بازگشت قهرمان، 9 سال پس از خداحافظی!
مدال آور ووشوی استان که در 26 سالگی خداحافظی کرده بود حالا در 34 سالگی سودای قهرمانی دارد
علی ترابی / از نسل های قدیمی ورزش ووشو است که حدود 9 سال پیش از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و به نوعی به طور کامل قید این رشته ورزشی جذاب را زد، اما حالا در 34 سالگی لباس رزم پوشیده و قرار است برای تصاحب پیراهن تیم ملی به میدان برود. صحبت از احسان پیغمبری، نابغه ورزش ووشو است که در کارنامه خود برنز بازی های آسیایی را دارد. این که نابغه یک رشته ورزشی باشی و در 26 سالگی از دنیای قهرمانی خداحافظی کنی و حالا در 34 سالگی سودای قهرمانی داشته باشی، خیلی عجیب و البته جذاب است. این در حالی است که چراغ ووشوی خراسان رضوی بیش از یک دهه است که خاموش شده است و حرفی برای گفتن ندارد. در این بین تک ستاره هایی از نسل های گذشته هستند که هنوز در این رشته دیدنی میدان داری می کنند، وگرنه سوء مدیریت در هیئت ووشو باعث شده است تا این رشته ورزشی چندین سال عقب بیفتد و نتواند از جا برخیزد. همین که می بینیم ستاره های نسل گذشته هنوز با انگیزه ظاهر می شوند، جای شکرش باقی است که این رشته را به جلو هدایت می کنند. پیغمبری مدتی است که تمرینات خود را دوباره آغاز کرده است و برای رقابت های قهرمانی کشور آماده می شود. به این بهانه گپ و گفتی با این ستاره قدیمی ورزش ووشو داشتیم که عزمش را جزم کرده است تا نامش را در فهرست مسافران بازی های آسیایی و جهانی قرار دهد.
بازگشت دوباره
احسان پیغمبری متولد 1367 است که در بخش تالو فعالیت دارد. برنز فرم چانگ چوان تورنمنت پکن 2008، قهرمانی جهان در تالو فرم دوبلین (تورنتو ۲۰۰۹) و برنز بازی های آسیایی در تالو فرم چانگ چوآن (گوانگژو ۲۰۱۰) از مهم ترین مدال های این ووشوکار است، اما او سال 93 در یک اقدام عجیب و غیرمنتظره آن هم در 26 سالگی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. ورزشکاری که حدود 9 سال در خدمت تیم ملی بود و دیگر نخواست به ورزش قهرمانی ادامه دهد حالا پس از این همه سال دوباره با انگیزه ای بیشتر تصمیم گرفته به میدان بیاید و در رشته تالو با نسل امروزی رقابت و از اعتبار ووشوی استان دفاع کند. او آمادگی بدنی خود را خوب توصیف می کند و در این باره می گوید: خوشبختانه شرایط خوبی از نظر بدنی دارم و مدتی است که تمریناتم را آغاز کرده ام. خودم را برای مسابقات قهرمانی کشور آماده می کنم تا بتوانم دوباره پیراهن تیم ملی را بپوشم. وی با اشاره به تمرینات خوبی که پشت سر گذاشته است،می افزاید: انگیزه زیادی برای حضور در مسابقات دارم. رقابت های قهرمانی کشور بهمن برگزار می شود، البته شهر میزبان هنوز مشخص نیست. با وجود این که فرصت کمی پیش رو دارم ، اما شرایط بدنی ام خوب است و با همین شرایط پیش می روم تا ببینم چه عملکردی از خود بجا می گذارم. امیدوارم بتوانم دوباره نام ووشوی خراسان رضوی را در کشور زنده کنم.
وی با اشاره به هدف گذاری خود با توجه به بازگشت دوباره به دنیای قهرمانی، می افزاید: در مرحله اول تمام تمرکز خود را برای مسابقات قهرمانی کشور گذاشته ام که باید ببینم در چه سطحی ظاهر می شوم. البته هدفم بیشتر، پوشیدن دوباره پیراهن تیم ملی است که باید خان اول را بگذرانم تا به اردوی تیم ملی دعوت شوم. سال آینده نیز مسابقات بازی های آسیایی و جهانی را پیش رو داریم که نیم نگاهی هم به این رویدادها دارم. اگر بتوانم به تیم ملی دعوت شوم، به یقین برای حضور در این رقابت ها قدرتمندانه ظاهر می شوم.دور از ذهن هم نیست و با کمی تمرین و تمرکز می توانم به این جایگاه برسم.هر چند که در این مسیر حریفان خوبی هم دارم که از نسل جوان امروزی هستند.
دلایل خداحافظی از ورزش حرفه ای
این ووشوکار خراسانی 26 ساله بود که از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد که در آن زمان دلایل قانع کننده ای هم داشت، اما حالا در 34 سالگی دوباره به میدان های حرفه ای برگشته است و می خواهد روزهای اوج خود را تکرار کند. او که انگیزه زیادی برای رقابت در میدان ووشو دارد، اظهار می کند:الان با وجود 34 سال سن ، هنوز رویایی جوانی دارم و می خواهم همانند گذشته با قدرت ظاهر شوم. زمانی هم که از دنیای حرفه ای خداحافظی کردم، دلایل زیادی وجود داشت که مجاب شدم از ورزش قهرمانی فاصله بگیرم؛ یکی این که مدیران فدراسیون ووشو درخواست کردند که وارد جمع کادر مربیان تیم ملی شوم که همان سال 93 وقتی که خداحافظی کردم در تیم ملی هم مربیگری کردم. از طرفی در آن زمان زانویم نیز آسیب دیدگی داشت و به استراحت نیاز داشتم. یعنی باید چند سال از ورزش حرفه ای دور می شدم تا وضعیت زانویم بهتر شود. همین باعث شد که به مرور از قهرمانی فاصله بگیرم و قید ووشو را بزنم. هم اکنون وضعیت بدنی ام مطلوب است و تا جایی که بتوانم ادامه می دهم، اما در ادامه قصد دارم وارد دنیای مربیگری شوم و تجربیاتم را به جوانان علاقه مند منتقل کنم.
عقب ماندگی ووشوی استان
متاسفانه ووشوی خراسان رضوی سال های زیادی است که حرفی برای گفتن ندارد و در سطح کشور جزو استان های ضعیف محسوب می شود؛چرا که در این مدت کارهای زیربنایی و استعدادیابی انجام نشده و با وجود سوء مدیریت در هیئت ووشوی خراسان رضوی، این ورزش چندین سال نسبت به دیگر استان ها عقب افتاده است. فردی که مسئولیت هیئت ووشو را داشت اصلا برنامه ای برای توسعه و گسترش این ورزش نداشت و نظارتی هم بر عملکرد او انجام نمی شد. به نوعی هیئت ووشو به حال خود رها شده بود. الان این هیئت به صورت سرپرستی اداره می شود و باید هر چه زودتر سامان دهی شود تا از این حالت عقب افتادگی نجات یابد.هر چند که ووشوی استان با تک ستاره ها اداره می شود و گاهی در سطح کشور به مدال هم دست می یابند.
احسان پیغمبری با بیان این که نیاز است ووشوی استان بیشتر حمایت شود، اظهار می کند:« هنوز می توان به ووشوی استان امیدوار بود. بخش تالو وضعیت بهتری دارد.در بین نسل جدید چند ووشوکار با استعداد داریم که به حمایت نیاز دارند تا بتوانند به بالاترین سطح برسند،ولی پشتوانه قوی در ووشو نداریم. در این حوزه باید بیشتر کار شود. خراسان رضوی همیشه در بخش تالو شرایط بهتری نسبت به بخش ساندا داشت.البته در بخش ساندا هم قهرمانانی داشته و داریم؛امیر فضلی از قهرمانان بخش ساندا است، اما بخش تالو آخرین نفس های خود را می کشد که نیاز است برای پیشرفت نسل های جدید بیشتر تلاش شود.»
فراز و نشیب های ووشو
این قهرمان ووشو در ادامه سخنان خود به دلایلی که باعث شده است ووشوی استان به این درجه از ضعف و کاستی برسد، اشاره و تصریح می کند: طی چندین سال اخیر به ووشوی خراسان رضوی کمتر توجه شده است. این رشته رزمی فراز و نشیب های زیادی داشت و باعث شد تا ووشوی استان پیشرفت نکند.در این بین چند مربی خوب که در رده پایه کار می کردند نیز از دنیای مربیگری خداحافظی کردند و این موضوع باعث شد تا ووشو درجا بزند. سال های منتهی به کرونا هم اتفاق خاصی نیفتاد و پیشرفتی نداشتیم. از طرفی بحث سوءمدیریت هم وجود داشته که دست به دست هم داده و ورزش ووشو را به حاشیه کشانده است.اکنون هیئت ووشو به صورت سرپرست اداره می شود که تا انتخابات باید صبر کنیم و ببینیم چه کسی سکاندار این رشته رزمی می شود و با برنامه های اوآشنا شویم.
احسان پیغمبری به وضعیت ووشوی کشور نیز اشاره می کند و می گوید: ووشوی کشور در بخش ساندا، تیمی قوی است و پشتوانه های خوبی دارد،اما در بخش تالو خیلی کمرنگ تر شده است. البته از نظر کمیتی کم شده، اما از نظر کیفیت در برخی ماده ها پیشرفت هم کرده است.در سطح کشور، استان اصفهان قدرت زیادی در ووشو دارد؛ چرا که چندین مربی دارند که در تیم ملی کار می کنند.تعداد مربیان آن ها زیاد است،هم در بخش آقایان و هم بانوان خوب کار می کنند. زنجان و مازندران هم وضعیت خوبی دارند. خراسان رضوی هم از گذشته در بخش تالو حرفی برای گفتن داشت. در تیم ملی امیرمحمد فضلی و وطن خواه در بخش تالو فعالیت می کنند.در ساندا هم ورزشکاری به نام کرامتی داشتیم که الان ساکن تهران شده است.