لهجه و گویش مشهدی یا به عبارت علمی تر فارسی مشهدی یکی از موثرترین گویشها بعد از لهجه سبزواری در فارسی دری است، چرا که خاستگاه فارسی دری و همچنین ادبیات اصیل فارسی این گویش و زبان زیباست.وقتی صحبت از گویش اصیل فارسی دری است به طور مطلق خراسان و توس حرف اول و آخر را خواهد زد، شاهنامه ابومنصوری، اشعار رودکی و شاهنامه فردوسی آثاری هستند که قبل از گلستان و بوستان سعدی و غزلیات حافظ خلق شدهاند. فارسی دری بعد ازاسلام در ایران، زبان رسمی بود که در دربار ساسانیان که دایره حکمرانیشان تا نواحی مرکزی ایران گسترده بوده استفاده می شد.(مهدی سیدی ، پژوهشگر)