حجت الاسلام قرائتی در تفسیر آیه 12 سوره حجرات با این مضمون: «ای کسانی که ایمان آورده‌‏اید، از بسیاری گمان‌ ها دوری کنید زیرا بعضی گمان‏ها گناه است و در کار دیگران تجسّس نکنید و بعضی از شما دیگری را غیبت نکند، آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ هرگز، بلکه آن را ناپسند می‏دانید و از خدا پروا کنید، همانا خداوند بسیار توبه ‏پذیر مهربان است.» این نکات را ذکر کرده‌اند: 1) ایمان، تعهّدآور است و باید از برخی افکار و اعمال دوری کنید. 2) برای دوری از گناهان حتمی، باید از گناهان احتمالی اجتناب کنیم. 3) در جامعه‏ ایمانی، اصل بر اعتماد، کرامت و برائت انسان‏هاست. 4) برای جلوگیری از غیبت باید زمینه‌‏های غیبت را مسدود کرد. راه ورود به غیبت، اوّل سوءظن و سپس پیگیری و تجسّس است، بنابراین قرآن به همان ترتیب نهی کرده است. 5) گناه گرچه در ظاهر شیرین و دلنشین است ولی در دید باطنی و ملکوتی، خباثت و تنفرآور است. 6) در شیوه نهی ازمنکر، از تعبیرات عاطفی استفاده کنیم.  7) غیبت و بدگویی از دیگران حرام است، از هر سن و نژاد و مقامی که باشد. 8) غیبت کردن نوعی درندگی است. 9) عذرپذیری خداوند همراه با رحمت است.

 

در کتاب «باران فیض» به نقل از آیت ا... سیدحسن الهی طباطبایی آمده است: «توبه حقیقی آن است که از خوبی و بدی توبه کنی... آن‌چه از نماز و روزه و قرائت قرآن و درس و غیره که خوب می‌پنداریم؛ همه آن‌ها را ناقص خواهیم یافت. «و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا» این‌ها خیال می‌کنند کار خوب انجام می‌دهند... از حسنات اعمال‌تان که خیال می‌کنید حسنه است توبه کنید، تا چه رسد به معاصی». 

 

هنوز در راه خانه است

کلاغ قصه‌ای که

در میان دروغ‌ها

شاعرانگی می‌کرد!

«گرمابه‌های ایران با حمام‌های اروپایی تفاوت بسیاری دارد. گرمابه ایرانی بنای زیرزمینی وسیع و باعظمتی است که گنبدهای بزرگی سقف آن را تشکیل می‌دهد. بر این گنبدها سوراخ‌هایی تعبیه کرده‌اند و ورقه‌های نازکی از سنگ مرمر قرار داده‌اند تا نور بتواند به خوبی از آن بگذرد و درون حمام را روشن کند. نخستین سالن حمام‌ها معمولاً گرد و بسیار وسیع است و بر اطراف آن نیمکت‌ها و طاقچه‌هایی برای درآوردن لباس قرار داده‌اند. در میان سالن مزبور حوض بزرگی از مرمر یا سنگ عادی با فواره‌های چندی ساخته شده تا مشتریان در بدو ورود با منظره دل‌انگیزی روبه‌رو شوند. سالن دوم حمام‌ها را بخار آب خفه‌کننده‌ای فراگرفته است. هوای این قسمت برای کسانی که تازه به ایران رفته‌اند بسیار طاقت‌فرساست. کف این سالن با سنگ‌های مرمر سفید و چهارگوش مفروش است. شخصی پیاپی آب گرم بر این سنگفرش می‌پاشد. پس از استحمام، مشتریان به سالن گرم بازمی‌گردند. در این حال دو مرد دلاک قوی، مشتری را روی سنگ‌های مرمر خوابانده و بالشتکی زیر سرش قرار می‌دهند، مشتری کمی به این حال می‌ماند تا عرق از تن و رویش روان شود. در این حال دلاک‌ها شروع به مشت‌ومال می‌کنند. این کار برای مشتری نخست سخت و طاقت‌فرساست ولی به زودی انسان از نتیجه عالی آن باخبر می‌شود. من با توجه به نتیجه درخشانی که از مشت‌ومال بدن گرفته‌ام، معتقدم که این کار یکی از بهترین وسایل معالجاتی است. هیچ چیزی چون مشت‌ومال، خون را در بدن به گردش نمی‌اندازد و راحتی و تندرستی واقعی را تأمین نمی‌کند.»

سفر در ایران، اثر گاسپار دروویل

چون پادشاه حبشه بر یمن مستولی شد، شاه یمن به شاه ایران پناه برد. پادشاه ایران لشکری مجهز به او داد تا یمن را باز پس گیرد. شاه یمن با لشکر ایرانی به سمت یمن رفت و چون به ساحل رسید دستور داد تمام کشتی‌ها را آتش زدند، سپس رو به لشکر کرد و گفت: «ای یاران؛ اکنون دریا پشت سر و دشمن پیش رو است، یا باید کشته شویم یا دشمن را شکست دهیم. لشکریان که راهی جز مبارزه نداشتند تا پای جان با دشمن جنگیدند و بر او غلبه کردند و از آن روز بود که مثل «پل پشت سر را خراب کردن» به کار می رود. 

کاوشی در امثال و حکم، یحیی برقعی

ده یا یازده ساله بودم که هنگام بازی با بچه های فامیل، پایم گیر کرد به پای یکی و افتادم. ساق پای راستم خورد به لبه آجر و زخم شد. خیلی طول کشید تا کم کم جای آن زخم کمی بهتر شد و کمتر اذیتم کرد. آن روزها فقط یک دوست صمیمی داشتم، دوستی که مثل

 خانواده ام بود و بهش اعتماد داشتم. در مدرسه فقط او می دانست ساق پای راستم زخم شده. او تنها کسی بود که جای زخمم را بلد بود. چند روز بعد از این اتفاق با دوستم بحثمان شد. یادم نمی آید سر چی. یادم نمی آید کی مقصر بود. فقط یادم است زنگ ورزش بود و داشتیم فوتبال بازی می کردیم. وسط فوتبال وقتی داشتم شوت می زدم دوستم با کف پا آمد ساق پای راستم را زد. کاری به توپ نداشت. آمد که  زخمم را بزند. زخمم دوباره تازه شد! دوباره درد و درد و درد... چند روز بعد دوباره با هم رفیق شدیم. ولی دیگر هیچ‌وقت نگذاشتم بفهمد دردم چیست. از این اتفاق سال ها می گذرد ولی هروقت کسی را می بینم که درد دارد، زخم دارد، بهش می‌گویم هیچ‌وقت هیچ‌وقت هیچ‌وقت نگذار کسی بفهمد جای زخمت کجاست. نگذار کسی بفهمد چه چیز نابودت می کند. دردت را برای خودت نگه دار.

 

خشک کردن برنج زیر مخروط‌های غول‌پیکر بامبو، بنگلادش /  شاتر استاک

 

*هر درخت پیر، صندلی جوانی می‌تواند باشد.

*قطرۀ باران، اقیانوس کوچکی است.

*غم، کلکسیون خنده‌ام را به‌سرقت برد.

*بلبل مرتاض، روی گل خاردار می‌نشیند!

*نه طوطی باش که گفته دیگران را تکرار کنی و نه بلبل باش که گفته خود را هدر دهی. گاندی

* راه دستیابی به موفقیت، مضاعف کردن میزان شکست‌هاست. 

توماس ادیسون

* خوشبختی آن است که انسان دنیا را همان طور که آرزو می‌کند، ببیند. کورنو

* یک غم، به تنهایی برای نابودی هزاران نشاط کافی است. ژول ورن

* شکست خوردن از سعی نکردن بهتر است. جان گری

من به هیچ وجه چیزی را مسخره نمی‌کنم. 

این قدرت را دارم که به چیزی که نمی‌توانم درک کنم احترام بگذارم.