الهی، این و آن گویند بهای یک گرده نان پنج قران است. حسنِ بی بها گوید هرگز آن به بها در نمی آید. در ازای هر لقمه و جرعه از ازل تا ابد شکرت.
الهی، موج از دریا خیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و از وی ناگزیر است؛ (إنّا لله و إنّا إلیهِ راجِعون- بقره/156.)
الهی، شکرت که دیدۀ جهان بین ندارم (هُوَ الأوّل و الآخِرُ و الظاهِرُ و الباطِن- حدید/3.)
الهی، این کلمۀ ناتمام خوشحال است که به اسم، سه حرف از حروف مقطّعۀ فرقانت را داراست. کلمات تامّه ای که به حقیقت همۀ مقطّعۀ قرآنت را دارایند چونند؟
الهی، شکرت که نفخه و نفثی از دمی عیسوی را به حسن داده ای که مرده زنده می کند.