دومین دوره مسابقات لیگ تنیس روی میز پیش کسوتان آقایان کشور، یادواره شهید والامقام «یاسر حکیمی» با حضور ۱۸ تیم (بیش از ۹۰ پیش کسوت تنیس روی میز کشور) در مشهد برگزار شد. این رقابت‌ها با سرداوری استاد امین زاده و کمک سرداوری اکبر حبیب طلب و عباس فروغی به صورت دوره‌ای - حذفی برگزار شد. حضور قهرمانان سابق تنیس روی میز کشور در این مسابقات موجب شور و نشاط مضاعف و نمایش بازی‌‌های درخور تحسین شد که در نهایت با قهرمانی تیم بیمارستان فوق تخصصی نور شهریار به پایان رسید.  تیم شرکت معادن منگنز ایران دوم شد  و تیم‌های شهید یاسر حکیمی از مشهد و تیم سازه گستر سایپا نیز به طور مشترک به مقام سومی دست یافتند. علی گلستانی، پیمان احمدی، علی علم خواه، عباس عسکری، جلیل بشرویه و حسین عباس‌پور بازیکنان تیم مشهد را تشکیل می‌دادند. در پایان با اهدای حکم رسمی فدراسیون، مدال و کاپ ورزشی و جوایز نقدی از پیش کسوتان مقام آور تقدیر شد. همچنین در این مراسم از خانواده بزرگ حکیمی، جوانشیر، مهندس برادران، جناب حبیب طلب، استاد امین‌زاده وجناب طباطبایی با اهدای لوح تقدیر شد.

 

رضا مهاجری به عنوان بهترین سرمربی لیگ آزادگان انتخاب شد. مراسم برترین‌‌های فصل گذشته فوتبال ایران در برج میلاد برگزار شد و بهترین‌های فصل گذشته جوایز خود را دریافت کردند. رضا مهاجری مربی پرافتخار مشهدی که فصل گذشته هدایت خیبر خرم‌ آباد را بر عهده داشت و موفق شد این تیم را به عنوان قهرمان به لیگ برتر برساند، به عنوان بهترین سرمربی لیگ دسته اول در فصل گذشته انتخاب شد.خیبر خرم‌آباد زیرنظر مهاجری ۲۵ پیروزی، ۲ تساوی و ۷ باخت ثبت کرد و موفق شد با ۷۷ امتیاز عنوان قهرمانی لیگ یک را به دست بیاورد و به لیگ برتر صعود کند.همچنین باشگاه خیبر خرم‌آباد نیز به عنوان بهترین باشگاه لیگ یک در فصل 1402-1403 انتخاب شد.مهاجری در فصل آینده نیز هدایت خیبر را بر عهده دارد و تلاش می‌کند این تیم را با قدرت راهی مسابقات لیگ برتر کند.

 

خراسان رضوی در آوردگاه المپیک پاریس فقط یک نماینده داشت که آن هم نتوانست به مدال برسد و با تمام تلاشی که داشت با دست خالی به ایران برگشت. حسن تفتیان 31 ساله که تجربه حضور در سه دوره المپیک را در کارنامه خود دارد، تاکنون نتوانسته دستش به مدال برسد و به نوعی آرزوی مدال المپیک در دلش مانده است. حالا با توجه به شرایط سنی که دارد،دیگر بعید است که بتواند باز هم رنگ المپیک را ببیند و به نوعی کم کم باید از دنیای قهرمانی کناره گیری کند و تجربیات خود را در اختیار جوانان این مرز و بوم قراردهد، جز این که از آمادگی بالایی برخوردار باشد و بتواند بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارد. او در المپیک پاریس با تمام سعی و تلاشی که داشت نتوانست به مرحله نیمه نهایی برسد و با عنوان پنجمی از المپیک پاریس خداحافظی کرد. اما در این بین نسبت به امکانات تمرینی رقبایش گلایه‌هایی دارد و معقتد است که جنگ او در المپیک نابرابر بود و اختلاف زیاد با حریفانش باعث شد نتواند به مدال برسد. تفتیان همیشه از شرایط تمرینی و نداشتن مربی گلایه مند بود و این مشکل را ناشی از حمایت نکردن مدیران فدراسیون دوومیدانی می‌داند که به خوبی نتوانستند این ورزشکار المپیکی را پوشش دهند. او در بازگشت به ایران حرف‌های ناگفته زیادی داشت که بخشی از آن را بر زبان جاری کرد و در ادامه تقدیم می‌شود که نشان دهنده مشکلات زیادی در دوومیدانی است.

 

جنگ نابرابر   

حسن تفتیان نماینده دوومیدانی ایران در رقابت‌های المپیک که رتبه پنجم را کسب کرد، پس از بازگشت به ایران درباره تجربه سومین المپیک خود گفت: این که در بزرگ ترین رویداد ورزشی دنیا برای سومین بار نماینده کشورم باشم، تجربه و حس خیلی خوبی دارد و همیشه می‌خواستم که به عنوان یک ورزشکار مدعی و کسی که می‌خواهد به نیمه‌نهایی صعود کند، در المپیک شرکت کنم که یک بار هم این اتفاق افتاده است. او با بیان این که دوی 100 متر در المپیک در واقع یک جنگ محسوب می‌شود، افزود: صادقانه باید بگویم که المپیک و مخصوصا دوی ۱۰۰ متر المپیک یک جنگ است، جنگی که برای من نابرابر است، شرایط و امکانات رقبایم با من اصلا قابل مقایسه نیست؛ ما در یک سال و نیم گذشته هیچ برنامه‌ای به واسطه تغییرات مدیریتی فدراسیون برای ملی‌پوشان خود نداشتیم و این موضوع لطمه بزرگی به دوومیدانی زد. وی با اشاره به این که با حریفان جنگ نابرابری داشته ام ،ادامه داد: تقریبا دو سال قبلش هم که کرونا بود یعنی ۴ سال بود که دوومیدانی ایران رها شده بود و از طرفی هم کشورهای دیگر با تمام توان خود آمده بودند. مربی و ماساژور و فیزیوتراپ و... که همه رقبایم داشتند، حتی بعضی از آن‌ها با جت شخصی به المپیک اعزام شده بودند تا قدرت نمایی و جنگ روانی ایجاد کنند. در واقع من که باید با آن‌ها روی خط استارت می‌ایستادم شرایط نابرابری داشتم. وی با بیان این که دوصدم ثانیه کم آورده ام، افزود: من تمام تلاشم را کردم و بهترین رکورد فصل خودم را هم زدم اما قدری بدشانسی آوردم که نتوانستم به نیمه ‌نهایی بروم، دو صدم ثانیه کم آوردم اما به هر حال همه این‌ها نشان می‌دهد که ما باید برای دوومیدانی بیش‌تر تلاش و برنامه‌ ریزی کنیم. دوومیدانی رشته‌ای است که بیشترین مدال را توزیع می‌‌کند، اما سهم ما چه بوده است؟ تنها یک مدال در تاریخ المپیک که آن را هم احسان حدادی عزیز کسب کرد و تنها نکته مثبت این روزها هم حضور او بوده است.

وی در پاسخ به این که حضور احسان حدادی چقدر برای آن‌ها موثر بوده است، خاطرنشان کرد: احسان حدادی سه هفته قبل از المپیک به ریاست فدراسیون دوومیدانی رسید و مشخص است در این زمان کم کار خاصی نمی‌توان انجام داد اما او تمام تلاش خود را کرد و من هم در همین چند هفته توانستم مربی ‌ام را در کنار خودم داشته باشم. در واقع این که من توانستم بهترین رکورد فصلم را بزنم، از اثرات مثبت حضور آقای حدادی بود. اما در دوومیدانی باید برای یک مسابقه یک سال تمرین کرد و ما برای المپیک بعدی باید از الان شروع کنیم. می‌‌دانیم که جوان‌هایمان استعدادش را دارند و باید حمایت شوند. ما می‌بینیم که در رشته‌هایی مثل کشتی و تکواندو تیم‌های کامل به المپیک اعزام می‌شود ولی برای دوومیدانی کلا دو نفر را می‌فرستند، خب چه انتظاری از آن‌ها می‌توان داشت؟!