*هوا ابری بود و مرغهای دریایی آسمان خدا را گرفته بودند. تعداد مرغهای دریایی بیشتر از آدمهایی بودند که توی شهر میچرخیدند و این نشان میداد دریا خیلی دست و دلباز است. ولی دریا به قول مادام روی بدذاتش این است که آدمها را با خودش میبرد. آدمهایی که توی دریا غرق میشوند گاهی پیدا نمیشوند.
*مردم همه دم از معرفت میزنند، چون حرف زدن خرجی ندارد، ولی عمل کردنش را به قول بانو میکوبند به تاق نسیان. چون که حرف زدن یک چیز است و عمل کردن یک چیز دیگر.
خانه لهستانیها – نویسنده: مرجان شیرمحمدی