
گپ و گفتی با بسکتبالیست 182 سانتی متری تیم ملی بانوان که چندی پیش اولین تجربه بین المللی را کسب کرد
تعداد بازدید : 9
رویای «مهلا» برای فتح کوارترها
علی ترابی / تیم ملی بسکتبال زنان ایران امسال برای نخستینبار همراه با سرمربی خارجی در مسابقات کاپ آسیا شرکت کرد که در ترکیب تیم ملی نام یک خراسانی هم دیده شد. بسکتبالیستی که با 18 سال سن، جوانترین بازیکن تیم ملی بسکتبال بانوان کشورمان لقب گرفت و در اولین حضورش در تیم ملی بزرگسالان، راهی مسابقات بینالمللی شد و تجربهای گرانبها کسب کرد. مهلا عابدی بسکتبالیستی که در پست مهاجم قدرتی بازی میکند، از شهر نیشابور با توانمندی و استعداد بینهایتش در مسیری گام نهاد که حالا از او به عنوان تنها ملیپوش خراسانی یاد میشود. ورزشکاری که آرزوی لژیونرشدن در سر دارد و در این مسیر از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نیست و رو به جلو حرکت میکند. هرچند که به عنوان یک ورزشکار حرفهای دغدغه و چالشهایی هم در مسیر رشد و ترقی خود دارد که باید با آنها مبارزه کند تا به سربلندی برسد. فرصتی فراهم شد تا گپ و گفتی با این بسکتبالیست 182 سانتی متری داشته باشیم که در ادامه تقدیم مخاطبان میشود.
ابتدا بفرمایید چرا بسکتبال را به عنوان ورزش قهرمانی انتخاب کردید؟
خانوادهام خیلی علاقه داشتند که در رشته خاصی به ورزش بپردازم. در کلاسهای اوقات فراغت رشته بسکتبال را انتخاب کردم و به مرور به این رشته ورزشی علاقهمند شدم. به نوعی از 8سالگی بسکتبال را شروع کردم؛ اما پنج سال است که به صورت حرفهای کار می کنم.
تاکنون برای کدام باشگاه ها بازی کردید؟
سال گذشته برای اولین بار در سوپر لیگ بسکتبال کشور به همراه تیم «بهمن» به میدان رفتم که تجربه خیلی خوبی بود و توانستم توانمندی خود را اثبات کنم. برای امسال هم هنوز تصمیم نگرفتم که برای کدام باشگاه بازی کنم.
از چه سالی تجربه پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارید؟
در دو سال گذشته عضو تیم ملی بسکتبال زیر 18 سال کشور بودم. با این حال در مسابقات خاصی شرکت نکرده بودیم؛ فقط در اردو و تمرینات حضور داشتیم. اما از امسال وارد تیم ملی بزرگسالان شدم که برای اولین بار هم راهی مسابقات بینالمللی شدم.
امسال برای نخستین بار همراه تیم ملی راهی مسابقات بینالمللی شدید. چه حسی از حضور در مسابقات کاپ آسیا داشتید که بازیکن جوان هم لقب گرفته بودید؟
حضور در کاپ آسیا اولین تجربه من در مسابقات بینالمللی بود. از طرفی اولین حضور بانوان در این سطح از مسابقات هم محسوب میشد. تجربه خیلی خوبی بود که در کنار باتجربهها بازی کردم و هیجان خاصی داشت. خیلی به من کمک شد و توانستم بهترین عملکرد را داشته باشم. در این دوره از مسابقات از حضور یک مربی خارجی بهره میبردیم که دیدگاه متفاوتی داشت و همه بازیکنان را به میدان میفرستاد که من هم مقابل تمام تیمها بازی کردم. به نظرم عملکرد خیلی خوبی در میدان رقابت داشتم و راضی هستم.
بازی در این مسابقات که اولین تجربه شما بود، ترس نداشت؟
ترس نه؛ ولی هیجان داشت. خیلی شوق داشتم که پیراهن تیم ملی را میپوشیدم و قرار بود برای ایران عزیز یک کار مهم انجام بدهم. این مسابقات اولین تجربه بینالمللی من بود و تجربه جذاب و جدیدی برایم بود. بازی با بازیکنان جدید و از کشورهای خارجی و صاحب سبک در بسکتبال بانوان، خیلی به پیشرفت و حرکت رو به جلوی ما در قاره آسیا و دنیای بسکتبال در بخش بانوان کمک میکند.
از طرفی تنها ملی پوش خراسانی در تیم ملی بسکتبال بانوان کشورمان هستید؛ چه حسی دارد؟
از این که توانستم به این سطح از تیم ملی برسم، واقعا خوشحالم و سعی می کنم که عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش بگذارم. به ویژه این که تنها بازیکن خراسانی در تیم ملی بزرگسالان هستم. البته این موضوع وظیفه مرا هم سختتر می کند که به عنوان نماینده خراسان رضوی بهترین نمایش را داشته باشم. امیدوارم بازیکنان دیگری هم به این سطح برسند تا از جایگاه بسکتبال استان دفاع کنیم. با 18 سال سن یکی از جوانترین بسکتبالیستهای تیم ملی بانوان بودم که موفق شدم نظر مثبت سرمربی را جلب کنم و در کاپ آسیایی عضو تیم ملی باشم. فکر میکنم بین بازیکنان ملیپوش کمترین تجربه بینالمللی را داشتم. اما بازیکنان باتجربه و بزرگترهای تیم، در این مدت خیلی به من کمک کردند. اصلاً با استفاده از تجربیات آنها بود که من به عنوان بازیکن جوان تیم توانستم با شرایط روحی و ذهنی ایدهآل در مسابقات کاپ آسیایی به میدان بروم و برای تیم ملی در تایلند بازی کنم.
شرایط بسکتبال نیشابور چطور است و این که بانوان استقبال خوبی از این رشته ورزشی دارند؟
خوشبختانه اقدامات خوبی برای بسکتبال در نیشابور انجام شده است. خانم محمودی از مربیان زحمتکش در بسکتبال است که استعدادیابی انجام میدهد و تاکنون ورزشکاران زیادی را به سطح کشور معرفی کرده است که بنده هم جزو آن افراد هستم. اکنون نیشابور دو بازیکن زیر 16سال ، یک بازیکن زیر 17سال و یک بازیکن در سطح تیم ملی بزرگسالان بسکتبال بانوان دارد که نشاندهنده استعداد و توانمندی بانوان نیشابوری است. استقبال خیلی خوبی از بسکتبال وجود دارد که باید مسئولان حمایت همه جانبه داشته باشند.
ورزشکاران با مشکلات خاصی هم رو به رو هستند؟
در هر جایی کم و کاستی و مشکل وجود دارد. قطعا ما هم در نیشابور مشکلاتی داریم. اما مسئولان حمایتهایی داشتهاند و اکنون مشکل تمرین نداریم. با این حال، ورزشکاران از مسئولان انتظارات زیادی دارند. باید ساعت تمرینی خاصی برای ورزشکاران حرفهای در نظر گرفته شود، سالن خوب فراهم شود و به خوبی حمایت شوند. ورزش بانوان جای پیشرفت دارد. اما کمتر به ورزش بانوان و به ویژه بسکتبال توجه می شود.
نظر شما درباره قرارداد بانوان ورزشکار در مقایسه با آقایان چیست؟
متاسفانه قرارداد بانوان بسکتبالیست نسبت به بقیه رشتههای ورزشی و به خصوص آقایان خیلی کم است. ما هم سختی میکشیم و تمرین میکنیم. دوری خانواده را تحمل می کنیم، اما حمایت ها از ما خیلی کم است.
هدف ورزشی شما در دنیای بسکتبال چیست؟
قطعا هر ورزشکاری این آرزو را دارد که به سطح بالاتری برسد. ما هم دوست داریم برای سربلندی کشور تلاش کنیم و به موفقیت برسیم. از طرفی خیلی دوست دارم لژیونر شوم و در تیم های خارجی بازی کنم.