«کسی که برای جلب رضایت مردم، موجب غضب خدا شود، خداوند او را به مردم وا می‏ گذارد».
(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۶ ح۸ )
 

الهی، این آفریده که بدین پایه مهربان است، آفریننده وی در چه پایه است؟
الهی، خفتگان را نعمت بیداری ده‌ و بیداران را توفیق شب زنده داری و گریه و زاری!
الهی، جز این نمی شد، با که درآویزم.
الهی، تو خود گواهی که این سخنان از بی تابی است؛ بر ما متاب!
الهی، چه رسوایی  از این بیشتر که گدا از گدایان گدایی کند.

کودکان دعوا کردند؛ پدران کتک خوردند

45سال پیش در چنین روزی، روزنامه «خراسان» نوشت:
به دنبال یک نزاع کودکانه که بین دو پسربچه خردسال روی داد، مشاجره سختی بین پدران آن دو طفل به نام های غلامحسین و رضا، در خیابان سرخس روی داد. جریان از این قرار است که پس از اطلاع این دو نفر از دعوای فرزندانشان، بحثی میان آنان شکل گرفت. غلامحسین با چراغ پریموسی که در کنار دستش قرار داشت، چند ضربه محکم به سر و صورت رضا وارد آورد و او نیز متقابلا در مقام دفاع از خود، به وی حمله ور شد و او را به سختی کتک زد. در نتیجه این منازعه هر دو طرف به شدت مجروح شده و به وسیله اطرافیان به بیمارستان سوانح منتقل شدند و جریان امر به کلانتری بخش چهار اعلام شد.

چرا همیشه لبخند می‌زنی؟
وقتی هیچ راه فراری نداری و دقیقاً به همه نیاز داری، یادمی‌گیری که چطور با لبخند زدن گریه کنی...
 دریای درون – کارگردان:  آلخاندرو آمنابار

شبی در بیابان مکه آن چنان بی خواب شدم که دیگر نمی توانستم راه بروم، سر بر زمین نهادم تا بخوابم، به ساربان گفتم دست از من بردار.
پای مسکین پیاده چند رود؟ / کز تحمل ستوده شد بختی
تا شود جسم فربهی لاغر / لاغری مرده باشد از سختی
ساربان گفت: (ای برادر! حرم در پیش است و حرامی در پس. اگر رفتی، بردی و گر خفتی مردی.) (یعنی: برادرم! کعبه در پیش روی است و رهزن در پشت سر، اگر به راه ادامه دادی به نتیجه می رسی و اگر بخوابی بر اثر گزند رهزن نابکار می میری.)
خوش است زیرمغیلان به راه بادیه خفت / شب رحیل، ولی ترک جان بباید گفت
(کنایه از اینکه باید ره پیمود و تلاش کرد، چرا که انسان در غیر این صورت گرفتار خطر نابودی می شود.)
حکایت های گلستان سعدی به قلم روان - محمد محمدی اشتهاردی

هیئت گردشگری ترکیه ای در سفر به مشهد به حرم مطهر رضوی مشرف شدند و علاوه بر زیارت از بخش های مختلف آن بازدید کردند.  این گروه بازدیدی از آرامگاه فردوسی نیز داشتند.

هنرمندان خراسانی نظیر رضا کیانیان، برزو ارجمند، بهروز شعیبی، رضا رفیع و... در صفحات شخصی خود درگذشت «حسین محب اهری» بازیگر تلویزیون و سینما را تسلیت گفتند.

کلمات شاهدی بر زندگی‌اند؛ آن ها آن چه را اتفاق افتاده ثبت می‌کنند و به همه آن، رنگ واقعیت می‌بخشند. کلمات داستان‌هایی را خلق می‌کنند که تبدیل به تاریخ و ماندگار می‌شوند. حتی داستان‌ها هم تصویرگر حقیقت اند: داستان خوب حقیقت است. داستان‌هایی درباره زندگی‌های به یاد مانده، که گذشته را به یاد ما می‌آورند؛ در عین حال کمک می‌کنند تا به جلو حرکت کنیم.
کتاب تولستوی و مبل بنفش -  نویسنده: نینا سنکویچ

با آوردن نامش، بلافاصله چهره‌ همیشه بشاش و متبسم اش در ذهن بینندگان کارهای سینمایی و تلویزیونی زنده می شود. از سال ۱۳۷۳ به طور حرفه‌ای با ساعت خوش وارد عرصه بازیگری شد و از همان زمان در گونه کمدی بیشتر از دیگر نقش ها ظاهر شده است. با وجود این که در غالب پیشنهادهای خود با نقش های مکمل روبه رو بوده اما تلاش می کند با گزینش و بازی خوب از پس کار بربیاید. معتقد است که نقش مکمل بازی کردن خیلی دشوارتر از نقش اول است، چون بازیگر زمان کمتری برای نشان دادن خود و برقراری ارتباط با مخاطبان در اختیار دارد. او از نگاه ظاهربین بخشی از افراد جامعه گلایه دارد و معتقد است، اگر نگاه آحاد جامعه، نگاهی انسانی شود، دیگر آدم ها این قدر درد نمی کشند. نعیمه نظام دوست، بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با ما بخشی از دغدغه ها، آرزوها و حسرت هایش را بازگو می کند.
 

معیارم در بازیگری، بلندی و کوتاهی نقش نیست
نظام دوست چندی پیش فیلم سینمایی پرمخاطب و پراستقبال «هزارپا» را بر پرده سینما داشت و  با اثر دیگری با عنوان «رامینالدو» به کارگردانی نادره ترکمانی (در ژانر کودک و نوجوان) بار دیگر بر پرده نقره ای خواهد نشست. فیلم سینمایی «خواب تاریک خواب روشن» به تهیه کنندگی و کارگردانی رضا سبحانی در حوزه طنز و همچنین فیلم سینمایی «آپاچی» به کارگردانی آرش معیریان، دیگر آثاری هستند که او در نوبت اکران دارد.
با وجود این که وزنه آثار ژانر کمدی در کارنامه نظام دوست بر تولیدات دیگر بخش ها، سنگینی دارد اما از میان پیشنهادهایش، «کار خوب» را انتخاب آخرش می داند و گونه آن برایش فرقی ندارد. البته دوست داشتن نقش پیشنهادی را در کنار مجموعه عوامل کار در نظر می گیرد. به اعتقاد وی، «هرگز بلندی و کوتاهی نقش، تعیین کننده خوبی و بدی آن نیست.»
خودش در این باره بیشتر توضیح می دهد: گاهی یک نقش کوتاه است، ولی بود و نبود همان نقش و هنرمند ایفاگر آن در کلیت کار خودش را نشان می دهد. مثلا گاهی در طول فیلم حضور بیشتری دارید ولی نقش اثرگذاری نیست و در ذهن تماشاگر هم باقی نمی ماند. معیار من برای انتخاب نقش، اصلا بلندی و کوتاهی نقش نیست. البته نقشی که در یک کار، حرفی برای گفتن داشته باشد، در درازمدت ماندگاری و اثر خود را نشان خواهد داد.
با این که در غالب پیشنهادها با نقش های مکمل روبه رو بوده اما تلاش کرده است با گزینش و بازی خوب، کارهای ماندگاری را باقی بگذارد.
نظام دوست اضافه می کند: همه بازیگران دوست دارند، نقش اول یک کار را ایفا کنند ولی از میان همین پیشنهادها برای نقش های مکمل، همیشه سعی می کنم، بهترین نقش های پیشنهادی را انتخاب و بهترین های خودم را در همان نقش ها نشان دهم. از طرفی، به نظر من، نقش مکمل بازی کردن خیلی دشوارتر از نقش اول است، چون زمان کمتری برای نشان دادن خودمان داریم و مجال برقراری یک ارتباط خوب با مخاطبان اندک است. دشواری کار در این است که در همین فرصت محدود هرچه در توان داریم ارائه کنیم تا یک خروجی خوب حاصل شود.
جواب مخالفانم را با یک لبخند می دهم
این هنرمند سینما و تلویزیون، شکل ارتباط خود را با مردم و جهان پیرامونش این طور وصف می کند: من همیشه تا جایی که می توانم به همه به عنوان دوست نگاه می کنم و نگرشی مثبت به آدم ها و اتفاقات دور و اطرافم دارم. سعی من این است با هرکسی که به سمتم می آید با گشاده رویی برخورد کنم و خاطره خوشی از خودم در ذهن آن فرد به جا بگذارم. چون ما انسان ها زمان چندانی برای خلق خاطره ها نداریم، چه خوب است که در این فرصت کوتاه، تا می توانیم خاطرات خوب از خودمان برای دیگران باقی بگذاریم. من با خروج از خانه، غم و غصه هایم را درون منزل جا می گذارم و دوست دارم مردم، من را با روی متبسم و شاد ببینند و به یاد بیاورند.
وی با تاکید بر این که، زندگی شخصیت های شناخته شده هم مثل همه مردم پر از فراز و نشیب و مشکل است، اضافه می کند: با وجود این که ما هم مثل همه مردم هزارویک مشکل داریم و گاهی به بیماری دچاریم ولی من فکر می کنم باید خوشحالی هایمان را با مردم شریک شویم. با همه این ها، بعضی ها دوست ما هستند و برخی هم دشمن، گاهی بعضی از مخاطبان، من و نقش هایم را دوست ندارند. شاید فکر می کنند جای کسی را تنگ کرده ام ولی این طور نیست هرکس سر جای خودش قرار دارد اگر به قدر لازم تلاش کند. نظام دوست تاکید می کند: بازیگران باید گنجایش شنیدن نقدها و حتی حرف های نادرست و نابه جا را در کنار تعریف و تشویق ها داشته باشند. شنیدن حرف و حدیث های ناحق، سخت و دردناک است ولی جز تحمل چه می شود کرد؟ کاش عادت کنیم وقتی شناختی از کسی نداریم، درباره اش قضاوت نکنیم و حرف های زشت و ناروا  نثار کسی نکنیم چون ما هم ناراحت و عصبی می شویم و فکرمان درگیر می شود. کاش روزی با همان عده ای که من را قبول ندارند، روبه رو شوم و با یک لبخند تلاش کنم، دید منفی آن ها را درباره خودم عوض کنم.
خودتان را دوست داشته باشید
با رصد نام «نعیمه نظام دوست» در فضای مجازی، متوجه حجم بالای نقد و نظرات درخصوص وزن و ظاهر وی و عمل جراحی که برای این منظور داشته می شویم اما در مجموع این میزان توجه عمومی به ظاهر افراد سوال برانگیز است. از وی نظرش را در این باره جویا می شویم. در پاسخ می گوید: به دلیل فشار نظرات عمومی درباره افزایش یک باره وزنم، بالاخره تصمیم گرفتم قدمی برای بهبود اوضاع جسمانی ام بردارم و عمل به شدت سخت و خطرناکی را برای کاهش وزنم انجام دهم و بعد از آن تجربیاتم را با افرادی که با مشکل من دست به گریبان هستند، به اشتراک بگذارم. الان هدفم این است که با راهنمایی درست، راه بهبودی را از مسیر ورزش، رژیم و مراجعه به متخصصان به آن ها نشان دهم.
حرفی از جنس دل به آن هایی که از این بیماری رنج می برند، می گوید: خودتان را دوست داشته باشید. به خودتان احترام بگذارید تا دیگران هم به شما احترام بگذارند. اما مشکلی که جامعه ما با آن دست به گریبان شده، این است که خیلی مسائل ظاهری و فیزیکی برای مردم مهم شده. یعنی آدم ها را از روی ظاهرشان قضاوت می کنند، اصلا بررسی نمی کنند که آن فرد را بشناسند. چه عیب و اشکالی دارد؛ یکی بلند است و یکی کوتاه، یکی چاق است و یکی لاغر، زیبایی دنیا به همین تفاوت هاست. همه زیبایی های ظاهری بعد از مدتی برایمان عادی می شود و دیگر فقط به این نگاه می کنیم که، فلانی چقدر آدم است؟
در مشهد احساس غریب بودن نمی کنم
وی در بخش دیگری از این گفت وگو به شماری از حسرت های عمرش اشاره می کند و می گوید: کاش در شرایط دیگری، انتخاب های بهتری داشتم، کاش مسیر حرفه ای درست تر و منطقی تری را برای کارم انتخاب می کردم. چون بسیاری از انتخاب هایم براساس دوستی ها و در قالب تعارفات رقم خورد که الان می گویم که کاش اتفاق نمی افتاد. حسرت دیگر من آن است که کاش از فرصت کودکی و نوجوانی ام بهتر استفاده می کردم؛ عمر به سرعت در حال گذر است و نفهمیدم چطور زندگی کردم. کاش قدر آدم های زندگی ام را بیشتر می دانستم؛ بیشتر به پدر مرحومم نگاه می کردم و فرصت دوباره بوسیدن دستش را می یافتم. کاش آدم قدر نعماتی را که از آن برخوردار است بیشتر بداند. دلم می خواست زمان به عقب بر می گشت و من تصمیمات درست تری برای زندگی ام می گرفتم.
آرزوی صلح را برای همه جهان و انسان های روی زمین دارد. آرامش و اوضاع مناسب تر اقتصادی را هم برای مردمان سرزمین خودش از خدا طلب می کند. این که حال دل مردم خوب تر باشد. آرزو دارد فرصت باشد تا کارهایی که تاکنون وقت انجام آن ها را پیدا نکرده، به سرانجام برساند. حال و هوای معنوی خود از سفر به شهر مشهد و زیارت مرقد منور ثامن الحجج(ع) را شیرین و خاطره انگیز توصیف می کند و می گوید: دوست دارم هر ماه یک بار به مشهد سفر کنم. من در مشهد احساس غریبی نمی کنم. آن قدر آدم های خوب در این شهر هستند که من جز خاطره خوش از مشهد و مشهدی ها ندیده ام. از طرفی، من سفیر کودکان بی سرپرست و کم توان ذهنی آسایشگاه شهید بهشتی مشهد هستم که خدا را برای این که چنین سعادتی را به من داد، سپاس گزارم. چه چیزی بهتر از سفر به مشهد و زیارت و دیدن روی این بچه های معصوم. برای همین احساس غریبه بودن نمی کنم؛ چون فکر می کنم به خانه دوم خودم آمده ام و بچه های خودم را ملاقات می کنم.

به جرئت می توان گفت بزرگ ترین چالش بخش معدن در کشور، نبود نقشه راهی در این حوزه است. ترسیم یک نقشه راه کاربردی مبتنی بر اطلاع از ظرفیت های معدنی، نیاز سنجی اقتصادی کشور و منطقه، هدف گذاری زیربنایی و تاسیساتی و... است.
وجود یک نقشه راه معدنی می تواند بر روی بودجه بندی منابع معدنی، ایجاد زیرساخت ها بر مبنای اقلیم، محیط زیست و منابع طبیعی، آموزش های ضروری مدیران و نیروهای اجرایی،  تامین و ایجاد دانش فنی و فناوری مورد نیاز و هزاران مورد دیگر تاثیر بگذارد و همگی را هدفمند کند.
وجود نقشه راه  و دانستن دورنمای مدنظر می تواند در زمان تغییرات جهانی قیمت مواد معدنی راهگشا واقع شود و دولتمردان را در تدوین و تصویب قوانین موثر و کاربردی یاری رساند، ولی برای کشتی که نداند به کدام بندر قرار است برود، هیچ باد موافقی وجود نخواهد داشت.
ایران با برخورداری از 57 میلیارد تن ذخایر کشف شده شامل 68 نوع ماده معدنی غیرنفتی همچون آهن، مس، طلا، نقره، روی، سرب، کرومیت، منگنز، تیتانیم، اورانیم، فسفات، کائولین، فلدسپات، دولومیت، سیلیس، زئولیت، بوکسیت، بنتونیت، منیزیت، کبالت و زغال سنگ جایگاه ششم جهان در عرصه دارایی های معدنی را در اختیار دارد.
اگرچه بهره برداری اقتصادی نوین از معادن در ایران قدمتی 70 ساله دارد اما به علل گوناگون که فقدان نقشه راه مناسب از مهم ترین آن هاست کشورمان نتوانسته در حلقه های زنجیره ارزش معدن در جایگاه واقعی خود در میان کشورهای مشابه دارای ذخایر معدنی همچون استرالیا، کانادا، پرو، آفریقای جنوبی و شیلی قرار گیرد.
سهم معدن در تولید ناخالص داخلی آن کشورها بیش از 8 درصد و همین شاخص در ایران زیر یک درصد است. این در حالی است که بسیاری از فعالیت های اقتصادی به مواد معدنی وابسته بوده و این بخش یکی از ارکان مهم استقلال اقتصادی کشورها به شمار می آید بنابراین معادن به عنوان نخستین بخش در زنجیره تامین دیگر صنایع جایگاهی ویژه دارند اما بخش معدن در ایران به دلیل نقص نقشه راه و دریافت نکردن فناوری مرتبط، محصول خود را به قیمت بعضا ناچیز صادر می کند. این در حالی است که بعضی مواد باطله، همراه مواد معدنی حاوی مواد با ارزشی همچون عناصر نادر خاکی بوده که ارزش زیادی دارند ولی «خام فروشی مواد معدنی» باعث از دست رفتن آن ها می شود.
بر طبق آمار ، حدود 11هزار و 160معدن در کشور فعال است که از این تعداد دو هزار و 262  مورد مربوط به معادن سنگ های تزئینی و نماست و تعداد هشت هزار و 598  مورد را نیز معادن با استخراج روباز تشکیل
می دهند. از مجموع  300 معدن با استخراج زیر زمینی  191 مورد معدن زغال سنگ هستند.
در این میان جایگاه خراسان رضوی به عنوان معدنی ترین استان کشور از لحاظ ذخایر این حوزه قابل تحلیل است و باید در روند برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد.
ایران همچنان درزمره کشورهای صادرکننده مواد خام (معدنی و غیر معدنی) به شمار می آید و بررسی‌ها نشان می‌دهد هرکالایی که با ایجاد ارزش افزوده صادرشود نسبت به مواد خام در هر مرحله فراوری، حداقل سه تا پنج  برابر ارزآوری بیشتری درپی خواهد داشت و در مسیر اقتصاد مقاومتی خواهد بود؛ یک روز اگر کشور بخواهد بدون نفت زندگی کند گزینه بعدی برای جایگزین شدن منابع درآمدزا، بخش معدن خواهد بود.
همان طور که مقام معظم رهبری فرموده اند: معدن تنها جایگزین قابل اتکا برای نفت بوده پس به طبع باید مسیرکسب و کار آن تسهیل شود تا یک معدن کار به راحتی فعالیت کند اما در عمل چنین نیست.
باید دانست که چرخه فراوری و ایجاد ارزش افزوده برای مواد معدنی موجب ارزش افزوده تصاعدی می شود. برای مثال چرخه تبدیل سنگ آهن تا ورق های فولادی گالوانیزه تغییر ارزش از 70دلار تا 945دلار است که حدود هزار و 400 درصد ارزش افزوده ایجاد خواهد کرد.همچنین باید توجه داشت که کالاهای معدنی برخلاف نفت از تنوع زیادی برخوردار هستند. ایران در صحنه جهانی – حداقل در خصوص 20 ماده معدنی- حرف برای گفتن دارد و هرکدام از این مواد، مشتقات زیادی نیز دارند. تعداد همگی آن ها به صدها ماده می رسد که ریشه در بخش معدن دارند. طبیعی است که در زمان هایی بعضی از آن ها دچار رکود یا کاهش قیمت می شوند، ولی نوسانات قیمت جمع آن ها بسیار کمتر از نوسانات قیمت نفت است؛ بنابراین در دراز مدت کالاهای معدنی جایگزین بسیار خوبی برای نفت به شمار می آیند. بخش معدن استان خراسان رضوی از ظرفیت کافی برای شکوفا کردن اقتصاد منطقه برخوردار است. مهم ترین مسئله این است که دولت  ظرفیت بخش معدن را باور کند. باید دانست که در درازمدت ما راهی جز اتکا به بخش معدن نداریم.خوشبختانه در این میان هم ذخایر معدنی فراوانی داریم و هم تعداد و کیفیت دانش آموختگان و متخصصان ما در منطقه بهترین است. سیاست های اقتصادی کشور حداقل درباره بخش معدن باید به سرعت انبساطی شود تا این بخش از اقتصاد کشور را از رکود بی سابقه و بی دلیل خارج کنیم. بخش معدن و مواد معدنی می تواند زمینه اشتغال دایم و امنیت پایدار را  – همان طور که برای منطقه سنگان ایجاد کرده- فراهم کند.