گزارش یک شب فاجعه بار در اورژانس عدالتیان
ویزیت آنلاین در اورژانس، داروهای اشتباهی، آسانسور وحشت و...
گروه حرف مردم- هنوز درهای آسانسور کامل باز نشده اما کارمند خدمات بیمارستان که پشت تخت را گرفته، مریض و تخت را با فشار به داخل هل میدهد و بعد ما هم وارد میشویم، لامپ بالای آسانسور سوسو می زند و انگار آخرین روزهای عمرش را میگذراند، بعد از چند بار فشار دادن دکمه آسانسور، بالاخره حرکت به سمت زیرزمین آغاز میشود اما بهیکباره با سرعت سقوط میکند، صدای ترمز اضطراری شنیده میشود و همزمان جیغ ممتد زنی که با وحشت روی تخت افتاده همه را بیش از سقوط آسانسور میترساند اما به چشمهای بیخیال مرد که نگاه میکنم انگار این اولین بار نیست که چنین صحنهای را میبیند. خودش میگوید که این آسانسور روزی چند بار اینطوری میشود، نگران نباشید، سقوط نمیکند ما عادت کرده ایم!
به گزارش خراسان رضوی، این روایت اولین صحنه روبه رو شدن دو بیمار و همراهانشان با مهمترین بخش اورژانس مشهد، اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا(ع) بود که میتوانست به تعداد بیماران یا حتی در بدبینانهترین حالت به تعداد کشتههای آن شب بیمارستان هم اضافه کند، در کنار خرده روایت دیگری از یک بیمارستان سوانح در آنسوی مشهد یعنی بیمارستان طالقانی که حواشی عجیبی را از یکشب فاجعهبار در سیستم درمانی مشهد نشان میدهد.
آغاز راه با کمبود دارو
به همراه بیماری که علایم سنگ کلیه دارد در صف ویزیت پزشک اورژانس مینشینم و بالاخره این متخصص اورژانس وقتی وضعیت بیمار را می بیند، یک نسخه، یک آزمایش و تزریق یک آمپول را تجویز می کند اما می گوید ابتدا آمپول را تزریق کنید و بعد به اتاق متخصص اورولوژی بروید و اگر او دارو و آزمایش ها را تایید کرد، انجام دهید.
داروخانه اورژانس تعطیل است اما پرستار تزریقات می گوید مگر دکتر نمی داند که ما در بیمارستان آمپول ضد تهوع تزریق نمی کنیم؟ بروید بیرون انجام دهید، دوباره برمی گردیم به سمت پزشک و موضوع را اعلام می کنیم. لبخند تلخی می زند و پاسخ می دهد: خب چرا نمی گویند که کسری دارو داریم و موجودی آمپول تمام شده و نمی توانیم تزریق کنیم؟ اگر از داروخانه های بیرون گیرتان آمد یک کلینیک پیدا کنید و تزریق را انجام دهید، فعلا شرایط همین است.
برای ویزیت مجدد ، یک ربع پشت در معطل می شویم، طاقتم تمام می شود و جلو می روم و می بینم پزشک گوشی به دست با بیمار صحبت می کند اما انگار حوصله همراه بیمار تمام شده، بیرون می آید و می گوید خیلی عجله نکن، همان طور که ما را معطل کرده تو را هم میکشد، خیلی آرام است. یک ربع دیگر به همین منوال می گذرد، از یک طرف درد بیمار و از یک طرف بی حوصلگی خودم باعث می شود بدون این که مریض قبلی خارج شود، وارد اتاق شوم. انگار خانم دکتر هم به این صحنه عادت کرده و خیلی جا نمی خورد. کار را جمع می کند و از ما شرح حال می خواهد، بعد نتیجه سونوگرافی قبلی را می بیند و گوشی را برمیدارد. ابتدا یک تماس می گیرد و وقتی پاسخی دریافت نمی کند، می گوید باید مشورت کنم، نتیجه سونوگرافی و تمام شرح حال را تایپ می کند و در صفحه چت یک پیام رسان برای فردی ارسال می کند، هر بار که پاسخ را می گیرد، سوالی می کند و همان جواب را دوباره می فرستد، بین هر سوال و جواب 5 تا 10 دقیقه انتظار همراه با درد را تحمل می کنیم تا جایی که بیمار دیگر توان نشستن روی صندلی پس از 30 دقیقه را ندارد، روی تخت دراز می کشد. خانم دکتر تاکید می کند: نمی دانم که سونوگرافی دیگری بنویسم یا سی تی اسکن یا دارو، باید پاسخ را بگیرم. من که تحمل این حجم از بی اطلاعی و آرامش یک پزشک برایم عجیب است، طاقتم تمام می شود و می گویم، هرسه، هر سه را بنویسید شاید بالاخره یکی این ها صدای فریادهای این بیمار را آرام کند که پزشک هم با همین موضوع موافقت می کند. شروع به نوشتن نسخه الکترونیکی به صورت خیلی کند می کند اما در همین بین صدای پیام دیگری می آید، خوشحال می شود و می گوید، خب نیازی به هیچ چیزی نیست، درد مشخص است و شما سنگ کلیه دارید و نیازی به سیتیاسکن یا سونوگرافی نیست، برایتان دارو می نویسم، آزمایش و... هم نیازی نیست.
خوشحال از این که از خان سخت اول به سلامت عبور کردیم به داروخانه امام دور میدان امام رضا(ع) می رسیم، پس از صفی از همراهان بیماران که البته اکثرا دست خالی و بدون دارو هم از صف خارج می شدند، نسخه را می دهیم و بعد از ثبت، هزینه اش را هم پرداخت می کنیم. بعد از چند دقیقه انتظار مسئول تحویل دارو می گوید بیمار شما خانم است اما دارویی که تجویز شده مربوط به بیماری پروستات است. بیمارتان سنگ کلیه دارد؟ تا می گویم بله، صدایش با عصبانیت بالا می رود: من از شما معذرت می خواهم اما واقعا خسته شدم از نسخه های اشتباه اورژانس، روزی چندین نسخه به همین شکل اشتباه می آید، این دارویی که در سامانه ثبت شده ترکیبی از دو دارو برای بیماری پروستات است و یکی از این داروهای ترکیب شده مربوط به سنگ کلیه است اما پزشک موقع ثبت آن را اشتباه وارد کرده، من یک علامت روی جعبه می زنم، این دارو را به پزشک نشان دهید، اگر تایید کرد که هیچ اما اگر اصلاح کرد دارو را پس بیاورید تا تعویض کنم.
دوباره به اورژانس بازمی گردم و دارو را نشان پزشک می دهم و می گویم که ظاهرا اشتباه ثبت شده، همین خط را ادامه می دهد و می گوید بله در سیستم اشتباه شده اصلاح می کنم، بروید داروخانه!
به داروخانه که برمی گردم و می گویم دارو را عوض کنید، می گوید: باز خدا را شکر قبول کرده، بعضی ها با لجبازی تغییر هم نمی دهند و من هم نمی توانم سرخود دارو را تغییر بدهم، اگر می دانستم که اشتباهشان را همیشه مثل الان قبول می کنند، خودم داروی درست را می دادم اما این طور نمی شود. حالا چون دارو نیاز به تایید سیستمی دارد، باید منتظر بمانید معمولا یک ربع طول می کشد.
دارو را می گیریم اما با وضعیتی که رخ داده به این ویزیت آنلاین بسنده نمی کنیم و تا صبح با همان مسکن ها سر می کنیم و فردای آن روز از یک پزشک متخصص دیگر در مطب وقت می گیریم که در نهایت با بررسی مشخص می شود تشخیص سنگ کلیه نیز اشتباه بوده و بیماری چیز دیگری است.
خرابی سی تی اسکن در بیمارستان سوانح
درست آن سوی مشهد در بزرگراه چناران و بیمارستان طالقانی در همین شب اتفاقاتی دیگر رخ می دهد که یکی از مخاطبان خراسان آن را روایت می کند؛ بیماری که به علت تروما و تصادف به بیمارستان تخصصی سوانح طالقانی می رود و پزشک سیتیاسکن را برای مشخص شدن وضعیت این فرد تجویز می کند اما دستگاه سیتیاسکن این بیمارستان خراب است.
حالا بیمار و همراهانش پس از یک بار رادیولوژی و تحمل درد زیاد و مشخص نشدن وضعیت، به اجبار به همراه یک مسکن و آمبولانس به بیمارستان دیگری برای سیتیاسکن از خارج از شهر وارد مشهد می شود و عملا بیمارستان سوانحی که دستگاه تصویربرداری آن خراب است، جراحی با چشم بسته است و کارایی خود را از دست داده.
یک دنیا مشکل بدون پاسخگو
برای رسیدگی به حجم زیاد مشکلات در این شب به سراغ مسئولان دانشگاه علوم پزشکی مشهد می رویم. روابط عمومی دانشگاه پاسخ گویی در این باره را به حوزه های مختلفی از دانشگاه مربوط می داند و هماهنگی های لازم برای ارتباط با مسئولان این حوزه ها را انجام می دهد.
مسئولان بیمارستان امام رضا(ع) و اورژانس عدالتیان اما پاسخی درباره این موضوع نمی دهند و روابط عمومی این بیمارستان با بیان این که در شیفت بوده و سرش شلوغ است، می افزاید: شماره رئیس بیمارستان را ندارم که هماهنگی را انجام بدهم.
تجویز اشتباه دارو وجود دارد
وحدتی، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اما درباره تجویز اشتباه دارو می گوید: برای خود من نیز اتفاق افتاده که دیده ام دارو اشتباه تجویز شده یا با پزشک تماس گرفتم یا خود بیمار به مطب برگشته، این موضوعی است که رد نمی کنیم و خود ما نیز با آن روبه رو هستیم.
وی می افزاید: این که بگویم چه تعداد از داروخانه ها از این موضوع رضایت ندارند یا شکایت دارند یا تجویز اشتباه پزشکان چقدر بوده، اطلاعی ندارم و دسترسی ما به سامانه دارویار هم به این شکل نیست که بتوانیم تشخیص بدهیم اما درباره تجویز اشتباه دارو اگر شکایتی وجود دارد، مدیر نظارت بر درمان دانشگاه در معاونت درمان می تواند پاسخگوی این موضوع باشد.
وحدتی تاکید کرد: به هر حال چون نسخه نویسی سیستمی شده حتی برخی از پزشکان کار با سیستم را هم به خوبی بلد نیستند و در زمان انتخاب دارو ممکن است این اشتباهات رخ دهد.
پس از این به سراغ مدیر نظارت بر درمان معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی می رویم تا از طریق چت درباره ویزیت آنلاین، تشخیص اشتباه و تجویز داروی اشتباه این پزشک در اورژانس سوال کنیم که وی هماهنگی با روابط عمومی را شرط مصاحبه بیان می کند. بعد از هماهنگی مجدد با روابط عمومی دانشگاه، غفاریان بیان می کند: در تهران هستم و موقعیت مصاحبه ندارم!
8 ماه پیگیری بی پاسخ از وزارت بهداشت
ایزدی، مدیر تجهیزات پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد آخرین فردی است که برای خرابی دستگاه سیتیاسکن بیمارستان طالقانی با او صحبت می کنیم، وی در این باره می گوید: این دستگاه نیاز به به روز رسانی سیستم و تعویض کفپوش اتاق محل استقرار آن داشت که تصمیم بر این شد هر دوی این کارها در یک زمان انجام شود و حدود پنج روز است که کار تعمیرات برای این دستگاه در حال انجام است.
وی می افزاید: این اتفاق اجتناب ناپذیر است و به هرحال باید انجام شود، در همه جای دنیا هم انجام می شود و این چند روز باید بگذرد و چاره ای جز انجام آن نداشتیم و نمی توانیم کاری کنیم.
مدیر تجهیزات پزشکی دانشگاه علوم پزشکی در پاسخ به این سوال که چرا برای بیمارستانی که ویژگی اصلی آن سوانح و استفاده مکرر از تجهیزات تصویربرداری است، دستگاه جایگزین در نظر گرفته نشده؟ می گوید: ما که نمی توانیم برای هر دستگاه، یک دستگاه پشتیبان در نظر بگیریم، مگر می شود چنین دستگاه های گران قیمتی را این طور استفاده کرد؟ اما در بیمارستان هاشمی نژاد یا امدادی که بیشتر کار آن ها با تروماست، دو دستگاه وجود دارد ولی متاسفانه با وجود پیگیری های ما از وزارتخانه، دستگاه دوم در بیمارستان طالقانی هنوز وجود ندارد، الان حدود هشت ماه است که پیگیر دریافت یک دستگاه برای بیمارستان طالقانی هستیم اما نتیجه بخش نبوده است. نمی توانم زمانی برای نصب دستگاه دوم اعلام کنم اما دستگاه موجود فردا (امروز) مجدد راه اندازی می شود.
سپس ایوب توکلیان، قائممقام معاونت درمان دراینباره توضیح داد: موضوعاتی که مطرح و توضیحات و مدارکی را که ارسال شده، تایید می کنیم و به هر حال قصور در این زمینه رخ داده است. اولاً بر اساس منشور اخلاقی طبابت و رویههای حرفهای، این شیوه برخورد با بیمار صحیح نبوده و پزشک نباید به بیمار بیتوجه باشد و این کار و ارتباط با بیرون به این شکل اصلاً مناسب نیست. درباره داروی تجویزشده نیز به نظر میرسد اشتباهی رخ داده که با توجه به وجود مراجع قانونی به منظور طرح شکایت از پزشکان در سازمان نظام پزشکی قطعاً برای هر فردی شرایط پیگیری این دست موضوعات وجود دارد و من نمیتوانم در این باره اظهارنظر کنم. این بیمار محترم هم میتوانند به همین مراجع مراجعه کنند اما از نظر مسئولیت خودم حتماً با این پزشک صحبت خواهم کرد و تذکرات لازم را خواهم داد و در صورت تکرار، برخوردهای دیگری را انجام میدهیم.
وی می افزاید: درباره شکایتهای مطرح شده در زمینه قصور پزشکی نیز مراحل مختلفی وجود دارد که حتی تا تعلیق پروانه طبابت نیز ادامه مییابد تا شرایط مدنظر اصلاح شود. به هرحال بنده این موضوع را با جدیت پیگیری خواهم کرد.