یک درخت چقدر اکسیژن تولید می‌کند؟

مقدار اکسیژن‌سازی به عوامل زیادی مانند گونه، سن، سلامت و محیط اطراف درخت بستگی دارد و پاسخ متخصصان به این سوال متفاوت است اما سعی می‌کنیم درست‌و‌حسابی به آن جواب بدهیم. جو زمین با بقیه سیاره‌ها متفاوت است که بخشی از آن به واکنش‌های بیوشیمیایی زمین برمی‌گردد. درختان و پلانکتون‌ها نقش مهمی در این واکنش‌ها دارند. بنیان درختکاری آمریکا می‌گوید یک درخت برگ‌دار سالم و بالغ در سه ماه از سال به قدری اکسیژن تولید می‌کند که برای مصرف سالانه 10 نفر کافی‌ است. مایک مک آلینی پژوهشگر نظرش متفاوت است و می‌گوید یک درخت بالغ سالانه 48 پوند (حدود 22 کیلو) کربن‌دی‌اکسید را جذب کرده و به اندازه‌ای اکسیژن تولید می‌کند که برای مصرف دو انسان کافی‌ است. طبق یک تحقیق در دانشگاه شهید بهشتی تهران هم گفته می‌شود درخت‌ها در ابعاد بزرگ‌تر کاری می‌کنند کارستان. هر هکتار جنگل  که حدود 100اصله درخت دارد حدود ۷.۵ تا ۸.۵ تن اکسیژن تولید می‌کند که این معادل مصرف اکسیژن ۱۰ نفر طی یک سال است. از طرفی این اعداد درباره گونه‌های مختلف گیاهی متفاوت است و امکان دارد اکسیژن‌سازی بعضی درخت‌ها بیشتر از این حرف‌ها باشد.

 

 رنگ   رخساره خبر می‌دهد از اکسیژن‌سازی!

راه‌های زیادی وجود دارد که با آن می‌شود اکسیژن‌سازی یک درخت را حدس زد. درختان بزرگ‌تر یا درختانی که برگ‌های بیشتری دارند مانند گیاهان همیشه سبز، اکسیژن بیشتری تولید می‌کنند. درختان صنوبر، افرا و راش چند نمونه از این درختان هستند و درخت کاج کمترین اکسیژن را تولید می‌کند. درخت‌هایی مانند بلوط و آسپن که آن را به درخت توس هم می‌شناسند و بومی مناطق سردسیر است در میانه بیشترین و کمترین سطح تولید اکسیژن قرار دارند. ما هر بار نفس می‌کشیم دی‌اکسیدکربن را از بدن‌مان خارج می‌کنیم، درختان آن را جذب و در طول فتوسنتز از آن برای رشد برگ‌ها، شاخه‌ها و موارد دیگر استفاده‌می‌کنند. علاوه بر این، زمان هم می‌تواند به ما بگوید یک درخت چقدر اکسیژن تولید می‌کند. بیشتر درختان فقط در ماه‌های تابستان و بهار گاز تولید می‌کنند، زیرا در آن زمان است که برگ دارند اما گیاهان همیشه سبز و گیاهانی با ساقه سبز وجود دارند که می‌توانند در ماه‌های سردتر نیز اکسیژن تولید کنند. همچنین درختان بالغ نسبت به درختان کم‌سن‌و‌سال‌تر اکسیژن بیشتری به طبیعت تحویل می‌دهند.

 

درختان چطور اکسیژن تولید می‌کنند؟

حالا که فهمیدیم درخت‌ها چقدر در تولید اکسیژن به ما و زمین کمک می‌کنند نوبت این است که بگوییم گیاهان و درختان چطور با فتوسنتز دی‌اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می‌کنند. فتوسنتز زمانی شروع می‌شود که نور توسط کلروفیل و رنگدانه‌های جانبی جذب شود.درختان در این فرایند نور خورشید را گرفته و با کمک آن گاز دی‌اکسیدکربن را کنار مولکول‌های آب قرار می‌دهند که یکی از مواد حاصل آن اکسیژن است. با این که در فتوسنتز اکسیژن تولید می‌شود اما هدف اصلی این فرایند نیست و تولید اکسیژن یکی از محصولات جانبی فتوسنتز به حساب می‌آید. هدف فتوسنتز که یک کلمه یونانی است و در آن فتو به معنای نور و سنتز به معنای در کنار هم قرار دادن است، تولید غذا برای گیاهان و درختان است.

 

خیلی‌ها به سراغ ورزش کاراته می‌روند ولی زیاد نمی‌توانند در این رشته دوام بیاورند و آن را ادامه ‌دهند. کاراته یکی از رشته‌های هنرهای رزمی است که مسابقات آن در دو بخش کومیته (مبارزه) و کاتا (اجرای فرم) برگزار می‌شود و مبتنی بر ضربه‌زدن است. این ورزش به طور رسمی از سال 42 وارد کشورمان شده‌است و مسابقات آن زیر نظر فدراسیون جهانی کاراته برگزار می‌شود. ادامه‌دادن این ورزش به پشتکار نیاز دارد و نمی‌توان یک شبه در آن به موفقیت رسید.  

ستایش تربتی یکی از نوجوانان موفق مشهدی است که 7سال است به‌طور جدی کاراته کار می‌کند و در مسابقات بین‌المللی و کشوری و استانی مدال‌های رنگارنگی را به خانه برده است. او 14ساله  و دانش‌آموز کلاس نهم است و به تازگی در لیگ کاراته وان کشور روی سکو رفته و مدال آورده. پدر ستایش زمانی رزمی‌کار بوده‌ و او علاوه بر کلاس‌های آنلاین، کاراته را با پدر و برادرش در دروان قرنطینه کرونا تمرین می‌کرده است. او به خوبی خاطره اولین مدالش را به یاد دارد و می‌گوید روی سکو رفتن و تشویق‌شدن توسط دیگران حس خوبی دارد. گفت‌و‌گوی ما با این نوجوان موفق درباره رشته کاراته و اهداف او در این رشته ورزشی را بخوانید.

 

چطور شد سراغ ورزش کاراته رفتی؟

7سال پیش تعطیلات تابستان بود و دوست‌ داشتم در یک رشته ورزشی ثبت‌نام کنم. به سالن که رسیدم دیدم یک گروه دارند کاراته کار می‌کنند و خیلی از جو این ورزش خوشم آمد. این شد که من هم جذب کاراته شدم و تا الان این ورزش را ادامه دادم. الان هفت سال است کاراته کار می‌کنم و مدال‌های زیادی دارم که هر کدام را در یک مسابقه به دست آوردم.

 

در  سال‌هایی که این ورزش حرفه‌ای را دنبال می‌کنی چه تجربه‌هایی به دست آوردی؟

در این سال‌ها در مسابقات زیادی شرکت کردم و تجربه‌های زیادی به‌دست آوردم. مثلا این که شکست مقدمه پیروزی است و قرار نیست همیشه در مسابقه‌ها پیروز شوم  و مقام بیاورم. می‌توانم تجربه‌هایی که از باخت‌هایم به دست آوردم برای برد بعدی استفاده کنم. قبل از این فکر می‌کردم این حرف‌ها شعار است اما در ورزش همه این‌ها به من ثابت شد.

 

یادآوری کدام مسابقه بیشتر از همه خوشحالت می‌کند؟

از همه مهم‌تر مسابقات لیگ کاراته وان بود که همین چند وقت پیش برگزار شد و سطحش خیلی بالاست. جوری که دو دوره که در کاراته وان مقام بیاوریم به تیم ملی دعوت می‌شویم. من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم بتوانم در این مسابقات مقام بیاورم اما در همین آخرین دوره که برگزار شد مقام آوردم. آن روز واقعا یکی از بهترین روزهای زندگی‌ام بود و بهترین تجربه‌ای که به دست‌ آوردم. این برد من را یک قدم به تیم ملی نزدیک‌ کرد. البته همه آرزوهای من به ورزش ختم نمی‌شود. دوست دارم زندگی هدفمندی داشته باشم و درس هم برایم خیلی مهم است.

 

چطور بین مدرسه و ورزش حرفه‌ای تعادل برقرار می‌کنی؟

من همیشه به این فکر می‌کنم باید در درس و ورزش موفق باشم. مثلا در هفته حتی جمعه‌ها هم تمرین دارم و دو سئانس یعنی نزدیک 4ساعت کاراته تمرین می‌کنم. مدرسه هم که از ساعت 6 صبح تا 2بعدازظهر است و الان هم با نزدیک‌شدن امتحانات شرایط سخت می‌شود ولی وقتی می‌خواهم موفق شوم باید همه این‌ها را بپذیرم و انجام بدهم. برای آینده هم رشته عکاسی را دوست دارم و هم تربیت‌ بدنی. باید ببینم در آینده چه اتفاقی می‌افتد و در کدام رشته می‌توانم موفق‌تر باشم.

 

توصیه‌ات برای هم‌سن‌وسالانت چیست؟

به‌ هم سن‌و‌سال‌هایم توصیه می‌کنم نه کاراته، بلکه هر رشته ورزشی را که دوست دارند، حتما ادامه بدهند، چون ورزش آدم را هدفمند می‌کند. اگر آن را ادامه بدهی بدن سالم‌تری داری و می‌توانی روحیه شادی داشته باشی. من روزهای سخت هم در ورزش داشتم و آسیب‌های جدی دیدم که از خیلی چیزها افتادم. مثلا آخرین مسابقه رباط پایم آسیب دید و نتوانستم چند وقت تمرین کنم. خیلی برایم سخت بود که بنشینم و ببینم بقیه دارند پیشرفت می‌کنند و من نمی‌توانم هیچ کاری بکنم.

 

در همه این سال‌ها بزرگ‌ترین حامی‌ تو چه کسی بود و چه هدفی داری؟

اولین حامی من مادرم، پدرم و بعد مربی‌ام است. آن‌ها دوست دارند به چیزی که دوست دارم برسم. هدف من در این ورزش، رسیدن به موفقیت است و از کار کردن در آن لذت می‌برم. می‌خواهم به بالاترین درجه این رشته ورزشی برسم و دوست دارم هم‌سن و سال‌هایم زندگی هدفمندی داشته باشند و الکی وقت‌شان را هدر ندهند. مثلا من وقت‌هایی که از تلفن همراهم استفاده می‌کنم بیشتر وقتم را صرف آنالیز کردن مسابقات کاراته می‌کنم. وقتی که بیکارم فیلم مبارزه بقیه را می بینم و هر کدام از آن‌ها برای من یک کلاس آموزشی است.

رفقای جوانه سلام علیکم! حالتون چطوره؟ بالاخره فروردین ماه داره تموم می شه و باید از همین تریبون به همه متولدان عزیز اردیبهشتی سلام کنیم و بگیم رفقا تولدتون مبارک. با وارد شدن به دومین ماه سال، مدرسه جدی‌تر می شه و سرتون شلوغ‌تر. امیدواریم روزهای آینده واستون خوب و خوش رقم بخوره و بتونید خودتون رو برای پایان سال تحصیلی آماده ‌کنین. 

 شماره پیامک 2000999

شماره تلگرام 09354394576

تلفن تحریریه 05137634000  

رفقای جوانه سلام علیکم! حالتون چطوره؟ بالاخره فروردین ماه داره تموم می شه و باید از همین تریبون به همه متولدان عزیز اردیبهشتی سلام کنیم و بگیم رفقا تولدتون مبارک. با وارد شدن به دومین ماه سال، مدرسه جدی‌تر می شه و سرتون شلوغ‌تر. امیدواریم روزهای آینده واستون خوب و خوش رقم بخوره و بتونید خودتون رو برای پایان سال تحصیلی آماده ‌کنین. 

 شماره پیامک 2000999

شماره تلگرام 09354394576

تلفن تحریریه 05137634000  

   نور خورشید را جدی بگیر

در فصل بهار خیلی‌ها دوست دارند در طبیعت و فضای آزاد عکس پرتره بگیرند. با توجه به طولانی‎تر شدن روز و تابش ملایم نور خورشید در این ایام می‌توانید از زمان‌های طلایی استفاده‌کنید. اصلا یکی از ترفندهای عکاسی در بهار برای عکس‌های پرتره این است که از نور خورشید بیشتر استفاده‌کنید. برای مثال حتما توجه کنید که خود را محدود به پرتره‌های ضد نور نکنید. گاهی وقت‌ها یک عکس پرتره در حالی که نور خورشید از یک طرف بر سوژه می‌تابد می‌تواند نتایج حیرت‌انگیزی داشته‌باشد. یکی دیگر از نکات عکاسی در فصل بهار این است که از نواحی یکدست و پرکننده استفاده‌کنید تا بتوانید سایه‌های مزاحمی را که روی عکس شما تاثیر خواهند گذاشت، حذف ‌کنید.

 

   محیط اطراف را کشف‌کن

یکی از سوژه‌های هیجان‌انگیزی که برای عکاسی در بهار می‌توانید از آن استفاده‌ کنید مناظر طبیعی هستند. در این فصل، طبیعت با رنگ‌ها بازی می‌کند و آسمان هم به رنگ آبی شفاف در می‌آید و این موضوع می‌تواند جذابیت عکس را دوچندان کند. یکی از ترفندهای عکاسی در این مناظر، استفاده از زاویه‌های دید غیرمتعارف است. این کار باعث ثبت عکس از زاویه دید جدید می‌شود. ردیف‌های سنگی، صخره‌ها، پوشش‌های سرسبز گیاهان و گل‌های رنگارنگ سوژه‌هایی هستند که می‌تواند قاب شما را از یکنواختی دربیاورد. یک‌جا نایستادن و کشف محیط اطراف به شما کمک می‌کند تا زاویه‌های بهتری برای عکاسی پیداکنید و عکس‌های متفاوتی بگیرید. اگر دوست‌ دارید از مناظر طبیعی از فاصله دور عکس بگیرید بهتر است به جای زوم‌کردن به سوژه‌ مدنظرتان نزدیک شوید تا کیفیت عکس پایین نیاید.

 

   4نکته مهم برای عکاسی در بهار

در این بخش می‌خواهیم چند نکته امتحانی برای عکاسی در بهار را با هم مرور کنیم تا به کمک آن‌ها عکس‌های بهتر و حرفه‌ای تری بگیریم.

1عکاسی در اوایل صبح به عکاس کمک می‌کند تا شانس زیادی برای ثبت شبنم، مه و غبار صبحگاهی داشته‌باشد. حضور این سوژه‌ها در عکس جذابیت آن را دوچندان می‌کند.

2 در فهرست ترفندهای عکاسی در بهار، یکی از نکات مهم انتخاب بهترین زمان عکس‌برداری است. در هنگام عکاسی از گل‌ها در فصل بهار بهتر است صبح به سراغ ثبت تصویر گل‌ها بروید. یادتان نرود برای عکاسی از شکوفه‌ها بهتر است زاویه دید از پایین داشته‌باشید.

3اگر سوژه خودتان هستید بهتر است در طبیعت لباس‌های گل‌دار یا لباس‌های رنگی و شاد را انتخاب‌ کنید تا شادابی بیشتری به عکس بدهید. داشتن اکسسوری هم می‌تواند به زیباتر شدن عکس کمک کند.

4در بهار عکاسی را هم‌سطح با سوژه انجام‌ دهید. یعنی هنگام عکاسی با تلفن همراه در طبیعت، گاهی اوقات به جای ایستادن، بنشینید و خودتان را با سوژه هم سطح کنید. عکس‌هایی که از زوایای بالا به پایین گرفته می‌شوند جذابیت زیادی برای مخاطب ندارند و به‌طور معمول سوژه مدنظر در آن‌ها پایین‌تر از خط افق یا خط توازن عکس قرار می‌گیرد که این موضوع تمرکز عکس را به ‌هم می‌زند.

آیا شما هم در میان خانواده و دوستان‌تان آدم‌های خودشیفته‌ای دارید که روی اعصاب‌تان راه می‌روند و در عین حال نمی‌شود آن‌ها را کنار بگذارید. عوامل و شرایط مختلفی باعث شکل‌گیری انواع مختلف شخصیت‌های خودشیفته می‌شود و برای مقابله با این افراد، راهکارهای زیادی وجود دارد. اما آن راهکارها چیست؟

فرد خودشیفته را شناسایی کن| باید بدانید بسیاری از آدم‌ها مقداری خودشیفتگی دارند، اما لزوما شخصیتی خودشیفته ندارند. فرد خودشیفته از حس همدلی بی‌بهره است. مهم‌ترین عاملی که نشان می‌دهد قضیه فراتر از توجه بیش‌ازحد به خود است، این است که فرد نمی‌تواند از زاویه‌ دید دیگران به اتفاقات نگاه  و احساسات آن ها را درک کند.

هم‌ذات‌پنداری کن| این را بدانید که با‌ وجود اعتمادبه‌نفسی که خودشیفته‌ها در ظاهر به‌نمایش می‌گذارند، در اعماق وجودشان خبری از اعتماد به‌ نفس نیست. خودشیفته درکی از عشق بی‌قیدوشرط ندارد. آن ها هرکاری را برای منفعت خودشان می‌کنند و هم‌ذات‌پنداری ساده‌تر می‌شود اگر همیشه به خودتان یادآوری کنید این رفتار ناشی از انزجار درونی فرد از خودش و احساس همیشگی کامل‌نبودن است.

لبخند بزن| اگر نمی‌توانید از فرد خودشیفته دوری کنید و درعین‌حال نمی‌توانید به‌اندازه‌ ‌لازم از آن ها تعریف ‌و تمجید کنید، بهترین گزینه سکوت است. البته سکوت موجب نمی‌شود ارزش‌تان در چشم فرد خودشیفته بیشتر شود، اما دست‌کم حسی از تایید را منتقل می‌کند. با لبخندزدن و تکان‌دادن سر، اندکی توجه به آن ها نشان می‌دهید، بدون این‌که خودتان را بیشتر درگیر کنید.منبع: chetor

 

   جوانه، چرا تی‌شرت سفید رو می‌ندازیم ماشین‌لباسشویی صورتی تحویل می‌گیریم، اما صورتی می‌دیم سفید تحویل نمی‌گیریم؟

   عزیزم شما ماشین لباسشویی رو با خم رنگرزی اشتباه گرفتی. مگه درباره تی‌شرت صحبت می‌کنیم که رنگ‌بندی داشته باشه؟ همون‌قدر که سایز رو تغییر نمی‌ده ممنون باش.

 

  جوانه، قبول داری حق بارسا نبود مقابل پاری‌سن‌ژرمن حذف بشه؟

   نه والا، حقش نبود. بارسا کلی موقعیت داشت یکی زد، اونا 4 تا موقعیت داشتن 4 تا زدن.

 

  چرا این روزها هیچ‌کس زیربار این‌که مریض شده نمی ره و همه میگن حساسیت فصلیه؟

چون حساسیت فصلیه.

 

 چرا درس خوندن این روزها این قدر سخت شده؟

   شما بگو کی آسون بوده؟ عیب نداره، کم‌کم به لحظاتی که میان‌ترم‌ها رو خراب کنیم و بگیم تو پایان ترم جبران می‌کنیم نزدیک می‌شیم. واقعاً هم جبران می‌کنیم.

 

   جوانه فصل ششم نون خ ساخته می شه؟

حالا بذار همین فصل پنجم تموم بشه و ببینیم بیننده داره.

 

   گوشیم دست داداش کوچیکم بود؛ اونم تو گروه کلاس یک ایموجی نامناسب گذاشت و همون‌جا چند نفر دیدن. چی کار کنم؟

   متاسفانه این‌جور وقت‌ها سرعت اینترنت خوب می شه. یک راه‌حل خوب در این‌باره وجود داره. فقط عذرخواهم الان فهمیدم شما این پیام رو قبل از عید دادی و الان به ما رسیده، طبیعتاً دیگه راه‌حل ما به درد نمی‌خوره.

 

سروده‌: حسین تولایی

تصویرگر: مرجان بابامرندی

انتشارات: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

 

کتاب ساندویچ قطار شامل ۱۵ شعر سپید از آقای حسین تولایی با موضوع آزاد است. با این که این شعرها وزن مشخصی ندارند و نیازی به داشتن قافیه ندارند اما سرشار از احساس و نگاه‌های شاعرانه‌اند.

شاعر با دقت و متفکرانه به پدیده‌های اطرافش نگاه می‌کند. به عنوان مثال قطار را ساندویچی می‌بیند که وارد دهان تونل می‌شود، تونلی که دندان‌های سنگی دارد. میکروفون‌ها را کچل‌هایی می‌بیند که برای بهتر شنیدن سخنان سخنران همدیگر را هل می‌دهند. دریا را ملحفه‌ای آبی می‌بیند که پر از ماهی‌های قشنگ است و ساحل کوچولو نزدیک صبح آن را روی خودش می‌کشد.‌

 با هم شعر «میکروفون‌ها» از این مجموعه را می‌خوانیم؛

سخنران شروع‌ کرد به حرف زدن

میکروفون‌های کچل

همدیگر را هل می‌دادند تا جلوتر بایستند

هرمس کله گنده‌تر بود

به دیگران تنه می‌زد

وقتی سخنرانی تمام شد

فقط یک نفر آن را خوبِ خوب شنیده بود؛

میکروفون کوچکی

که یواشکی

از یقه‌ کت سخنران بالا رفته بود!