منافق به آن چه مؤمنان به واسطه آن خوشبخت می‏ شوند، میلی ندارد و خوشبخت سفارش به تقوا را می‏ پذیرد هر چند مخاطب موعظه، کس دیگری باشد.
مجموعه ورام ج2 ،ص146 - الکافی(ط-الاسلامیه) ج8 ، ص151، ح 132

الهی!
اگر طاعت بسی ندارم ، در هر دو جهان جز تو کسی ندارم
 الهی!
 تا با تو آشنا شدم از خلق جدا شدم
در هر دو جهان شیدا شدم، نهان بودم و پیدا شدم

از ترس سرماخوردگی، خودکشی کرد
55سال پیش در چنین روزی، روزنامه «خراسان» نوشت:
گزارش خبرنگار حوادث ما حاکی است که روز گذشته زنی به نام گلنار که به شدت مسموم شده بود، برای معالجه به بخش سوانح منتقل شد و پس از معالجاتی که در باره او به عمل آمد، از وی رفع مسمومیت شد و از مرگ حتمی نجات یافت.چون منزل بانو گلنار در بخش دو بود، ماموران کلانتری بخش مزبور با او تماس گرفتند و از او بازجویی به عمل آمد. بانو گلنار اظهار کرد: چون بر اثر سرماخوردگی و گریپ به شدت ناراحت بودم، برای خلاصی از درد و رنج آن کمی تریاک تهیه کردم  و آن را خوردم تا از درد خلاص شوم. جریان امر طی پرونده ای  به دادسرای مشهد اطلاع داده شد و تحت رسیدگی قرار گرفت.

خیارشور به جای پنیر
ساعت یک بعد از نیمه شب دیشب بازرسی شهرداری و رئیس دایره آتش نشانی از پاسگاه های وصول عوارض شهرداری در دروازه های شهر دیدن کردند و یک کامیون را که حامل خیارشور بود اما در بارنامه کالایش را پنیر قلمداد کرده بود، مورد بررسی قرار دادند و عوارض مربوطه را به اضافه مبلغی جریمه از راننده دریافت کردند.

در این هوای سرد هم حوض قربانی کوچولویی داشت
گزارش خبرنگار حوادث ما حاکی است، روز گذشته پسر دو ساله که در حیاط منزلشان واقع در پل سنگی دروازه نوغان مشغول بازی بود، ناگهان در حوض آب افتاد و تا وقتی که والدینش از جریان آگاه شوند و او را از حوض بیرون بکشند، به مرگ نزدیک شده بود و برای معالجه به بخش سوانح منتقل شد ولی معالجات درباره او موثر واقع نشد و فوت کرد. جریان امر از طریق کلانتری بخش سه تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و به اداره پزشکی قانونی اطلاع داده شد و اجازه دفن طفل صادر شد.

عکسی از حرم مطهر رضوی از بست پایین خیابان (نواب صفوی) در اواخر دوره قاجار- 1278 ه.ش- عکاس: هربرت سایکس

شهیندخت مولاوردی در صفحه اینستاگرامش از مخاطبان خود خواست تا به تماشای فیلم دارکوب، ساخته بهروز شعیبی، کارگردان خراسانی بنشینند. او درباره «دارکوب» نوشت:«روایت دردهایی که زیر پوست شهر جاری است، دیدن آن را به همه درد آشنایان توصیه می کنم.»

فریدون جیرانی معتقد است؛ این سینمای عامه‌پسند است که امروز کلیت سینما را سرپا نگه داشته. این کارگردان خراسانی در برنامه «شب‌های شفاهی» گفت: هنوز هم بر سر فضای عمومی دعوا وجود دارد. سینمای عامه‌پسند ایران شکلی از اعتراض به فضای اجتماعی و... است. ما معمولاً تلویزیون را نماد حاکمیت می‎دانیم، درواقع تلویزیون رسانه دولتی است که با جامعه کنونی فاصله زیادی دارد. محدودیت‌هایی که در تلویزیون وجود دارد باعث شده که واقعیت‌هایی از جامعه در آن نشان داده نشود و سینما این واقعیت‌ها را به تصویر بکشد. درواقع سینمای عامه‌پسند فضای بیان همین محدودیت‌ها و فاصله‌ها شده است. همین سینمای عامه‌پسند هم آن  را سرپا نگه داشته است. سینمای ایران شرایط خوبی ندارد. سینما فقط دست و پا می‌زند که بماند. وضعیت فیلم نامه‌نویسی گواه این ماجراست. ما دیگر فیلم نامه نمی‌بینیم فقط می‌سازیم که حیات سینما ادامه یابد.

*اگر در هر نقطه از طبیعت عمیق شویم ، کم کم چیزهای درشت که زودتر به چشم می آیند، محو می شوند . چیزهای تازه ای می بینیم ، دنیای کوچکمان بزرگ و بزرگ تر می شود . آفریدگار ، جهان را این گونه ساخته است.
*تو مرا اسیر کردی . وقتی به قصه ات گوش می دادم ، وقتی اسیر قصه ات شدم ، برایم زندان ساختی . حالا این جا زندان است. قفس است.
*وقتی قصه ای گفته می شود ، باد می ایستد ، گیاهان از قد کشیدن دست می کشند و پرندگان سیر کردن جوجه هایشان را از یاد می برند.
*تا عاشق نشوی، رهایی . وقتی عاشق شدی گرفتاری. تا عاشق نشدی آرزو نداری. آدم بی آرزو مرده است و وقتی آرزومند شدی، دربندی، اسیری.
 

 چندی پیش خبر مسرت بخش انتخاب سه دانشمند علوم پزشکی مشهد در فهرست برترین دانشمندان جهان (نظام رتبه‌بندی ESI-Essential Science Indicators) و قرار گرفتن جزو یک درصد دانشمند پر استناد دنیا، باعث شد بار دیگر نگاه ها به شهر مشهد، به عنوان یکی از قطب های علمی کشور جلب شود. به گزارش خراسان رضوی، دکتر خلیل آبنوس، دکتر محمد حسین بسکابادی و دکتر محمد رمضانی، نام سه دانشمندی است که از لحاظ تولید و ارجاع مقالات علمی جزو این گروه شناخته شده اند. این خبر مسرت بخش فرصتی را فراهم کرد تا با آن ها به گفت وگو بنشینیم.
در آرزوی بودجه پژوهشی کافی
دکتر «خلیل آبنوس» استاد دانشکده داروسازی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی است. چاپ و انتشار 210 مقاله انگلیسی در مجلات معتبر ثمره تلاش این دانشمند است. طبق آخرین آمار تعداد ارجاعات او، 1989 مورد است. دکتر آبنوس در زمینه طراحی و جدا سازی آپتامرها، بیوسنسورها و به خصوص دارورسانی هدفمند فعالیت می کند و تحقیقات گسترده ای در این زمینه ها انجام داده است. وی درخصوص دارورسانی هدفمند می گوید: در این شیوه درمانی ما دارو را هدفمند می کنیم تا تنها درون سلول سرطانی آزاد شود و آن را مورد هدف قرار دهد یعنی اثرش را داخل خود سلول اعمال می کند و در این شیوه دوز داروی سرطانی نیز کمتر می شود. آبنوس می افزاید: هر چند در کشورهای غربی این داروهای هدفمند وجود دارند اما تحقیقات در زمینه این داروها هنوز متوقف نشده و باید تا زمان درمان بیماری هایی از جمله سرطان ادامه یابد. این دانشمند کشورمان در خصوص مشکلات دانشمندان در ایران نیز بیان می کند: در کشور ما مشکلات اقتصادی زیادی وجود دارد و دانشگاه های علوم پزشکی نیز از آسیب این مشکلات مجزا نیستند زیرا بودجه دانشگاه با اولویت مصارف آموزشی، درمانی و پژوهشی صرف می شود. وی با تاکید بر این که پژوهش ها نیاز به مقدماتی از جمله تهیه مواد اولیه دارد، ادامه می دهد: بودجه ای از ابتدای سال تاکنون به ما پرداخت نشده است، از طرفی برخی مقاله ها پایان نامه های دانشجویانی است که نمی توانند یک سال منتظر دریافت بودجه بمانند. این استاد دانشگاه با بیان این که بودجه پژوهشی کشور فقط سه دهم درصد است، می افزاید: این مقدار نسبت به سال های گذشته کاهش یافته است در حالی که اگر بخواهیم کشورمان پیشرفت کند، هزینه های پژوهشی باید در اولویت باشد، این بودجه ها و هزینه ها در مقابل هزینه هایی که بعدها باید برای درمان صرف شود ناچیز است و بدون شک کشور در آینده نتیجه اش را خواهد دید. وی خاطر نشان می کند: اگر روی پژوهش سرمایه گذاری نکنیم، از مرزهای دانش عقب می افتیم، مرجعیت علمی، کیفیت مقالات و رتبه ای که از لحاظ مقالات داریم ضعیف می شود و رشد علمی مان معکوس خواهد شد. این عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی مشهد در خصوص جایگاه این دانشگاه در کشور تصریح می کند: دانشکده داروسازی مشهد از لحاظ تعداد مقالات و ارجاعات در رتبه دوم کشور است، مرکز بیوتکنولوژی مشهد در جشنواره رازی رتبه نخست را کسب کرده است و پژوهشکده علوم دارویی مشهد نیز رتبه دوم را در کشور دارد همچنین از لحاظ کیفیت مقالات چاپ شده در کشور رتبه نخست را داریم.
ترمز ناخواسته محققان و دانشمندان
دکتر «حسین بسکابادی» استاد گروه فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد دیگر دانشمند یک درصدی و افتخار آفرین خراسانی است که در رشته بیوتکنولوژی فعالیت می کند و در سال1382 به درجه استادی نائل آمده است. او 11مقاله به زبان فارسی و 213 مقاله به زبان انگلیسی دارد همچنین بیش از 10 مقاله وی در دست چاپ است. تعداد ارجاع به مقالات این دانشمند، دو هزار و 281 مورد است. وی مشکل اصلی پیش روی دانشمندان را نداشتن سیستم برنامه ریزی می داند و می‌گوید: روال ها تسریع شده نیست و این آسیب دامن گیر تمام کشور است. این مشکل برای افرادی با بازدهی بسیار وکسانی که با تمام وجود کار می کنند دردسر بیشتری ایجاد می‌کند و این روند کند کار، برای افراد فعال جامعه باعث ترمز گرفتن آن ها می شود. این دانشمند خراسانی ضمن گلایه از نرسیدن به موقع بودجه به طرح های پژوهشی بیان می‌کند: کمبود یا تخصیص نیافتن پول برای ما این معنا را دارد که از پژوهش دست برداریم و باید این خواست ما جدی گرفته شود، دانشمندان تشویق شوند همچنین باید برای افرادی که کارنامه موفقی دارند در جامعه تسهیلات ایجاد شود تا بازده آن ها افزایش یابد. وی ضمن اشاره به این که عزم بزرگان و مسئولان برای موضوع پژوهش ضعیف است، می‌افزاید: یکی از مسئولان سابق کشور در رسانه ملی در خصوص مقالات علمی سخنی گفته بود که باعث رنجش و گله مندی ما شد، با این گفتار دیگر چه انتظاری از بقیه خواهیم داشت؟
حلقه مفقود شده دانشگاه و صنعت
دکتر «محمد رمضانی» مدیرگروه بیوتکنولوژی دارویی علوم پزشکی مشهد است که امسال به درجه استاد ممتازی نائل شده است. او 240 مقاله انگلیسی دارد و تعداد ارجاع به مقالاتش چهار هزار و 57 مورد است. دکتر رمضانی صحبتش را با اشاره به تفکری اشتباه در خصوص پژوهش آغاز می کند و می گوید: این تفکر که پژوهش ها باید به سرعت به کالایی مصرفی منجر شود، صحیح نیست زیرا پژوهش ممکن است در آن واحد کارایی نداشته باشد و چندین سال بعد به عنوان مرجعی مهم در راه ساخت کالا استفاده شود. وی با ذکر این که برای پژوهش سرانه پایینی داریم، تاکید می کند: با این سرانه نباید انتظار کار پژوهشی زیاد داشته باشیم، در خرید مواد، به دلیل این که با واسطه خرید می‌کنیم قیمت بیشتری نسبت به دیگر کشورها پرداخت می کنیم همچنین شرکت های اروپایی در ایران شعبه ندارند و این خود مشکلاتی را به وجود آورده است. این دانشمند با بیان این که استادان با سختی های این راه کنار آمده اند؛ اشاره می کند: بعد از فرایند تولید مقاله، کارهای اجرایی برای تولید کالا به عهده هیئت علمی نیست و به افراد دیگری محول خواهد شد اما نوع تعامل شرکت ها با دانشمندان تولید کننده علم، ارتباط صحیحی نیست. وی با ذکر این که روند تولید در کشور ما سخت است می افزاید: کشور ما صنعتی نیست و شرکت های صنعتی نداریم که برای تولید محصول با کیفیت به دانشگاه ها مراجعه کنند همچنین کسی به دنبال افزایش کیفیت نیست و این حلقه مفقود شده بین دانشگاه و صنعت است. این استاد ممتاز دانشگاه خاطر نشان می کند: کشور ما به قیمت نفت وابسته است و این موضوع روی روند تحقیقات نیز اثر می گذارد البته دولت هم حق دارد چون واقعا پولی نیست که به پژوهش تخصیص یابد و نباید تنها گلایه کنیم.
 

امروزه با افزایش تولیدات کشاورزی در جهت رفع نیازهای رو به رشد جمعیت در حال گسترش، میزان مصرف سموم و کودهای شیمیایی برای تولید محصولات کشاورزی افزایش چشمگیری یافته است. اما باید به موازات افزایش کمی تولید محصولات، کیفیت آن ها نیز مورد توجه قرار گیرد تا به سلامت افراد جامعه لطمه ای وارد نشود.
چنان که این نوع کشاورزی طی دهه های اخیر با اقبال بسیاری در نقاط مختلف جهان رو به رو شده است و بیشتر کشورها سطح وسیعی از کشاورزی خود را به کشت ارگانیک اختصاص داده اند که دلیل اصلی آن را می توان نگرش های عمومی درباره سلامت و ایمنی غذایی و سلامت محیطی دانست اما متاسفانه این نوع کشت در ایران رشد چندانی نداشته است.
 به بیان دیگر علی رغم این که کشور ما ظرفیت و توانمندی خوبی برای ایجاد و توسعه کشاورزی ارگانیک دارد اما با چالش هایی برای گسترش سطح زیر کشت محصولات ارگانیک رو به روست. در واقع شاهدیم، میزان اثربخشی کشت ارگانیک در مناطق روستایی کشور در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و محیطی فقط در موارد خاصی بوده و کشت ارگانیک تاثیر یکپارچه و جامعی نداشته است.
حال آن که توسعه این نوع کشت و بازاریابی موثر برای آن می تواند در آینده، به اقتصاد این مناطق نیز کمک کند.در واقع کشاورزی ارگانیک در کشورمان در مراحل نخستین قرار دارد و ظرف سال های گذشته نتوانسته است تحول مثبتی را تجربه کند همین موضوع باعث شده تا کشاورزی ارگانیک به صورت جامع و برنامه ریزی شده در کشور ما شکل نگیرد. می توان اذعان کرد که صرفا حدود 5 درصد از تولیدات محصولات کشاورزی به صورت ارگانیک کشت می شود. شاهد این مدعا مصرف مقادیر زیادی سموم و کودهای شیمیایی در کشت محصولات کشاورزی است.
 بنابراین ضروری است زمینه ای فراهم شود تا ضمن نظارت دقیق تر بر میزان مصرف مواد شیمیایی زیانبار که مخرب محیط زیست، اراضی کشاورزی و سلامت انسان هستند، به سمت استفاده بیشتر از محصولات ارگانیک حرکت کنیم، چرا که استراتژی و سیاست کلی با توجه به اهداف سند چشم انداز 20 ساله، حرکت در جهت تامین غذای سالم و به حداقل رساندن آلودگی های محیط زیستی ناشی از کاربرد سموم شیمیایی است.
بنابراین هر چند که اهمیت کشاورزی ارگانیک و نقش حیاتی آن در توسعه پایدار انکارناپذیر است اما تصمیم به پذیرش آن تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد و نمی توان بدون داشتن اطلاعات کافی از موقعیت، تصمیم های درستی گرفت. به طور مثال انگیزه اصلی مصرف کنندگان محصولات ارگانیک حفظ سلامتی خود و خانواده، اعتماد سلامت و کیفیت این محصولات، طعم مطلوب، تازه تر بودن محصولات ارگانیک، حفظ منابع برای نسل های بعد، علاقه به طول عمر بیشتر و... است اما نباید از این مهم غافل شد که موانع مهمی بر سر راه مصرف کنندگان همچون دسترسی نداشتن، نداشتن تنوع، قیمت زیاد، مشکل بودن شناسایی محصولات ارگانیک، ضعف اطلاع رسانی و تبلیغ و... قرار دارد. علاوه بر موارد اشاره شده  کشاورزان کم ترین رضایت را از حمایت های دولتی دارند. تحقق و پیشبرد این رویکردهای جدید در بستر کشاورزی سنتی ما، قطعا نیازمند حمایت، آموزش و ترویج بیشتر و بهتر دستگاه های دولتی مرتبط است. آگاهی نداشتن به منفعت ها و مزیت های کشاورزی ارگانیک، بی اعتمادی به کشاورزی ارگانیک به علت وجود تصور بازدهی کم محصول در این نظام، نبود دستور العمل های فنی لازم در زمینه تولید محصولات ارگانیک و زمان بر بودن روند صدور گواهی نامه و... نیز بر تحقق نیافتن کشاورزی ارگانیک دامن زده است.با این حال می توان بیان کرد که از مهم ترین عوامل پیش برنده کشت ارگانیک، افزایش قیمت و بالارفتن سطح درآمد کشاورزان است. همچنین تقاضای مصرف کنندگان در توسعه کشت ارگانیک نقش تعیین کننده ای دارد. بنابراین باید برای افزایش اطمینان مردم از سالم بودن و تقلبی نبودن محصولات ارگانیک، برچسب مناسب برای شناسایی این محصولات طراحی و تلاش شود در این بخش رویکردهای برندسازی دنبال شود.
در نهایت می توان این گونه نتیجه گرفت که اگرچه در کشور ما زمینه های بالقوه فراوانی برای توسعه و ترویج کشت ارگانیک وجود دارد اما در تولید و عرضه محصولات طبیعی و ارگانیک در کشور نظام مشخصی برای بهره برداری از این توان به چشم نمی خورد. بنابراین توصیه می شود که دولت از تولید کنندگان محصولات ارگانیک به صورت هدفمند حمایت کند و تسهیلات مورد نیاز را با قیمت مناسب در زمان لازم در اختیار آن ها قرار دهد و در تمام مراحل تولید کارشناسان مربوط نظارت کافی داشته باشد و برای تخصیص بیمه به این محصولات مساعدت کند.
 همچنین تاکید داریم، راهکارهایی همچون مشارکت کشاورزان در برنامه ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه ها در زمینه تولید محصول ارگانیک و بازدید کشاورزان از مزرعه های نمونه ارگانیک و فرهنگ سازی در زمینه تولید و مصرف محصولات این بخش، در سطح جامعه در دستور کار قرار گیرد.