هیچ‌کس ندید بمب را چه کسی منفجر کرد، چاشنی در دست پدر بود یا مادر؟ کسی نفهمید چطور همه چیز یکهو به نقطه انفجار رسید، بذر اختلاف در کدام کنج خانه، دور از چشم همه رشد کرد و فاجعه را رقم زد. فقط یک روز صبح همه چیز منفجر شد. خانه، خانواده، پیوندها و رابطه‌ها و صدایش تا آن سوی شهر هم شنیده شد. این وسط خاکستر انفجار پاشید توی صورت پسرکی که مبهوت، از دست رفتن زندگی‌شان را به تماشا نشسته بود.
پسر، یک سال بعد، پایِ بساط منقل و زغال پدر، ته‌مانده‌های معصومیتش را دود کرد...
تلاش کردم خودم ناجی خودم باشم
مرکز اجتماع درمان مدار مشهد (TC)، محل ملاقاتمان است. گوشه حیاط یک خط قرمز کشیده‌اند، پشت آن خط، تنها جایی در این مرکز است که بدون دغدغه می‌شود یک سیگار بهمن را آتش زد و دود کرد. دخانیات و آنچه که وابستگی و اعتیاد ضمیمه‌اش باشد، در باقی نقاط این مرکز ممنوع هستند چون آدم‌هایش عهد کرده‌اند پاک بمانند و به پاکی همدیگر کمک کنند.
«سروش» هم پسر 15ساله‌ای است که به امید فاصله گرفتن از همین جنس وابستگی‌ها، به این مرکز آمده تا کمک‌های تخصصی و حمایتی دریافت کند. او را در اتاق مدیر مجموعه ملاقات می‌کنم، از همه مددجویان این مرکز جوان‌تر است. تنها 15سال دارد و می‌گوید اولین تجربه مصرف مواد برای او به 10سالگی‌اش مربوط می‌شود. او از معدود کودکانی است که به قلب فاجعه رفته و از نقطه صفر بازگشته است.
ریشه اعتیاد او هم مانند بسیاری افراد دیگر، به طلاق پدر و مادرش بازمی‌‌گردد. خانواده‌اش که از هم می‌پاشد، «سروش» راهی خانه پدری می‌شود. جایی که «بابا» جای نان، مواد به خانه می‌آورد.
خودش از اولین تجربه مصرف این طور می‌گوید: پدرم مورفین و محرک(آمفتامین) مصرف می‌کرد. یک روز بعد از مصرف خوابش برد، من که کنجکاو شده بودم، بساطش را برداشتم و مصرف کردم. تا سه روز حالت تهوع و مسمومیت داشتم. اصلا حال خوبی نبود اما در من وابستگی شکل گرفت که باعث شد این کار را ادامه بدهم.
او خیلی زود راه و چاه تأمین مواد مصرفی اش را از طریق ساقی های محله شان یاد می‌گیرد. پدرش که ماجرا را می‌فهمد با او دعوا می‌کند اما فریادها و تهدیدهای او بر آن کودک 10،11ساله موثر نمی‌افتد و سروش این راه را ادامه می‌دهد.
خودش تاکید دارد که چیزی شبیه معجزه او را رهایی می‌بخشد؛«بار اول، مرا خیلی اکشن اینجا آوردند». منظورش از اکشن این است که به پای خود نیامده و کشان کشان او را از خانه برده‌اند.
می‌پرسم: بار اول چی شد که نتونستی ترک کنی؟
-        بچه بودم خانم! بعد 15 روز سم‌زدایی و چند وقتی موندن توی TC انصراف دادم و رفتم خونه، اونجا یک ماهی پاک بودم اما بعدش لغزیدم.
چندبار ترک کردی و برگشتی؟
-        دوبار
چی شد که این بار آخر، یک سال و نیمه پاکی؟
-        به خودم اومدم، آگاهیم زیاد شده بود، باورم شد که معتاد فقط اونی نیست که گوشه جوی خیابون می‌خوابه، منم معتاد بودم.
او تاکید دارد که ترک کردنش نه برای پدرش بوده، نه به واسطه مادرش، بلکه فقط و فقط، به خاطر خودش تصمیم به این کار گرفته است؛«من 15سال دارم و اگر حالا خودم را نجات ندهم، شاید یک روز خیلی دیر شود. طلاق پدر و مادرم من را به این جهنم انداخت اما قصد کردم که خودم ناجی خودم باشم. »
سروش که دوسالی ا‌ست به خاطر اعتیاد، ترک تحصیل کرده، حالا از پدر معتادش فاصله گرفته و همراه مادرش زندگی می‌کند. او امید دارد که بتواند دوباره درس بخواند، سربازی برود، کسب و کاری جور کند و نان‌آور زندگی دونفره خود  و مادرش شود.
او قدردان آدم‌های گمنامی است که دستش را در این مرکز گرفته و به او انگیزه بهبودی داده‌اند و تاکید می‌کند اگر یک روز کودکی را ببیند که مثل خودش گرفتار شده، دست او را می‌گیرد، چون او همدرد است.
آغاز اعتیاد از 5سالگی
صورت نحیفی دارد و سخت می‌شود سن و سالش را حدس زد. خودش اما پیش‌دستی می‌کند و می‌گوید: مسعود هستم، 18سال دارم.
ماجرای زندگی‌اش عجیب است، هر آنچه از درد   و  دردسر بوده بر سرش نازل شده است.
می‌پرسم: چندسالت بود که معتاد شدی؟
-        5سال
باورش سخت است. دوباره می‌پرسم و دوباره تکرار می‌کند. مشخص می‌شود که او محصول ازدواج زن و شوهری بوده که بخش زیادی از زندگی‌شان را پای بساط می‌گذرانده‌اند، آن‌قدر که به نوزادشان هم بابت هر دردی، مواد می‌خورانده‌اند.
از 8سالگی، مادر نیز او را به بهانه طلاق رها می‌کند تا بیشتر از گذشته در بساط تریاک، شیشه و کراک غرق شود. او را در 15سالگی به کمپ ترک اعتیاد می‌برند، جایی که به ضرب و زور متادون ترکش می‌دهند اما برای مدت دو سال و 7ماه از وی بیگاری می‌کشند؛«کمپی که در آن ترک کردم، جای وحشتناکی بود، با برده فرقی نداشتیم، اگر کار نمی کردیم آن قدر کتکمان می‌زدند که آرزوی مرگ می‌کردیم.»
می‌پرسم: چرا از کمپ بیرون نیامدی؟
-        بچه‌سال بودم، می‌ترسیدم. مسئول کمپ به من القا کرده بود که بیرون برایم جایی نیست. خدا می‌داند در آنجا به ما چه گذشت، خیلی‌ها به واسطه آنکه مصرف متادون آزاد بود، به آن وابستگی پیدا کرده و در کمپ می‌ماندند و به بیگاری تن می‌دادند.
کارد که به استخوان می‌رسد، مسعود از کمپ بیرون می‌زند و سعی می‌کند در دنیای بیرون برای خودش زندگی دست و پا کند.
کنجکاوم چطور به رغم وابستگی شدیدش به مواد، بعد از خروج از کمپ دوباره سمت اعتیاد نرفته است. او در پاسخ می‌گوید: خیلی از چیزهایی که در زندگی سهمم شد، انتخاب من نبود، از جمله اعتیاد، که پدر و مادرم مسبب آن بودند، من 17سالی را در جهنم زندگی کردم. وقتی از کمپ بیرون آمدم، تصوری از سرنوشتی که انتظارم را می‌کشید نداشتم اما می‌دانستم که دیگر نمی‌خواهم به این شکل دردآور از زندگی تن در بدهم. دیگر نمی‌خواهم اجازه دهم دیگران تباهم کنند.
او خوشبختانه به مدد همراهی همدردانی مثل خودش در انجمن معتادان گمنام (NA)، حالا قوی‌تر از گذشته با وسوسه اعتیاد می‌جنگد.
مسعود، شش ماهی می‌شود که خیاطی را شروع کرده و در کارگاهی مشغول به کار است. از همه مهم‌تر درس خواندن را از سر گرفته و کلاس سوم ابتدایی را می‌گذراند. تاکید دارد که برای حفظ همین خوشبختی و آرامش کوچکش خواهد جنگید و نمی‌گذارد که زندگی یک بار دیگر او را بازیچه کند.

خواجه عبدا... انصاری
الهی!
در سر خمار تو داریم
 در دل اسرار تو داریم
و به زبان اشعار تو داریم
 اگر گوییم ثنای تو گوییم
و اگر جوییم رضای تو جوییم

پیامبر اکرم (ص)
دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.
نهج الفصاحه ص 226 ، ح 373

60سال پیش در چنین روزی، روزنامه «خراسان» نوشت:
چناران؛ خبرنگار خراسان -  چند روز قبل در قریه سیدآباد رادکان، ماده گاوی زایمان کرده که گوساله او دارای 8 پا و دو سر و دو دم بوده که تا مدت سه روز هم زنده بوده است. چون وسیله عکسبرداری در محل نبود لذا از او عکسی تهیه نشد. متأسفانه صاحب ماده گاو که گاو خود را در جریان این زایمان عجیب از دست داده است، فردی زارع و فقیر است و این گاو تنها دارایی و ثروت وی به شمار می آمده است.
مسابقات انتخابی تیم کشتی مشهد برگزار شد
مشهد؛ خبرنگار خراسان- مسابقات کشتی انتخابی تیم مشهدبه منظور تعیین قهرمانان برای اعزام به شهرستان قوچان، با شرکت 48 نفر و در 7 وزن از ساعت 6 بعدازظهر دیروز در محل باشگاه تربیت بدنی با حضور جمع کثیری از علاقه‌مندان به ورزش، به سر داوری آقای محمدیان و با داروی آقایان طاهری، وحدت، مرادیان و نعمت حذیفی شیبانی آغاز شد و مسابقات تا دو شب دیگر هم ادامه خواهد داشت و قهرمانان اول هر وزن، هفته آینده به منظور انجام مسابقات با قهرمانان کشتی قوچان، به این شهر عزیمت خواهند کرد.
تیم‌های ورزشی دبیرستان‌های مشهد گل کاشتند!
مشهد؛ خبرنگار خراسان-  در مسابقات والیبال، بسکتبال و دو و میدانی قهرمانی آموزشگاه‌های کشور که چند روز قبل با شرکت قهرمانان تهران، ساری و مشهد انجام شد، تیم بسکتبال دبیرستان فیوضات و نیز، تیم‌های والیبال و دو ومیدانی منتخب دبیرستان‌های مشهد، به مقام نخست این رشته‌ها دست پیدا کردند. با در نظر گرفتن کلیه جهات، این موفقیت از هر جهت بی سابقه و در خور تقدیر و تشویق است.
سیدرحیم از کوه پرت شد و درگذشت
مشهد؛ خبرنگار خراسان-  سید رحیم فرزند سیدکریم، 12 ساله که صبح روز سه شنبه برای جمع‌آوری هیزم به کوه‌های حدود دره آل، 48 کیلومتری مشهد رفته بود، در حال کار، ناگهان از کوه پرت شده و بلافاصله فوت کرد. پس از اطلاع مراتب به دادسرا و ژاندارمری، مأمور به محل اعزام و قضیه مورد بررسی قرار گرفت و اجازه دفن نیز صادر شد. با این حال، با توجه به برخی شواهد مشکوک در محل مرگ و چگونگی پرت شدن، قضیه همچنان تحت بررسی و مفتوح است.
اعتراضی به وضعیت مسافرخانه‌های مشهد
نامه وارده- محترما به اطلاع می‌رساند، اینجانب ساکن تهران هستم و در معیت عائله جهت پابوسی حضرت رضا(ع) وارد مشهد شده و در مسافرخانه (د.ر) دو باب اتاق کوچک را به مدت 12روز به مبلغ یک هزار و ششصد ریال کرایه نمودم که استراحت عائله خصوصا اطفال خردسال خود را در این هوای سرد مشهد فراهم کنم. توضیح آنکه مسافرخانه مذکور مرطوب و فاقد تختخواب و رختخواب بود. شب اول جهت گرم کردن منزل چراغ خواستیم که اظهار داشتند؛ نداریم و بایستی برای یک عدد چراغ شبانه سی ریال کرایه پرداخت کرد.
این مسافرخانه که دارای 28 اتاق است، فاقد همه گونه وسایل زندگی است. خواهشمند است این تذکر بنده را در روزنامه درج نموده تا مدیران مربوطه تذکرات لازم را به این دست مسافرخانه‌ها بدهند و بر خدمات آن‌ها نظارت نمایند.

همایون اسعدیان در یکی از برنامه‌های خندوانه از نحوه ورود «حامد بهداد» به سینما گفت. او از «رامبد جوان» به خاطر معرفی این جوان با استعداد برای نقش‌آفرینی در فیلمی با عنوان «آخر بازی» تشکر کرد. «جوان» هم در پاسخ، یاد اولین تست بازیگری «بهداد» را زنده کرد و گفت که چطور مثل یک پدر پُر از استرس، گوشه‌ای ایستاده بوده و دعا می‌کرده تا ماجرا ختم بخیر شود.
اما حامد بهداد نیز در واکنش به اظهارات مطرح شده میان این دو هنرمند در برنامه «خندوانه» پستی را منتشر کرد و در آن ضمن تقدیر از آن‌ها به واسطه کمک‌شان برای ورود او به عالم سینما؛ متذکر شد: ذکر خاطره دوران فیلم «آخر بازی» که میان شما رفت را در برنامه‌ خندوانه تماشا کردم و از مرور آن شاد شدم.فراموش نمی‌کنم آن ایام را که چه بزرگوارانه مرا حمایت کردید و خوب به یاد دارم که همایون اسعدیان عزیز با چه وسواسی اعتمادش را در اختیارم گذاشت تا وارد عرصه شوم.گرچه افتخار همکاری در فیلم «یک روز بخصوص» را از دست دادم ولی امید دارم بار دیگر فرصت بازی در فیلم‌های بعدی ایشان به‌دستم آید.
 

تصویری زیبا از طبیعت بهاری این روزهای جاده کوهسرخ-کاشمر

رضا کیانیان در پستی اینستاگرامی از برگزاری مسابقه دوی ماراتن تهران با حضور شرکت‌کنندگانی از 42کشور جهان، تقدیر کرد و این دست برنامه‌ها را عامل رفع خمودگی از جامعه و نشاط‌بخشی به جوان‌ها دانست.

قاضی زاده هاشمی وزیر فریمانی بهداشت هم به مناسبت «روز جهانی سلامت» در صفحه شخصی خود نکاتی را درباره ضرورت توجه به سلامت روان متذکر شد. وی در بخشی از این مطلب آورده است: هجدهم فروردین روز جهانی سلامت است و امروزه سلامت را برخورداری از آسایش کامل جسمی، روانی و اجتماعی تعریف می‌‎کنند. برای این‌که تمامی ابعاد سلامتی مورد توجه مردم قرار گیرد، سازمان جهانی بهداشت هر سال موضوعی را به عنوان شعار جهانی مطرح می‌کند. امسال بُعد روانی سلامت از سوی این سازمان مورد توجه قرار گرفته و توصیه شده: برای رسیدن به آرامش روح و روان و زندگی سالم همراه با نشاط و امید، در مورد افسردگی با هم صحبت کنیم.

صنعت پوشاک از جمله صنایعی است که نقش مهمی در تامین نیازهای اولیه و اساسی آحاد جامعه ایفا می‌کند. از طرفی این صنعت با فرهنگ و سنت جامعه نیز پیوند خورده و از این حیث نیز دارای اهمیت ویژه ای است. اما همین صنعت مهم در کشورمان، طی سال‌های اخیر با چالش های بسیاری مواجه بوده است که عمدتا ناشی از رقابت نابرابر با محصولات وارداتی، فرسودگی ماشین آلات، کمبود سرمایه گذاری و قاچاق پوشاک و نظایر آن است.
در این میان، قاچاق پوشاک از دشواری‌های جدی برای فعالان این حوزه به شمار می‌آید. پدیده‌ای که کارآفرینی، افزایش ظرفیت تولید و توسعه صنعت پوشاک و در پی آن حتی صنعت نساجی را هم به چالش می‌کشد.
براساس آمار رسمی گمرک؛ در یازده ماه سال 95 حدود 60 میلیون دلار پوشاک وارد کشور شده، این در حالی است که آمارهای جهانی واردات کالا به ایران رقمی بسیار بالاتر از 60 میلیون دلار را نشان می دهد. آمار سال‌های 2016- 2015 نشان دهنده واردات یک میلیاردی پوشاک است و قاعدتا بخشی از این حجم واردات را محصولات قاچاق تشکیل می دهد.
بعضی منابع می‌گویند که قریب به 25 تا 30 درصد از پوشاک قاچاق از ترکیه وارد کشور می شود، اما نباید از این مهم غافل شد که ترکیه پس از چین و امارات در رتبه سوم قاچاق پوشاک به ایران قرار دارد. بنابراین در صد زیادی از پوشاک و پارچه های موجود در بازار داخل از طریق مبادی غیر رسمی و به صورت قاچاق به ویترین مغازه‌ها می رسد و در سایه این اتفاق سالانه میلیاردها دلار به اقتصاد ملی ضربه وارد می‌شود.بسیاری از فعالان این عرصه اذعان دارند که واردات بی رویه در کنار قاچاق محصولات این بخش، آثار مخربی را بر بازار این محصولات در ایران گذاشته است.
با وجود همه این فراز و فرودها، صنعت پوشاک ایران هم سهمی را در بازارهای جهانی به خود اختصاص داده، چنان که سالیانه قریب به  100 تا 120 میلیون دلار از طریق صادرات پوشاک ایرانی حاصل می شود. نظر به این بستر و ظرفیت موجود، شناخت بازارهای هدف و اولویت بندی بازارهای بالقوه در این حوزه می تواند در تدوین استراتژی بازاریابی جهانی برای پوشاک ایران مفید واقع شود.
در حال حاضر کشورهای مختلفی مقصد صادرات پوشاک ایران هستند اما تمایل صادرات بیشتر به سمت کشورهای اروپایی است که از قدرت خرید بالاتری برخوردارند. کشور روسیه یکی از بازارهای هدف به شمار می‌آید، اگر چه در مقاطعی صادرات کفش و پوشاک ایرانی به این کشور متوقف شد اما خوشبختانه این روند بار دیگر از سر گرفته شده و امیدواریم تداوم داشته باشد.
انجام هر اقدامی در حوزه پوشاک مستلزم توسعه سرمایه گذاری در این صنعت است. به طور مثال کشوری همچون ترکیه که 10 تا 12 میلیارد دلار صادرات دارد ظرفیت تولیدش به مراتب بیشتر از ایران است. بنابراین باید توسعه صنعت نساجی و پوشاک در دستور کار قرار گیرد. حال اگر این مهم محقق شود و کالایی با کیفیت مناسب به بازارهای جهانی عرضه شود می توان علاوه بر حفظ بازارهای فعلی، بازارهای جدیدی را نیز شناسایی کرد.
توسعه، به روز‌رسانی، بازسازی و نوسازی صنعت پوشاک از دیگر اقداماتی هستند که به منظور ارتقای صنعت پوشاک کشور انجام گرفته است. علاوه بر این اقدامات، نشان دادن توانمندی های تولیدات داخلی و جلب اعتماد عمومی به منظور حمایت از تولید داخلی باید انجام گیرد. خوشبختانه در سال‌های اخیر توانمندی‌های داخلی به خوبی به مردم معرفی شده و اعتماد مردم به تولید داخلی افزایش یافته است. حال به طور متقابل تولیدکنندگان باید به مد، طراحی و کیفیت محصول تولیدی نیز توجه بیشتری مبذول دارند؛ البته این اقدامات در سال های اخیر انجام گرفته، اما کفایت نمی کند. همچنین تولیدکنندگان باید به تبلیغات و برندسازی توجه ویژه ای داشته باشند، چرا که در بحث نساجی و پوشاک، نام و نشان تجاری در فروش محصول بسیار موثر است. به تازگی انجمن های صنعت پوشاک در راستای شناساندن تولید داخلی هماهنگ عمل کردند.
اما یک مشکل اساسی دیگر، بالا بودن قیمت تمام‌شده محصولات نسبت به کالاهای مشابه خارجی، ضعف فناوری، تامین نقدینگی و سرمایه در گردش، بالا بودن نرخ بهره، فرسوده بودن ماشین آلات و... است که صنعتگران در صنعت پوشاک با آن مواجه هستند.
یادمان نرود، صنایع نساجی و پوشاک از قدیمی ترین صنایع موجود در ایران به شمار می‌آیند و به پشتوانه همین قدمت طولانی و حجم انبوه سرمایه گذاری و تجربه نیروی انسانی و ارتباط با دیگر صنایع می‌توانند نقش مهمی در توسعه اقتصاد پایدار ایفا کنند. از این رو رعایت ضوابط، قوانین و مقررات و پیشگیری از قاچاق و مهار واردات بی‌رویه در کنار برنامه‎ریزی‌های مدیریتی می‌تواند گامی در راستای ارتقای تولید ملی باشد.
البته تاکنون گام‌هایی در این رابطه برداشته شده است، برای نمونه، در همین رابطه کارگروه پوشاک تشکیل شده و در حال بررسی و رفع مشکلات صنعت نساجی است. به نظر می‌رسد ایجاد یک همگرایی در همه ارکان درگیر در این حوزه می‌تواند به بهبود شرایط و بهره‌مندی از این ظرفیت مهم کمک شایانی کند.