
گپ و گفتی با بازیکن سابق استقلال که دوباره به مستطیل سبز برگشت
تعداد بازدید : 18
بازگشت پرورش یافته فوتبال مشهد
نویسنده : علی ترابی

به عنوان یک هافبک دفاعی ریزنقش، حدود 15 سال در بالاترین سطح فوتبال کشورمان بازی کرد. فوتبالیست جنگجویی که وجودش در میانه زمین فوتبال برای هر تیمی یک نعمت بود و جای خالی اش به راحتی پر نمی شد. کسی که در ابومسلم رشد کرد و به فوتبال ایران معرفی شد و بعدها با استقلال تهران در کانون توجه ها قرار گرفت.در طی این سال ها برای تیم های مختلفی همچون ابومسلم، پیکان، گهر دورود، پدیده مشهد، استقلال تهران، گسترش فولاد، سیاه جامگان، نساجی، سپیدرود رشت،مس کرمان، گل ریحان البرز و شاهین بوشهر بازی کرد. محمدرضا خرسندنیا از آن دسته بازیکنان خوب و با اخلاق فوتبال مشهد است که در کارنامه او افتخارات زیادی مشاهده می شود که متاسفانه کمتر به او توجه و از او تقدیر شده است. او سال گذشته با وجود بی مهری هایی که دیده بود، در 35 سالگی با این که هنوز قدرت و توانایی میدان داری در هر تیمی را داشت، کفش های خود را آویزان و با دنیای فوتبال خداحافظی کرد که برای هواداران جای تعجب داشت. اما حالا این بازیکن سخت کوش با شرایط جسمانی خوبی که دارد، تصمیم گرفته دوباره پا به توپ شود تا به فوتبال شهرش کمک کند. او با دعوت علیرضا نیکبخت به تیم شادکام مشهد پیوست که در لیگ دسته 3 کشور حضور دارد تا برای ورزش مشهد ثمربخش باشد. خرسندنیا هر چند که به تیم ملی بزرگ سالان دعوت نشده است، اما در تمام رده های مختلف سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان و امیدهای تیم ملی حضور داشت. با این بازیکن ارزشمند مشهدی گپ و گفتی داشتیم که در ادامه تقدیم می شود.
ابتدا درباره داستان خداحافظی تان با دنیای فوتبال بگویید که چرا این اتفاق رقم خورد؟
با وجود توانایی لازم برای بازی،مجبور شدم از فوتبال به نوعی خداحافظی کنم. در واقع به اجبار کفشهایم را آویختم. حقیقت این است که در چند سال آخر دوران بازی فوتبالم، خیلی به من بی مهری شد، اما نمیخواهم در این باره صحبت کنم. ناشکر نیستم و با همین شرایطی که دارم خدا را شکر می کنم. خداحافظی با فوتبال برای هر فوتبالیستی سخت است، من هم از این قاعده مستثنا نیستم.هر چند که خداحافظی سال قبل به معنی صد درصد نبوده است. در این مدتی که از فوتبال دور بودم، با تمرین، شرایط جسمانی خود را حفظ کردم.
قبول دارید با این که شرایط جسمانی خوبی دارید، خیلی زود خداحافظی کردید؟

حقیقتش خیلی زود تصمیم به خداحافظی گرفتم.هر چند که تصمیم خداحافظی قطعی نبود. بر اساس برنامه ریزی حرفه ای ام دوست دارم تا 40 سالگی بازی کنم. چون از نظر آمادگی بدنی شرایط خوبی دارم،اما موضوعاتی دست به دست هم داد که تصمیم گرفتم از دنیای بازی کنار بروم. بی توجهی ها باعث شد تا از فوتبال دور شوم، اما خدا را شکر می کنم که در طی دوران بازی، سلامت کار کردم.از طرفی موقعی که بازی می کردم، ارج و قرب داشتم. همین که از میدان دور شدم،دیگر فراموش شدم.وگرنه از نظر شخصیتی و فنی امتحان خود را پس داده ام و مشکلی نداشتم.
هواداران فوتبالی وقتی خبر بازگشت شما به عرصه مستطیل سبز را شنیدند خیلی خوشحال شدند. چه شد که دوباره به میدان فوتبال برگشتید؟
وقتی دوست خوبم علیرضا نیکبخت واحدی از من برای کمک و همکاری درخواست کرد، با کمال میل قبول کردم. از طرفی رفاقت خوبی با مدیریت باشگاه شادکام دارم. برای همین خواستم به فوتبال شهرم و این باشگاه کمک کنم.ارادت زیادی به دوستانم دارم و برای همین ورود کردم. ان شاءا... بتوانم بازیکن تاثیرگذاری برای ورزش شهرم باشم.از طرفی نیکبخت واحدی پس از سال ها دوری به شهرش آمده و نیاز است که به او کمک کنیم. این کمک کردن به نفع فوتبال شهر مشهد هم است. برای همین همه باید پای کار باشیم تا بتوانیم دوباره فوتبال این شهر را احیا کنیم. آرزو می کنم که بتوانم قدمی برای فوتبال استان بردارم و به تیم شهرم کمک کنم.ان شاءا... اتفاقات خوبی برای سرافرازی شهرم رقم بخورد.
شرایط تیم شادکام را چطور ارزیابی میکنید؟
تیم فوتبال شادکام هم اکنون شرایط خوبی دارد. حتی این را هم به جرئت می توان گفت که شانس صعود هم دارد.از همه مهم تر این تیم دارای شخصیت فوتبالی است که خیلی برای بازیکنان و کادر فنی مهم است. سال های متمادی در لیگ برتر و دسته یک برای تیم ها بازی کردم،اما امکانات باشگاه شادکام قابل مقایسه با دیگر تیم ها نیست.تیمی که در سطح لیگ دسته 3 حضور دارد، اما امکاناتش در حد لیگ برتر است. زمین تمرین و مسابقه این تیم در حد لیگ برتری است و به تیم شخصیت می دهد. با این که در لیگ 3 هستیم، اما فراتر از لیگ یکی هستیم. خدا را شکر امکانات و شرایط تیم عالی است. این تیم شخصیت فوتبالی به خود گرفته است. حالا ما آمده ایم که به این تیم کمک کنیم تا صعود کند و اتفاقات خوبی برای فوتبال مشهد رقم بخورد؛ چرا که هم اکنون وضعیت فوتبال استان اصلا خوب نیست.
نظرتان درباره این که خراسان رضوی اکنون نماینده ای در لیگ برتر و حتی در لیگ یک و 2 ندارد، چیست؟
خیلی درد است که خراسانی ها نماینده ای در سطح بالای فوتبال کشور ندارند. سال گذشته در ابتدای فصل در مجموعه پدیده بودم. واقعا درباره اتفاقات رخ داده، می توان یک کتاب نوشت. هنوز مردم مشهد دوست دارند نماینده ای در لیگ برتر یا دسته یک داشته باشند. در بسیاری از شهرها بازی کرده ام. مشهد واقعا ظرفیت خیلی خوبی در فوتبال دارد. باید به این حوزه بیشتر توجه کرد. دلایل مختلفی در افت و عقب ماندگی فوتبال استان دخیل است. با سقوط تیم های مشهدی، بسیاری از جوان های این شهر و استان سوختند و اصلا در سطح کشور دیده نشدند. الان هم این ظرفیت وجود دارد و می توانیم دوباره به روزهای اوج فوتبالی برگردیم. هم اکنون بخش خصوصی ورود کرده و در لیگ دسته 3 تیم داری می کند که ما باید از آن ها حمایت کنیم تا دوباره شور و شعف فوتبالی در شهر حاکم شود و هواداران به ورزشگاه ها بیایند. هر چند که در بازی قبلی دو نماینده استان در لیگ دسته 3 شاهد این بودم که بیش از 2 هزار نفر در ورزشگاه حضور داشتند. این نکته مثبتی است که هواداران هنوز با فوتبال آشتی هستند. اشتیاق لازم را دارند. هواداران با فوتبال قهر نکردند.
فوتبال تان را با ابومسلم آغاز کردید و مطرح شدید.در آن برهه جوان های با استعدادی به فوتبال کشور معرفی شدند، اما الان اثری از این تیم نیست.آیا جای خالی آن احساس می شود؟
فوتبال را از نونهالان ابومسلم شروع کردم. در تمام پایه های این تیم حضور داشتم. به نوعی خودم را مدیون ابومسلم می دانم. در دوران بازیکنی مربیان زیادی داشتم که خیلی به من کمک کردند. باید ممنون همه کسانی باشیم که به ما کمک کردند. در ابومسلم خیلی از جوان های مشهدی به فوتبال کشور معرفی شدند.بنابراین تمام موفقیتهای ورزشیام را مدیون این باشگاه هستم و هیچ وقت گذشته خودم را فراموش نمیکنم.از تمام مربیانی که برایم زحمت کشیدند و زمینه را برای پیشرفتم فراهم کردند، تشکر میکنم. داشتن یک تیم خوب و بزرگ برای خراسان رضوی ضروری و حیاتی است. از طرفی این ظرفیت وجود دارد که دوباره به قطب فوتبال کشور تبدیل شویم. وقتی 15 ساله بودم با بزرگ سالان ابومسلم تمرین می کردم، اما جوان های حالا دلشان به چه تیمی خوش باشد که با آن دیده شوند. جز این که از مشهد خارج شوند. خودم در ابومسلم بزرگ شده ام.
2 فصل خیلی خوب را در استقلال تهران پشت سر گذاشته بودید، اما ادامه دار نبود و باعث دلخوری شما شده بود، با وجود این هنوز استقلالی هستید؟
سالی که تیم پدیده به لیگ برتر صعود کرد، زمینه ای فراهم شد تا به استقلال تهران بروم که پرش فوتبالی خوبی بود. دو فصل خوب را در استقلال پشت سر گذاشتم.سال اول با امیر قلعه نویی بودم و بازی های خوبی داشتم. سال دوم هم در کنار پرویز مظلومی با استقلال بودم، اما در سال سوم در فهرست مازاد علیرضا منصوریان قرار گرفتم و مجبور به جدایی شدم. اگر فوتبالی حساب کنیم سال های زیادی باید در استقلال می بودم،ولی شرایط فراهم نشد.
به نظرتان استقلال امسال قهرمان لیگ برتر می شود؟
لیگ برتر امسال خیلی سخت و جذاب شده است. استقلال باید بازی به بازی جلو برود. سه تیم مدعی و با کیفیت هستند که برای قهرمانی می جنگند.امید داریم که استقلال قهرمان شود، اما فوتبال پر از اتفاقات ریز و درشت است. در مجموع لیگ جذابی شده است.حتی جام حذفی امسال هم جذاب شده است و احتمال دارد که دربی دیگری در فینال جام حذفی شاهد باشیم.
قصد ورود به مربیگری را هم دارید؟
هنوز به بحث مربیگری ورود نکردم، اما به مربیگری بدن سازی در فوتبال علاقه مند هستم و می خواهم آن را دنبال کنم. باید زمینه ای فراهم شود که دوره های آن را بگذرانم. در این سال ها کنار 15 مربی بدن ساز کار کردم و تجربیاتی دارم. در کنار آن علم خود را هم باید افزایش دهم.
انتخابات هیئت فوتبال را در پیش داریم، نظرتان در این باره چیست؟
کاری به فرد خاصی ندارم. حالا یا فرد جدیدی خواهد آمد و رئیس هیئت فوتبال خواهد شد یا این که خود آقای اصولی دوباره انتخاب می شود. نکته مهم این است که اتفاق خوبی بیفتد که به فوتبال استان کمک کند.فوتبال استان ظرفیت زیادی دارد. ما در این استان آدم های کوچکی نداریم. کاری به نامزدها ندارم، اما در این شهر فوتبالی های بزرگی داریم که در سطح کشور زبانزد هستند.13 سال دور از مشهد بازی کردم. خیلی ها به بزرگان فوتبال شهر ما احترام می گذارند، اما در مشهد این چنین نیست. باید اتفاقات خوبی را برای فوتبال رقم بزنیم.