یادداشت
تعداد بازدید : 5
حرم مطهر رضوی؛ حسینیه زنده محرم
جمال رستم زاده -از ساعت 17 شنبه 16 تیرماه که در صحن انقلاب اسلامی حرم مطهررضوی گردهم آمدیم تا در پناه امام رضا علیه السلام شاهد افراشته شدن پرچم مشکی بر فراز گنبد منور رضوی باشیم و اذن عزاداری برای سید و سالار شهیدان را از حضرتش بگیریم، عصر همان روزی که صدای نقاره ها برای 63 روز خاموش شد تا ساعت 21 سه شنبه 26 تیرماه که شام غریبان اصحاب عاشورایی امام حسین علیه السلام را کنار هم گریستیم و سینه زدیم و در همه این 10 روز اول ماه محرم که حالا به پایان رسیده جای جای حرم مطهر رضوی، حسینیه ای زنده بود. این منظومه ملکوتی انگار آرام و قرار نداشت در این 10 شب.
علاوه بر محافل عزاداری حرم مطهر که صبح و ظهر و شب و حتی در سحرها برای عموم زائران پیش بینی شده بود و شکوه آن، محفل معراج شب دهم ویژه احیای شب عاشورا و مقتل خوانی ظهر عاشورا بود، صدها محفل و مجلس با شکوه دیگر در گرداگرد این مضجع نورانی برپا شده بود. روضه هایی که برخی به اقشار خاص اختصاص یافته بود مثل روضه های اختصاصی بانوان که با حضور جمع زیادی از خانم های عزادار و هم ناله با حرم اهل بیت عصمت و طهارت سلام ا... علیها شکل می گرفت و در روضه جهانی شیرخوارگان حسینی در اولین جمعه ماه محرم بارقه ای از عظمت آن را شاهد بودیم وقتی مادران، اطفال شیرخوار خود را با تاسی به حضرت رباب سلام ا... علیها در راه حسین علیه السلام وقف کردند.
یا محافلی که برای کودکان دررواق و حسینیه کودک شکل گرفت تا روضه اطفال عاشورا و انتقال دیگر مفاهیم و درس های مکتب حسینی، همراه نقاشی و بازی و نمایش با گوهر وجودی کودکان ممزوج شود. یا روضه های اختصاصی نوجوانان که یکی و دو تا نبود و جز آن شکوه مجلس «احلی من العسل» در روز منتسب به حضرت قاسم بن الحسن علیه السلام، روزانه و در ساعات مختلف چند روضه ویژه نوجوانان در حرم رضوی برگزار می شد که بانی آن خود نوجوانان خادم حرم امام رضا علیه السلام بودند.
اما حرم مطهررضوی در این روزها بیش از گذشته محل رفت و آمد هیئت های مذهبی بود و جز هیئتی های مشهدی که گوشه و کنار دنج صحن آزادی و انقلاب و حیاط مسجد گوهرشاد و ایوان مقصوره را پاتوق عزاداری شان کرده بودند، هیئت هایی از آذربایجان شرقی، کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان، گلستان، گیلان، مازندران، سیستان و بلوچستان، بوشهر، هرمزگان، لرستان، خراسان شمالی، جنوبی، رضوی و.... در صحن قدس، حسینیه ای به نام حرم بنا کرده بودند تا به سبک و سیاق خودشان عزاداری کنند. محفلی که با استقبال چشمگیر زائران و مجاوران روبه رو بود و از این همه تنوع آیین عزاداری شگفت زده شده بودند.
این حسینیه فقط در مرزهای ایران گسترانیده نبود، افغانستانی ها، اردوزبانان وآذری ها با آن نوحه های دلنشین، حسینیه زنده حرم را جهانی کرده بودند.
خلاصه این که در این 10 روز هر کسی با هر زبانی از هرجای ایران و دنیا، هر ساعتی به حرم امام رضا علیه السلام مشرف می شد برایش بساط روضه اباعبدا... الحسین علیه السلام پهن بود و حرم مطهر رضوی، حسینیه زنده محرم شده بود. تا باد چنین بادا.