میهمان، روزی خود را می آورد و گناهان اهل خانه را می برد.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 72، ص461، ح14

الهی
در سر خمار تو داریم
و در دل اسرار تو داریم
و بر زبان استغفار تو داریم.
 الهی
اگر گوییم ثنای تو گوییم
و اگر جوییم رضای تو جوییم

چهارراه «صفا» بی‌صفاست!

41سال پیش در چنین روزی،  «خراسان» نوشت:
نامه‌های وارده مردم-چهارراه صفا (سه راه شاه عباس) با کوچک‌‌ترین بارندگی و برف حالت مرداب پیدا کرده و باید با پوتین از آن گذشت. چند روز پیش نامه‌ای مفصل از اهالی کوی صفا به دفتر روزنامه رسید که گله کرده‌اند که هرچه تقاضا نوشته‌اند فقط به صورت مکاتبه بوده است و اقدامی در رفع این مشکل از طرف برزن مربوطه به عمل نمی‌آید. امیدواریم به زودی چهارراه «صفا» اسم بامسمایی بشود.
صغری خودکشی کرد
مشهد؛ خبرنگار خراسان -  دوشیزه 18 ساله‌ای به نام صغری که به دنبال ناراحتی‌های خانوادگی و اجبار والدینش به ازدواج با یک پیرمرد، مستأصل شده بود، تصمیم به خودکشی گرفت و با حل کردن تعداد زیادی قرص خواب‌آور در آب، اقدام به این کار کرد. دوشیزه نامبرده که پس از انجام این کار به شدت حالش دگرگون شده بود، توسط اطرافیان به بیمارستان انتقال یافت، اما درمان مؤثر واقع نشد و نامبرده، پس از ساعتی درگذشت.قضیه تحت بررسی است.
سمینار بین‌المللی اورولوژی در مشهد برگزار شد
مشهد؛ خبرنگار خراسان- سمینار اورولوژی دانشگاه فردوسی با همکاری کادر پزشکی بیمارستان‌های مشهد و دانشکده پزشکی و با شرکت پروفسور اوور از دانشگاه پاریس و پروفسور میشل از دانشگاه بریستول انگلستان و استادان دانشگاه تهران، روز چهارشنبه گذشته در سالن آمفی‌تئاتر دانشکده پزشکی برگزار شد و سخنرانان به ارائه آخرین دستاوردهای علمی در آن پرداختند.
آزمایش‌های رانندگی تعطیل شدند
مشهد؛ خبرنگار خراسان-  نظر به کثرت ورود مسافر و زوار در ایام نوروز به شهر مشهد و تعدد اتومبیل‌ها در آن زمان و به منظور جلوگیری از تصادفات و کنترل بیشتر وسایل نقلیه، کلیه آزمایش‌های رانندگی از تاریخ 15/12/54 لغایت 15/1/55 تعطیل می‌باشد. باتوجه به برنامه تنظیمی، آزمایش‌ها، بعد از تاریخ مزبور آغاز می شود. البته کسانی که تا 15 اسفند آزمایش داده‌اند، می توانند برای دریافت گواهینامه، از روز 5 فروردین هم به اداره راهنمایی و رانندگی مراجعه کنند.
وضع اتومبیل های کرایه طرقبه خوب نیست
طرقبه؛ خبرنگار خراسان-  طرقبه، روستای زیبای ییلاقی نزدیک مشهد، مورد توجه بسیاری از شهروندان، از طبقات مختلف می‌باشد و چون مرکز بخش وسیعی هم هست، چند اداره و موسسه دولتی و ملی درآن وجود دارد. به همین دلیل، باید حداقل از یک امکان جزئی برخوردار باشد و یک وسیله ایاب و ذهاب منظم به شهر داشته باشد. از سال‌ها قبل چند دستگاه اتومبیل سواری کرایه در خط مشهد به طرقبه کار می‌کرد و به میزان زیادی در رفع حوائج و نیاز مردم مؤثر بود؛ اما مدتی است که از کار این اتومبیل‌ها جلوگیری به عمل آمده است و مسئولان در پاسخ به مردم می‌گویند که سرویس اتوبوسرانی پاسخگوی حوائج اهالی می‌باشد. حال آن‌که با توجه به ازدیاد مسافر و توریست و رفت و آمد شبانه روزی در این خط سرویس، اتوبوسرانی به تنهایی قادر نیست جوابگوی نیاز اهالی باشد. اهالی بخش طرقبه از مقامات مسئول می‌خواهند که به این امر توجه سریع و دقیقی مبذول دارند و مشکل را هر چه سریع تر رفع کنند.

تصویر دیده نشده از مراحل احداث خیابان طبرسی (اوایل دوره پهلوی) ایوان مدرسه میرزاجعفر در گوشه سمت راست و ورودی بازار در سمت چپ تصویر مشخص است.
 

عکس قدیمی از آرامگاه و مسجد محمد محروق در نیشابور
 

 تصویری زیبا از دریاچه برآباد خواف

علی مسعودی کمدین مشهدی گفته است که به زودی اولین سریالش را کلید خواهد زد. وی در گفت وگو  با «میزان» عنوان کرده است: فیلمنامه سریال را خودم نوشته ام و به زودی پیش تولید آن نیز آغاز می شود. وی تصریح کرد: این سریال در 15 قسمت ساخته می شود و داستانی دارد که از تهران آغاز شده و در قسمت پنجم به مشهد می رسد و حال و هوای سریال در فضای طنز قرار دارد. وی با اشاره به حضور خود در برنامه "خندوانه" رامبد جوان نیز توضیح داد: به طور معمول هر 10 روز یک بار در برنامه "خندوانه" حضور پیدا می کنم اما وقتی که تولید سریالم آغاز شود باید به مشهد بروم و برای دوماه غیبت خواهم داشت.

عطاران در پست اینستاگرامی امیرغفارمنش. تصویر مشترکی که ۲۳ سال پیش در کنار حمید لولایی و نصرا... رادش ثبت شد.

امیرحسین مدرس، عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام را برازنده مشهد دانسته و گفته است:  به لطف امام رضا (ع) روزی من نسبت به سفر مشهد زیاد بوده و البته علاقه زیادی هم به سفر به این شهر مقدس دارم. وی در گفت وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری، عنوان کرده است: من از طرف خانواده پدری خراسانی هستم و بر همین اساس هم، علاقه خاصی به این خطه و شهر مشهد دارم و حتی در دهه 60 چند سال در این شهر زندگی کرده‌ام. مدرس یادآور شده است: هرزمانی پیشنهاد سفر به مشهد به من می‌شود اگر مانعی وجود نداشته باشد قطعاً قبول می‌کنم چون علاوه بر زیارت امام رضا (ع)، فرصت دیدار با اقوام دست می‌دهد.

محمد دانشور، قهرمان مشهدی دوچرخه‌سواری آسیا، روز شنبه مدال طلای خود را به یکی از دختران توان‌یاب موسسه خیریه نگهداری از دختران بی سرپرست همدم ( فتح المبین )هدیه کرد.وی که عنوان قهرمانی مسابقات دوچرخه‌سواری آسیا در سال 2017 را از آن خود کرده، به پاس قدردانی از دعای خیر فرزندان این موسسه خیریه، مدال خود را به زینب یکی از 400 دختراین موسسه تقدیم کرد.این قهرمان دوچرخه سواری در این مراسم گفت:چند هفته قبل از اجرای تمرینات و آمادگی برای حضور در این مسابقات به همراه مادرم به موسسه همدم آمدم و از دختران سرای مهر خواستم برای موفقیت من و تیم ایران در این دوره از مسابقات دعا کنند و در آخرین دور از مسابقات و به واسطه دعای خیر این فرشته‌های معصوم توانستم از رقیب ژاپنی‌ام پیشی بگیرم. وی اظهار کرد:امروز به پاس قدردانی از محبت های سرشار از معنویت بچه‌های موسسه همدم، با افتخار مدال طلای قهرمانی آسیایی ام را به یکی از آن‌ها که «زینب» نام دارد، تقدیم می‌کنم.در خور ذکر است؛ سی و هفتمین دوره مسابقات دوچرخه سواری قهرمانی آسیا در رده سنی بزرگسالان و بیست و چهارمین دوره مسابقات جوانان آسیا از ۱۸ تا ۲۲ بهمن در هندوستان برگزار شد.
 

از آن نام‌های بزرگ است که به احترامش سال‌هاست مرشدان هر زورخانه زنگ‌شان را پُرضرب به صدا درمی‌آورند. تتمه نسل پهلوانانی است که آقا غلامرضا تختی، اسطوره‌شان بود و در شبیه شدن به مرام او از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند. «حسن ریاحی»، یکی از کهنه‌سواران ورزش پهلوانی در مشهد است که در مدت 47سال فعالیت خود، شاگردان زیادی را پرورش داده است. او به تازگی زورخانه‌ای در مشهد راه‌اندازی کرده که به اذعان خودش محصول قریب به 5دهه تلاش در این رشته است. همین امر را بهانه گفت وگو با این ورزشکار قدیمی و نامدار شهرمان قرار دادیم:
هشت دوره قهرمانی چرخ چمن و چرخ تیز کشور
پهلوان ما به گواه سجلی‌اش متولد 1327 است. 21سال داشته که پا در گود زورخانه ‌گذاشته و به اذعان خود، برادرش بانی آشنایی او با این رشته بوده است؛«اخوی مربی کشتی بود. برای خودش سری در سرها داشت. یک روز دستم را گرفت به زورخانه برد. فضای آنجا و مرام آدم‌هایش مرا شیفته خودش کرد. این ارادت تا به امروز در من باقیست.» او سه سال بعد از اولین تجربه حضور در زورخانه، جام قهرمانی استان را بالای سر می‌برد.  او که کارنامه پُرافتخاری در این رشته دارد، در این باره می‌گوید: از سال 51 تا 58 به صورت پی در پی قهرمان اول کشور در رشته ورزش‌های زورخانه ای در شاخه چرخ چمن و چرخ تیز بودم. در سال 52، همراه 15نفر از ورزشکاران برای حضور در مسابقات ورزش‌های باستانی عراق، عازم این کشور شدیم. در آن رقابت‌ها مقام نخست را کسب کردم و آنجا بود که توسط پهلوان احمد وفادار به عضویت ثابت تیم ملی درآمدم.
نمی‌خواستم آخر قصه‌ام، یک زخم باشد
ریاحی دو دوره قهرمانی تیمی در سطح ورزش های زورخانه ای و باستانی و کسب چهار جام قهرمانی استان در بخش‌های چرخ چمن و تیز را از دیگر موفقیت های خود عنوان می‌کند و یادآور می‌شود: ورزش باستانی در خون مردمان این سرزمین است. کسی که دلبسته این گود شد، نمی‌تواند راحت از آن دل بکند. من سال‌ها قهرمان بخش چرخ در این رشته بودم و تاوان علاقه‌ام این شد که زانوی پای چپم کمی کج شود. البته که این قضیه باعث کناره گیری من از این حوزه نشد.از آن به بعد عزم کردم که این رشته را در جبهه دیگری ادامه بدهم پس دوره مربیگری‌اش را سپری کردم و حتی به عضویت کمیته ارزشیابی هیئت ورزش های باستانی استان و هیئت ورزش های باستانی و کشتی پهلوانی مشهد درآمدم. نمی‌خواستم آخر قصه‌ام، یک زخم باشد، دوست داشتم آنچه آموختم به نسل بعد یاد بدهم، پس در گود ماندم و جنگیدم.
چند کیلومتر را روی تریلی چرخ زدم
از میان خاطرات ریز و درشتش، یکی از همه جالب‌تر است. ماجرایی که در دوران خودش حسابی سر و صدا کرد و به تیتر رسانه‌ها تبدیل شد. پهلوان تعریف می‌کند: سال 52 بود، باشگاه بهرامی که در زمره بهترین باشگاه های ورزش زورخانه ای مشهد جای داشت، مراسمی را ترتیب داده بود. ماجرا از این قرار بود که یک ورزشکار باید فاصله چند خیابان را روی تریلی در حال حرکت چرخ می‌زد. قرعه به نام من افتاد، روی یک تریلی را با فرش پوشانده بودند. هنوز حس و حال آن روز را به یاد دارم. جمعیت زیادی برای نظاره آمده بودند، مرشد شروع کرد به ضرب گرفتن. دل توی دلم نبود، شروع کردم به چرخیدن، ماشین شتاب گرفت و من خوشبختانه تعادلم را از دست ندادم. تریلی چند خیابان را طی کرد و من همچنان به چرخ زدن ادامه دادم. حالا که فکرش را می‌کنم می‌بینم چیزی شبیه به معجزه بود که اتفاقی رخ نداد. باور کنید اکنون با دیدن تریلی می‌ترسم و فکر می‌کنم کار خدا بود که از آن برنامه سربلند بیرون آمدم. بعدها هیچ کس جرات نکرد این تجربه را تکرار کند.
از ابداع یک فن تا ایجاد یک زورخانه
ریاحی تقریبا حدود 20 سال پیش تصمیم می‌گیرد ورزش زورخانه ای را گسترش دهد و  برای مدت دو دهه سختی زیادی را در این راه متحمل می‌شود اما در نهایت به هدف خود می‌رسد و به مدد شهرداری مشهد زورخانه‌ای  بنا می‌کند. پهلوان قصه ما، افسوس بزرگی در سینه دارد و آن کم‌رنگ شدن ورزش باستانی و پهلوانی در میان مردم است؛«قدیم ها رسم بود مردم ساعتی از وقت‌شان را در هفته به حضور در زورخانه اختصاص می‌دادند، فرقی نمی‌کرد داخل گود یا حاشیه آن، اما حالا فاصله‌ها زیاد شده و گرایش به ورزش‌های دیگر نیز افزایش پیدا کرده است. همه دغدغه امثال من که خاک این گود را خورده‌اند، روشن ماندن چراغ زورخانه‌های شهر است.» وی البته اذعان می‌کند که استعدادها در ورزش‌های پهلوانی در مشهد زیاد است و می افزاید: مشهد در این حوزه صاحب‌نام و صاحب عنوان است. جالب است بدانید که این ورزشکار پیشکسوت، خود مبدع فنی در رشته ورزش‌های پهلوانی است که می‌گوید حتی آن را به ثبت هم رسانده است؛« نامش را گذاشتم چرخ سپهر تک‌‌پر که یک حرکت تلفیقی از چند فن دیگر این حوزه است.»
چیزی فراتر از اراده شخصی، ما را وادار می‌کند تا به پهلوانان احترام بگذاریم
او به رسم ادب و ارادت پهلوانان یادی می‌کند از مردان نامداری که رشته ورزش‌های پهلوانی، مدیون آن‌هاست. از تختی بزرگ تا محمد خادم، حاج غلامرضا گلکار، پهلوان سخدری، وفادار و... ریاحی تنها یک پسر دارد که او هم در این ورزش مشغول به فعالیت است و افتخارارت پدر را سرلوحه کار خود قرار داده است. وی خاطره ای را برای جوانانی که قصد ورود به این حوزه دارند، روایت می‌کند: سال ها پیش صاحب  زورخانه ای با پهلوان آن زورخانه خصومت شخصی پیدا می‌کند پس به مرشد سفارش می‌کند که به محض ورود او زنگ پهلوان را به صدا در نیاورد و از این طریق امتیاز او را کم کند. اما وقتی آن پهلوان که از نامداران دوره خودش بوده وارد زورخانه می‌شود، ناخودآگاه مرشد زنگش را می‌زند و او وارد گود می‌شود. همان شخصی که با او خصومت داشته، از پهلوان در نهایت احترام می‌خواهد تا مراسم را شروع کند. وقتی از او می‌پرسند تو خود مخالف او بودی، پس چرا همراهی اش کردی و از عزت خود نسبت به او نکاستی، این گونه پاسخ می‌دهد: منش پهلوان ستودنی است و ابهتش چاره‌ای جز تکریم باقی نمی‌گذارد، پس چیزی فراتر از اراده شخصی، من را وادار به احترام کرد.

رشد سریع جمعیت و افزایش مواد مصرفی که از عوارض مصرف‌گرایی در جوامع پیشرفته است، موجب افزایش حجم تولید زباله در سال‌های اخیر شده است. گسترش صنایع، بسط و توسعه شهرنشینی، موضوع جمع آوری و دفع زباله های شهری را به دغدغه بزرگی برای مدیران شهری بدل کرده است.
هم اکنون مجامع جهانی، تاکید زیادی بر توسعه ساختارهایی دارند که این مهم را سامان می‌بخشند و آلودگی حاصل از زندگی شهری برای طبیعت را به حداقل می‌رسانند.
از جمله مباحثی که به صورت جدی بر آن تاکید می‌شود، ارائه آموزش‌ها و ارتقای فرهنگ جامعه در حوزه بازیافت زباله و به ویژه طرح های تفکیک زباله از مبدا توسط خانوارهاست. تفکیک از مبدا، اولین و تاثیرگذارترین فاز در کل چرخه مدیریت پسماندهای شهری محسوب می شود.
اهمیت طرح تفکیک زباله در ایران از آن حیث است که 60تا 70درصد زباله‌ای که تولید می‌شود قابل بازیافت است. همچنین درصدی از زباله ها در ایران دارای ترکیباتی از قبیل کاغذ، کارتن، پلاستیک، شیشه و مواد قابل بازیافت است که می تواند پس از بازیافت در شبکه‌ بزرگی از محصولات دوباره مورد استفاده قرار بگیرد و از این منظر صرفه اقتصادی بالایی ایجاد می‌کند.
هم اکنون درصد بسیار اندکی از زباله ها در کشور تفکیک می شود و در عمده موارد، این فرصت‌ها به هدر می‌رود چون به ضعف برنامه‌ریزی دچار هستیم و جامعه نیز به این فرهنگ تن در نمی‌دهد.
اما برای آموزش باید گام‌های اول را محکم برداشت. یکی از خصلت های مشارکت مردم، مشارکت فعال و خود انگیخته است؛ یعنی مشارکت از سوی مردم آغاز و از طرف دستگاه‌های مربوطه هدایت شود. در این راستا می‌توان از توان گروه‌های مردم نهاد کمک گرفت تا حرکتی بزرگ رقم بخورد.
یادمان نرود که تفکیک زباله از مبدا، اولین فاز از کل چرخه مدیریت پسماند محسوب می شود و از آنجا که بی واسطه به رفتارها و تصمیم فرد و خانوار برمی‌گردد، تا حدود بسیار زیادی بار اجتماعی - اقتصادی دارد و موفقیت آن به اصلاح ساختار‌های فرهنگی هدایتگر تصویر ذهنی شهروند و به تبع آن تصمیمات وی منوط است، ضمن این که پیاده‌ سازی این قبیل طرح ها خود به معنی اصلاحات اجتماعی نیز است. در این راستا گام بعد را باید رسانه‌ها بردارند و فرهنگی را در میان جامعه جا بیندازند که فقدان آن هم اکنون جامعه را متضرر می‌سازد.
پایین آوردن میزان دفع زباله، بالابردن کیفیت و راندمان در موارد زیست محیطی، بهداشتی و اقتصادی و حفظ منابع و انرژی، ارتقای سطح فرهنگ و آموزش عمومی در ارتباط با تولید زباله و دفع مواد زاید جامد و ترویج روحیه صرفه جویی، بهبود شرایط بهداشتی، کاهش آلودگی های ناشی از تولید زباله  با ساختارهای علمی به‌روز، حفظ محیط زیست، صرفه جویی در هزینه های جمع آوری و حمل و نقل زباله، کمک به اقتصاد کلان کشور و ایجاد زمینه های اشتغال و جذب سرمایه های بخش خصوصی را می توان از دیگر نتایج تفکیک زباله عنوان کرد.
بنابراین می توان گفت آموزش و اطلاع رسانی در مدیریت پسماندها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. به طوری که می توان گفت بدون آن، موفقیتی را برای اجرای طرح ها و برنامه ها نباید انتظار داشت. از یک طرف همکاری مردم در اجرای صحیح برنامه ها شرط لازم است و لازمه جلب همکاری نیزایجاد انگیزه در آن هاست و به منظور ایجاد انگیزه، باید روی آموزش و اطلاع رسانی به صورت ویژه کار شود.
از سوی دیگر اجرای این گونه برنامه ها نیازمند تغییر عادات در مردم است و در این زمینه نیز آموزش نقش اساسی و تعیین کننده ای پیدا می‌کند. همچنین بهینه سازی روش های مدیریت پسماندها امری دائمی است، پس آموزش و اطلاع رسانی نیز باید مستمر باشد و باید به طور مداوم مخاطبان را نسبت به برخورد صحیح با روش های جدید، آگاه نگه داریم اما متاسفانه علی رغم وجود طرح های تشویقی تفکیک زباله، انگیزه عمل به آن در جامعه وجود ندارد که این امر به واسطه نبود انگیزه‌های اجتماعی است. در حقیقت باید یک جریان مردمی این مبحث را برای آحاد جامعه به یک دغدغه بدل سازد.