پیکرهایی که پس از شهادت زائر امام هشتم شدند
علی نیا- کافی است دلتان هوای زیارت امام هشتم، امام مهربانی ها را داشته باشد، وقتی دل پرواز کند به آن حرم آسمانی، حتما جسم هم اگر شده از فرسنگ ها فاصله از سنندج، کرمانشاه، خرم آباد، مهدی شهر و کازرون به سویش پر می کشد، همچون شهیدانی که پیکرهای شان پس از شهادت نیز به زیارت آقا امام رضا(ع) شرفیاب شدند.غایبان زنده ای که بعد از شهادت شان باوجود این که اهل مشهد نبودند اما پیکرشان به هر بهانه ای زائر حضرت غریب الغربا شد.با این توصیف این زیارت ها را چگونه می توان وصف کرد؟ شهیدان علی عباس حسین پور، محمد مردانی، غلامرضا ذاکریان، محمد حاجیلویی و محمدرضا عاشور از جمله شهیدانی بودند که پیکرهای مطهرشان از گوشه و کنار کشور در ظاهر به اشتباه عزم زیارت امام هشتم را می کنند. چند برش کوتاه از زیارت های این شهیدان را با هم مرور کنیم.
شهیدی که خانواده اش را به زیارت برد
شهید محمد حاجیلویی چند روز قبل از شهادتش به مرخصی آمده بود. او قصدکرده بود مادرش را به زیارت امام رضا(ع) ببرد اما به خاطر عملیاتی که در پیش داشت، موفق نشد. به مادرش گفته بود، باید به جبهه بروم ولی زمینه ای برای زیارت شما فراهم می کنم. او در 15مرداد ماه 62 در منطقه پیرانشهر، در عملیات والفجر 2، بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و بعد از شهادت پیکرش را میان شهدای اهل مشهد اشتباهی به مشهد منتقل کردند. این گونه شد که زمینه این زیارت برای مادر محمد و نیز طواف پیکرش در حرم مطهر رضوی فراهم شد. او متولد 1343در شهر بهار استان همدان و معاون فرمانده گردان 154 حضرت علی اکبر از لشکر انصار الحسن (ع) بود که در عملیات والفجر 2 به شهادت رسید.
آرزوی یک زیارت دیگر
«ای کاش امام رضا(ع) را باردیگر زیارت کنم»؛ این جمله بخشی از دست نوشته های شهید علی عباس حسین پور از شهدای طلبه و دانشجوی لرستانی است که از او به یادگار مانده. دوستان این شهید هم گفته بودند او در زمان دانشجویی اتاقی داشت که رو به گنبد امام رضا(ع) بود و گاهی از آن جا رو به گنبد با آقا درددل می کرد. ارادت خاصش به امام رضا(ع) و آرزوی زیارت دوباره ایشان سبب شد پیکرش به جای انتقال به زادگاهش خرم آباد برای وداع به طواف حرم حضرت رضا(ع) برود. او در سال 1345 در خرم آباد متولد شد. در عملیات والفجر 8 غواص بود و در غروب یکی از روزهای سال 64 در فاو در حال وضو گرفتن هدف اصابت گلوله قرار گرفت. شهید از مشهد به جبهه اعزام شده بود و بعد از شهادتش به مشهد منتقل شد و به عنوان نخستین شهید دانشگاه علوم انسانی رضوی توسط هم دانشگاهیانش در حرم امام رضا(ع) طواف داده شد.
شهید زائر اولی
مادر شهید غلامرضا ذاکریان می گوید: فرزندم بسیار آرزو داشت برای زیارت امام رضا(ع) به مشهد برود ولی تا سن 18 سالگی قسمت اش نشد به خواسته اش برسد که همان زیارت امام رضا(ع) بود. غلامرضا به خانواده اش گفته بود، سه ماه باید در جبهه بمانم سپس برمی گردم و با هم به مشهد می رویم. بعد از شهادتش پیکر رضا را اشتباهی به جای شهید دیگری به مشهد می برند. هنگام تدفین پلاکش را باز بینی می کنند و متوجه می شوند، غلامرضا جزو شهیدان مشهد نیست و به جای شهید دیگری اشتباهی به مشهد آورده شده است. بعد از چند روز پیکر شهید از مشهد برگشت داده می شود و در گلزار شهدای مهدی شهر آرام می گیرد. شهید غلامرضا ذاکریان 24 فروردین سال 65 در عملیات والفجر در منطقه فاو به شهادت رسید.
کنار امام رضا(ع) آرام بگیرم
شهید محمد مردانی همزمان با روز تولد امام رضا(ع) در کرمانشاه به دنیا آمد. اطرافیان و خانواده همه از علاقه محمد به آقا امام رضا(ع) خاطراتی دارند. روزی که محمد برای مرخصی آمده بود، خیلی دلش می خواست به پابوسی آقا برود اما برای اینکه باید به جبهه بر می گشته، امکان تشرف به مشهد را نمی یابد. به سنندج می رود و بعد از یک ماه نیز شهید می شود. به خانواده اش اعلام می کنند برای تحویل پیکر شهیدشان به معراج شهدا بروند، خانواده به معراج می روند اما پیکری که به آن ها نشان داده می شود پیکر محمد نبوده و بعد از بررسی متوجه می شوند، پیکر شهید اشتباهی به مشهد انتقال داده شده است. او در وصیت نامه اش از خانواده خواسته اگر توانستند پیکرش را در مشهد خاکسپاری کنند که خانواده نیز به خواسته او عمل می کنند.
افسوس که حالا دیگر نمی توانم
شهید محمدرضا عاشور پس از زخمی شدن در عملیات والفجر ٨ به یک بیمارستان در اصفهان منتقل می شود. در آن جا خانواده اش به بالین اش می آیند و تا لحظات آخر عمرش در کنار او می نشینند. شهید عاشور قبل از شهادت، خطاب به خانواده اش می گوید: من آرزو داشتم پس از عملیات والفجر ٨ به پابوس امام رضا(ع) بروم ولی افسوس که حالا دیگر نمی توانم و لحظاتی بعد به شهادت می رسد.
برادرش او را در تابوت می گذارد و روی آن پارچه ای می کشد و می نویسد: محمد رضا عاشور اعزامی از گرمسار. سپس خود و خانواده برای مهیّا کردن مقدمات تشییع جنازه به تهران و از آن جا به گرمسار می روند. جنازه این شهید با بقیه شهدا به تهران منتقل می شود. در تهران به دلیل نا معلومی، پارچه روی تابوت محمد رضا، با شهیدی از مشهد عوض می شود و جنازه را به مشهد می برند، غسل می دهند، کفن می کنند و در حرم امام رضا(ع) طواف می دهند.
وقتی خانواده آن شهید برای دیدار آخر به سراغ جنازه می آیند می بینند این جنازه، جنازه شهید آن ها نیست. از آن طرف هم خانواده محمد رضا می بینند جنازه شهیدی دیگر را تحویل گرفته اند. بلافاصله با مرکز تماس می گیرند و قضیه را اطلاع می دهند. سرانجام هر دو خانواده، شهید خودشان را تحویل می گیرند و به خاک می سپارند. در حالی که شهید عاشور به آرزویش رسید که زیارت امام رضا(ع) بود. شهید محمدرضا عاشور اولین اعزامش در سال61 وآخرین اعزامش 64.7.7 بود که به جبهه رفت و در مورخ 64.11.22در منطقه عملیاتی والفجر٨ در فاو به شهادت رسید.