسطه بافت جمعیتی و داشتن شرایط خاص از جمله مهاجرت پذیری بالا، با آسیب‌های اجتماعی متعددی روبه روست و وجود 120 هزار تبعه خارجی و یک‌میلیون و 400 هزار حاشیه نشین، بر پیچیدگی اوضاع افزوده است.

همچنین این استان 1/8درصد کل جمعیت کشور را داراست، به گونه‌ای که تراکم جمعیت این خطه بالاتر از متوسط تراکم جمعیتی کشور است و همین مسئله نیز مزید بر علت شده و مشکلاتی را در حوزه‌های رفاهی و اقتصادی رقم زده که بسترساز بروز آسیب‌های بعدی است. زائرپذیری موضوع دیگری است که جمعیت سیال شهر مشهد را نیز در مواجهه با پاره‌ای از آسیب‌ها قرار می‌دهد. قرابت مرزی این خطه با کشورهای افغانستان و پاکستان که هر کدام به دلایلی از ناامنی رنج می‌برند، مزید بر علت شده است. در همین راستا و برای کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی هم اکنون 10 دستگاه به طور خاص و 18 دستگاه به صورت عام به این مسئله رسیدگی می‌کنند. در راستای اجرا و تحقق طرح کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی، سال گذشته 84 پروژه با اعتبار چهار میلیارد تومان در استان اجرایی شد که هم اکنون نواقص و عیوب هریک در حال بررسی است. در همین راستا و برای کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی،  امسال نیز 200 میلیارد تومان در سطح کشور اعتبار پیش بینی شده است که در صددیم سهم استان خراسان رضوی را از این منبع مهم افزایش دهیم.

با این که 18 آسیب اجتماعی کشور در استان ما شناسایی شده اما براساس اطلس آسیب‌های اجتماعی، پدیده‌هایی همچون طلاق، اعتیاد و نزاع‌های جمعی و خشن در اولویت رسیدگی استان قرار دارد. بر این باوریم که هرقدر بتوان جوانان را به سمت اشتغال و هویت یابی پیش برد، آسیب‌های اجتماعی کاهش خواهد یافت. خوشبختانه نرخ ازدواج در استان در سال 95 نسبت به سال 93، یک درصد افزایش یافته در حالی که طلاق 8/3  درصد در استان و 1/8درصد در مشهد کاهش یافته است. لذا با تلاش‌های صورت گرفته از رتبه اول آمار طلاق در کشور به جایگاه هشتم رسیده‌ایم.

از میان رویکردهای مختلف در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی، روش‌های آموزشی شامل ارائه مهارت‌های زندگی و تربیت اجتماعی می‌تواند تا حد زیادی به کاهش آسیب‌های اجتماعی و روانی منجر شود. بستر تحقق این مقوله، خانواده و آموزش و پرورش است.

آن چه باید به عنوان یک مهارت ارتقا یابد، روحیه تاب آوری و توانمندسازی است تا ساختار خانواده‌ها  از آشوب به سمت آرامش و تعادل حرکت کند.  رونق اقتصادی، بهبود محیط کسب و کار و ارتقای بخش تولید نیز می‌تواند ریشه‌های فقر را در جامعه تضعیف و بسیاری از آسیب‌ها را نابود کند.  در این راستا نباید از مسائل فرهنگی و زیرساخت‌های رفاهی به ویژه در حوزه غنی‌سازی اوقات فراغت غافل شد.

اما یک مقوله مهم و حیاتی در این حوزه، توجه به نقش و جایگاه سمن‌ها و گروه‌های مردم نهاد است. سهم و نقشی که مردم می‌توانند در عرصه پیشگیری و مبارزه با آسیب‌های اجتماعی ایفا کنند و ضریب تاثیر آن‌ها در این حوزه، بسیار زیاد و چشمگیر است. هم اکنون 120 تشکل در حاشیه شهر مشهد با هدف کاهش نرخ آسیب‌های اجتماعی فعال هستند. در واقع فعالیت سمن‌ها  از آن رو حایز اهمیت است که کاهش و کنترل آسیب‌ها با هزینه کمتری انجام می‌شود. از این رو یکی از سیاست‌ها  و راهبردهای ما شبکه سازی تخصصی در قالب تشکیل تشکل‌ها  و سازمان‌های مردم نهاد است. لذا باید تعامل سازمان‌های دولتی و مردم نهاد برای کاهش و کنترل آسیب‌های اجتماعی افزایش یابد. از سوی دیگر، ایجاد خودباوری و توانمندسازی این گروه‌ها، باعث خواهد شد تا از صرف هزینه‌های گزاف برای مهار آسیب‌های اجتماعی، جلوگیری شود. 

نباید فراموش کنیم گروه‌های مردم‌نهاد، مجموعه‌هایی نیاز محور هستند، یعنی به اقتضا و بنا بر ضرورت، از درون دغدغه‌های شهروندان می‌جوشند و شکل می‌گیرند و از این منظر، آگاهی‌سازی در سطوح مختلف جامعه با هدف حساس کردن مردم نسبت به آسیب‌ها و تقویت حس مسئولیت اجتماعی در ایشان،  اهمیت فراوانی دارد. در یک کلام می‌توان گفت، گروه‌های مردم نهاد، سفیران و بازوان دولت در اجرای برنامه‌های فرهنگی در جامعه هستند و خواهند توانست با شناخت دقیق - متأثر از برقراری نزدیک ارتباط با متن و بطن جامعه- نقش موثری را در کاهش آسیب‌های اجتماعی و فرهنگ سازی آن ایفا کنند.

رضا توکلی: شهید حججی؛ تصویری زیبا برای قاب سینما و تلویزیون

رضا توکلی، بازیگر سینما و تلویزیون معتقد است: قهرمانانی چون شهید محسن حججی می‌توانند الهام‌بخش کارهای بسیار فاخری در سینما و تلویزیون باشند، آثاری که هم جذابیت تصویری دارد، هم اشاعه دهنده فرهنگ جهاد و حماسه است. این هنرمند در گفت‌و‌گو با ایکنا اظهار کرد: قهرمان، یکی از الزامات سینمای امروز دنیاست، چون با وجود قهرمان است که آثار سینمایی جذابیت لازم را پیدا می‌کنند اما متاسفانه بیش از یک دهه است که قهرمان از سینمای ایران رخت بر بسته و در کمتر فیلمی شاهد حضور آن هستیم. برای همین هم در آثار ایرانی، آن احساس حماسی لازم به چشم نمی‌خورد. وی افزود: این مقدمه را گفتم تا به این نکته برسم، کم کاری ما در حوزه قهرمان‌پردازی در سینما در شرایطی است که ما قهرمانان بسیاری داریم که قادریم با پرداختن به هر یک از آن‌ها ، فیلمی جذاب در حوزه سینما تولید کنیم. این قهرمانان هم شکل اساطیری دارند و هم در قالب شخصیت‌های معاصر می‌شود به آن‌ها  پرداخت. گواه بارز این ادعا را هم می‌توان در شهدایی که طی هشت سال دفاع مقدس، برای این سرزمین افتخار و اقتدار به همراه آوردند، مشاهده کرد. بازیگر مجموعه «سفر سبز» تاکید کرد: در تکمیل توضیح فوق می‌خواهم بحث را کمی وسیع‌تر کنم و به  آن، شکلی امروزی دهم. در چند سال اخیر، کشور اسلامی ما میزبان شهدایی است که جان فشانی‌شان در خارج از مرزها باعث شده، اهل بیت امام حسین(ع) حرمتشان حفظ شود. این ایثار و حماسه را در قهرمانان بزرگی چون شهید محسن حججی می‌توان مشاهده کرد؛ شهیدی که این روزها نامش در هر کوچه و خیابانی شنیده می‌شود و مردم از رشادت وی می‌گویند. این بازیگر ادامه داد: الگو قرار دادن شخصیت‌هایی چون شهید محسن حججی، علاوه بر الگوپردازی خوب، به نوعی مروج اخلاقیات اسلامی نیز است.

 

 

تصویری از حضور رضا کیانیان در همایش دوچرخه سواری پویش «از خودمان شروع کنیم»...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

لاله اسکندری در پستی اینستاگرامی از بازی در فیلم سینمایی «عطا و جادوی سیاه» نوشت که برای او یک تجربه تازه و شیرین در حوزه کودک به شمار می‌آید.

3 کشته در انفجار کارخانه باروت‌سازی در مشهد

گشاده رویی تو نشانه بزرگواری و کرامت نفس توست.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص434،  ح9933

 هنر برای او به نوعی میراث پدری است اما اگر خودش در این عرصه به نام و نشانی رسیده، به اذعان پیش کسوتان و ریش‌سفیدان عالم هنر، نه محصول «ژن خوب» که به واسطه همت و تلاش مستمرش بوده است.

«ایرج نوذری» فرزند مرحوم «منوچهر نوذری» به سنت دیگر اسلاف خود، به چندین و چند فن و هنر زیبنده است؛ بازیگری، اجرا، دوبله، دانش فنون رزمی، تسلط همزمان به چندین زبان خارجی و... . مهارت‌هایی که به سختی با یکدیگر جمع می‌شوند و این نشان از استعداد و همت او دارد. این هنرمند محبوب که در کنار مشغولیت‌های حرفه‌ای خود، برنامه‌های خیریه و فرهنگی متعددی را پیگیری می‌کند، به تازگی در سفری به مشهد، به عنوان سفیر «ام.اس» خراسان رضوی انتخاب شد. به همین بهانه با او گپی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

ماجرای خاندان نوذری‌ها  

«بر مرگ در مپیچ که هر زنده مردنی است/ در مرگ زنده باش که آنت ستودنی است» این بیت، مطلع کلام این هنرمند در گفت وگو با ماست.

او در ادامه، می‌رود سراغ روایت زندگی‌اش. این که از کجا آمده و چطور به نامداری رسیده است؛«به نظرم محل تولد هر کسی، آن جایی است که بیشترین زمان عمرش را گذرانده است، از این جهت، من بچه محدوده میرداماد و ونک تهران هستم. اما اگر بخواهم دقیق بگویم، بعدازظهر سه‌شنبه هفتم اسفندماه 1342 در خیابان نادری، کوچه شاهرخ، بیمارستان نصرت به دنیا آمدم. از آن تاریخ فرزند استاد منوچهر نوذری و شهین جاهد هستم.»

او یکی از دلایل قدم گذاشتن در مسیر هنر را که پیشتر پدر پیموده است؛ «استعدادی موروثی» می‌داند و توضیح می‌دهد: بخش دیگر آن متوجه همت و تلاش خودم بود که هر قدر در این راه جلوتر رفتم، بیشتر مجذوب این عرصه شدم.

با این حال عمویش، محمود نوذری را در کسوت فیلم برداری، کارگردانی و فیلم سازی به عنوان نسل اول، پدرش را دومین و خودش را سومین نسل هنرمندان خانواده نوذری معرفی می‌کند. وی با ذکر این نکته که نخستین کارت پستال منظره ایران، کار عموی اوست، یادآور می‌شود:با نگاهی به ریشه‌های خانوادگی‌ام، کتاب «نوذری‌ها » که مشتمل بر زندگی‌نامه خانواده هنرمند نوذری است، در کنار کتاب دیگری با عنوان «دل اندیشه‌های من» که مختص دل نوشته‌ها یم است را در دست گردآوری و تالیف دارم. از همان دوران طفولیت، طرفدار پرو پا قرص کارهای هنری بوده است. به قول خودش: «سال‌ها در دانشگاه استاد منوچهر نوذری تلمذ کرده ام. بعضی اوقات باید نقش پدری را کنار بگذاری و به جایگاه استادی نگاه بکنی. من همیشه علاقه داشتم که به این اشتیاق به هنر در حوزه‌های مختلف دامن بزنم و آن را اصولی دنبال کنم ولی پدرم همیشه مخالف بود. به دلیل این که اِبا داشت تحصیل را رها کنم. اولین تلاش‌های ورزشی و هنری من به فعالیت در گروه‌های مدرسه «رازی» تهران برمی گردد».

زبان مادری اصالت دارد

وجود انواع امکانات مطلوب آموزشی، هنری و ورزشی در مدرسه رازی، در آن سال‌ها ، موجب رشد و پرورش ایرج نوذری در زمینه‌های مختلف می‌شود. خودش در این باره می‌گوید: همسر زدراکو رایکف، مربی تیم تاج(استقلال کنونی) مربی ورزش ما بود. سپس با استاد علی دولت آبادی، جودو را در هفت سالگی شروع کردم و تا کمربند قهوه‌ای ادامه دادم. در ضمن با استاد فرهاد وارسته، کاراته را دنبال می‌کردم. با خواندن مجله «کنگ فو» دنبال فلسفه «جیت کان دو» رفتم، سال‌ها بعد با پیگیری رشته کونگ فو، به سطح گرندمستر این رشته رزمی رسیدم.مسئولان فدراسیون کونگ فوی ایران از این موضوع مطلع شدند و مرا به عنوان رئیس امور بین الملل فدراسیون انتخاب کردند که در نتیجه تلاش‌ها یم، برای نخستین بار پنج کاپ را در رقابت‌های جهانی به ارمغان آوردیم.

او همچنین به پژوهش و زبان آموزی تمایل فراوانی دارد. با وجود داشتن مدرک کارشناسی ارشد رشته زبان‌شناسی و تسلط به هشت زبان از جمله سانسکریت، هندی، اردو، اسپانیایی، فرانسوی و انگلیسی، برای زبان مادری‌اش ارج و احترام خاصی قایل است. در این باره هم می‌گوید: الان در حال کار کردن   روی دو زبان چینی و ژاپنی هستم. هیچ کدام از زبان‌های آموخته را با دیگری اشتباه نمی‌کنم و به ندرت از واژه‌های خارجی در کلامم استفاده می‌کنم. یکی از تخصص‌ها یم صحبت کردن به زبان پارسی بدون عربی است، طوری که اگر خالص حرف بزنم، کمتر کسی متوجه مفهوم اصلی سخنانم خواهد شد.

تاوان عشق را پرداخته ام 

ایرج نوذری بارها در انواع مراسم خیریه حضور داشته و همپای فعالان مدنی، در حوزه‌های مختلف مشارکت کرده است. او به تازگی به عنوان اولین سفیر بیماران «ام اس» خراسان رضوی انتخاب شده است. از این هنرمند درباره علاقه‌اش به این جنس کنش‌گری‌های اجتماعی می‌پرسیم که در پاسخ بیان می‌کند: «نوذری‌ها  شرکت در امور خیریه را وظیفه خود می‌دانند و از دوره حیات مادربزرگم که هر دو هفته یک بار، غذایی با کیفیت برای نیازمندان می‌پخت و در مناطق محروم توزیع می‌کرد، بر ادامه این مسیر مداومت داشته اند. شاهد بودم که پدرم، حداقل برای 100 جوان جشن عروسی گرفت. این میراث خیر به من هم رسیده و بر این باورم که اگر خیر نرسانی، خیر نمی‌بینی. از آن جایی که همواره خاک خراسان الهام بخش من بوده است، محور یکی از اقداماتم را این خطه قرار دادم و هم اکنون نیز برنامه‌های زیادی برای بهبود شرایط بیماران «ام اس» در این استان دارم».

وی در تشریح عشقی که به آب و خاک کشورش دارد، چنین می‌گوید: از آن جایی که تک فرزند پسر خانواده بودم، به جبهه فراخوانده نشدم ولی 35 ماه در پادگان شاهپور خدمت مقدس را زیر پرچم گذراندم که 28 ماهش در کارت پایان خدمتم درج شده است. از صمیم قلب عاشق مردم و کشورم هستم و تاوان زیادی هم برای این عشق پرداخته ام.

بخل و حسد، عالم هنر را مبتلا کرده است

این هنرمند در میانه صحبت‌هایش، نقبی می‌زند به ماجرای زد و بندهایی که در عالم هنر وجود دارد و دلیل بروز بعضی حاشیه‌ها را بخل و حسد بیان می‌کند که متاسفانه گاهی دامن گیر این عالم می‌شود. وی می‌گوید: پدرم می‌گفت، در چنین فضایی که عده‌ای به دنبال کوتاه کردن دستت از این عرصه هستند، باید همچون اختاپوس باشی تا اگر دست تو را قطع کردند، دست دیگری درآوری و با آن به هدفت چنگ بزنی.  به گفته وی، آخرین کار تصویری اش، تله فیلم «دختری به نام ایران» ساخته علی کرامتی است که از شبکه سوم سیما پخش شد. البته نوذری برای آینده هنری خود برنامه‌های خاصی در نظر دارد و به دنبال مهیا کردن شرایط آن است. او قول می‌دهد اگر بستر کار فراهم شد، آن را با طرفدارانش درمیان بگذارد.

پایان بخش سخنانش هم ابیاتی از فریدون مشیری است: پیش از این، مردم دنیا دلشان درد نداشت/ هیچ کس غصه این را که چه می‌کرد نداشت/ چشمه سادگی از لطف زمین می‌جوشید/ خودمانیم زمین این همه نامرد نداشت.