نسیم سهیلی- سال‌ها ست ساکن پایتخت شده اما عرق و دلبستگی اش به موسیقی نواحی خراسان، او را از تلاش برای حفظ و گسترش این هنر باز نداشته است. «نادرمحمد آهنگر بیک» از بخشی‌های خراسانی است و با همه افتخاراتی که در این سال‌ها  داشته، غروری در سر و تکبری در دل ندارد و بد نمی‌داند که خودش از تهران با ما تماس بگیرد و بخواهد که برای ماندگاری هنر اصیل خراسانی بیشتر همت کنیم و امیدبخش هنرمندان این عرصه باشیم.

راوی 20 هزار بیت شعر ناب ایرانی 

سال  1336 در روستای بیک خراسان متولد شد، از کودکی همنشین پدر و دیگر هنرمندان و استادان موسیقی شمال خراسان بود و این همنشینی آرام آرام از او یک هنرمند بخشی ساخت، حالا  20 هزار بیت اشعار فارسی را حفظ است و ایفای نقش در ردای حکیم ابوالقاسم فردوسی و بازسازی قطعه‌های قدیمی موسیقی کرمانجی بخشی از کارنامه هنری اوست. بخشی‌ها  هنرمندان نامی خطه شمال خراسان ( قوچان، بجنورد و شیروان ) هستند. داستان سرایی و روایتگری همراه با نواختن دوتار، آوازخوانی و دکلمه گویی از هنرهای آنان است. نادر محمد آهنگر بیک، یکی از موسیقی دان‌های بخشی شمال خراسان است که سه دهه از عمر خود را برای تحقیق و تفحص در وادی این هنر سپری و تا کنون 30 اثر نیز در حوزه هنر بخشی‌ها  ارائه کرده است. آهنگر بیک درباره بخشی‌ها  می گوید: بخشی‌ها  کسانی هستند که در نوازندگی، خوانندگی، داستان گویی و شعرخوانی مسلط اند و از نظر آگاهی و عرفان هم  به مرحله‌ای رسیده اند که جایگاه ویژه ای دارند. وی ادامه می دهد: یک هنرمند به طور معمول در سن چهل سالگی می تواند به این مقام برسد و بخشی‌ها  در این سن بیشتر به تبحر در سرودن شعر، ساخت ساز و موسیقی دست می یابند.

بی مهری به هنر هزار و صد ساله خراسان

این هنرمند خاطر نشان می کند:  موسیقی بخشی‌ها  یا همان موسیقی شمال خراسان در فهرست میراث معنوی سازمان یونسکو به ثبت رسیده که این حاکی از اهمیت آن بوده اما متاسفانه به این هنر بی مهری شده است. وی با گلایه از توجه نکردن مسئولان به این موسیقی تاکید می کند: کمبود اطلاع رسانی، کم توجهی مسئولان، نبود آموزش و آموزشگاه رسمی و جای خالی رشته تخصصی موسیقی بخشی در دانشگاه‌های کشور باعث شده که این هنر به دست فراموشی سپرده شود و به تبع آن تغییر سلیقه نسل جدید هم کار را برای حفظ این میراث دشوار کرده است. آهنگر بیک عنوان می کند: موسیقی بخشی هم اکنون تنها به صورت سنتی و تجربی، نسل به نسل منتقل می شود و نیازمند حمایت جدی مسئولان است، خوشبختانه چندی قبل یکی از نمایندگان مجلس خواستار آموزش رسمی این هنر اصیل در دانشگاه‌های کشور شد که این پیشنهاد می تواند گام خوبی در جهت رشد آن باشد. وی با اشاره به این که، مردم موسیقی بخشی را دوست دارند و آن را می پسندند، اضافه می کند: در کنار هنرنمایی دیگر استادان و پیشکسوتان موسیقی شمال خراسان، من هم اجراهای مردمی موفقی داشته ام که استقبال خوبی از آنها شد و این موضوع یعنی این هنر اصیل در بین مردم جایگاه خوبی دارد.

حاصل 20 سال تلاش در انتظار حمایت مسئولان

آهنگر بیک به یکی از برنامه‌های خود برای ارائه هنر موسیقی شمال خراسان که ثبت جهانی هم شده است اشاره و اظهار می کند: از چهار سال قبل طرحی به نام «نوای صلح جهانی» را که حاصل 20 سال تلاش و تحقیق من در زمینه موسیقی بخشی است به مسئولان وزارت ارشاد ارائه کرده ام اما هنوز از موافقت و حمایت برای اجرای آن در کشورهای مختلف جهان خبری نیست. وی با بیان این نکته که آهنگ و ملودی این کار را  نیز خودم ساختم، می افزاید: تلاشم این بوده که با این کار پیام صلح و دوستی را به مردم جهان منتقل کنیم و امیدوارم مسئولان برای این گونه طرح‌ها  و استفاده از زبان هنر در سطح جهان حامی هنرمندان باشند. آهنگر بیک با اشاره به این که در گذشته طرحی مشابه را با نام «چو ایران نباشد تن من مباد» با استفاده از اشعار فردوسی در ایران اجرا کردم، عنوان می کند: آن کار بازتاب موفقی داشت و مطمئن هستم اگر «نوای صلح» نیز اجرایی شود موفق و اثرگذار خواهد بود.