گفت و گو با سومین زن رکورددار «بک‌رانی» در جهان
تعداد بازدید : 115
برای رسیدن به موفقیت، رو به عقب گام برداشتم
« استعدادهای خاموش در ورزش»؛ این موضوع مورد علاقه اوست که در مدت صحبتمان بارها نقبی به آن می‌زند. تاکیدش بیشتر در حوزه ورزش بانوان است و اینکه چقدر حمایت‌ها در این بخش اندک و محدود است. از کیمیا علیزاده و اولین طلایی‌ترین مدال برنز برای ایرانیان در این دوره از المپیک می‌گوید و تاکید دارد که؛«کیمیاها در این سرزمین کم نیستند.»
معصومه بیگدلی 30ساله متولد مشهد است. او اولین بانوی رکورددار بک‌رانی در کشورمان و پنجمین بانوی صاحب این عنوان در جهان است. فرصتی کوتاه دست می‌دهد تا با این دختر جوان که در حال آماده‌سازی برای شکستن رکورد جهانی است، برای دقایقی به گفت و گو بپردازیم.
از ورزش‌های رزمی به دو و میدانی؛ از دو به بک‌رانی
اول حرفمان را می‌بریم سمت انگیزه‌های او از ورود به دنیای ورزش، برایمان تعریف می‌کند که؛«مشوقم برای ورود به عرصه ورزش، پدرم بود. او رزمی کار بود و آرزو داشت که من هم مثل او یکی از رشته‌های رزمی را پی بگیرم، برای همین باهم تمرین می‌کردیم. مهم ترین تمرین ما دوی صبحگاهی در پارک بود. آن تمرینات مرا عاشق کرد، نه عاشق یک رشته رزمی بلکه عاشق دویدن. بعد از فراز و نشیب‌ها و بعضا تردیدهای فراوان، بالاخره سال 82، کار روی رشته دو و میدانی را به صورت حرفه‌ای آغاز کردم.»
از او می‌پرسیم چه شد که به جای دویدن رو به جلو، «بک‌رانی» (دویدن رو به عقب) را انتخاب کرده است؛ می‌خندد و این‌طور پاسخ می‌گوید: یک روز در سالنی که محل تمرینم بود، بنر جدیدی را دیدم که حاوی پیام تبریک به آقای «ارشاد روحبخشیان» بود. او دور پارک ملت مشهد را برای ثبت رکورد، برعکس دویده بود. این کارش به نظرم بسیار جالب آمد، آنجا بود که تصمیم گرفتم من هم این روش را امتحان کنم. چند وقت بعد به طور اتفاقی در دانشگاه همکلاس آقای روحبخشیان شدم. این را می‌گذارم به حساب قسمت که او پذیرفت مربی من باشد و زیر نظر وی تمریناتم را شروع کردم.
تکرار رکوردهای طلایی
خانم بیگدلی، حرفش را با اشاره به رکوردهایی ادامه می‌دهد که در این مدت به ثبت رسانده است و عنوان می‌کند: بعد از یک سال و نیم تمرین فشرده، در شهریور 93، زیر نظر نماینده‌ای از فدراسیون، 5/21 کیلومتر را بدون توقف دویدم و عنوان پنجمین بانوی جهان و اولین بانوی ایران در زمینه بک‌رانی را کسب کردم.
وی ادامه می‌دهد: کمی بعد خانمی در تهران رکورد بانوان ایرانی را در این رشته جابه جا کرد و به 26کیلومتر رساند. پس برای جبران و کسب رکورد دوباره، در مهر ماه 94 در مشهد و در سالن باغبانباشی، اقدام به ثبت مجدد رکورد کردم که موفق شدم 5/42کیلومتر را در مدت 6ساعت و46دقیقه و56ثانیه بدون توقف و برعکس بدوم و این به معنای کسب عنوان سومی زنان جهان بود.
از این دختر جوان می‌پرسیم آیا رکوردش را ثبت گینس کرده است یا نه؛ در پاسخ بیان می‌کند: این مقام در رنکینگ جهانی ثبت شده است و می‌توانم تا زمانی که کسی رکورد بهتری به جا نگذاشته است، آن را به ثبت گینس برسانم. البته در آن مقطع به دلیل تحریم‌ها و هزینه‌های بالا برای فرستادن نماینده به گینس، این کار را انجام ندادم.
از سنگ‌هایی که به سویتان پرتاب می‌شود، چیزی را بسازید که دوست دارید
او در ادامه گوشه‌چشمی هم دارد به مشکلاتی که زنان ورزشکار دارند و در این باره عنوان می‌کند: همیشه به شاگردانم می‌گویم از سنگ‌ها و آجرهایی که به سویتان پرتاب می‌شود، چیزی را بسازید که دوست دارید.
برای خانم‌های ورزشکار مشکلات دوچندان و حمایت‌ها به مراتب کمتر است، اما متقابلا لذت افتخارآفرینی مضاعف است. خاطرم هست برای ثبت این رکورد ماه‌ها نامه‌نگاری و پیگیری انجام دادم.
گاهی حتی ناامید شدم اما حمایت‌های مربی و خانواده‌ام مرا دوباره به مسیر تقلا و تلاش بازگرداند.وی درباره مواجهه اطرافیانش با رکوردهای او نیز توضیح می‌دهد: همیشه رویکردشان حمایت بوده و تقویت روحیه من اما گاهی دوستانم با من شوخی می‌کنند که همین دویدن عادی رو به جلو مشکل است، چه حوصله‌ای داری که رو به عقب می‌دوی! از خانم بیگدلی درباره برنامه‌های آینده‌اش می‌پرسیم که در پاسخ می گوید: می‌خواهم در این رشته عنوان نفر اول زنان دنیا را کسب کنم. این رتبه هم اکنون در اختیار خانم کریستین از اتریش است. سکوی دوم را نیز پائولا از آلمان فتح کرده و من در جایگاه سوم قرار دارم. فعلا تمریناتم را با این هدف دنبال می‌کنم اما می‌دانم اگر حامی باشد، می‌توانم خیلی سریع‌تر، آن را محقق کنم.
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
خیام
حضور هیئت عزاداری سرعینی‌ها در مشهد- 1348
نمایی قدیمی از حرم رضوی مربوط به دهه 50
