شهر و استان در شبکههای اجتماعی
زهرا کاوه، فرزند شهید کاوه از فرماندهان جنگ تحمیلی با انتشار تصویری از دوران کودکی اش نوشت: تصویر متعلق به این جانب زهرا کاوه در سه سالگی است و برای اولین بار در صفحه خودم به اشتراک می گذارم.برداشت های متفاوتی از این تصویر صورت گرفته و شاید از دلایل رسانه ای شدنش علاوه بر جایگاه خاص پدر شهیدم، نگاه پُر از بُهت و اندوهم و لباس سبزی است که سَمبُلی از جهاد و شهادت است و من به دلیل علاقه به عکس های پدرم و این که در تصاویر به جا مانده اش اغلب همین لباس را پوشیده، اصرار داشتم این رنگ را بپوشم.این روزها که پس از سال ها عبور از چراییِ علل خاتمه جنگ، مجددا به بهانه هفته دفاع مقدس شاهد تحلیلهای شبهه روشنفکری هستیم لازم دانستم دو نکته را به عرض برسانم:اول) ما درد یتیمی و فقدان بزرگ ترین تکیه گاه زندگی یعنی "پدر" را با گوشت و خون لمس کرده ایم و آثار آن را تا پایان حیاتمان حس خواهیم کرد. آن چه سبب آرامشمان میشود امنیت و عزت ملت بزرگ و متمّدن ایران است. اگر من درد یتیمی را درک میکنم، در عوض امروز ملّتی در زیر چکمه های بیگانگان ذلیل نشدند. این امنیت و آرامش گوارای مردم وفادارمان باد.دوم) هشت سال دفاع مقدس برای ملت بزرگ ایران فقط دفاع از مرزهای جغرافیایی نبود بلکه حراست از مرزهای عقیدتی هم بود. شهدای ما با پیشانی بند هیهات منّا الذله ، عاشقانه به معبودشان لبیک گفتند. ما امروز و پس از سالها شاهدیم که در قلب لیبرال دموکراسی غرب، از جنگهایی تجلیل و تقدیر میشود که نه برای خدا و نه در راه حسین بن علی(ع)، بلکه برای دنیایشان رُخ داد. غربیان از جنگ جهانی تجلیل میکنند که علت آغازش کشور گشایی و خونریزی بود. شهدای ما برای دفاع از کیان و عزتمان رفتند.در پایان به آن ها که عادت دارند نشخوار جویده غربیها را بجوند اعلام میداریم کاتولیک تر از پاپ نشوید و حداقل نحوه قدردانی از جنگ را هم از آنان بیاموزید.
رضا کیانیان در نشستی که به مناسبت رونمایی از کمپین «من صدای آب هستم» انجام گرفت، گفت: با مقوله انتقال آب به ویژه انتقال آب دریای خزر به سمنان به شدت مخالف هستیم. تجربه ثابت کرده است که پروژههای انتقال آب به فاجعه منجر میشود. چنان که اکنون شاهد آن هستیم: هم خوزستان ناراضی است هم اصفهان. نه زایندهرود آب دارد نه گاوخونی، نه کارون.
وی درباره نحوه تشکیل کمپین «من صدای آب هستم» گفت: سال گذشته با همکاری فرهنگسرای جوان ارومیه کمپینی تحت عنوان «من دریاچه ارومیه هستم» تشکیل دادیم که بنا بود طی سه ماه با جمعآوری یک میلیون امضا، درخواست مردم ایران برای احیای دریاچه ارومیه را به گوش جهان برساند. سرانجام این کمپین با بیش از یک میلیون و 700 هزار امضا توانست به هدف خود دست یابد. مجموعه امضاها را به همراه بیانیهای به سازمان ملل بردم که قطعا در پرداخت اعتبارهای جهانی بیتأثیر نبود. پس از این موفقیت ملی، به این نتیجه رسیدیم که وقت آن فرا رسیده که مردم درباره آب از دولت و مجلس به طور جدی مطالبهگر باشند. «من صدای آب هستم»، یک کمپین مردمی است که با استقبال قابل توجهی روبهرو شده است.