در بیشتر فرودگاه های جهان فروشگاه هایی وجود دارد به نام «فری شاپ»، این فروشگاه ها همانطور که از اسمش معلوم است فروشگاهی با قیمت هایی پایین تر از آنچه در خارج از فرودگاه به فروش می رسد است، دلیل آن هم حذف مالیات از قیمت این کالاهاست اما در فرودگاه های کشورمان همه چیز برعکس است؛ نه تنها قیمت ها کمتر نیست بلکه چند برابر قیمت درج شده روی کالا نیز به فروش می رسد.در همین فرودگاه بین المللی مشهد فروشگاه ها و غرفه های فروش از موادغذایی گرفته تا سوغات و عطر و ساعت، همه و همه گران تر از نرخ های موجود در بازارهای سطح شهر اقدام به فروش کالاهای خود می کنند.چند روز پیش از یکی از همین غرفه ها اقدام به خرید یک برند چیپس کردم که قیمت آن در بازار بیرون از فرودگاه 17 هزارتومان بود اما این فروشگاه مستقر در فرودگاه آن را به قیمت 23 هزارتومان به فروش می رساند! تعجب کردم، به فروشنده اعتراض کردم که این محصول خرید همیشگی من است و قیمت آن هم 17 هزارتومان، فروشنده در کمال تعجب پاسخ داد که این جا فرودگاه است نه مغازه های داخل شهر! می گفت فروشنده ها باید به شکلی هزینه اجاره های سنگین غرفه ها در فرودگاه را جبران کنند و قیمت این چیپس هم در تمام غرفه های فرودگاه 23 هزارتومان است!واقعا از این نوع توجیه تعجب کردم، چرا مردم باید جور فروشندگان در تامین هزینه های اجاره غرفه ها را بکشند؟ نقش سازمان های ناظر در این مقوله چیست؟ آیا اصلا نظارتی بر فروش کالاها و قیمت آن توسط بازرسان در این مکان ها انجام می شود؟

ما انتظار فری شاپ شدن را نداریم، حداقل انتظار مردم این است که این گران فروشی علنی به راحتی و با این توجیه غیرمنطقی رخ ندهد و مردم کالاهای خود را با قیمتی منطقی از فروشگاه های داخل فرودگاه تهیه کنند.