ادعاهای تلخ درباره مراکز نگهداری کودکان اوتیسم و پاسخ مدیرکل
مدیرکل بهزیستی استان: من بازدید کرده ام این گونه نیست، اگر موردی باشد شک نکنید که برخورد می کنیم
بهاره موفقی/ صدای کم رمقش پشت خط تلفن حکایت های تلخی از وضعیت مراکز نگهداری کودکان اوتیسم را چنان روایت می کند که گویی قلبت را مثل پارچه ای پهن کرده اند و روی آن سوزن دوزی می کنند؛ همین قدر دردناک! یک فعال حوزه حمایت از کودکان اوتیسم در تماسی با تحریریه روزنامه خراسان درباره وضعیت یکی از کودکان مبتلا به اوتیسم در یکی از این مراکز مدعی می شود:«این کودک از شدت تشنگی با گریه، آب می خواست و زانو می زد که به او غذا بدهند، اما مسئولان مرکز با خودداری از این کار، مدام می گفتند این کودک کلیشه آب و غذا دارد. بعدها یکی از پرسنل از این مرکز استعفا داد و ادعا کرد که غذاهایی را که حتی خانواده ها برای این بچه ها می آوردند، به آن ها نمی دادند و خودشان جلوی چشم این بچه ها، آن غذاها را می خوردند!» او در ادامه انتقادهای خود به افزایش تعرفه های توان بخشی برای افراد مبتلا به اوتیسم نیز اشاره می کند؛ موضوعی که می گوید خانواده ها را در شوک فرو برده است!
گلایه ها و ادعاهایی از وضعیت مراکز نگهداری کودکان اوتیسم
رها مختاری، یک فعال در حوزه حمایت از کودکان اوتیسم است، او در تماس با تحریریه روزنامه «خراسان رضوی» درباره وضعیت کودکان مبتلا به اوتیسم در مراکز نگهداری زیر نظر سازمان بهزیستی مدعی می شود: هرروز تعدادی خانواده برای شکایت به بهزیستی می روند و جواب سربالا به آن ها داده می شود و پیگیری نمی کنند. پرونده ای سال 1396 بود که خودم آن را پیگیری می کردم. آقایی 15 سال ناملایمتی در حق بچه های اوتیسم کرده بود که بخش زیادی از این اقدامات در مرکزی تحت پوشش بهزیستی مشهد اتفاق افتاده بود. من می توانم گزارش هایش را هم برای شما بفرستم. وی با اشاره به وضعیت یکی دیگر از مراکز که توسط خانواده های مبتلایان به اوتیسم تجهیز شده بود، ادعا می کند: در این مرکز کودکی را دیدم که پدرش سه شبانه روز او را آن جا گذاشته بود، اما در مرکز به او نه آب می دادند ،نه غذا ، اما به او بی نهایت دارو می دادند. این کودک از شدت تشنگی با گریه، آب می خواست و زانو می زد که به او غذا بدهند، اما مسئولان مرکز مدام می گفتند این کودک کلیشه آب و غذا دارد. این کودک بی کلام بود و نمی گذاشتند حتی من با او بازی کنم. بعدها یکی از پرسنل این مرکز استعفا داد و ادعا کرد که غذاهایی که حتی خانواده ها برای این بچه ها می آوردند، به آن ها نمی دادند و خودشان جلوی چشم این بچه ها آن غذاها را می خوردند. این مرکز خصوصی است و هنوز هم دایر است. خانواده ها شکایت می کنند اما بهزیستی سرپوش می گذارد.
داد از افزایش تعرفه های توان بخشی افراد مبتلا به اوتیسم
وی در انتقاد به افزایش تعرفه های توان بخشی نیز می گوید: کودک مبتلا به اوتیسم باید به طور همزمان چندین کاردرمانی، گفتار درمانی و...دریافت کند طوری که در هر هفته نزدیک به 20 جلسه دارد. دولت در شهریور سال قبل تعرفه ها را از 150 هزار تومان به 280 هزار تومان افزایش داد و این مبلغ را در فروردین امسال به 380 هزار تومان تبدیل کرد. اگر این توان بخشی دریافت نشود، حتی وضعیت بچه های در سطح خفیف به سمت شدید و متوسط می رود. وی در پایان با انتقاد از سیستم سنجش می افزاید: مسئله سیستم سنجش مهم است. ما در هیچ کشوری بچه های اوتیسم را از بدو تشخیص از جامعه جدا نمی کنیم.
پاسخ مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی به ادعاهای مطرح شده
مسعود فیروزی، مدیرکل بهزیستی استان در گفت و گو با «خراسان رضوی» در پاسخ به گلایه ها و ادعاهای مطرح شده می گوید: پروتکل های آموزشی مشخص است، بازدید می شود و... من بازدید کرده ام این گونه نیست. ضمن این که مراکز روزانه است و شبانه نیست. من می توانم شمارا دعوت به بازدید از این مراکز کنم. وی در پاسخ به پرسش خبرنگار خراسان درباره ادعای مربوط به آزار در یکی از این مراکز می گوید: نام مراکزی را که گفتید با پیامک برای من ارسال کنید، دستور بررسی مجدد می دهم. فیروزی می افزاید: بهزیستی روی اوتیسم نظر مساعدی دارد؛ تنها مراکزی هستند که بدون محدودیت کل یارانه آن ها پرداخت می شود و با یارانه دولتی پذیرش می شوند اما خانواده ها خیلی مشکل دارند و این بچه ها سخت آموزش هستند. فیروزی درباره پرونده سال 1396 می گوید: موضوعی که مطرح می کنند هیچ ربطی به بهزیستی نداشت و خود خانواده ها، فردی فاقد مجوز را پیدا کرده و خواسته بودند که فرزندانشان را آموزش بدهد. فرد مذکور هم بازداشت و بعد تبرئه شد. وی در پاسخ به ادعای دیگری مبنی بر این که افرادی که بهزیستی به عنوان مربی در این مراکز به کار می گیرد، تخصص کافی ندارند، می گوید: بهزیستی انتخاب نمی کند. این ها مراکز غیردولتی هستند و ما به این ها مجوز می دهیم و بر اساس مجوز ما نیرو می گیرند. وی درباره ادعایی مبنی بر این که گفته شده برخی خانواده ها پس از گلایه از سوی مدیران یکی از مراکز تحت فشار قرار گرفته اند، بیان می کند: مرکز اختیاری ندارد که چنین کاری بکند. مگر می تواند چنین کاری بکند؟ بر اساس حرف و ادعا نمی شود، اگر موردی هست اعلام کنند که شکنجه صورت گرفته است تا از طریق دوربین بررسی شود، اما اگر بگویند شش ماه پیش فرزند من شکنجه شده است، چگونه می خواهد اثبات یا رد شود؟ فیروزی تاکید می کند: اگر موردی وجود داشته باشد شک نکنید که برخورد می کنیم. ما سامانه دیده بان داریم و با مراجعه حضوری می توانند شکایت کنند، اما مستند باشد. شک نکنید این موارد در مراکز اتفاق نمی افتد. فیروزی به یکی دیگر از ادعاهای این فعال حوزه حمایت از کودکان اوتیسم مبنی بر پاسخگو نبودن بهزیستی پاسخ می دهد و می گوید: این که گفته شده بهزیستی جواب سربالا می دهد، یعنی چه؟ چه کسی بوده که نامه مکتوب نوشته و پاسخ نگرفته است؟