درد امانم را بریده است

کارنامه درخشان یک چهره 

وحید مجتهدی زاده متولد سال 1347 و سیزدهمین فرزند از یک خانواده قرآنی است. مادرش قاری و یکی از برادرانش نیز استاد قرآن است. او از سال 1356 فراگیری علوم قرآنی را در مکتب‌خانه ای شروع می کند و تا زمان انقلاب از نوارهای عبدالباسط برای آموزش بهره می گیرد و به همان سبک نیز آن را تلاوت می کند؛ تا این که در سال 1362 تغییر سبک می دهد و به سبک مصطفی اسماعیل(قاری مصری) گرایش پیدا می کند و از همان سال ها هم در مسابقات مختلف شرکت می کند. در سال 1366، نفر اول مسابقات کشوری می شود و پس از آن روند موفقیت او ادامه پیدا می کند. در سال 1379 در مسابقات کشوری اوقاف موفق به کسب مقام دوم و به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران به مسابقات بین المللی قرآنی در مالزی اعزام می شود. مجتهدی زاده از سال 1374( از آن جایی که قاری شناخته شده ای در استان و کشور محسوب می شده)، به عنوان مبلغ و سفیر قرآنی به کشورهای خارجی اعزام می شود و 18 بار در مقام سفیر قرآنی در کشورهای عربستان، مالزی، تانزانیا، سوریه، لبنان، چین، هندوستان و... حضور پیدا می کند.

برای التیام دردهایم روزانه 35قرص مصرف می کنم

این چهره پیش کسوت قرآنی درباره بیماری‌اش می گوید: سال 1373 به دیابت دچار شدم. آن زمان کمتر از 30 سال داشتم و بیماران دیابتی زیر 30 سال بعضا به انسولین وابسته می شوند. اما من از آمپول می ترسم و استرس خاصی درباره آن دارم. به همین خاطر انسولین نزدم و با دارو و ورزش سعی کردم دیابت را کنترل کنم. این بیماری تا سال 91 ادامه پیدا کرد. یک روز احساس کردم چشم هایم اجسام را به خوبی نمی بینند. به پزشک مراجعه کردم و با معاینات اولیه متوجه کاهش شدید بینایی ام شدم. سیر درمان چشم هایم را شروع کردم اما جواب نداد و چشم هایم از کار افتاد. من قاری به اصطلاح پر نفسی بودم. اما این بیماری بر قلب و حنجره ام نیز تاثیر گذاشته بود و رفته‌رفته همه بدنم دچار نوعی تورم شد و آثار بیماری دیابت تمام بدنم را فرا گرفت.

وی می افزاید: من بیشتر از یک سال، شب تا صبح درد می کشیدم. نفس کشیدن برایم سخت شده بود. تا به امروز به لطف خدا و دعای مردم این بیماری را تاب آورده ام. گاهی تست قندم به 600 می رسد و روزانه 35 قرص و کپسول مصرف می کند.

اطرافیان استاد توضیح می دهند که وخامت حال او آسیب های جدی به چشم، قلب و کلیه هایش وارد کرده است و پرونده های پزشکی وی نیز در این باره موجود است.

درخواست برای همراهی و مساعدت از سوی مسئولان

این داور بین المللی قرآن در این باره می افزاید:  شرایط درمانی و درآمدی ام با هم تطابق ندارد و مستمری که دریافت می کنم حدود یک میلیون و دویست هزار تومان است که در واقع حقوق از کار افتادگی به شمار می آید. از این میزان ماهانه حدود 600 هزار تومان صرف درمانم می شود. علاوه بر این، مستمری که از سال 95، با عنوان کمک درمان از طرف معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد به من پرداخت می شد، از اسفند سال گذشته قطع شده است.

وی تصریح می کند: سال 91 که به این بیماری مبتلا شدم مدیران کل ارشاد و اوقاف وقت آمدند و به من قول مسکن دادند اما تا سال 93 خبری از مسکن نشد. در نهایت با پیگیری رسانه ها و چندین نفر از مسئولان امر، مسکنی به من تعلق گرفت اما سند و قولنامه ای ندارد.

مجتهدی زاده  طی در خواستی از مسئولان تاکید می کند: ردیفی برای حمایت از قرآنیان وجود ندارد و ما انتظار داریم همین طور که به ورزش و هنر بها داده می شود به فعالان قرآنی نیز توجه شود.  

انتخاب همیشگی ام این است که خادم قرآن باشم

مجتهدی زاده دلتنگ دوران افتخارآفرینی های قرآنی و دوره های آموزشی اش است. او می گوید: این بیماری هم امتحانی برای من است. اما این را بگویم که هر چه در زندگی دارم از برکات وجود قرآن است و اگر قرار بر این بود که دوباره مسیر زندگی ام را انتخاب کنم، حتما باز هم سراغ کتاب خدا می رفتم و خادم قرآن می شدم. این خدمت برای من همیشگی است.