خواب زمستانی ورزش استان در بهار
علی ترابی- ورزش 1402 با تمام فراز و فرودهایش تمام شد و به تاریخ پیوسته است. هرچند که حرف و حدیث برای احوال ورزش سال قبل و قبل تر که با تلخ کامی های زیادی هم همراه بوده، زیاد است؛ ولی پرداختن به آن دیگر دردی را دوا نمی کند، جز این که از آن اتفاقات درس بگیریم و راهگشایی برای سال جدید باشد. اما نکته مهم تر استراتژی و برنامه ورزش در سال جاری است که به مراتب مهم است و بار اصلی آن بر دوش اداره کل ورزش و جوانان و هیئت های ورزشی است که باید دید برنامه راهبردی برای خود تشریح کرده اند یا این که همچون روال دوره های قبل هرچه پیش آید خوش آید، است. در این بین انتظار از شخص اول ورزش استان بیش از دیگران است که نقش تعیین کننده و هدایت کننده ای در برنامه ریزی سال جاری دارد که متاسفانه با گذشت 26 روز از سال جدید هنوز چشم انداز تعریف شده ای ندیده ایم؛ یا اگر بوده به وضوح برای جامعه ورزش اطلاع رسانی نشده است. از طرفی هیئت های ورزشی هم هنوز از خواب زمستانی بیدار نشده اند و برنامه آن ها تشریح نشده که این مسئله به یک روال عادی برای همگان تبدیل شده است. برنامه های ورزشی استارت نخورده و همه اخبار حول و حوش مسابقات جام رمضان می چرخد که این رویه اصلا برای حال ناخوش ورزش استان خوب نیست.
در این که ورزش استان همواره با چالش های زیادی همراه است، شکی نیست. اما به یک خانه تکانی اساسی نیاز دارد؛ تغییری که بتوان ملموس بودن آن را پایان سال به خوبی حس کرد و به یک شادابی خوبی در این عرصه رسید. تیم های ورزشی در سطح لیگ های کشوری وضعیت خوبی ندارند. سال گذشته احوال هیچ کدام ازتیم ها خوب نبوده و صرفا به گذراندن در مسابقات دلخوش بودند. در انتها هم جز حرص و جوش هیچ دستاوردی به دست نیامده است. اما هر چه بود تمام شد و وارد سال جدیدی شدیم که می تواند نوید روزهای درخشانی را برای ورزش استان بدهد. با وجود استعدادهای فراوان و امکانات لازم در کنار مدیریت صحیح آن هم با داشتن برنامه می توان اتفاقات گذشته را جبران و افق روشنی را در رشته های مختلف ترسیم کرد. اما متاسفانه آن چیزی که الان مشاهده می شود، اصلا به مذاق خیلی ها خوش نمی آید و در قیاس با استان های دیگر ، ورزش این استان در حالت سکون قرار دارد که باید از خواب دیرهنگام بیدار شود.
به جرئت می توان گفت که اقتصاد ورزش استان خراسان رضوی بیمار است و این مسئله به امروز و دیروز هم ربط پیدا نمی کند. سال های متمادی است که نتوانسته ایم تدبیری بیندیشیم تا از این وضعیت خارج شویم و با نگاه جدید همراه باشیم. به طبع تیم ها و هیئت های ورزشی هم از این فرم و شکل تبعیت می کنند و فراتر از آنچه هستند نمی روند. این رویه تحولی را در ورزش ایجاد نمی کند و به یک کارنامه ناموفقی تبدیل شده است. متولی ورزش استان باید چنان شهامت و شجاعت را داشته باشد که ورزش را از این حالت رخوت و خمودگی که به آن دچار شده است، خارج کند و طرحی نو بیندازد. جریانات و آدم های آویزان و باج خواه را که همیشه در ورزش جولان می دهند، باید از این قطار خارج کند تا در کنار افراد فنی و متخصص و کاربلد به اوج موفقیت دست یابد. این در حالی است که اگر مدیری اختیار و قدرت لازم را داشته باشد، می تواند به این مرتبه از مدیریت برسد که برای یک بار هم شده در ورزش شاهد شور و هیجان خاصی باشیم.
به هر حال در اداره کل ورزش و جوانان جای چند کمیته تخصصی خالی است. کمیته اقتصادی که حامیان فعلی را دلشاد کند و به دنبال حامیان جدیدی باشد تا باعث شود چرخه پیروزی های ورزش استان بیشتر بچرخد. خلأ کمیته استعدادیابی به شدت احساس می شود که با مشارکت هیئت های ورزشی می تواند کارستان کند. کمیته ای که فقط پیگیر احوال قهرمانان باشد هم جایش در استان خالی است.خیلی از قهرمانان مدال آور از وضعیت موجود که حال شان پرسیده نمی شود و اصلا دیده نمی شوند دلخور هستند. کمیته ای که فعالیت هیئت های ورزشی را زیر نظر بگیرد که در چه حد و اندازه فعالیت دارند هم وجود ندارد. این ها بخشی از کمبودهای اساسی است که در ورزش به وضوح دیده می شود و نیاز اساسی به تشکیل کمیته های تخصصی است تا لااقل از ظرفیت های موجود حمایت شود که همین موجودی را هم از دست ندهیم. این هم به متولی ورزش استان مربوط می شود که اگر می خواهد یادگاری خوبی از خود برجا بگذارد، باید کفش آهنین به پا کند تا از همین ابتدای سال رخوت را از ورزش دور کند.