حال ناخوش موتورسواران کراس!
2 تن از قهرمانان موتورسواری از ضعف مدیریتی و بی انگیز گی ورزشکاران می گویند
علی ترابی-موتورسواری یکی از ورزش های جذاب و دیدنی است که هر علاقه مندی را به وجد می آورد.پرش از تپه های شنی شیبدار و ناهموار به همراه حرکات نمایشی جذابیت زیادی دارد که آن را به یکی از جذاب ترین و هیجان انگیزترین ورزش ها تبدیل کرده است . هر کسی تمایل دارد که برای یک بار هم که شده، پشت موتور کراس بنشیند و با ویراژ دادن و عبور از پیچ ها هیجان آن را تجربه کند. غرش موتور و بوی دود اگزوز در هر رویدادی فضای متفاوتی را به وجود می آورد که جوانان وابسته آن می شوند. موتورسواری یکی از رشته های جذابی است که همه افراد در هر سنی را به سوی خود می کشاند. خراسان رضوی نیز در این زمینه ورزشکاران زیادی چه در بخش آقایان و چه در بخش بانوان دارد که در برهه های مختلف افتخارآفرینی و صحنه های زیبایی را خلق کردند. اما مدت زیادی است که این رشته ورزشی دیگر از شور و هیجان خود دور شده و دیگر شاهد مسابقه یا فعالیتی در این حوزه نیستیم. به حدی که برخی از قهرمانان این حوزه بی انگیزه شده اند و دیگر تمایلی برای تمرین و مسابقه دادن ندارند.«علی برزوزاده» و «سمانه حمیدی»از قهرمانان رشته موتور کراس هستند که در برهه های مختلف افتخاراتی برای استان خراسان رضوی رقم زدند و حالا از این حرفه فاصله گرفته اند و دیگر در رویدادهای غرش موتورها شرکت نمی کنند. فقط برای دلشان سوار بر موتور می شوند. به گفته این دو ورزشکار ، ضعف مدیریتی و نبود برنامه باعث شده که ورزشکاران از قهرمانی دور شوند و تماشاگران و علاقه مندان دیگر شاهد نمایش های خیره کننده آن ها نباشند که انتظار دارند اداره کل ورزش و جوانان استان و همچنین فدراسیون مربوطه نسبت به این موضوع ورود کنند.
بی انگیزگی قهرمانان
علی برزوزاده به واسطه پدرش از بچگی عاشق موتورسواری شد . به نوعی این ورزش را از 13 سالگی شروع کرد و مقام های استانی و کشوری زیادی را درو کرده است. به حدی که توانمندی و استعداد خود را به رخ همگان کشاند و در 15 سالگی در رقابت های کشوری رده سنی بزرگ سالان شرکت کرد و عنوان پدیده موتورسواری ایران را به خود لقب داد. او گلایه زیادی از مدیریت فعلی هیئت موتورسواری و اتومبیلرانی خراسان رضوی دارد و دلش برای این رشته می سوزد. او با دلی پردرد از وضعیت موجود در استان می گوید: طی چند سال اخیر مسابقات موتورسواری خیلی کاهش پیدا کرده و به نوعی این رشته ورزشی خیلی کمرنگ شده است . بیشتر ورزشکاران بی انگیزه شده اند و دیگر رغبتی برای تمرین کردن ندارند. هر چند که رقابت هایی تاکنون برگزار شده که با همت و حمایت مالی خود ورزشکاران انجام شده است. این در حالی است که از هیئت مربوطه انتظار داریم تا به این رشته جذاب که طرفداران زیادی هم دارد، توجه کند، اما هیئت اتومبیلرانی و موتورسواری خراسان رضوی هیچ فعالیتی در این زمینه ندارد.
علی برزوزاده با بیان این که هزینه موتور و تجهیزات جانبی خیلی زیاد شده است و ورزشکاران دیگر از عهده مخارج آن بر نمی آیند، می افزاید:هزینه های متفرقه برای موتور کراس خیلی زیاد شده است و به تنهایی قادر به پرداخت هزینه های جانبی آن نیستیم. از هیچ جایی هم حمایت نمی شویم و مجبور هستیم خودمان هزینه ها را پرداخت کنیم.شرایط سخت اقتصادی هم باعث شده تا بیشتر ورزشکاران از این رشته ورزشی دوری کنند و این به ضرر استان تمام می شود.
وی به برگزار نشدن مسابقات قهرمانی استان اشاره و تصریح می کند:مسابقات قهرمانی استان مدت زیادی است، برگزار نشده است. از طرفی برای برگزاری مسابقات کشوری هم ورودی در نظر گرفته اند که سختی کار را دوچندان کرده است. مگر جایزه قهرمانی کشور چقدر است که ما ورزشکاران این همه هزینه کنیم تا در این رقابت ها حضور یابیم. اصلا ارزش ندارد. وقتی به این موضوع اعتراض کردیم ، دست اندرکاران فدراسیون در پاسخ گفتند که وزارت ورزش به ما کمک نمی کند و مجبور هستیم برای مخارج خودمان از ورزشکاران ورودی بگیریم. این مسائل باعث شده تا ورزش موتورسواری افت کند و دیگر کسی راغب نباشد، تمرین کند و در مسابقات حضور یابد.
وی که هم اکنون 32 سال دارد و 11 قسمت از بدنش شکسته است، خاطرنشان می کند:خیلی از ورزشکاران از وضعیت فعلی مدیریتی در استان گلایه مند هستند و معتقدند که این ورزش در حال نابودی است. باید فکری برای آن کرد تا دوباره به روزهای اوج خود برگردد. خودم الان حدود 4 سالی می شود که دیگر مسابقه نمی دهم و فقط مربیگری می کنم.بی مهری های زیادی دیدم. در مشهد حدود 800 موتورسوار داریم که الان بیشتر به دل کوه و طبیعت می زنند تا برای دلشان موتورسواری کنند که آن هم با ممانعت های زیادی روبه رو می شوند.ما انتظار زیادی نداریم،اما توقع داریم که مدیران به ورزش بها بدهند و برای آن ارزش قائل شوند که الان خیلی ضعیف است.
دلسردی بانوان موتورسوار
سمانه حمیدی یکی دیگر از قهرمانان رشته موتور کراس است که در یک برهه ای فعالیت زیادی داشت، اما الان از این رشته ورزشی دور شده است و انگیزه ای برای کار کردن ندارد؛ چراکه معتقد است مدیریت فعلی هیئت اتومبیلرانی و موتورسواری استان طی چهار سال اخیر عملکرد ضعیفی داشته و به وعده هایی که داده،عمل نکرده است . برای همین خیلی از ورزشکاران دلسرد شده اند. او که دل پردردی از نامهربانی ها دارد، می گوید:رئیس فعلی در زمانی که انتخاب شد، وعده های زیادی برای حمایت داد و ما هم خیلی خوشحال بودیم، اما به مرور متوجه شدیم که همه آن قول ها در حد شعار بوده است و برای همین دلسرد شدیم.از اداره کل ورزش و جوانان استان انتظار داریم عملکرد چهار ساله مدیریت فعلی را بررسی کنند که چقدر کارایی داشته است.
وی به نبود نایب رئیس در هیئت مربوطه اشاره و اظهار می کند: اکنون حدود دو سالی می شود که این هیئت، نایب رئیس بانوان ندارد. کسی نیست که به دردهای ما گوش بدهد و به ما کمک کند. تاکنون 3 نایب رئیس آمدند و استعفا کردند. نمی دانیم چه اتفاق هایی رخ داده که همه این افراد کار را رها کردند و رفتند. خیلی از بانوان برای گرفتن معرفی نامه دچار مشکل هستند.حتی شاهد مسابقات در استان نیستیم و برای همین برخی از بانوان در رقابت های کشوری برای تیم تهران مسابقه دادند که اصلا خوشایند نیست.
وی در ادامه به پیست ویرانی اشاره می کند و می افزاید:در یک برهه ای با هزینه های شخصی پیست ویرانی را تجهیز کردیم و بانوان راحت می توانستند، تمرین کنند،اما الان به بهانه هایی این پیست را خراب کردند و بانوان پیست اختصاصی برای تمرین ندارند. در این سال ها بیشتر بانوان در چارچوب قوانین کشور تمرین کردند و در مسابقات حضور یافتند. سعی کردیم بر اساس قوانین فدراسیون مسابقه بدهیم، اما متاسفانه هیچ حمایتی نشدیم. وی ادامه می دهد: یک سری افراد سودجو وجود دارند که سنگ اندازی می کنند و باعث آزار و اذیت ما شدند. در تمام عمر ورزشی ام تحت قوانین کشور ورزش کردم. لااقل توقع داشتم مسئولان ورزشی حمایت کنند، ولی هیچ حمایتی از ما صورت نگرفت.از اداره کل ورزش و جوانان انتظار داریم که به این مسئله ورود کند. خیلی از ورزشکاران بی انگیزه و دلسرد شدند و دیگر تمرین نمی کنند. خیلی از خانواده ها تماس می گیرند برای تمرین دختران شان که ما متاسفانه مکان لازم برای تمرین بانوان نداریم. برخی ها در این زمینه سوءاستفاده می کنند. سرمایه و وقت مان را در این ورزش گذاشتیم ، اما حالا می بینیم که هیچ ارزشی قائل نیستند.