
یادداشت
تعداد بازدید : 41
مبارزه با قاچاق کالا در جبهه اقدام و عمل
نویسنده : حمید گرمابی نماینده مردم نیشابور و فیروزه در مجلس شورای اسلامی
قاچاق کالا در سالهای اخیر همواره به عنوان یکی از معضلات اقتصادی کشور معرفی شده و با وجود تاکید مسئولان بر تقبیح این بحث، شاهد اقدامی جهادی که به کاهش آمارها در این بخش بینجامد، نبودهایم.
این پدیده امروز به خروج حجم زیادی از سرمایه کشور و جایگزینی کالای نامرغوب و نامعتبر با محصولات داخلی، منجر شده است. در مجموع میتوان گفت، در صورت ادامه این روند، تحقق اقتصاد مقاومتی با دشواری مواجه خواهد بود. اما دیگر نگرانی جدی در این حوزه از میان رفتن فرصتهای شغلی به واسطه ورود بیرویه کالاهای قاچاق است. از اینرو از هر دریچهای چه اقتصادی و چه فرهنگی و سیاسی و امنیتی به موضوع رشد قاچاق نگاه شود، این امر در تعارض با سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی خواهد بود.
اما برای ناکارآمدی راهکارهای پیشگیرانه اعمال شده، میتوان دلایل متعددی جست. یکی کافی نبودن سیاستها و راهکارهای مقابلهای است.
در برههای، عمده تمرکز مسئولان کشور در این بخش، بر کاهش تعرفههای واردات کالا به عنوان راهی برای مبارزه با قاچاق بود. آنها بر این باور بودند که چنانچه تعرفه واردات کالا پایین بیاید و امکان واردات کالا از مبادی رسمی فراهم شود، از میزان قاچاق کالا کاسته خواهد شد؛ اما در عمل کاهش میزان تعرفه واردات کالا به تنهایی نتوانسته است از میزان قاچاق کالا به کشور بکاهد، چراکه با وجود کاهش تعرفه واردات همچنان قاچاق کالا «سود بالا» و «ریسک پایین» دارد.
بعضی طرحها برای صدور کدهای رهگیری کالاها نیز در روند اجرا دچار اختلال و تشتت شد و عملا قاچاق را تسهیل و توجیه نمود. به نظر میرسد به عنوان راهکار باید سیاستهای مختلفی مورد توجه مسئولان قرار گیرد. طبیعی است، بخشی از این بحث متوجه مبادی ورودی کشور میشود که باید نظارت بر آنها تشدید شود تا قاچاقچی مسیر را برای خود هموار نبیند اما بخش دیگر برنامهها باید بر بازار داخلی تمرکز پیدا کند، یعنی صرفه بر عرضه کالای داخلی باشد.
برای این منظور باید از مجموع هزینههای تولید کاسته شود تا جنسی که به بازار میآید، با بهایی حداقلی در اختیار مشتری قرار گیرد و در زمینه قیمت، زمین را به رقبای قاچاق و خارجی خود واگذار نکند.
در راستای تحقق این هدف ضرورت دارد که از مشارکت اصناف بهره گرفته شود. چرا که آنها شرایط به اصطلاح کف بازار را به خوبی میدانند. میتوان مشوقهایی را برای اصناف نمونهای مشخص کرد که جنس قاچاق را عرضه نمیکنند.
اقتصاد کشور هرسال به قواره حجم قاچاق موجود به داخل کشور، فرصتها و ظرفیتهایی را از دست میدهد که این به ضرر کشور و مردم است، از طرفی مبارزه با قاچاق نیازمند برنامه مشخص و مستمری است و هر چند وقت یکبار باید در سطح کشور طرح جمع آوری کالاهای قاچاق انجام شود.
نکته مهم دیگر برخورد سختگیرانه با افرادی است که کالای قاچاق را وارد کشور میکنند. همانطور که رهبر معظم انقلاب تاکید داشتند، این افراد باید با مجازاتهای بازدارنده روبه رو شوند .
در مجموع دولت باید سیاستی را اتخاذ کند که ورودی و خروجی کالا از راه قانونی به صرفهتر باشد تا انگیزه قاچاق در کشور از بین برود.
نظارت بر شبکه توزیع و فروش نیز از دیگر اهرمهایی است که میتواند به کاهش قاچاق در کشور منجر شود. البته باید توجه کرد، برنامههایی که برای مبارزه با قاچاق کالا و ارز داده میشود، در کوتاه مدت انجامپذیر نخواهد بود؛ بلکه مستلزم زمان مناسب برای به تحقق رسیدن است، در نتیجه برنامهای که تدوین میشود باید از کیفیت و بازدارندگی بالایی برخوردار باشد.
در پایان باید گفت؛ گردش مالی میلیاردی که گفته میشود در بخش قاچاق جریان دارد، در صورت برخوردهای قاطع و مدیریتشده، می تواند به سمت تولید داخلی هدایت شود. این امر رشد سرمایهها و اشتغالزایی را در پی خواهد داشت.