یادداشت
تعداد بازدید : 37
میزبانی از زائران رضوی باید به عنوان یک نماد تربیتی در عالم ثبت شود
نویسنده : حجت الاسلام و المسلمین سید حسین خادمیان نوش آبادی مدرس و محقق حوزه و دانشگاه
خدای سبحان در قرآن کریم انبیا و جانشینان آنان را معلمان بشر معرفی کرده است، چرا که انسان معارفی را از اولیا می آموزد که از مکتب دیگران امکان آموختن آن وجود ندارد. توجه ما به ائمه اطهار(ع)، خاصه حضرت علی بن موسی الرضا(ع)، نگاه یک شاگرد به معلم است؛ از این رو انسان در تلاش است که تمام اضلاع و ابعاد زندگی را از این معلم کامل و جامع بیاموزد. زیارت آل ا... از جمله زیارت آقا امام رضا(ع) یکی از محورهای دریافت تعلیم است. رجوع به زیارت نامه اهل بیت (ع) حاکی از آن است که این زیارت نامهها یک دوره کامل دریافت زندگی صحیح را ترویج میکنند که اگر انسان براساس همان محورها حرکت کند، به کمال و تعالی می رسد. یکی از فرازهای زیارت نامه ها، شهادت دادن به این امر است که این بزرگواران اهل اقامه معروف و دفع منکر از متن زندگی بودند.
امروز فقدان معروف ها و نیکی ها و برجسته شدن منکرات، زندگی بشر را به آسیب دچار کرده است. زیارت اهل بیت (ع) و دقیق شدن در سیره زندگی ایشان، این امر را به ما تعلیم می دهد که فضای زندگی به هر میزان که مملو از معروف و خالی از منکر شود، جهان زیباتر و امنتر خواهد بود.
قرآن به ما می آموزد که آنچه شعائر الهی است و مردم را به یاد خدا می اندازد، باید ترویج کرد. حال در دنیایی که دشمنان بشریت، منکرات را ترویج و تبلیغ می کنند، باید پیادهروی رضوی را با حضور و شکوه هر چه بیشتر جلوهگر کرد. این پیادهروی عظیم موید آن است که اگر انسان بر مدار خوبی باشد، ولو اینکه سال ها و قرن ها هم بگذرد، قلب ها و فکرهای تشنه حقیقت به سمت او گرایش مییابند. از این رو این حرکت خودجوش مردم، یک رویکرد تعلیمی ایجاد می کند و نماد پُر پیامی است که توجه جهانیان را به خطه خراسان و جغرافیای مشهدالرضا(ع) جلب میکند تا از خود بپرسند ماجرا از چه قرار است؟ آن مردی که این همه مشتاق دارد، صاحب چه تفکری بوده است؟
نکته قابل توجه آن است که اندیشه بشری پس از گذشت قرنها، امروز مدعی است که در مسائل فکری، انسانی و تربیتی پیشرفت کرده است، اما بشر مدعی پیشرفت در این روزگار خود را محتاج تبعیت و آموزش از فکر صاحب حرم می داند.
پیاده روی رضوی این پیام را به دنیا ابلاغ میکند که جهان تشنه تفکرات انسانساز است و ثابت میکند، اگر بشریت بخواهد از این تاریکیها، سختیها و تنگیها نجات پیدا کند، باید به تفکرات مردان بزرگی چون امام رضا(ع) رجوع کند و آموزه های آنان را در زندگی خودش جاری و ساری نماید.
اگر به زیارت به چشم کلاس درس نگریسته شود، آنگاه باید تلاش کرد تا این کلاس درس پُرشورتر، پُرمخاطبتر و پُراثرتر برگزار شود. به عبارت دیگر آن کسی که توفیق پیدا میکند این زیارت را به صورت جهانی جلوهگر کند، در انجام یک رسالت بزرگ کوشیده و رحمت خداوند شامل حالش میشود.
زیارت علی بن موسی الرضا (ع) حج فقراست، دلهای زیادی از اقصی نقاط جهان، همه ساله در این ایام به ضریح حرم و بارگاهش گره میخورند تا حاجتی بستانند و یا سنگینی دلی را سبک کنند.
نعمت بزرگ وجود بارگاه سرورمان امام رضا(ع) در خاک این سرزمین، قرنها توسط ایرانیان گرامی داشته شده است و مسیر این ارادت تا پایان تاریخ امتداد خواهد داشت.
مجاوران مضجع شریف رضوی نیز سال ها و بلکه قرن هاست، در تمامی ایام به ویژه دهه آخر صفر از زائران آن حضرت پذیرایی می کنند که این شکرانه همسایگی با حضرت است.
البته نباید به میزبانی در این حد اکتفا کرد؛ بلکه فرهنگ میزبانی نیز باید در این ایام به اوج خود برسد.
در احادیث آمده است :«أکرم الضیف و لو کان کافرا». این بدان معناست که اسلام ما را به تکریم مهمان ولو آنکه کافر است، دعوت نموده است. نمایش اخلاق کریمه و رفتاری که نشات گرفته از دلدادگی به امام رئوف (ع) باشد، ما را یک گام به میزبان شایسته شدن نزدیک تر میکند.
در حقیقت فرهنگ میزبانی موضوع مهمی است و بهترین الگو از این فرهنگ را در گردهمایی عظیم و شکوهمند اربعین حسینی در کربلای معلی و میزبانی از قدوم مبارک زائران سیدالشهدا (ع) شاهد بودیم. باور داریم که این تجربه شایسته تکرار خواهد شد اگر امور پذیرایی از زائران مشهدالرضا(ع) را در بعضی بخشها به مردم واگذار کنیم.
به اعتقاد نگارنده، به زیارت حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) نباید تنها در قالب یک موضوع شهری یا استانی نگریسته شود، بلکه زیارت یک موضوع حیاتی برای نظام اسلامی و یک موضوع ملی است و باید تمام امکانات کشور با محوریت حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) در این زمینه بسیج شوند تا بتوان امکانات میزبانی در مشهد و مسیرهای منتهی به این شهر را فراهم کرد و آن طور که در شان حضرت امام رضا (ع) است زائر را تکریم نمود.
حال امیدواریم مجاوران حرم امام رضا (ع) امسال مطابق سنوات گذشته به گونه ای از زائران امام رضا (ع) استقبال و پذیرایی کنند که این میزبانی به عنوان یک نماد تربیتی برجسته در عالم ثبت شود.