یادداشت
تعداد بازدید : 30
چند نکته در باب «میثاق نامه جدید فوتبالی»
نویسنده : بهروز
رئیس هیئت فوتبال خراسان رضوی اخیرا در گفت وگو با یکی از خبرگزاری ها خاطرنشان کرد: همزمان با شب ولادت حضرت معصومه(س)، جشنی در ورزشگاه امام رضا(ع) با حضور هواداران فوتبال برگزار خواهدشد که در این جشن، "میثاق نامه حفظ شأن حریم رضوی" امضا شده توسط مشوقان و مدیران کانون هواداران تیم های پدیده، سیاه جامگان، فرش آرا و سرخابی های تهران (!) را، علاقه مندان به فوتبال استان هم امضا خواهند کرد.
"محمدمهدی برادران" درباره این میثاق نامه افزود: "بر اساس میثاق نامه امضاشده، قرار بر این است که تمامی فوتبال دوستان خراسانی، چه در ورزشگاه امام رضا(ع) و چه در دیگر محیط های ورزشی، به احترام حریم مطهر رضوی در مشهد مقدس، از آلوده شدن فضای ورزشگاه جلوگیری کنند."
فارغ از این که صاحب اختیار ورزشگاه امام رضا(ع)مشهد (آستان قدس رضوی)تاکنون به صورت رسمی، برگزاری دیدار های 2نماینده فوتبال استان را در لیگ برتر تایید نکرده است، چند تردید جدی در مورد میزان اجرایی شدن مفاد این عهدنامه وجود دارد که با وجود مثبت بودن رویکرد کلی چنین اقدامات فرهنگی در حوزه ورزش، گریزی از بیان آن وجود ندارد.
نخست آن که با توجه به این که کلیه اقدامات انجام شده برای مهار تماشاگرنما ها در فوتبال ایران، تاکنون چندان تاثیری در رفع ناهنجاری های موجود نداشته است، چگونه می توان چنین رویکردی را در عمل، موفقیت آمیز توصیف کرد؟
آیا جمع معدودی تماشاگر را که حتی گاه، مخدوش شدن جایگاه و وجهه کشور، تیم ملی یا باشگاه مورد علاقه شان را در این زمینه نادیده می گیرند؛ می توان با چنین میثاق نامه هایی متعهد کرد؟
آیا اصولا وقتی صندلی هیچ ورزشگاهی در ایران، شماره گذاری نشده است، می توان در صورت وقوع حتی یک اتفاق نایاب، خاطی یا خاطیان را شناسایی و معرفی کرد؟
و سرانجام این که با ساز و کار ناقص موجود، چگونه می توان تضمین کرد که از جمع انبوه کسانی که در ورزشگاه حضور می یابند، (با توجه به جو هیجانی غالب فوتبال، که گاه حتی بازیکنان و مربیان را از خود، بیخود می کند)هیچ کس از تماشاگران، دست از پا خطا نکند؟
به نظر می رسد؛ راه حل موجود، نه پاک کردن صورت مسئله برگزاری مسابقه در ورزشگاه، بلکه در نظر گرفتن عزم و ساز و کارعملی حل مشکلات احتمالی با تدابیر موثر و اجرایی (با همکاری همه دستگاه ها) است و شاید در عمل، در زمینه کارآمدی چنین تعهدنامه هایی تردید های جدی وجود داشته باشد.