غلامی/ عصر روز سهشنبه، چند ساعت مانده بهروز دانشجو، مناظرهای با حضور محمدعلی وکیلی، سیاستمدار اصلاحطلب، نماینده مردم تهران در دوره دهم مجلس شورای اسلامی و مدیرمسئول روزنامه ابتکار و حمید رسایی، سیاستمدار اصولگرا، نماینده مردم تهران در مجلس هشتم و نهم شورای اسلامی در سالن دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به میزبانی دانشجویان جهاد دانشگاهی برگزار شد.«در مسیر اعتراض» عنوان گفتوگوی داغ این دو سیاستمدار بود که باعث میشد سرمای بیرون سالن را فراموش کنم. در این جلسه سوالات بر دو محور طرح شد که هر دو نفر درباره آن ها به بیان نظرات خود و نقد نظر دیگری پرداختند، هرچند مجری تأکید داشت درباره موضوع صحبت شود ولی هر دو طرف کنایههای سیاسی خود به یکدیگر را نیز داشتند.
الان اغتشاش است نه اعتراض
بخش اول مناظره با محوریت دوگانه اعتراض و اغتشاش و سه سوال مبنی بر این که مرز اعتراض و اغتشاش چیست؟ آیا به طوراساسی مسیری برای اعتراض سالم وجود دارد؟ و چرا در این 40 سال بعضی چهرهها که اعتراض آنها حاوی خشونت و مخل مبانی اسلام نبوده ،مورد مؤاخذه، بازداشت و حکم قضایی قرارگرفتهاند؟ آغاز شد. حجتالاسلام حمید رسایی بهعنوان نفر اول در پاسخ به این سوالات گفت: آن چه الان دارد اتفاق میافتد اغتشاش است، هرچند در ظاهر اسم اعتراض روی آن گذاشته میشود. البته به معنای آن نیست که دیگر هیچکسی معترض نیست، شاید در گوشه و کنار کسی اعتراض داشته باشد، اعتراض میتواند بهجا و انتقادش درست باشد ولی وقتی فضا از چارچوب منطق و مطالبه گری خارج شد، وارد خشونتطلبی و بلوا شد و با کشتن و آتش زدن و سلاخی کردن همراه شد، اولین کسانی که حقشان ضایع میشود همان معترضانی هستند که میخواستند اعتراض خودشان را با یک بیان خوب و بدون خشونت کلامی و رفتاری ابراز کنند.
تابو شدن اصل 27 قانون اساسی
پسازآن نوبت وکیلی بود تا به بیان دیدگاهش بپردازد. وی گفت: اعتراض در اصل 27 قانون اساسی تصویبشده ولی به یک تابو تبدیل شد، در هیچ مجلسی قانونش که شامل حد اعتراض و تکالیف دستگاههای مربوط است تعیین نشد.رسایی در واکنش به این موضوع گفت: این که اعتراض تابو شده و مجلس قانونش را تغییر نداده است و به دولت گفتیم و ... یعنی شما میپذیرید که کارتان را درست انجام ندادهاید و مسبب وضع موجود هستید، شما در مجلس اکثریت را داشتید، دولت هم دولت همسویی بوده است، اگر واقعاً معتقد بودید باید اصلاحی صورت میگرفت، باید از همین سازوکارها انجام می شد. قرار نیست که اصلاحات یک حرکت خشونتطلبانه باشد. من البته قائل به این نیستم که این موضوع تابو شده بود و به هیچکس این اجازه داده نمیشد، من عرض کردم در دوره ما این کار انجام شد، آییننامه برای این موضوع داریم و اتفاقاً در دولت آقای خاتمی ابلاغ شد و آقای عارف امضا کردهاند که اعتراض در کجا با چه شرایطی برگزار شود. حالا شاید با توجه به شرایط نیاز به اصلاح داشته باشد که آن چیز دیگری است اما این که ما دایم کلی صحبت کنیم و بگوییم مردم تحقیر میشوند.
مردم از شهدا خجالت میکشند وگرنه...
وکیلی نماینده مجلس دهم در ادامه این نشست گفت: جمعیتی که امروز سر به آشوب گذاشته و ملّتی که پشت این جمعیت است و شما فکر میکنید این جمعیت معترض یا آشوبگر همین است، ملّت سالهاست گونهاش را قرمز نگهداشته است به دلیل این که از شهدا خجالت میکشد وگرنه حاضر نیست شمارا برای یک ثانیه تحمل کند. الان هم ملت همین است و در پستوها با این جمعیت همدل است و نظارهگر است تا ببیند شما چه میکنید. پیام را میگیرید یا نمیگیرید؟ تمام غرب با همه داشتهها و حقه تاریخیاش و همۀ سناریوهایی که از گذشته تا حال داشته است، امروز تجمیع کرده و روی میز گذاشته است و روی امروز ایران امتحان میکند. یکراه وجود دارد و آن تغییر است؛ تصلب جز شکستن نتیجهای ندارد، تغییر نسبت به روشهایی که تاکنون طی کردهایم و نسبت به این تبعیض ساختاری که گرفتار آن هستیم، ملت سالهاست تبعیض را در این دیوانسالاری میبینند و ملت را به ستوه آورده است.
آتش زدن پرچم نشان بیهویتی جوان ماست
وکیلی به آتش زدن پرچم ایران در اغتشاشات اشاره کرد و گفت: وقتی پرچم را آتش بزنی یعنی من تبدیلشدهام به یک عنصر شناور در یک جهان بدون هویت، پاسخ جوان این است که کشوری که به من هویت نمیدهد به چه چیز آن افتخار کنم، ما بخشی از این جامعه را به این جا رساندیم، اگر در واقعیت و بنبستی که خودمان را در آن گرفتار کردهایم به راهحل نمیرسیم، همانطوری که نوشتهام، بعید است کسی در این مملکت باشد و به این که کشور در بحران است اذعان نداشته باشد، اختلاف در علم مقدار است، آن مقداری که حس من میگوید با مقدار برآورد آقای رسایی فرق دارد درنتیجه در نسخههای برونرفت از بحران باهم اختلاف داریم، به نظر من این حاکمیت یکدست هنوز به آن نرسیده است که بحران چقدر عمیق است. من معتقدم در توصیف قصه و برآورد این که ما در چه بحرانی گرفتار آمدهایم باید به توافق برسیم وگرنه به راهحل نمیرسیم.در ادامه نشست رسایی اظهار کرد: نکته مهم این است که آقای وکیلی پذیرفته است این اتفاقات بیرون مردماند، این خیلی درد دارد، مردم ایران فحاش و قاتل نیستند، مردم ایران اینگونه نیستند که حقوق دیگران را رعایت نکنند، چیزهایی که در این دو ماه میبینیم.
سیاستمدار اصلاحطلب نیز گفت: من هم معتقدم روشهایی که در خیابان شاهد آن هستیم، روشهای مردم ایران نیست، با آن که جمعیت زیادی از مردم با این اعتراضات همدل هستند ولی همراه نشدند. حُسن آن این است که این روشها مردم را همراه نکرده است والا من و شما نتوانستیم چشماندازی برای ملت معترض ایران خلق کنیم که امید به تغییر داشته باشند و بیایند با کف خیابان مرزبندی کنند، این کف خیابان بهصورت ناخواسته کمک کرده است که مردم این شکل از اعتراض و اغتشاش را نپسندند.
نیروی انتظامی زیر نظر دولت باشد
نماینده سابق مجلس افزود: یکی از کارهای عجیب در بازنگری این بود که نیروی انتظامی را از زیرمجموعه وزارت کشور بردند زیرمجموعه رهبر انقلاب، یکی از کارهایی که باید اتفاق بیفتد این است که نیروی انتظامی چرا باید زیرمجموعه رهبر مملکت باشد، باید زیرمجموعه دولت باشد که اگر یک گروهبان و سربازی در نیرویی به این وسعت مرتکب خطای فاحشی شد فحش اش را لازم نباشد رهبر مملکت بخورد، وزیر کشور را بیاورند در مجلس استیضاح کنند و پاسخگو باشد، برای چه ما هزینه مملکتداری را به این شکل بالابردهایم؟ چون نمیخواهیم به توزیع قدرت پایبند باشیم.سپس رسایی در نوبت خود گفت: من قائل به بنبست در ساختارها نیستم و معدل را قابل افتخار میدانم هرچند معتقدم در بخشهایی نقدها جدیتر است. وی افزود: من میگویم آقای وکیلی و همفکران شان که معتقدند در ساختارها مشکل وجود دارد، دست شان باز بوده است و در دو مجلس در دورههای مختلف اکثریت و دوسوم آرا را داشتهاند؛ چرا این کار را نکردهاید؟ الان باید جوابگو باشید نه طلبکار.
جمع بندی پایانی دو سخنران
در پایان هر دو نفر به جمعبندی سخنان شان پرداختند. وکیلی، سیاستمدار اصلاحطلب گفت: آقای رسایی مغالطه میکند و درحالیکه من میگویم بخشی از ساختارها ضد کارکرد شده، میخواهد بگوید من جمهوری اسلامی را قبول ندارم و میگوید چرا در انتخابات ثبتنام کردهای، من میگویم بخشی از ساختارها مشکل پیداکرده است و برای تغییر آن از هر چه دارم استفاده میکنم که یکی حضور در حوزه سیاستگذاری است، شما که منابع انسانی را از اطراف جمهوری اسلامی راندید، جمهوری اسلامی را به این جا رساندید چرا اصرار دارید بگویید آدمها ضد جمهوری اسلامی هستند البته برای شما نفع دارد و میدان خالی برایتان ایجاد میشود و من معتقدم مجلس الان در فرایند توسعه ایران فاقد هر نوع کنش مثبتی خواهد بود و با این قانون انتخابات مجلس بهتری نخواهیم داشت، برای مجلس باید برگردیم به قانون انتخاباتی که مجلس اول را شکل داد، بودن شورای نگهبان ضرورت دارد ولی نظارت استصوابی در آن اجازۀ شکلگیری مجلسی مثل مجلس اول را نمیدهد، تغییر نظارت استصوابی حتماً از مواردی است که باید در قانون اساسی انجام شود، چنان چه از اول نبوده و در اصلاحیه قانون اساسی اضافهشده است، اینها پیچیده نیست، ما برای سربلندی ایران و بالندگی جمهوری اسلامی این تغییرات را ضروری میدانیم، ناکارامدی را محصول نبود این تغییرات میدانیم، شما قبول ندارید، نداشته باشید.رسایی نیز در جمعبندی گفت: من 180 درجه با نظر آقای وکیلی مخالفم و معتقدم با قانون فعلی انتخابات میتوانیم مجلسی بهتر از این مجلس و مجلس قبل داشته باشیم.
مشکل به قانون انتخابات و نظارت استصوابی که یک امر عاقلانه است و باید باشد، ربطی ندارد. بهشرط آن که جریان های سیاسی با ترساندن مردم رأی نیاورند. مسئله این جاست که اصولگرایان و اصلاحطلبان به هم نیاز دارند و با ترساندن مردم از همرأی میآورند، مثلاً میگویند اگر اینها بیایند دیوار میکشندو فیلتر میکنند. نمایندهای باید به مجلس برود که دهانش باز و جیبش بسته باشد.
خبر مرتبط
تجمع جمعی از دانشجویان دانشگاه فردوسی
روز گذشته و همزمان با روز دانشجو تجمعی داخل پردیس دانشگاه فردوسی مشهد صورت گرفت که در فضای مجازی خبرهای آن منتشر شد و حکایت از برخورد و جو متشنج در این تجمع داشت. موسوی روابط عمومی دانشگاه فردوسی مشهد در گفت وگو با خراسان رضوی ضمن تایید این تجمع اظهار کرد: روز گذشته تعدادی از دانشجویان دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی که تعدادشان کمتر از 130 نفر بود، در پردیس دانشگاه بدون مجوز قانونی تجمع کردند.وی درباره برخورد با این تجمع یا بازداشت دانشجویان گفت: بازداشتی انجام نشده و تنها بین مأموران انتظامات و برخی دانشجویان که از آن ها خواسته شده کارت دانشجویی خود را ارائه کنند، برخورد به وجود آمد که برطرف شد و یک بار هم بین خود دانشجویان زدوخورد صورت گرفت ولی کسی بازداشت نشد.