علی ترابی -ابتدا فوتبال را به عنوان ورزش حرفهای انتخاب کرده بود. اما بعد از چند سال بازی فوتبال، به یک باره سرنوشت اش تغییر کرد و از فوتسال سر درآورد. با تیم فوتسال علم و ادب شناخته شد و سپس با درخشش هایی که داشت، مورد توجه دیگر تیم ها قرار گرفت و همراه با تیم ملی به عنوان چهرهای گلزن مطرح شد. از همان ابتدا در کنار مربیان بزرگی همچون شمس و حمید بیغم و حمید شاندیزی صاحب سبک شد. مهدی جاوید هم اکنون یکی از بهترین فوتسالیست های کشورمان است که طی 10 سال اخیر افتخار آفرینی های زیادی را برای استان و کشورمان به ارمغان آورد. به تازگی هم برای سومین سال متوالی آقای گلی لیگ برتر فوتسال را به نام خود ثبت کرد که تاکنون فردی در تاریخ لیگ فوتسال چنین عنوانی به دست نیاورده است. با وجود این که بیش از هشت سال است که در خارج از مشهد برای دیگر تیم ها به میدان می رود، اما دلش برای فوتسال زادگاهش می تپد ولی گلایه مند است از این که مسئولان این استان هنوز وی را نمیشناسند و طی این سال ها از وی یادی نکرده اند.
برنامه غلط پلی آف
جاوید در ابتدا به مسابقات امسال لیگ برتر فوتسال کشورمان اشاره می کند و میگوید:رقابت های لیگ برتر فوتسال فصل جاری با سال های قبل تفاوت عمده ای نداشت. فقط به صورت دو مرحله ای برگزار شد که مرحله اول همانند سال های گذشته خیلی خوب برگزار شد. اما مرحله دوم که به صورت پلی آف بود، با اشکالات زیادی همراه بود. برنامه ریزی سازمان لیگ فوتسال هم غلط بود و گوش شنوایی برای بهتر برگزار شدن بازی ها در نیمه نهایی نبود. وی خاطر نشان می کند: در این مسیر حق تیمی همچون گیتی پسند که هفته های زیادی صدر نشین بود،ضایع شده است.در بازی فینال شرایط غیر منصفانه ای وجود داشت؛ برنامه ریزی های غلط باعث شد که در شرایط نابرابر قرار بگیریم.وی خاطر نشان می کند:به نظرم مسئولان سازمان لیگ دست کم از دیگر رشته ها برای برگزاری بازی های پلی آف مشورت می گرفتند و از تجربه های آن ها استفاده میکردند.به نظرم شبیه جام حذفی بود.هر چند که مرحله اول پلی آف خوب بود اما مرحله نیمه نهایی به ضرر تیم صدرنشین لیگ بود.وی درباره وضعیت خود در تیم گیتی پسند می افزاید: سال فوق العاده ای در تیم گیتی پسند داشتم.از وضعیتم راضی بودم .فقط این که نتوانستیم قهرمان لیگ شویم، خیلی ناراحت کننده و تلخ بود. اما در مجموع شرایط باشگاه خیلی خوب بود.البته کیفیت توپ مسابقات هم خیلی پایین بود.
افتخار آقای گلی
وی امسال موفق شد در لیگ برتر فوتسال آقای گل شود.با این حساب سه سال متوالی است که این افتخار را از آن خود کرده و در تاریخ ثبت شده است.وی در این باره می گوید:حاصل تلاش و زحمات دیگر دوستانم در تیم گیتی پسند بود که امسال هم توانستم آقای گل شوم. تاکنون هم در تاریخ لیگ فوتسال کسی سه دوره متوالی آقای گل نشده است که همین یک افتخار محسوب می شود.همچنین به عنوان یک مشهدی خیلی خوشحالم که چنین عنوانی را به دست آورده ام.این نشان از جایگاه و ارزش فوتسال خراسان رضوی و ورزشکاران خوب این رشته دارد.وی اضافه میکند: امیدوارم جوان های خراسانی هم در ادامه تاریخ ساز شوند و جایگاه خوب فوتسال استان را در کشور حفظ کنند.
آرزوی بازی در مشهد
جاوید خیلی دوست دارد که روزی دوباره برای تیم شهرش بازی کند،اما معتقد است که الان شرایطش فراهم نیست.وی خاطر نشان می کند:حدود 8-9 سال است که برای تیم های مشهدی بازی نمیکنم.هر چند که خیلی علاقه مند هستم برای شهر خودم بازی کنم. اگر روزی شرایط فراهم شود،قطعا برای مشهد بازی می کنم. طی سال های گذشته نیز پیشنهادهایی هم از مشهد داشتم.اما شرایط فراهم نبود چرا که اگر تیمی برای قهرمانی بسته شود،با افتخار بر می گردم.وی در ادامه سخنان خود به عملکرد تیم فرش آرا در لیگ برتر اشاره می کند و می افزاید:تیم فرش آرا امسال نتایج خوبی کسب کرد و بازیکنان خوبی هم به فوتسال کشور معرفی شدند. این که هواداران و علاقه مندان می گویند، فرش آرا باید بعد از این همه سال، تیمی را با ادعای قهرمانی ببندد در شرایط اقتصادی امروز کار سختی است که باید مسئولان در کنار تیم فرش آرا باشند تا تیمی قدرتمند تشکیل شود.همچنین در مشهد استقبال خوبی از فوتسال می شود که امیدواریم مدیریت در این رشته ورزشی بهتر شود و از تمام ظرفیت ها برای توسعه و پیشرفت فوتسال استفاده کنند.این استان جوانان شایسته زیادی دارد و می توانند جا پای ملی پوشان با تجربه بگذارند اما باید روی پایه توجه بیشتری شود تا پشتوانه ای برای فردای فوتسال باشد.
بی مهری مسئولان
جاوید درباره آینده خود این چنین می گوید:الان 32 سالم است و تا دو سه سال دیگر می توانم بازی کنم.هنوز تصمیمی برای خداحافظی نگرفتهام،تا حدی که توانم یاری کند، پا به توپ می شوم. وی خاطر نشان می کند: طی این سال هایی که بازی می کنم، یادم رفته که اصالتا مشهدی هستم.خیلی از استان های دیگر و رسانه ها مرا به عنوان یک فوتسالیست مشهدی می شناسند.اما جالب است که در شهر خودم غریب هستم و کسی مرا نمی شناسد. متاسفانه تاکنون مسئولی از استان را که بخواهد احوالی از ما بپرسد، یادم نمی آید.فقط در برگشت از جام جهانی، هیئت فوتبال استان و مدیریت باشگاه فرش آرا از من و حسین طیبی و قدرت بهادری با اهدای دو سکه و یک تخته فرش تقدیر کردند.به نظرم جاوید در شهر مشهد غریب است.