گفت و گو با یک تیم مستندساز مالزیایی که زندگی مردمان کشورهای مختلف از جمله ایران را ثبت و ضبط میکنند
تعداد بازدید : 68
میخواهیم پلی بسازیم برای آشنایی ملتها
نویسنده : سهیلی
از کشوری آمدهاند که به «سرزمین تمدنها» مشهور است. دوربینی همراه دارند تا در مسیر یک سفر طولانی؛ زندگی، آداب و رسوم مردمان کشورهای مسلمان را ثبت و ضبط کنند. تا اینجای سفر، یک توشه پُر دارند از ماجراها و روایتهای تلخ و شیرین. اما در توقفشان در ایران، با شگفتیهای زیادی روبه رو شدهاند. با مردمی خونگرم و مهربان که برخلاف تصویری که از آنها در رسانههای بین المللی ارائه میشود، با کسی سر جنگ ندارند و از قضا بسیار مهمان نوازند. امیر و دوستانش، چند جوان مالزیایی فیلمساز هستند که در مسیر تهیه یک مستند، راهی طولانی را پیمودهاند و یک هفتهای میشود که مهمان ایرانیها هستند. حضورشان در مشهد، بهانه ای به دست ما میدهد برای گفت و گو با آنها در خصوص اثری که در دست ساخت دارند.
تلاشی برای اصلاح ذهنیتهای مخدوش
امیر عارف به نوعی سرپرست این تیم دو نفره محسوب میشود. او که 29سال دارد در معرفی خودش میگوید: لیسانس رشته سینما دارم و 8سال در این صنعت فعالیت کردهام. از آنجایی که سینما در مالزی به مثابه ایران پیشرفته نیست، تقریبا تسلیم شدم و قصد کنارهگیری از آن را داشتم اما چون همیشه سودای سفر در سرم بود و دلم میخواست مستندی با محور سفر بسازم، با دوستم «محمد نوالایمان» پا در جاده گذاشتیم. اما این جوان هنرمند اهل مالزی، میگوید که ایده ساخت این مستند از یک دیدار رقم خورده است؛«همان ایامی که در فکر رها کردن سینما بودم، با زوج هموطنی آشنا شدم که قصد داشتند مسیر کشورم تا مکه را با دوچرخه بپیمایند. آنها جرقه ساخت مستندی را در ذهنم روشن کردند، از فرهنگ و سبک زندگی مردمان دیگر کشورها به ویژه مسلمانان.» وی میگوید که این مستند 36قسمت دارد و قرار است بعد از آماده سازی در رسانههای کشورش پخش شود؛ «این پروژه فقط درباره سفر نیست و آمیزهای از سفر و سینما به شمار میآید. ما از یک کشور مسلمان به کشور دیگر سفر می کنیم تا از مساجد، مدرسهها، اماکن دیدنی و تاریخی آن دیدن کنیم و با فرهنگ مردم آشنا شویم و به بیان بهتر از طریق این اثر، پلی بسازیم برای آشنایی بیشتر ملتها با یکدیگر.» امیر تاکید میکند که علاوه بر این کار، قصد دارد یک مستند دیگر را نیز خاصِ ایران بسازد. او درباره انگیزهاش برای این کار توضیح میدهد: در مالزی برخی رسانه ها، چهرهای مخدوش از ایران ارائه میکنند که طبعا بر ذهنیت جامعه تاثیر میگذارد اما امیدوارم مستند من بتواند این نگرش را اصلاح کند.
شیفته مهماننوازی ایرانیها شدهام
وی که شیفته مهماننوازی ایرانیها شده است، تعریف میکند: ما در ایام دهه فاطمیه به مراسم مذهبی در مشهد رفتیم. آنجا میزبانان و مهمانان ما را در آغوش کشیدند و رسم مهمان نوازی را به شایستگی به جا آوردند و برادری خود را اثبات کردند. این تیم مستندساز، در ایام اقامتشان در مشهد، از اماکن دیدنی زیادی بازدید کردهاند و مکرر از زیبایی این شهر و خطه خراسان میگویند: حرم امام رضا(ع) خیلی زیبا و معنوی بود. در این ایام فرصت کردیم تا از مقبره فردوسی و همچنین روستای کریم آباد که عمر آثار تاریخی در آن به 700 سال می رسد، دیدن کنیم. ما در حرم امام رضا (ع) مشاهده کردیم که واقعا بین شیعه و سنی تفاوتی نیست. این خطه چهرههای بزرگ و نامداری دارد که در طول تاریخ ماندگار شدهاند، از فردوسی بگیرید تا خیام.
تبریک به ایرانیها به خاطر اسکار
از این مستندساز درباره حمایتهایی که از ساخت اثرش صورت گرفته ،میپرسیم که در پاسخ بیان میکند: از سازمان های سینمایی کمکی نمی گیریم و تنها بعضی NGO ها ما را حمایت میکنند که البته آن هم مبلغ ناچیزی است.وی یادی میکند از سینماگران بنام ایران و میگوید: ایران فیلم سازان بزرگی مثل عباس کیارستمی، مجید مجیدی و اصغر فرهادی دارد البته من به خاطر اسکار امسال به ایرانیها تبریک میگویم و باور دارم که این هوشمندی آقای فرهادی بود که به مراسم اسکار نرفت. امیر میگوید که مقصدش بعد از مشهد؛ «تهران»، «تبریز»، «اصفهان» و «شیراز» است و در ادامه نیز به کشورهای حاشیه خلیج فارس میرود تا بخش دیگری از مستندش را آنجا ثبت و ضبط کند.