تجارت ودلالی،انگیزه برخی فعالیت ها در فوتبال پایه

گروه ورزش - کانون مربیان فوتبال ایران، طی مراسمی در تهران،اخیرا برترین مربیان فوتبال ایران را  بر اساس شاخص ها وکارنامه شان در همه استان ها به تفکیک، معرفی کرد و از آنها تقدیر به عمل آورد. در جمع مربیان موفق "رده سنی پایه" در  استان خراسان رضوی ، انتخاب نخست این کانون ، "جعفر خوشحال"، بود که به همین بهانه، از وی دعوت کردیم تا در تحریریه "خراسان رضوی" حاضر شود و پاسخگوی سؤالات ما باشد.

خودتان را  کامل تر معرفی کنید.

-جعفر خوشحال هستم. متولد 1363 در مشهد. در 2 رشته مهندسی معماری و تربیت بدنی، دارای مدرک کارشناسی هستم و ان شاء ا... از مهرماه سال جاری نیز در مقطع کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی ادامه تحصیل می دهم.

از چه زمانی به صورت حرفه ای و باشگاهی به فوتبال روی آوردید؟

-من تا سن جوانان در هیچ باشگاهی بازی نکردم و درگیر مسائل درسی و مدرسه بودم. سال 1378 بود که به پیشنهاد آقای "یونس مسعودی" که کاپیتان تیم فوتبال "پیام مشهد" بود و در همسایگی ما زندگی می کرد، در مسابقات سال آخر  رده سنی جوانان، برای تیم "فجر شهرک لشکر 77 پیروز ثامن الائمه(ع)" بازی کردم.

ادامه فعالیت های شما در چه تیمی دنبال شد؟

-بعد از حضور در تیم فوتبال فجر، به تیم پیام مشهد رفتم دوره کوتاهی در رده سنی امید، زیر نظر آقای "مجید حسینی پور" کار کردم. پس از آن هم به تیم" شاهد" رفتم که مربیان آن سید زکریا طهماسبی، بهنام ظریفی و حمید بی غم بودند .دوره کوتاهی نیز برای تیم "مهد خودرو" که یک تیم کارگری است بازی کردم که با آن تیم، نایب قهرمان کارگران کشور شدیم.سپس، در دوران دانشجویی، برای تیم دانشگاه آزاد بازی کردم که به همراه این تیم، قهرمان استان و کشور شدیم و دوره کوتاهی هم در زمان آقای دکتر احمد خداداد به تیم ملی دانشجویان دعوت شدم.سپس به لیگ 3 استان آمدم و برای تیم "صنعت خراسان" بازی کردم. مدت 2 سال  دیگر هم برای مهدخودرو و شاهد و صنعت بازی کردم و در نهایت سال 89 بازی را کنار گذاشتم.

در چه تیم هایی مربیگری کرده اید؟

-سال 1386 مربیگری را شروع کردم که البته به صورت غیرحرفه ای و در محله خودمان بود. اما از سال 1389 به صورت حرفه ای به مربیگری روی آوردم.از سال 1389 برای مدرسه فوتبال 90 کار کردم. تیم های آنها را که در دسته 2 نونهالان و نوجوانان مشهد بازی می کردند، به قهرمانی رساندم و به دسته یک آوردم.اوایل سال 1390 به مجموعه کارگران آمدم و تیم جوانان آنها را به مسابقات استانی و بعد به مسابقات کشوری بردم. در تیم نوجوانان آنها نیز همین رویه دنبال شد. با این تفاوت که کمتر در امور آن وارد می شدم و کنار آقای "امیر حیدرپرست" که در جوانان، کمک من بود و تیم نوجوانان را هم اداره می کرد، حضور داشتم. در مسابقات امیدهای مشهد هم سوم شدیم.سال 1391 به خاطر بعضی دخالت ها ، از باشگاه کارگران جدا شدم و به باشگاه جام عسل رفتم.جوانان جام عسل را در حالی تحویل گرفتم که تیم بسیار ضعیفی بود. ضمن این که سن رده جوانان هم به یکباره 2 سال افزایش پیدا کرد. من مانده بودم و تعدادی جوان کم سن نسبت به سایر باشگاه ها و البته ضعیف و بی تجربه. با همان تیم در نیم فصل اول در 8 بازی 9 امتیاز و در نیم فصل دوم از 8 بازی 22 امتیاز گرفتیم. در فینال و در ضربات پنالتی به  جوانان ابومسلم باختیم.در مجموع نیز در دوران مربیگری از سال 89 تا الان 41 قهرمانی در رده های مختلف سنی پایه داشته ام.

به چه دلیل مورد تقدیر کانون مربیان فوتبال ایران قرار گرفتید؟

_کانون از من به دلیل کسب نتایج خوب در تیم های پایه تقدیر کرد. با تیم "آرامش توس مشهد" سال گذشته در رده های سنی جوانان و امیدهای استان به مقام قهرمانی دست پیدا کرده ایم و نتایج بسیار خوبی داشته ایم. ضمن آن که تیم های ما در رده های نونهالان و نوجوانان همواره رشد چشمگیری داشته اند.

مدارک مربیگریتان  را در چه سال‌هایی گرفته اید؟

- سال 1389 مدرک مربیگری D گرفتم.من گواهی مربیگری درجه C معرفی به B دارم. شاگرد اول کلاس شدم. زیاد دوست نداشتم دنبال مدرک باشم. اما آقای "عباس چمنیان" که رئیس وقت هیئت فوتبال استان بود، گفت باید حتما مدرک مربیگری داشته باشم.

در حال حاضر، چه مشکلاتی در فوتبال پایه استان وجود دارد؟

-یادم هست در دوره ای که در کلاس مربیگری شرکت کردیم، فقط 4 نفر برای مربیگری آمده بودند. بقیه افرادی بودند که اصلا چیزی از فوتبال نمی دانستند و بیشتر برای دریافت مدرک و تأسیس مدرسه فوتبال و دریافت شهریه بیشتر سراغ مربیگری آمده بودند.الان هم تعداد زیادی مدرسه فوتبال تشکیل شده که بسیاری از آنها صلاحیت آموزشی ندارند و مربیان آنها حتی سابقه قابل توجهی هم ندارند. از افراد پول های میلیونی می گیرند؛ به بهانه این که بازیکن را به لیگ های مهم برسانند که در عمل هم اغلب اینطور نمی شود.  اگر بگویم تجارت ودلالی، انگیزه برخی فعالیت ها در فوتبال پایه است،سخنی گزاف نگفته‌ام.البته هستند افرادی که عاشق فوتبال وآموختن آن هستند که البته تعداد این دلسوزان واقعی،چشمگیر نیست. این نظرمن است که هیئت اغلب نه تنها به فوتبال پایه  استان کمک نمی کند، حتی برخی مواقع سنگ هم جلوی پای ما می گذارد . در مورد مدارس فوتبال هم به وضعیت مجوزها رسیدگی دقیق نمی شود. تعداد زیادی مدرسه بدون مجوز داریم که هیچ نظارتی روی آنها نیست و اتفاقا درآمدهای خوبی هم دارند. اما باشگاه ها و مدرسه هایی که مجوز دارند را فقط زیر ذره بین قرار می دهند. اگر نظارت هست، باید برای همه باشد. نه این که کسی که بدون مجوز کار می کند، نظارت هم نداشته باشد.