رکوردزنی در 10سالگی با اتومبیل دستساز پدر و تکرار همان موفقیت در 12 سالگی و از همه مهمتر، ورود حرفهای به رقابتهای اتومبیلسواری در 14 سالگی؛ یعنی تخته گاز رفتن و رسیدن به موفقیت. «کوروش محمدخانی» همان جوانی است که پُرشتاب به سوی اهدافش رانده و حالا در 29سالگی، کارنامهاش پر از افتخارات کوچک و بزرگ است.
او که همیشه با پرچم ایران در مسابقات جهانی شرکت کرده، تاکنون توانسته 22عنوان قهرمانی کسب کند و در میادین مختلف از مسابقات فرمول فورد بریتانیا بگیرید تا رقابتهای فرمول بارک رنو، بهخوبی بدرخشد.
با این ورزشکار مشهدی، بیبهانه به گفت وگو نشستیم:
یک رکورد عجیب در کودکی
محمدخانی در 10 سالگی اولین رکورد خود را در پرش با اتومبیل به ثبت رساند، آن هم با خودروی دستساز پدر. پرش بی نظیر او با ارتفاع پنج متر و به طول 25 متر، همه را شگفتزده کرد. این رکورد دو سال بعد به دست خودش جابهجا شد و توانست طول پرشش را به 30 متر برساند. در 14 سالگی اولین حضورش را در مسابقات قهرمانی کارتینگ کشور تجربه کرد و با این که در مقایسه با سایر حریفان سن و سال کمتری داشت، نایب قهرمان کشور شد. او در اواخر 16 سالگی از لذت حضور در کنار خانواده گذشت و چمدانش را از مشهد به مقصد انگلستان بست تا این بار در میادین جهانی، برای ورزش ایران افتخارآفرینی کند. اما این همه انگیزه برای موفقیت در این سن از کجا میآمد؟ خودش در اینباره میگوید: این انگیزهای که در من بوده، به خاطرحضور پدرم در عرصه موتورسواری و اتومبیلرانی است. از طرفی عموی من نیز در آن زمان پیست کارتینگ مشهد را ساخته بود. قطعا حشر و نشر با اتومبیلرانان حرفهای و حضور در یک فضای رقابتی، در انتخابهایم بی تاثیر نبوده است. در واقع آنها الگوی من بودند. عمویم یکی از بهترین رانندههای مشهد در رشته اتومبیلرانی است و پدرم از موتورسواران حرفهای و سرشناس بود. به اینها، مربیان دلسوزی را هم بیفزایید که راه و چاه را خوب نشانم دادند.
از رانندگی در خیابان تا گاز دادن در پیست
در اذهان مردم، رانندگان حرفهای و فعالان رشته اتومبیلرانی، به عشق سرعت، پا در این میدان گذاشتهاند اما محمدخانی این نگاه را رد میکند و میگوید: رانندگی برای من دو تعریف متفاوت دارد. زمانی که با سرعت معمولی در خیابان میرانم، این برایم یک تجربه آرامشبخش است و وقتی در مسابقه حرفهای پشت فرمان مینشینم، سرعت برای من بخشی از رقابت است که به آن نگاهی حرفهای دارم. در میدان مسابقه، به رسیدن و خط پایان فکر میکنم و در خیابان، آرامش و قانون مداری در ذهنم است.
او که سفیر امنیت جاده و خیابانهای ایران نیز هست، بیان میکند: رانندگی در کلان شهرها کار دشواری است پس سعی میکنم صبور باشم، از اشتباههای دیگران ناراحت نشوم و عکسالعمل نشان ندهم. از جمله نکاتی که رانندگان در خیابانها باید مدنظر قرار دهند، حقوق عابران و به ویژه کودکان و سالمندان است.
کسب 22 عنوان جهانی
این ورزشکار حرفهای تاکنون توانسته 22 عنوان جهانی و اروپایی را از آن خود کند. او درباره حضورش در عرصههای مختلف بیان میکند: تمام این مقامها برایم حُکم کسب تجربه را دارد. بعضی از آنها مانند مقام دوم مسابقات جهانی اتومبیلرانی در هند و مسابقه فرمول سه رنو (قهرمانی اروپا) جذاب تر است زیرا به دست آوردن آنها مستلزم رقابتی سرسختانه و نفسگیر بود که برایم ماندگار شد. خاطرم است برای حضور در این رقابتها استرس زیادی داشتم چون رقبایم استخوانخُردکردههای این عرصه بودند و به بیان بهتر، احتمال کسب مقام، کمتر و رسیدن به این هدف دشوارتر بود. وی که به عنوان راننده ایرانی رشته فرمول یک در عرصههای جهانی شناخته میشود، در باره رسیدن به این مرحله بیان میکند: تمامی مراحل مختلف فرمول یک را گذرانده ام و در آکادمی فرمول یک حضور دارم. البته ورود به مسابقات این رشته هم مقدماتی دارد که در حال پیگیری آن هستم. این مراحل از حوزه مالی تا آمادهسازی فیزیکی را شامل میشود. در حقیقت رقابتهای فرمول یک بسیار دشوار و نفس گیر است.
نگاهها به ورزش اتومبیلرانی در حال تغییر است
محمدخانی درباره شرایط رشته اتومبیلرانی در ایران نیز این طور توضیح میدهد: مردم علاقه خیلی زیادی به اتومبیلرانی دارند اما در سالهای گذشته به آن به عنوان یک رشته حرفهای نگاه نمیشد و نوعی سرگرمی به حساب میآمد. این همه در حالی است که در دنیا به این رشته بسیار توجه میشود و رانندگان باید برای آمادهسازی، تمرینات سختی را پشت سر بگذارند.
وی ادامه میدهد: با این وجود، نگاه جامعه و مردم به این ورزش در حال تغییر است و این خود جای امیدواری دارد. فدراسیون مربوط نیز فعالانه تر وارد عرصه شده است و به این رشته، بهای زیادی میدهد.
هدفم ارتقای ورزش اتومبیلرانی در ایران است
محمدخانی از رشد دانش جامعه درباره ورزش اتومبیلرانی میگوید و تاکید میکند: حضورم در این میدان را یک وظیفه میدانم و دوست دارم هر آن چه در توان دارم، صرف هدفم کنم که ارتقای رشته اتومبیلرانی در ایران است. وی یادآور میشود: این ورزش اهمیت دارد، چون سختی و جذابیتش توجه جوانها را جلب میکند و به آنها هدف میدهد. کسی که میخواهد این رشته را دنبال کند، توانش را در پیستهای حرفهای محک میزند. باید جوانهایی که هیجانشان را در خیابان خالی میکنند، به سمت و سوی این نگاه حرفهای کشاند. همین ظرفیت، به یک فرهنگ سازی خوب منجر خواهد شد و آمارهای مرگ و میر ناشی از تصادفات را کاهش میدهد.
خیابان جای آرامش است، برای مسابقه به پیست برویم
محمدخانی به علاقه مندان رشته اتومبیلرانی توصیه میکند:به آنهایی که میخواهند پا در این عرصه بگذارند، توصیه میکنم که در گام اول اطلاعاتشان را بالا ببرند و مطالعاتشان را افزایش دهند. در ایران اتومبیل سواری و سرعت، علاقهمندان زیادی دارد اما اگر جایگاه این علاقه را بشناسیم و آن را به سمت میادین حرفهای هدایت کنیم، نه خودمان خسران میبینیم نه جامعه.
وی از مسئولان امر خواست تا ظرفیتی که در این رشته وجود دارد را جدیتر بگیرند و زیرساختهای مساعدی را برای حضور پُررنگتر جوانان در این فضا، فراهم کنند.
وی تاکید کرد: این مسیر میتواند اتفاق و تحول عظیمی ایجاد کند؛ چراکه جوانان میآموزند برای مسابقه باید به پیست بروند و خیابان جای آرامش است.