گپ و گفتی با سنگین وزن کوراش که پس از 3 سال دوباره به میادین بازگشته است
تعداد بازدید : 5
مبارزه «پهلوانی» برای پایان خوش
علی ترابی / چند سالی از دنیای قهرمانی دور بود. پارگی رباط، دردسر پرچالشی که بیشتر ورزشکاران با آن دست وپنجه نرم می کنند، او را در شرایطی قرار داد تا قید ورزش را بزند. وضعیتی که سه سال با آن زندگی کرد ولی کسی احوال او را جویا نشد و حتی به احترام ملی پوش بودنش، کسی توجهی به او نداشت ، حالا دوباره برای احقاق حق خود و شادی دل مردم شهرش پا به تشک گذاشته تا پایان خوشی داشته باشد. سنگین وزن کوراش کشورمان که آبان سال گذشته زانوی خود را به تیغ جراحی سپرده بود، مدتی است که تمریناتش را آغاز کرده و به امید پوشیدن دوباره پیراهن تیم ملی کوراش و افتخار آفرینی در بازی های آسیایی رقیبان را به مبارزه می طلبد.
جعفر پهلوانی عنوان دار رشته جودو و کوراش است و سابقه طولانی در تیم ملی دارد، اما در دوره های مختلف فراز و فرودهای زیادی داشت و آن چنان که باید به جایگاه اصلی خود نرسید و حمایتی هم نشد. اما حالا برگشته تا کار ناتمام خود را تمام کند و با مدال بازی های آسیایی پایان خوشی برای داستان زندگی ورزشی خود داشته باشد.او که به تازگی از بند استراحت رها شده است، با آمادگی بدنی حدود 20 تا 30 درصدی در رقابت های کوراش قهرمانی کشور شرکت کرد و با این که هنوز به دوران اوج خود نرسیده به مدال برنز بسنده کرده است. او قصد دارد با پوشیدن دوباره پیراهن تیم ملی و حضور در بازی های آسیایی از دنیای قهرمانی خداحافظی کند و به زندگی ورزشی خود پایان دهد. آن هم در دورانی که هنوز فرصت مدال آوری دارد، ولی بی مهری ها و بی توجهی ها شرایط را به وضعیتی رسانده که با توجه به نداشتن میل باطنی مجبور به کاری شده که نباید می شد. به این بهانه گپ و گفتی داشتیم با این سنگین وزن کوراش کشورمان که در کارنامه خود نقره بازی های آسیایی جاکارتا ، طلای مسابقات آسیایی هند، 3 مدال جهانی و ده ها عنوان و مقام کشوری و بین المللی دارد که در ادامه تقدیم علاقه مندان می شود.
در ابتدا از عمل جراحی زانو بگویید و این که الان شرایط بدنی شما چطور است؟
سال 98 بود که در مسابقات ریاست جمهوری ازبکستان از ناحیه زانو مصدوم شدم و رباط پایم پاره شد. در این مدت با این درد کنار آمدم و کاری نکردم. از طرفی با مسئله کرونا هم روبه رو بودم و مسابقاتی پیش رو نداشتیم. اما آبان سال گذشته زانوی خود را جراحی کردم و حالا چند ماهی است که تمرینات را به صورت حرفه ای شروع کرده ام.
پس از 3 سال دوری از میادین در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کردید و به برنز دست یافتید.بیشتر از برنز شانس نداشتید؟
طی سه سال اخیر در هیچ مسابقه ای شرکت نکرده بودم.مسابقات کوراش قهرمانی کشور اولین حضورم محسوب می شود که توانستم به مدال برنز دست یابم. ناگفته نماند که آمادگی بدنی ام الان در حد 20 تا 30 درصد است ،وگرنه برنز برای من مدال ارزشمندی نیست. انتظار از من بیش از این مدال است ، ولی از روزهای اوج خودم خیلی فاصله دارم. البته در حال تمرین هستم و روز به روز به مرز آمادگی نزدیک تر می شوم.هدفم از حضور در این مسابقات این بود که بتوانم به اردوهای تیم ملی دعوت شوم که با کسب مدال برنز همراه شد. این رقابت ها آغازی برای تمرینات حرفه ای ام بود.
شنیدیم سطح مسابقات خیلی بالا بود و برترین های کوراش کشور حضور داشتند.
واقعا مسابقات قهرمانی کشور امسال در سطح خیلی بالایی برگزار شد و تمام مدعیان در این دوره از رقابت ها حضور پیدا کرده بودند. مبارزه ها هم خیلی نزدیک و نفس گیر بود.البته سال آینده چند رویداد مهم پیش رو داریم که برای همین ورزشکاران مدعی در این مسابقات شرکت کرده بودند. مسابقات آسیایی و بازی های آسیایی از مهم ترین رویدادهای سال آینده است که ورزشکاران به دنبال ثابت شدن در تیم ملی هستند. برای همین با تمام قوا در این رقابت ها حضور پیدا کردند.همچنین چند مسابقه جایزه بزرگ در سال آینده داریم که اهمیت برگزاری قهرمانی کشور را دوچندان کرده است.من هم چند ماه است که تمرینات حرفه ای ام را شروع کرده ام و مدال برنز در حد توانم بوده است تا به اردوی تیم ملی دعوت شوم.
هدف شما برای بازگشت، حضور در بازی های آسیایی است؟
هدفم از بازگشت به تمرین و مسابقه ، بازی های آسیایی است. ان شاءا... در مرحله اول فیکس تیم ملی شوم و سپس در بازی های آسیایی مدال کسب کنم و در اوج قصد خداحافظی دارم. دوست دارم با مدال خوش رنگ خداحافظی کنم و پایان خوشی داشته باشم. در ابتدا به اردوی تیم ملی دعوت می شوم و بعد از آن چند مرحله اردو پیش رو داریم. الان آمادگی بدنی ام در حد 20 درصد است. به لحاظ آمادگی بدنی نسبت به دوره قبل صفر محسوب می شوم و هنوز به طور کامل در اوج نیستم. اما امیدوارم با آمادگی بالا به مسابقات اعزام شوم و مدال کسب کنم.
مسابقات آسیایی نزدیک است ، آیا می توانید در این رقابت ها هم شرکت کنید؟
مسابقات آسیایی اردیبهشت ماه است و من فرصت لازم برای رسیدن به آمادگی مطلوب را ندارم.البته هدفم بازی های آسیایی است که مهرماه در چین برگزار می شود.ان شاءا... تا آن زمان به مرز آمادگی می رسم و با توکل بر خدا به میدان می روم و دست پر بر می گردم تا پایان خوشی در دنیای ورزش حرفه ای داشته باشم.
در این مدت از حمایت برخوردار بوده اید؟ از مسئولان انتظار خاصی دارید؟
10 سال است ورزش حرفه ای می کنم.حدود 10 سال به عنوان ملی پوش هستم. اما از هیچ کجا حمایتی نشدم.الان هم انتظاری ندارم. چرا که به این وضعیت عادت کرده ام. در این مدت وعده های زیاد شنیدم .حرف زیاد زدند، ولی عمل نکردند. دیگر به این حرف ها عادت کردیم. متاسفانه به ورزشکاران توجه خاصی نمی شود. ما هم دیگر خسته شدیم و به آن فکر نمی کنیم. الان هم برای دل خودم به مسابقات می روم. امسال بدون حاشیه به کارم ادامه می دهم و کاری به کسی ندارم. هر چند که هر ورزشکار حرفه ای به حمایت نیاز دارد.
چند سال قبل زمانی که بحث عمل جراحی زانویم مطرح بود، مدیران ورزشی طی مصاحبه ای اعلام کرده بودند که هزینه های عمل را به جعفر پهلوانی پرداخت کردیم. ولی یک ریال هم پرداخت نشد و با هزینه خودم عمل کردم.دیگر برایم مهم نیست. از همان اول هم دنبال چیزی نبودیم و الان هم برای دل خودمان ورزش می کنیم.
نظر شما درباره جایگاه و ظرفیت کوراش در خراسان رضوی چیست؟
کوراش در خراسان رضوی به واسطه چوخه کاران ظرفیت بالایی دارد. این استان ظرفیت خوبی در قهرمان پروری دارد.خیلی از قهرمانان رشته های کوراش ، جودو و حتی کشتی از دل چوخه برآمده اند.نابغه هایی در استان داریم که گمنام هستند و به آن ها توجهی نمی شود. خیلی از جوانان با استعداد از حاشیه شهر هستند که کسی متوجه آن ها نیست. قطب اول جودو و کوراش هستیم، اما به آن توجه نمی شود. چند وقت پیش مسابقات جودو در تهران بود که از روسیه و چند کشور هم حضور داشتند. سرمربی تیم جودوی روسیه در صحبت های خود به ظرفیت و استعدادهای خراسانی ها اشاره می کرد و می گفت که ورزشکاران خراسانی از نظر نفس و زور واقعا سرآمد هستند.حتی تمایل داشت اردوی مشترک با ورزشکاران خراسانی داشته باشد. این نشان دهنده همان ظرفیتی است که در این استان به آن بها داده نمی شود.
دو هفته قبل مسابقات جودوی لیگ برتر بود. چند تیم از خارج بودند. سرمربی روسیه می گفت خراسان، خراسان که می گویند شما هستید؟ خراسان کجاست که اردوی مشترک بیاییم. نفس و زورشان با همه فرق می کند. تیم روسیه درباره خراسان می گفت ولی کسی قدر نمی داند.