از بردسکن که به سمت کویر می روی در بخش انابد، پس از طی مسافت 70 کیلومتر ی به روستای عشایری «محمد زورآب» می رسی؛ روستایی در دل کویر و محروم اما با مردمانی مهربان و پرتلاش. از سه راهی دهان قلعه به سمت روستا،  وضعیت جاده  بدتر  می شود، پاسگاه دهان قلعه را که رد کنی، باید در جاده خاکی پر موج و ریگ و سنگ ادامه مسیر بدهی. روی تابلوی روستای «محمد زورآب» نوشته است که 40 خانوار جمعیت دارد. با همراهان به خانه آقای رمضانعلی رضازاده می رویم. با روی خوش و خنده بر لب از ما استقبال می کنند. آقای رمضانعلی رضازاده مردی زحمت‌کش و از عشایر پرتلاش است که شغلش دامداری است. آقای رضازاده 65 ساله است و دارای همسر و هشت فرزند (5 دختر و 3 پسر). چهار فرزند وی نابینا هستند، نابینای مادرزاد؛ راضیه و زینب از میان دختران و از پسرها سعید و رسول.در خانه روستایی آقا رمضانعلی، می‌شود سادگی و پاکی را حس کرد.  آقا سعید پسر آقای رضازاده می گوید: متولد 1380 هستم و کلاس نهم را تمام کردم و وارد کلاس دهم خواهم شد. رسول پسر دیگر آقای رضازاده نیز  می گوید: متولد 1384 هستم  و کلاس هشتم را تمام کرده ام و به نهم می روم». هر دو پسر در مدرسه نابینایان امید در مشهد مقدس درس می خوانند. اهل ورزش اند و کارهای شخصی شان را خودشان دقیق و درست انجام می دهند. از سوابق تحصیلی شان می پرسیم که زینب دختر آقای رضازاده پاسخ می دهد، درس هایشان عالی است. قرآن هم بلدند. از آقا رسول می خواهیم سوره ای از قرآن بخواند و فضا را نورانی کند. آقا رسول با اعتماد فراوان می گوید که جزء 30 قرآن را حفظ است وسوره مبارکه ناس را انتخاب می کند و با زیبایی و آرامش هر چه تمام تر می خواند. زینب رضا زاده متولد 1372 است، دوران ابتدایی را در مدرسه سبزوار گذرانده و دوره دبیرستان را در مشهد مقدس. زینب خانم دیپلم دارد و قصد دارد در دانشگاه رشته معلمی کودکان استثنایی را بخواند.  می گوید، آرزو دارم خانه خدا را زیارت کنم. زینب کارهای خانه را انجام می دهد. مادر خانواده درباره زینب می گوید که او هم ظرف می شوید و هم جارو می کند و آشپزی هم بلد است. آقای رضازاده از خرابی راه روستایی می نالد و از قطع شدن آب آشامیدنی می گوید. بغضی گلویش را می فشارد و می گوید، آرزو دارم این بچه ها خوشبخت و سعادتمند شوند. خدمت به این بچه ها را نعمتی می داند و خدا را شکر می کند. زینب خانم می گوید، با این اوضاع کرونایی برای ادامه تحصیل نیاز به اینترنت داریم. هم برای سعید و رسول، هم برای خودم. روستای محمد زورآب، اینترنت ندارد. راضیه فرزند دیگر آقای رضازاده هم گوشه ای از اتاق نشسته و دقیق به حرف ها و بحث ها گوش می کند و هر از گاهی لبخندی می زند. امید و همت را می شود در اراده این روستانشینان دید. روشن دلانی که با وجود زحمات فراوان، کمبود امکانات و شرایط سخت اقتصادی در دل کویر با قناعت و صبوری، همت و سخت کوشی به زندگی ادامه می دهند.
آمادگی برای پرداخت تسهیلات مسکن به خانواده رضازاده
مصطفی محمدپور، رئیس اداره بهزیستی بردسکن به خراسان رضوی  گفت: دو هزار و 740 خانواده شامل معلولان ذهنی، جسمی حرکتی، نابینا، ناشنوا، معلولان گفتاری و بیماران اعصاب و روان تحت حمایت این اداره هستند که از این تعداد 135 خانواده دو معلول به بالا دارند که 11 خانواده سه معلول و شش خانواده چهار معلول دارند. وی مطرح کرد: اکثر خانواده های دو معلول به بالا از کمک هزینه معیشتی و مستمری برخوردار هستند و پرداخت تسهیلات اشتغال و مسکن به این خانواده ها خارج از نوبت در اولویت اداره بهزیستی بردسکن است. محمدپور پرداخت کمک هزینه تحصیلی، هزینه لوازم توان بخشی و پزشکی به این خانواده ها را از دیگر خدمات این اداره برشمرد و گفت: برای این خانواده که چهار نابینا دارد، اداره بهزیستی بردسکن آماده است که درصورت نیاز، تسهیلات مسکن و اشتغال را خارج از نوبت به آن ها پرداخت کند. همچنین در سفری که سرهنگ جنیدی فرمانده سپاه بردسکن به روستای محمد زورآب داشت و برای اولین بار با این خانواده دیدار کرد، با درخواست یکی از فرزندان مبنی بر تامین یک دستگاه واکمن ضبط صدا به مبلغ 10 میلیون ریال موافقت کرد.