الهی، شکرت که حسن تاکنون شاکر و حامد بود و اکنون شکر و حمد شد.
الهی، آدمِ شب کور کجا و عبد شکور کجا؟ که شب کور شکور نباشد.
الهی، حسن زاده آدم زاده است، چگونه دعوی بی گناهی کند.
الهی، اگر مُذنب نباشد غفّار کیست و اگر قبیح نباشد ستّار کیست؟
الهی، همه کار تو را می کنند و حسنت هم بیکار نیست.
الهی، خروس را در شب خروش باشد و حسن خاموش باشد!
الهی، اگر الفاظم نارساست، داستان سنگ تراش و شبان موسی است.