بغض دونده های طلایی!
وقتی که دونده های طلایی آسیا در عین افتخار آفرینی در شهر مشهد دیده نمیشوند
علی ترابی-تیم ملی دوومیدانی ایران در یازدهمین دوره مسابقات داخل سالن آسیا با کسب ۱۶ مدال در بخش زنان و مردان در رده چهارم قاره کهن قرار گرفت. در این دوره از رقابتها زنان ملی پوش کشورمان موفق به کسب ٢ مدال طلا، ۴ نقره و ٣ برنز و همچنین سه رکورد شکنی ملی شدند. در بخش مردان نیز یک طلا، ٢ نقره و ۴ برنز و همچنین شکسته شدن یک رکورد ملی دستاورد ورزشکاران کشورمان بود. خراسان رضوی هم در این دوره از مسابقات دارای 7 نماینده بود که در ماده های مختلف به رقابت پرداختند که در نهایت دو دونده جوان خوش آتیه با تلاش و پشتکار به دو مدال طلا دست یافتند که اتفاق خیلی خوبی برای خطه خراسان رقم خورد که متاسفانه از طرف مدیران و متولیان ورزش کمتر دیده شد. این در حالی است که تیم ملی دوومیدانی کشورمان در دو بخش زنان و مردان 3 طلا کسب کرد که 2 طلا توسط خراسانی ها رقم خورد که اتفاق خوشایند و مبارکی است. این نشان دهنده رشد روز افزون و استعدادهای برتر در دوومیدانی استان است که تا به اینجای کار پیشرفت کرده است و ایران را سربلند کرده اند. اما نکته قابل تامل و مایوس کننده این که این دو ورزشکار طلایی آسیا در بدو ورود به مشهد با استقبال خوبی همراه نشدند و حتی تاکنون از سوی متولیان ورزش هم در حد یک تبریک خشک و خالی هم رو به رو نشدند. مگر یک ورزشکار حرفه ای چه کاری باید بکند تا مدیران اهمیت آن را درک کنند. طلا در مسابقات آسیایی آن هم در رقابت با بهترینهای آسیا اقدام خیلی خوبی محسوب می شود که نباید بهراحتی از آن گذر کرد. آن هم از سوی ورزشکارانی که در ابتدای دوران ورزش حرفه ای خود قرار دارند و برای مدال آور نیاز به انگیزه دارند تا در آینده با قدرت به کار خود ادامه دهند و رکورد شکنی کنند. سجاد آقایی 19 ساله و تکتم دستاربندان 23 ساله از ستاره های بی چون و چرای یازدهمین دوره رقابت های دوومیدانی داخل سالن آسیا بودند که با مدال طلا نشان دادند که استان خراسان رضوی سراسر استعداد آینده دار است که در صورت توجه و حمایت به آنها می توانند در سطح آسیا آقایی کنند.
درد دل های پسر طلایی
در این دوره از مسابقات 35 دونده مرد در ماده های مختلف حضور داشتند و به میدان رفتند. اما در بین آنها فقط سجاد آقایی از خراسان رضوی توانست به مدال طلا دست یابد. سجاد آقایی با نمایشی دیدنی در دو ۴٠٠ متر تنها مدال طلای بخش آقایان را به خود اختصاص داد. ورزشکاری که امسال برای اولین بار در رده بزرگسالان به میدان آمده است و اولین مدال آسیایی در این رده سنی را از آن خود کرد. این ورزشکار نیز همچون دیگر قهرمانان برای مدال آوری نیاز به انگیزه و حمایت دارد تا در کوران رقابت های بین المللی با استعداد بی دریغ خود افتخار آفرینی کند. اما او ناگفته های زیادی دارد و از آینده خودش دل نگران است که مبادا به خوبی حمایت نشود. سجاد آقایی سطح مسابقات داخل سالن آسیا را بالا عنوان می کند و به خبرنگار ما می گوید: در این مسابقات بهترین های آسیا حضور داشتند. برای همین سطح مسابقات خیلی بالا بود و تمام دونده ها سعی داشتند که بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارند. از طرفی این رویداد از نظر رنکینگ برای کسب سهمیه المپیک هم تاثیر داشت و ورزشکاران با قدرت در میدان حاضر شده بودند.ما حریفان قدری از کشورهای بنگلادش، عراق، چین، ژاپن و قرقیزستان داشتیم که رقابت با آنها کار را سخت می کرد.اما خوشبختانه توانستم بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارم و از کسب مدال طلا خوشحالم. از خراسان رضوی 7 دونده در این مسابقات حضور داشتند که دو نفر فقط طلا گرفتند. من هم در بین 35 دونده مرد تنها کسی بودم که به مدال طلا رسیدم.
این ورزشکار طلایی با انتقاد از این که قبل از مسابقات آسیایی اردویی نداشتیم و تمرینات ورزشکاران در شهرهای خودشان دنبال شده است، می افزاید: برای حفظ آمادگی در مسابقات داخل سالن آسیا از سوی فدراسیون دوومیدانی هیچ اردویی در نظر نگرفته شده بود و هر ورزشکاری در شهر خودش تمرین می کرد. من هم در مشهد زیر نظر مربی خودم "جمیله سیفی" تمرین میکردم.البته به خاطر سردی هوا مجبور بودیم در سالن سرپوشیده باغبان باشی تمرین کنیم که متاسفانه در زمان تمرین سالن خیلی شلوغ بود. این شرایط برای رسیدن به حفظ آمادگی مطلوب اصلا خوب نیست. یک ورزشکار حرفه ای نیاز دارد که از نظر تمرینی دغدغه ای نداشته باشد و یک دوره تمرینی برای او در نظر بگیرند که براحتی بتواند تمرین کند. اما این شرایط برای بنده فراهم نبود.
او در ادامه سخنان خود به بحث حمایت از ورزشکاران حرفه ای و این که مدیران ورزشی کمتر اهمیت می دهند اشاره و تصریح میکند: در مجموع باید بگویم که حمایت آنچنانی نداریم. در حال حاضر انتظار داریم که برای قهرمانان حقوقی در نظر بگیرند تا حداقل نیازهای ورزشکاران برآورده شود. از نظر تمرینی هم سالن خلوت تری برای ما در نظر بگیرند تا با خیال راحت تر تمرین کنیم.در برگشت از مسابقات فقط رئیس هیئت دوومیدانی به استقبال ما آمد و 20 میلیون تومان پاداش داد اما مدیران دیگر حتی تماس هم نگرفتند.اداره کل ورزش و جوانان که اصلا حال ما را هم نپرسیده است.این در حالی است که در مسابقات آسیا بهترین های دوومیدانی بودند و بنده فقط به طلا رسیدم. از سوی فدراسیون دوومیدانی هم فقط یک تماس گرفتند و تبریک گفتند.
درد دل های دختر طلایی
در این دوره از مسابقات در بخش دختران 35 دونده حضور داشت که فقط دو نفر به مدال طلا دست یافتند که یک نفر از آنها خراسانی بود. تکتم دستاربندان 23 ساله در دوی 800 متر برای اولین بار در این سطح از مسابقات به مدال طلا دست یافته و رکود ملی ایران که در اختیار خودش بود را ارتقا داده است. او سطح مسابقات را بالا دانست و در این باره می گوید: در این دوره از مسابقات داخل سالن آسیا بهترینهای دوومیدانی حضور داشتند؛ چرا که بهدنبال کسب سهمیه المپیک بودند.دونده های خوبی از کشورهای ژاپن، هنگ کنگ و حتی هند هم حضور داشتند که کار سختی مقابل این حریفان داشتیم. بنده سال 2017 وقتی که 17 سال داشتم در این سطح از رقابت ها حضور پیدا کرده بودم که به مقام ششمی رسیدم اما این دوره با تلاش و پشتکار خودم به قهرمانی رسیدم و خیلی خوشحالم. او که تمرینات خود را خارج از استان دنبال می کند، می افزاید: مربی تخصصی ام در کرمانشاه حضور دارد و برای همین مجبور هستم تمرینات خودم را در این شهر دنبال کنم. یعنی در مشهد کمتر تمرین می کنم. همایون همتی خیلی در این زمینه برای من تلاش کرد و شرایطی را فراهم کرد که توانستم به مدال طلا دست یابم. خوشبختانه فدراسیون دو ومیدانی هم از بانوان خوب حمایت می کند و این باعث شده که از سطح پیشرفت قابل توجهی برخوردار باشند. حتی خراسان رضوی هم در بخش بانوان حرف زیادی برای گفتن دارد. انشاءا... تلاش می کنم در ادامه هم بهترین عناوین را کسب کنم و در زمره مدال آوران باشم. البته این نیاز به حمایت و انگیزه می خواهد که انتظار داریم مسئولان و مدیران مربوطه توجه بیشتری داشته باشند.
او معتقد است که متولیان ورزش باید بیشتر به ورزشکاران به خصوص بانوان توجه کنند که در حال حاضر چنین شرایطی حاکم نیست. او ادامه می دهد: در عمل به آقایان بیشتر توجه می شود. در صورتی که بانوان مدال های بیشتری کسب می کنند. این بی عدالتی و تبعیض قائل شدن خیلی در روحیه و انگیزه ورزشکاران تاثیر گذار است. به عنوان مثال پس این که از مسابقات برگشتیم استقبال آنچنانی در مشهد شاهد نبودیم. فقط اعضای هیئت دوومیدانی به استقبال ما آمدند. حتی مدیری از اداره کل ورزش و جوانان هم حضور نداشت. مگر مدال طلا آسیا این قدر کم ارزش است که توجهی نمیشود. ما حمایت نمی شویم و این خیلی در انگیزه ما تاثیر دارد. در ایران مدال طلا 800 متر در مسابقات داخل سالن آسیا را نداشتیم که امسال بنده توانستم کسب کنم. لذا توقع داریم که حمایت ها بیشتر از این باشد. شاید در آینده مجبور شوم برای مسابقه شهر خود را تغییر دهم و برای استانی دیگر مسابقه بدهم.یک ورزشکار در حوزه های مختلف نباید دغدغه داشته باشد.