بررسی ظرفیت تعاونی ها درخصوص تولید انرژی برای بخش خصوصی
تعداد بازدید : 7
تعاونی انرژی می تواند کمبود انرژی را رفع کند؟
حلاجیان/ کمبود انرژی در کشور به شکل آزاردهنده ای به خصوص برای بخش صنعتی و تولیدی ادامه دارد، به شکلی که صنایع استان سال جاری با تعطیلی هفته ای دو روز دست و پنجه نرم می کردند و رقم ناترازی برق در کشور 15 هزار مگاوات اعلام شد که به گفته تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس، به دلیل فعالیت بخش صنعتی با 40 درصد از توان خود، این کمبود انرژی بیشتر از این ارقام نیز هست؛ این در حالی است که ناترازی و کمبود انرژی در کشور روند رو به افزایشی دارد و برخی شنیده ها از قطع برق در روزهای سرد سال به دلیل وابسته بودن نیروگاه های تولید برق به گاز طبیعی حکایت دارند. این شرایط در کنار مصوبات دولتی که بخش خصوصی را به تولید برق خود آن هم از طریق انرژی های سبز تحت فشار گذاشته است، صنایع بخش خصوصی را در تکاپو برای خودبسندگی تا حد مقدور به انرژی وا داشته، در این میان ایده های متعددی بر سر راه قرار دارد که باید متناسب با هزینه های زیاد تولید برق سبز باشد.
به گزارش «خراسان»، یکی از این راه ها ایجاد تعاونی برای تولید انرژی است اما این ایده نیز در مسیر اجرای خود با موانع جدی روبه رو خواهد بود؛ از این رو در قدم اول برای بررسی اجرای این ایده از زوایای مختلف در گفت و گو با دو نفر از کارشناسان این حوزه به آن پرداختیم.
لبافی معاون اسبق وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، درخصوص نقش تعاونی ها در جبران کمبود انرژی بیان کرد: هدف از ایجاد تعاونی ها به طور کلی ایجاد سرمایه گذاری و بالابردن سهم تعاون در اقتصاد ایران بود، هدف اولیه در افق 1404 نیز سهم 15 درصدی تعاونی ها در اقتصاد ایران بود که متاسفانه تا امروز خیلی کمتر از این عدد است؛ آن هم به دلیل عدم توجه و تسهیلاتی بود که اجرا نشد؛ در بحث انرژی نیز تعاونی ها می توانند خیلی زیاد موثر باشند، اما مشروط به این قاعده که هر کس که سرمایه گذاری می کند باید سود ببرد.
لبافی ادامه داد: اگر در شرایط موجود بتوانیم مزیت های بخش تعاون را احیا کنیم، تعاونی ها می توانند در بخش انرژی تاثیرگذار باشند و خیلی از ناترازی ها را نیز رفع کنند اما در کنار این ها دولت باید بایستد، مثلا زمین و تسهیلات نیروگاه های تجدیدپذیر صنایع بالای یک مگاوات را دولت باید تامین کند و صاحب سرمایه باید پولش را تبدیل کند و کار کند، اما طرف دولت می لنگد.
رئیس دبیرخانه شورای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی استان، با بیان این که واگذاری زمین، تسهیلات و مجوزها از طرف دولت باعث شده که کار جلو نرود والا بر اساس همین بخشنامه ها و مصوباتی که وجود دارد دولت به آن ها پایبند باشد، مشکل حل خواهد شد.
او با اشاره به یکی از مصوباتی که کمک می کند اما اجرا نمی شود، بیان کرد: صنایع بالای یک مگاوات، باید درصدی را از برق سبز تهیه کنند و این مبلغ قرار بوده که تجمیع و در راستای تولید انرژی سبز هزینه شود، اما همه این مبالغ تا امروز تجمیع شده به تهران رفته اما هرگز به استان برای انجام سرمایه گذاری برنگشته است و کسی خبر ندارد این پول کجاست و سهم ما چقدر است؛ معاونت علمی وزارت مسئول این موضوع است و با گذشت 17 ماه از مصوبه هنوز معطل مانده و مشکل دیگر این جاست که این تصمیمات به استان ها نیز تفویض نمی شود.
لبافی با اشاره به این که سهم مشهد از همین مصوبه با توجه به صنایع موجود چند همت است، گفت: اگر همین سهم را به استان می دادند، می شد مشکل را رفع کرد چراکه مصرف شهرک صنعتی توس 100 مگاوات است که سرمایه گذاری برای آن برای هر مگاوات انرژی خورشیدی حدود 30 میلیارد تومان است، بنابراین اگر این منابع برگردد همین امروز می توانیم در راستای حل مشکل اقدام کنیم حتی همین مصوبه ای که دولتی ها باید 20 درصد برق خود را ظرف 5 سال از انرژی های پاک تولید کنند، روی زمین مانده است.
شهریار صابری عضو هیئت مدیره انجمن ساتکا (انجمن سازندگان و تامینکنندگان کالا و خدمات انرژیهای تجدیدپذیر)، نظری متفاوت از لبافی داشت و معتقد بود روی تعاونی ها برای جبران کمبود انرژی نمی توان حساب ویژه ای باز کرد؛ او در گفت و گو با خراسان توضیح داد: واحدهای صنعتی به لحاظ حقوقی شخصیت مستقلی دارند و ظرفیت های مصرف آن ها نیز متفاوت است که قرار است در قالب یک تعاونی شکل بگیرد، در تعاونی هر عضو با هر مقدار سرمایه با هم برابرند که این اولین مشکل را به وجود می آورد.
صابری با ذکر این نکته که هر طرح نظری در وادی اجرا با مشکلات زیادی مواجه است، افزود: با توجه به شرایط و بستری که وجود دارد، به نظر من برای جبران ناترازی راه حل مناسب این است که هر شرکتی مستقلا برای خودش نیروگاه ایجاد کند، ببینید باید توجه داشت که در مسیر اجرا با توجه به اختلافاتی که بین افراد هست، کنار هم قراردادن شرکت ها کار سختی است. الان می بینیم شرکت هایی که سابقا ذیل یک عنوان فعالیت می کردند بعد از اتفاقاتی از یکدیگر جدا شدند، این بزرگ ترین مشکل خواهد بود.
او با اشاره به این که متاسفانه فرهنگ تعاونی در کشور ما شکل نگرفته است، بیان کرد: موضوع دیگری را هم که ذکر کردم، تناسب نداشتن این مدل برای هدف جبران ناترازی است.
عضو هیئت مدیره انجمن ساتکا در واکنش به این که به دلیل فیدرهای مشترک ایجاد تعاونی توصیه شده است، اظهار کرد: این مصوبه شرکت توانیر بود که یکی از خام ترین مصوبه ها در این زمینه بود که 35 درصد مصرف فیدر را می خواست از انرژی تجدیدپذیر تامین کند، می بینیم که به دلیل نبود کارایی این اتفاق انجام نشد، ولی مصوبه مانند چاه های کشاورزی که خود ما حدود 9 ماه روی آن کار کرده بودیم از ابتدا افرادی خواهان اجرای آن بودند. در واقع نشدنی است که تعداد 10 یا 20 صنعتی را که روی یک فیدر هستند، بتوانیم مجاب کنیم که به طور مشترک با یکدیگر اقدام به تولید انرژی کنند آن هم در شرایطی که برای مثال زمین این کار نیز قابل تامین نیست.