* اون قسمت پرونده زندگی‌سلام که نوشتین «لطفاً یک فیلم بروس‌لی، یک فیلم آمیتاپاچان» من رو یاد کرایه یک فیلم انداخت که سی دی شکست و چه استرسی کشیدم تا مشکل حل شد!

* باورش سخته که قهوه برای بعضی‌ها خواب‌آور میشه! من که هر وقت می‌خورم، شب اصلا خوابم نمی‌بره.

* این ویدئوهای فضای‌مجازی مثل دیت‌های یکهویی، فقط برای قبح شکنی از روابط دختر و پسرهاست. امیدوارم بشه با فرهنگ‌سازی، جلوی این مسائل رو گرفت.

* کشور ما هم باید مثل بقیه جهان، همه کارت‌های شناسایی رو تجمیع کنه توی یک کارت دیگه. چرا باید این همه کارت شناسایی داشته باشیم.

* رسانه‌ها فقط اخبار فوتبال رو ضریب میدن و من تا قبل از دیدن زندگی‌سلام، اصلا خبردار نشده بودم که تیم‌ملی هاکی روی یخ زنان ایران قهرمان آسیا شده.

1- همیشه خسته به نظر می‌رسی

2- نمی‌خواهم توهین کنم اما ...

3- نمی‌خواهم حرفت را قطع کنم اما ...

4- منظوری نداشتم

5- چقدر لاغر شدی!

6- این فقط یک شوخی بود

7- آرام باش

8- شما بیش‌ازحد واکنش نشان می‌دهید

 

 بعضی از خانم‌ها با این مشکل مواجه هستند که همسرشان به خانواده خودشان بیشتر از  خانواده همسر بهاء می‌دهند. این‎که همسرمان خانواده خودش را بیشتر ترجیح می‌دهد و حتی آن‌ها را بیشتر مورد بذل و محبت خود قرار می‌دهد، بسیار رنج‌آور است. حس‌و‌حالی که شما از خودتان در پیامک‌تان توصیف کردید، نشان‌دهنده همین وضعیت است. 

دلایل احتمالی رفتارهای شوهرتان

1- گاهی از نبودن کنار خانواده‌شان احساس گناه می‌کنند و قصد دارند جبران کنند. 2- وابستگی به مادر و پدر از نظر عاطفی و اقتصادی و ... سبب توجه بیشتر به خانواده خود توسط بعضی مردهاست. 3- گاهی مردان برای نگه‌داشتن آرامش به خانواده خود بیشتر توجه می‌کنند تا تهدیدی برای همسرشان باشد که اگر کشمکش و کمبودی باشد مثل دوران مجردی به خانواده برمی‌گردم. 4- ازدواج دیرهنگام و مدت زمان زیاد با خانواده زیر یک سقف بودن، سبب اولویت قرار دادن آن‌ها می‌شود. 5- تنش‌های بین زن و شوهر و تنش با خانواده زن، یکی دیگر از دلایل این ماجراست. بنابراین شما باید ببینید که کدام یک از این موارد باعث چنین رفتاری در شوهرتان شده که به قول شما برای خانواده خودش با خوشحالی و دست‌و‌دل‎باز خرج می‌کند اما برای خانواده شما، خسیس است. 

از غر زدن زیاد بپرهیزید

درست است که همسر شما با ازدواج نقش شوهری برای شما را پذیرفته است اما هنوز نقش فرزند کوچک یا بزرگ پدر و مادرش را هم دارد. این مسئله را درک کرده و از غر زدن درباره توجه‌اش به خانواده‌اش پرهیز کنید چون بیشتر سبب تنش می‌شود. سعی در جدا کردن او از خانواده‌اش نداشته باشید که نه تنها کمک‌کننده نیست بلکه هر دو نفرتان بیشتر آسیب می‌بینید.

خودتان را بخشی از خانواده شوهرتان بدانید

سعی کنید ارتباط قوی با آن ها برقرار کنید و بین خودتان و خانواده شوهر اعتماد ایجاد کنید تا آن‌ها هم احساس خوبی از حضور شما در جمع خانواده‌شان داشته باشند. این مسئله به مرور باعث تغییر رفتارها و نگرش همسرتان خواهد شد.

نحوه انجام این پژوهش

گیورگی بوزاکی، استاد علوم اعصاب و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «اگر فیلم یا ویدئویی را تماشا می‌کنید و دوست دارید آن را به خاطر بسپارید، بهتر است بعد از آن به پیاده‌روی بروید و کمی در آن تامل کنید». اعضای این تیم برای مطالعه جدید خود بر هیپوکامپ تمرکز کردند. هیپوکامپ که در اعماق مرکز مغز قرار دارد برای انتقال اطلاعات از حافظه کوتاه‌مدت به بلندمدت ضروری است. دانشمندان علوم اعصاب هنگامی که موش‌های آزمایشگاهی تلاش می‌کردند برای شکار جوایز خوراکی در هزارتو حرکت کنند، از کاوشگرهای سیلیکونی دوطرفه برای ثبت همزمان ۵۰۰ نورون در ناحیه هیپوکامپ این موجودات کوچک استفاده کردند. این گروه اشاره کرد زمانی که یک موش پس از یک دوی موفقیت‌آمیز در هزارتو، برای لذت‌بردن از جایزه خود مکث می‌کرد، هر بار حدود ۵ تا ۲۰ عدد «موج‌ ریز» ثبت ‌می‌شد. هر موج از شلیک تقریباً همزمان و موج‌مانند، ۱۵ درصد از نورون‌های هیپوکامپ تشکیل شده است که باقیِ مغز را نسبت به یک اتفاق فراموش‌نشدنی آگاه می‌کند. این «امواج ریز» نام خود را از شکلی گرفته‌اند که هنگام ثبت اطلاعات عصبی توسط دانشمندان از الکترودها به نمودار ایجاد می‌کنند.

از درمان مشکلات حافظه تا بهبود کیفیت خواب

دکتر بوزاکی و تیمش این تئوری را ارائه می‌کنند که این شلیک سلول‌های هیپوکامپ، اطلاعات جغرافیایی را به حافظه منتقل می‌کند، مانند هر اتاقی که یک فرد به آن وارد می‌شود. تحقیقات قبلی قبلاً مشخص کرده بود که موج‌ها در شکل‌گیری حافظه در طول خواب نقش مهمی دارند، اما مطالعه جدید که در مجله Science منتشر شد، اولین مطالعه‌ای بود که فعالیت شبانه مغز را با رفتار هیپوکامپ در طول روز مرتبط کرد. دکتر وینی یانگ، یکی دیگر از سرپرستان این مطالعه امیدوار است که یافته‌های جدید بتواند در درمان‌ها برای کمک به افرادی که مشکل حافظه دارند یا در مورد افرادی که به خاطر اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) از فراموشی رنج می‌برند، استفاده شود. 

چرا کودکان دوست‌ندارند وسایل‌شان را به دیگران بدهند؟

کودکان باتوجه به تربیت و سرشت کودکانه‌شان تمایل به انحصار طلبی دارند و احساس مالکیت یا تصمیم‌گیری درباره وسایل شخصی‌شان به آنان احساس استقلال و قدرت می‌دهد. به همین دلیل است که نسبت به تصاحب وسایل‌شان حساس هستند و دوست ندارند که آن‌ها را به دیگران بدهند. اما والدین گاهی تصور می‌کنند که چنین رفتاری اشتباه است و با هدف آموزش رفتار صحیح و درست مانند بخشندگی و نیکوکاری، رفتاری‌های کودک‌شان را به چالش می‎کشند و با نام‌گذاری که به رفتار کودک می‌دهند، مانند این‎که «این عمل تو نشان‌دهنده خودخواهی توست و تو باید اجازه دهی دیگران هم از وسایل تو استفاده کنند» و «اگر وسایلت را لازم نداری باید به دیگران بدهی»، حق انتخاب را نسبت به مالکیت اموال از او می‌گیرند. همین مسئله باعث می‌شود کودک تصور کند اگر چنین نکند، رفتار اشتباهی انجام داده و شخصی خودخواه است. سپس مفاهیم نادرستی درباره خود و شخصیت فردی خودش در ذهن کودک تثبیت می‌شود.

یک اشتباه رایج والدین در همین‌باره

بعضی والدین زمانی که مهمانی قصد آمدن به خانه‌شان را دارد یا در مورد ارتباط کودک با دوستان همسن یا خواهر و برادرش، مدام به حالت تحکم و اجبار و ... می‌گویند که وسایلت یا اسباب‌بازی هایت را باید به آن‌ها بدهی. یا شروطی می‌گذارند که اگر این کار را نکنی، دیگر برایت فلان کار را نمی‌کنم و با ترس یا اجبار شخصیت بچه را فرو ریخته و با صفات خودخواه و خودمحور و بی‌ادب، او را وادار می‌کنند تا شبیه آن‌ها و طبق خواست آن‌ها رفتار کند.

5 روش آموزش بخشندگی به کودکان

اما در مقابل رفتار اشتباه مطرح‌شده، رفتار درست چیست و بهترین روش برای آموزش مفاهیم درستی مانند آموزش بخشندگی و نیکوکاری به کودکان چیست؟

1 از خودگذشتگی را در عمل نشان دهیم| به‌عنوان نکته اول، کودکان از رفتار ما الگو می‌گیرند و ما با رفتارمان به کودک رفتار صحیح را آموزش می‌دهیم. پس در قدم اول باید از خودگذشتگی و گذشت از اموال و چیزهایی را که دوست داریم، در عمل و رفتارمان به فرزندمان نشان دهیم. اگر می‌خواهیم نیکوکاری و خیرات کنیم به‌جای وسایل دورریختنی و اضافه‌مان، گاهی هم از وسایل جدید و دوست‌داشتنی‌مان بگذریم.

2  به تهدیدهای‌مان دقت کنیم| گاهی ما برای این‎که فرزندمان را مجبور کنیم صحبت یا خواسته‌ای را که ما دوست داریم قبول کند یا غذایی که دوست ندارد بخورد، می‌گوییم اگر آن را نخوری یا نخواهی به بچه‌های دیگر می‌دهم. با این روش شاید در لحظه اول او را راضی به خواست خودمان کنیم اما در واقع و در ذهن کودک ترس از دست‌دادن اموالش وارد کرده در نتیجه مفهوم خودخواهی و انحصارطلبی را آموزش می‌دهیم.

3 صحبت درباره احساس خوب بعد از کمک به دیگران| درباره احساس زیبایی که افراد پس از هدیه‌دادن به افراد نیازمند پیدا می‌کنند، با او صحبت کنید و چنین مراکزی را به او نشان دهید و سعی کنید درباره چنین رفتارها و دلیل چنین عمل‌هایی با آن‌ها صحبت کنید. همچنین درباره چرایی کار خیر و دلایلی که افراد تصمیم به چنین اعمالی می‌گیرند، با او گپ بزنید و سعی کنید به فرزندتان توضیح دهید که چرا و چطور می‌توان به افراد نیازمند کمک کرد.

4 به استقلال او ضربه نزنید| به فرزندتان بیاموزید که در عین داشتن استقلال می‌تواند به انتخاب خودش کارهای نیکوکارانه‌ای انجام دهد برای مثال برای خواهرکوچکش کتاب بخواند یا به برادرش مهارتی را آموزش دهد.

5 با گروه‌های نیکوکاری آشنایش کنید| تاثیر جمع و گروه را دست کم نگیرید. کودکان گاهی تحت تاثیر گروه یا جمع تصمیمی می‌گیرند که در تنهایی چنین کاری را نخواهند کرد و مسیری را پیش نخواهند گرفت. بنابراین سعی کنید فرزندتان را با گروه‌های نیکوکاری در مسجد یا مدرسه آشنا و او را تشویق کنید تا مسئولیتی را در این گروه‌ها برعهده بگیرد.