
گپ و گفتی با پیش کسوت تنیس روی میز که افتخار 5 دهه کار اجرایی برای ورزش استان را دارد
تعداد بازدید : 9
کاووسی: احترام به پیش کسوتان خیلی کم رنگ شده است

علی ترابی-طی دهه های مختلف افراد زیادی بودند که کارهای زیربنایی و زیرساختی برای رشد و پیشرفت ورزش استان خراسان رضوی و کشور انجام داده اند که متاسفانه به مرور زمان به فراموشی سپرده شده اند. پیش کسوتانی که خاک خورده زمین های ورزشی بودند و در زمانه خود اتفاقاتی را رقم زدند که مایه خیر و برکت بودند. حسین کاووسی از آن دسته پیش کسوتان دوست داشتنی و مهربانی است که 5 دهه قبل جایگاه ویژه ای در ورزش استان داشته است؛ کسی که با هنر قلمزنی استعداد خود را به رخ کشاند و بعد ها در تنیس روی میز صاحب جایگاه شد. همان کسی که در شرکت راه آهن خراسان سال های متمادی مسئولیت تربیت بدنی را بر عهده داشت و با ساخت سالن ورزشی چند منظوره ثمرات زیادی برای ورزش استان به ارمغان آورد که این روزها جوانان و نوجوانان این مرز وبوم از دستمایه و آثار به جا مانده این پیش کسوت بهره مند می شوند.حسین کاووسی متولد 1328 در مشهد است. فردی که در هنر قلمزنی متبحر و حرفه ای بوده است و حتی از شهرهای مختلف خواهان او بودند. فردی که از بچگی با ورزش تنیس روی میز انس گرفت و با مدال آوری در دوره های مختلف بانی ثمرات خیر زیادی بوده است. در این روزهایی که بزرگان و پیش کسوتان ورزش استان در گمنامی به سر می برند، به سراغ این چهره اثر گذار ورزش استان رفتیم که چکیده گفت و گوی خبرنگار ما با حسین کاووسی تقدیم مخاطبان می شود.
دنیای هنری کاووسی
حسین کاووسی به واسطه ذوق هنری که داشت، توانسته بود در رشته قلمزنی صاحب سبک شود به قدری که آوازه اش در کشور نیز پیچید. او در این باره می گوید: به کار هنری خیلی علاقه داشتم و در همان زمان با این هنر خیلی معروف شده بودم. 17 - 18 ساله بودم که جزو نفرات اول رشته قلمزنی در استان شدم. حتی در یک دوره ای برخی از هنرمندان اصفهانی به مشهد سفر کرده و به من درخواست همکاری داده بودند.
قهرمانی با تنیس روی میز

این پیش کسوت، تنیس روی میز را از دوران مدرسه شروع کرد و به آن علاقه مند شد. با وجود این که مربی بالای سر خود نداشت، پیشرفت قابل توجهی در این رشته داشت. او در این باره می گوید: قبل از انقلاب دبستانی به نام «فرهنگ» بود که آن زمان در مجاورت اداره تربیت بدنی شهر مشهد بود. بیشتر اوقات تمرین تنیس روی میز ما در این دبستان انجام می شد. سال های طولانی در آن دبستان تمرین می کردیم. تمرین ها در آن زمان خیلی سخت بود. یادم می آید آن زمان سه تا باشگاه در مشهد بود که به طور حرفه ای در تنیس روی میز فعالیت داشتند.این پیش کسوت در دوران جوانی و بعد ها در رده سنی بزرگ سالان در مسابقات مختلفی شرکت کرده و به مقام های متعددی هم دست یافته است. کاووسی در سال های 51 تا 68 در رقابت های کارگری ایران و مسابقات قهرمانی کشور حضور داشته و مدال های خوبی هم کسب کرده است. او با ارائه تصویر احکام قهرمانی اش در سطح کشور اظهار می کند: شیوه بازی من خاص بود. نیاز به مربی نبود بلکه نیاز بود که بیشتر تمرین می کردم. البته احترام خاصی هم برای مربی قائل بودم. تمریناتم را هم در منزل و هم در باشگاه دنبال می کردم. در آن سال ها مسابقات کارگری ایران و قهرمانی کشور روی بورس بود که در هر دو رویداد حضور پیدا می کردم. طی سال های 52 تا 61 در مسابقات قهرمانی کشور حضور داشتم که در این مدت مدال های مختلفی همچون نقره و برنز کسب کردم و در چهار فینال مسابقات قهرمانی کشور و دوبل حضور داشتم. همچنین طی سال های 51 تا 68 هم در رویدادهای کارگری ایران به میدان می رفتم که با نقره شروع کردم و با طلا از دنیای قهرمانی کنار کشیدم. ناگفته نماند که مدال گرفتن در آن زمان خیلی سخت بود. مدال نقره یا برنز خیلی برای یک ورزشکار اهمیت داشت. اگر ورزشکاری طلا می گرفت، ارزش آن چند برابر بود. در مجموع از سال 68 که طلای مسابقات کارگری ایران را گرفتم، از مسابقات کنار رفتم و بعد از آن وقتم را در کار اجرایی حوزه ورزش گذراندم و سعی کردم که در بحث اجرایی ثمر بخش باشم.
استخدام و اثر گذاری در راه آهن
حسین کاووسی بازنشسته شرکت راه آهن خراسان است. او مسئولیت آمار را بر عهده داشت و همچنین عهده دار تربیت بدنی شرکت راه آهن خراسان بود که با ساخت سالن چند منظوره ورزشی خدمت اثرگذاری را به جا گذاشت که قابل تقدیر است.از طرفی کاووسی در زمان مسئولیت تربیت بدنی راه آهن خراسان، دو تشک کشتی فرانسوی را با پیگیری های فراوان از تهران تحویل گرفت که هیئت کشتی استان آن زمان تشک کشتی معمولی داشت. او درباره چگونگی استخدامش در راه آهن می گوید:در دهه 50 وزیر راه و ترابری شخصی به نام جواد شهرستانی بود و به راه آهن ابلاغ شده بود تعدادی از ورزشکاران در راه آهن استخدام شوند. من هم به همراه تعدادی دیگر از ورزشکاران به تهران رفتیم و پس از مصاحبه و روند کارهای اداری به استخدام شرکت راه آهن درآمدیم و من در مشهد مشغول کار و بعد ها مسئول آمار شرکت راه آهن خراسان شدم.
دنیای مربیگری
حسین کاووسی سال های زیادی مسئولیت کار اجرایی هیئت تنیس روی میز استان خراسان رضوی را هم بر عهده داشت.در کنار روسایی حضور داشت که در مشهد مسئولیت های مهمی داشتند و تمام کارهای اجرایی هیئت نیز در اختیار این پیش کسوت بود. مدتی هم عضو هیئت رئیسه هیئت بود. وی عرصه مربیگری هم فعالیت داشت و به افتخارات خوبی هم دست پیدا کرده است. او در این باره اظهار می کند: چند سال مربیگری کردم. طی سال های 79 تا 83 در رقابت های لیگ برتر حضور داشتیم که سال 79 قهرمان تنیس روی میز کشور شدیم. آن زمان تمام تیم های حاضر در لیگ برتر از شرکت های خصوصی و دولتی بودند که از پشتوانه مالی قابل توجهی برخوردار بوده و با جذب بازیکنان سرشناس در رقابت های لیگ برتر شرکت کردند. اما ما توانستیم اول ایران شویم، آن هم بدون باخت اول شدیم که خیلی سروصدا هم کرد.
مرد کار اجرایی
نکته بارز این پیش کسوت کار اجرایی است که در برابر سختی ها مقاومت می کرد و کنار نمی کشید، اما هیچ گاه در حد شان و اعتبارش تقدیر نشد. کسی که سال های متمادی برای ورزش زحمت می کشید و هر کجا بود قدمی برای ورزش استان و کشور بر می داشت اما هیچ چشمداشتی در قبال این کارها نداشت. او خاطرنشان می کند: از همان دوران جوانی در کار اجرایی بودم و الان هم مشغول هستم.الان هم کارم سخت است ولی باز هم کنار نمی کشم. سابقه 5 دهه کار اجرایی دارم. الان با این سنم هنوز در کاراجرایی هستم و کنار نمی کشم. در شرکت راه آهن خراسان متولی کار اجرایی سالن 5 هزار نفری بودم.
وی اضافه می کند: اهل تعریف و تمجید از خودم نبوده و نیستم. زندگی سختی داشتم و الان هم همین طور است ولی اصلا دنبال این نبودم که خودم را به دیگران بشناسانم. اهل کار بوده و هستم. متاسفانه احترام به پیش کسوتان خیلی کم رنگ شده است و کمتر به جوانان و نسل های جدید معرفی می شوند. پیش کسوتان خاک خورده ورزش هستند اما از آنان کمتر یاد می شود.
موسس باشگاه بیلیارد
یکی از افتخاراتی که جزو کارهای ممتاز در استان خراسان رضوی محسوب می شود، تاسیس باشگاه بیلیارد است که در دوره خودش نمونه و بارز بود.کاووسی توانست اولین دوره مسابقات بیلیارد قهرمانی کشور را با نام جام «ولایت» در باشگاه خودش(پوریادیس) برگزار کند که با استقبال خوب مسئولان کشوری هم همراه بود.به نوعی این مسابقات نخستین گام در توسعه این رشته پس از انقلاب اسلامی به شمار می آمد. وی در این باره خاطر نشان می کند:در سال 80 بود که اولین باشگاه بزرگ ویژه بیلیارد را در مشهد تاسیس کردم. باشگاه اختصاصی در قاسم آباد زدم. 24 میز از چین خریدم و یک نفر از پاکستان به مشهد آمد تا میزهای بیلیارد را نصب کند. کلی هزینه کردم. اولین مسابقات کشوری در این ورزش را برگزار کردم. باشگاه ویژه و خاصی در کشور بود که آقای هاشم حسینی در این زمینه خیلی حمایتم کرد. دلم می خواست برای ورزش استان کار ویژه ای بکنم. این باشگاه ویژگی های منحصر به فردی داشت. خیلی سختی کشیدم اما حمایت نشدم و کسی در کنارم نبود. حتی افرادی بودند که می خواستند من زمین بخورم. چشم دیدن من را نداشتند ولی من راه خودم را می رفتم و کاری به دیگران نداشتم. کار کردن در ورزش استان خیلی سخت است. حسادت در مشهد زیاد است. وی اضافه می کند: ضمن این که نتیجه این مسابقات، قهرمانی جهان است که توسط جوانان کشورمان به دست می آید. پس از مسابقات قهرمانی کشور، آقای هاشمی طبا و بهرام افشار زاده به عنوان رئیس و دبیر کل کمیته ملی المپیک به همراه مدیران ورزشی استان به باشگاه بیلیارد من آمدند و ضمن بازدید باشگاه از برگزاری مسابقات قهرمانی کشور تقدیر کردند.
تلاش برای اعتلای ورزش
این پیش کسوت تنیس روی میز در طول 5 دهه از زندگی اش دستاوردهای ارزشمندی در عرصه ورزش به ارمغان آورده است و جدای از آن به عنوان کارآفرین نمونه هم شناخته می شود.حالا او درباره این که آیا باز هم قصد دارد برای اعتلای ورزش خراسان رضوی اقدام ماندگار دیگری به ثمر برساند، می گوید:با این که احداث مجموعه ورزشی در این زمانه هیچ گونه توجیه اقتصادی نخواهد داشت ولی من همکاری خودم را اعلام می کنم البته خواست و همکاری مسئولان ارشد استان در به ثمر رساندن این مجموعه نقش بسزایی خواهد داشت.