یادداشت
نیازهای قانونی برای حمایت از امنیت کودکان درمهدهای کودک
حمایت از کودکان و نوجوانان و امنیت آن‌ها، یک رسالت مهم در جامعه به شمار می‌آید. مقوله‌ای که در مجلس شورای اسلامی نیز مورد توجه است و تلاش برای تقویت ابزارهای قانونی به منظور کمک به این مهم و تامین ضرورت‌ها در این راستا، ادامه دارد.
لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان بخشی از این دغدغه‌ها را پوشش می‌دهد که البته طولانی شدن روند رسیدگی به آن در مجلس، نقدهایی را در پی داشته است اما به هر روی، همه اجزای جامعه و همه نهادها و دستگاه‌هایی که به نوعی در این رابطه مسئولیتی دارند، باید در راستای بهبود شرایط کودکانی که ممکن است در معرض آسیب قرار گیرند، بکوشند.
اما یکی از موضوعاتی که در همین رابطه به دغدغه ما تبدیل شده است، مبحث کودک آزاری در مهد کودک‌هاست که طی سال‌های گذشته به واسطه نگاه رسانه‌ها و ضریب بازخورد شبکه‌های اجتماعی، بحث‌های زیادی را برانگیخته است.
این پدیده به یک دوره خاص یا تنها کشور ما منحصر نمی شود و در تمامی جوامع مغایر با کرامت انسانی تلقی می شود. کارکرد مراکز آموزشی در هر سطحی، تعلیم و تربیت است. حالا تصور کنید در چنین فضایی که بخشی از بسترها و ریشه‌های رفتاری کودک در آن شکل می‌گیرد، او مورد خشونت یا آزار قرار گیرد.
کودکی که مورد آزار روحی یا جسمی قرار می‌گیرد، متاثر از این رفتار بوده و حتی آینده او نیز تحت‌الشعاع آن قرار می‌گیرد.
حقیقت آن است که اگر بستر چنین رفتارهایی در مهدهای کودک فراهم باشد، طبعا زنجیره خشونت در مقاطع بالاتر هم ممکن است تکرار شود و کودک اساسا در محیط‌هایی که باید برای او بیشترین امنیت را داشته باشند، تلخ‌ترین تجربه ها را کسب کند. قطعا در این مسیر، نظارت و توجه والدین یک ضرورت مهم است اما رسالت دستگاه‌های مربوطه نظیر بهزیستی برای پایش و نظارت بر عملکرد کارکنان این گونه مراکز آموزشی، امر مهم دیگری است که نمی توان آن را انکار کرد. حتما نباید یک کودک آزاری اتفاق بیفتد و حواشی آن به رسانه ها بکشد تا دستگاه های مربوطه برای برخورد و عمل به وظایفشان ورود پیدا کنند. این دغدغه‌مندی باید در مرحله پیشگیری شکل بگیرد.
اما پدیده‌هایی نظیر کودک آزاری در کشور ما علاوه بر تقبیح اجتماعی مستلزم برخورد کیفری هستند، هر چند که حمایت قانونی از کودکان، کم نیست و در این خصوص رویکرد قانونگذار مطلوب بوده، اما باید چالش ها و نقایص حقوقی موجود در این زمینه به منظور اصلاح و بازنگری لحاظ شود. مجلس در این خصوص دغدغه‌هایی جدی دارد که در قالب لوایح مرتبط می تواند به اصلاح رویه ها منجر شود.
باور داریم مطالبه گری اجتماعی و نگاه رسانه‌ها، بیشترین تاثیر را بر تحقق اهداف اینچنینی دارند. امیدواریم روزی جامعه‌ای را شاهد باشیم که در آن هیچ کودکی با احساس ناامنی، ترس و تحقیر روبه رو نشود.