راستی

می‌دانی

بی توحوض نقاشی من

بی رویاست؟!

آگرین یوسفی

همیشه به رویش می‌آوردیم و غر می‌زدیم که بوی ویکس خانه را برداشته و طفلکی هر بار کودکانه انکار می‌کرد که ویکس نمی‌مالد. دزدکی می‌رفت توی اتاقش و ویکس می‌مالید به زانوهاش. قوطی لاجوردی رنگ ویکس را زیر لباس‌ها توی کمدش مخفی می‌کرد، شبیه شیئی قیمتی، معجونی مخفی و شفابخش. مادربزرگ تا آخرین نفس به جادوی ویکس باور داشت. ما تا آخرین لحظه از بوی ویکس گریزان بودیم و حالا 13 سال است که مادربزرگ دیگر بین ما نیست و خاطره‌اش ناگهان با بوی خمیردندان برایم زنده شده! با دهن پر از کف روبه‌روی آینه دستشویی ایستاده‌ام. از رایحه تند ویکس انباشته شده‌ام و به درد فکر می‌کنم. به پیری. به زوال. به قدرت بوها در زنده کردن مردگان. زنده کردن یادشان و حتی خودشان. دهانم بوی زانودرد می‌دهد. دندان‌هایم در کف و حباب گذشته غرق شده‌اند.مهدی رجبی

تار عنکبوت مقاومت بالایی دارد و درعین حال بسیار سبک و انعطاف‌پذیر است از این رو برخی آن را فولاد زنده نامیده‌اند. این فولاد آن قدر محکم است که می‌توان از آن توری ساخت و با آن یک بوئینگ ۷۴۷ را متوقف کرد و در عین حال، آن قدر سبک و انعطاف پذیر است که می‌توان از آن لباس تهیه کرد. بنابر این، کاربردهای آن در پزشکی و صنعت زیاد است. ابریشم عنکبوت، ماده‌ای جالب است. سبک، کشسان و محکم تر از فولاد. اما چالشی که عنکبوت با آن روبه‌روست، تولید این ماده عجیب است. پروتئین های ابریشم عنکبوت به نام ایپایدرون، باید در دمای محیط از یک محلول مایع به سرعت به الیاف جامد تبدیل شود. تحقیقات جدید نشان می دهد اسپایدرون، پروتئینی است که به ابریشم جامد تبدیل می‌شود. در شکم عنکبوت مجاری تارریسی وجود دارند که ابتدا تار را به صورت مایع و سپس تبدیل به جامد می‌کنند.

        آدم پرتوقع، سلام نکرده منتظر جواب است.

        ایستادگی جنگل، توفان را زمین گیر می‌کند.

        تنگ آب، لبریز از آرزوهای دریایی ماهی است.

        سایۀ رنگ‌پریده‌ام هنگام غروب در حال احتضار به سر می‌برد.

مرحوم پرویز شاپور

        اگر قورباغه را به صندلی زر بنشانی مجدد  به مرداب می‌جهد. آلمانی

        اگر نمی‌توانی گاز بگیری، دندانت را نشان مده. انگلیسی

        اگر می‌خواهی بدانی که شیر چه قیافه‌ای دارد به گربه نگاه کن.هندی

        اگر مدت یک سال با آدم لنگ معاشرت کنی در پایان سال با او خواهی لنگید. اسکاتلندی

کوز تحریف کلمه کاس به معنای تاقدیس و ناودیس است. این کلمه به واژه «قوس» عربی و کلمه «کُرس» باستان از یک ریشه بوده و حرف «ه» آخر نیز تحریف «اَک» آخر «کاسَک» است.

 

چندی پیش مستند 4 قسمتی درباره مخوف‌‌ترین قاچاقچی هندوستان در شبکه‌های جهانی منتشر شد. روایتی جذاب و پرکشش از تلاش 20 ساله پلیس هند و نهادهای بین‌‌المللی مبارزه با قاچاق مواد مخدر، برای یافتن «ویراپان»، یکی از قاچاقچیان معروف هندوستان. این مستند دیدنی که از منتقدان سخت‌‌گیر سایت روتن تومیتوز امتیاز شگفت‌‌انگیز 92 از 100 را گرفته است، داستان جست‌‌وجو برای دستگیری قاچاقچی است که می‌‌توان او را اسکوبار هند معرفی کرد. ویراپان برای سال‌‌ها به‌ ‌طرز خشونت‌آمیزی بر مناطق جنوبی هند تسلط داشت و هر نوع تبهکاری باید به تایید او می‌‌رسید. او نه تنها قاچاق را مدیریت می‌‌کرد و از این راه ثروت هنگفتی به دست آورده بود بلکه حکومت وحشت هم در این مناطق ایجاد کرده بود. در مستند «در تعقیب ویراپان» داستان به قدرت رسیدن، تثبیت و در نهایت تباه شدن مردی را می‌‌بینیم که نامش باعث وحشت مردم هند می‌‌شد. مستند دیدنی که جنبه‌‌های نمایشی جالبی هم دارد تا در عین انتقال اطلاعات، سرگرم‌کننده هم باشد. این مستند را می توانید در سایت های نمایش فیلم کشورمان تماشا کنید.

ششم روز از دی ماه قدیم به شهر «آمِد» رسیدیم. بنیاد شهر بر سنگی یک لخت نهاده و طول شهر به مساحت دو هزار گام باشد و عرض هم چندین.

 و گرد او سوری (حصاری) کشیده است از سنگ سیاه که خشت‌ها بریده است از صد منی تا یک هزار منی و پیش روی این سنگ‌ها چنان به یکدیگر پیوسته است که هیچ گل و گچ در میان آن نیست... و چهار دروازه بر این شهرستان است همه آهن بی چوب، هر یکی روی به جهتی از جهات عالم؛ شرقی را باب الدجله گویند، غربی را باب الروم، شمالی را باب الارمن و جنوبی را باب التل... و بیرون این سور، سوری دیگرست هم از این سنگ، بالای آن ده گز و همه سرهای دیوار کنگره و از اندرون کنگره ممری ساخته چنان که با سلاح تمام، مرد بگذرد و بایستد و جنگ کند به آسانی... و اندر میان شهر چشمه‌ای‌ است که از سنگ خاره بیرون می‌آید، مقدار پنج آسیاگرد، آبی به غایت خوش و هیچ‌کس نداند که از کجا می‌آید و در آن شهر اشجار و بساتین است که از آن آب ساخته‌اند... و من فراوان شهر‌ها و قلعه‌ها دیدم، در اطراف عالم، در بلاد عرب و عجم و هند و ترک مثل شهر «آمد» هیچ جا ندیدم که بر روی زمین چنان باشد و نه نیز از کس شنیدم که گفت چنان جای دیگر دیده‌ام.

برگرفته از سفرنامه ناصرخسرو

رنج ما را دو تکه می‌کند. وقتی کسی‌ که رنج می‌کشد، می‌گوید: «خوبم... خوبم...» به این دلیل نیست که حالش خوب است. برای این است که خود درونش به خود بیرونش فرمان داده که واژه‌ «خوبم» را به زبان بیاورد. او حتی گاهی ‌اوقات اشتباهی می‌گوید: «خوبیم.» دیگران فکر می‌کنند که خودش و اطرافیانش را می‌گوید، ولی این‌طور نیست. او دو تکه‌ خودش را می‌گوید: خود آسیب‌دیده و خود نماینده‌اش. نماینده‌ای که برای مصرف عمومی مناسب است! 

 برگرفته از «جنگجوی عشق» اثر گلنن دویل ملتن

انریکو فرمی (۱۹۰۱ تا ۱۹۵۴) فیزیکدان آمریکایی ایتالیایی الاصل بود. او برای کارهایش مانند طراحی اولین رآکتور هسته‌ای و همچنین گسترش نظریه کوانتومی، مشهور است. فرمی در سال ۱۹۳۸ برای تلاش‌هایش در زمینه رادیواکتیوی، جایزه نوبل فیزیک گرفت. وی یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانان هسته‌ای قرن بیستم به‌شمار می‌رود. بعد از دریافت جایزه نوبل در سال ۱۹۳۸ موفق به کسب مدال ماکس پلانک در سال ۱۹۵۴ شد. برای بزرگداشت نام فرمی، گاز فرمی (گازهای الکترونی)، فرمیون‌ها (گروهی از ذرات بنیادی) و همچنین عنصر شیمیایی فرمیوم نام‌گذاری شده‌است. کمیسیون انرژی اتمی آمریکا به یادبود این دانشمند بزرگ، جایزه انریکو فرمی را به ارزش ۳۷۵ هزار دلار پایه‌گذاری کرده که هر سال اعطا می‌شود. در سال ۱۹۹۹ مجله تایم فرمی را در فهرست ۱۰۰ فرد برتر قرن بیستم قرار داد. فرمی به‌طور گسترده‌ای به عنوان یک مورد غیرمعمول فیزیکدان قرن بیستم شناخته می‌شد که از نظر تئوری و تجربی همزمان سرآمد بود. او یکی از ۱۶ دانشمندی است که عناصری به نام خود دارند.

استاد قرائتی در پاسخ به این سوال که آیا شخصیت و موقعیت افراد، در کیفر و پاداش آن‌ها موثر است؟ فرموده‌اند: «قرآن به زنان پیامبر(ص) می‌فرماید: «شما با سایرین فرق دارید و کار خلاف دو برابر حساب می‌شود.» (سوره احزاب، آیه ۳۰) «همان‌گونه که پاداش عمل شایسته شما دو برابر دیگران است.» (سوره احزاب، آیه ۳۱) هر کوهی قله بلندتری داشته باشد، دره‌اش هم عمیق‌تر است. در حدیث می‌خوانیم از جاهل ۷۰ گناه بخشیده می‌شود قبل از آن که از عالم یک گناه بخشیده شود.»

 برگرفته از کتاب «تمثیلات»

«شما برادرا باید حسابی حواستون به اطراف باشه. دایما چپ و راستو چک کنید. الکی خودتونو به کشتن ندید.» وقت عملیات که می‌شد خودش جلوتر از همه بود. وقتی با او می‌رفتی، می‌دانستی که اگر یک پشه هم توی هوا بپرد، حواسش هست. وقتی هم که عملیات تمام می‌شد، هرچه می‌گفتی «حاجی، دیگه بریم» نمی‌آمد. همه‌ گوشه‌ کنار را سر می‌زد که مبادا کسی جا مانده باشد. وقتی مطمئن می‌شد، می‌رفت آخر ستون با بچه‌ها برمی‌گشت.

 برگرفته از کتاب حاج احمد متوسلیان

آیت‌ا... جوادی آملی می‌فرمایند: « امید یعنی انسان مقدمات را فراهم می‌کند، همه کارها را انجام می‌دهد، آن‌چه را که مقدور او نیست به آن امیدوار است. مثل کشاورز که همه کارهای کشاورزی را می‌کند، اما حالا چه زمانی باران می‌آید، چه زمانی باران نمی‌آید، چه زمانی حادثه شیرین اتفاق می‌افتد، چه زمانی حادثه تلخ اتفاق می‌افتد، به دست او نیست. این با امید حل است، این می‌شود رجاء. آن کسی که هیچ یک از این کارها را نکرده، فقط منتظر دریافت گنج بدون رنج است، آن را می‌گویند آرزو. آرزو چیز بسیار بدی است و امید چیز بسیار خوبی است.»