علی ترابی- کشتی خراسان رضوی با این که بیش از دو دهه است حرفی برای گفتن ندارد اما تک ستاره هایی در بخش های آزاد و فرنگی دارد که هر از چند گاهی در سطح باشگاهی و ملی می درخشند و با تمام مشکلات و دغدغه هایی که دارند، هنوز چراغ کشتی این استان را روشن نگه داشته اند. بیست و دومین دوره لیگ برتر کشتی آزاد باشگاه های کشور جام یادگار امام(ره) جمعه گذشته به پایان رسید و تیم های برتر معرفی شدند. خراسانی ها همانند سال های قبل نماینده ای در این سطح از مسابقات نداشتند اما چند کشتی گیر مشهدی برای دیگر تیم ها روی تشک رفتند و عملکرد قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشتند. یکی از این نفرات اسماعیل نجاتیان از کشتی گیران باسابقه و قدیمی استان است که امسال به همراه تیم ستارگان ساری به مصاف حریفان رفت و در وزن 97 کیلوگرم درخشش خوبی داشت. این کشتی گیر هر چند از حضور در لیگ برتر امسال خوشحال است و به مقام چهارمی تیمی دست یافته اما افسوس می خورد که خراسانی ها همچنان در این دوره از مسابقات غایب هستند و هیچ عزمی برای تیم داری در این استان وجود ندارد. به این بهانه گپ و گفتی با این کشتی گیر با سابقه مشهدی داشتیم که با وجود استعداد فراوان، به خاطر حمایت نشدن، هیچ گاه نتوانست به جایگاه اصلی خود برسد.
چهارمی لیگ برتر
اسماعیل نجاتیان سال های متمادی است در سطح اول کشتی کشور روی تشک می رود و در وزن 97 کیلوگرم با رقبا مبارزه می کند، به نوعی می توان گفت او جزو کشتی گیران باقی مانده از یک دهه قبل است که هنوز هم در 35 سالگی با آمادگی بدنی به میدان می رود ولی تاکنون به جایگاهی که حقش است، نرسیده که بخش زیادی از آن، به حمایت نشدن در استان بر می گردد. او سال های زیادی است که در لیگ برتر کشتی به میدان می رود. امسال هم با تیم ستارگان ساری قرارداد داشت و حدود شش کشتی به همراه این تیم گرفته است. این کشتی گیر مشهدی در این باره می گوید: «تیم کشتی ستارگان ساری از قدیمی ترین تیم ها در کشور محسوب می شود که بیش از 10 سال است در سطح اول کشور به میدان می رود و همیشه جزو مدعیان بوده است، هر چند که بودجه آن در مقایسه با دیگر تیم ها کمتر است اما در هر دوره ای عملکرد قابل قبولی داشته است.» نجاتیان به همراه تیمی که با آن قرارداد داشته، به مقام چهارمی لیگ برتر آزاد دست یافته است. او در این باره می افزاید: «امسال تیم های خیلی خوبی در مسابقات حاضر بودند. با وجود رقابت های نزدیک و برابر ، توانستیم به جمع چهار تیم برتر لیگ آزاد راه یابیم اما با بداقبالی در مرحله رده بندی، در برابر تیم انبوه سازان هوتن 7 بر 3 شکست خوردیم و به مقام چهارمی رسیدیم. هر چند می توانستیم سوم شویم اما در مسابقه پایانی کمی با ناداوری مواجه بودیم.»
نجاتیان که در لیگ برتر امسال شش کشتی گرفته و از عملکرد خود راضی است، در این باره می گوید: «امسال برای حضور در لیگ برتر کشتی آزاد تمرینات خیلی خوبی را پشت سر گذاشتم و با آمادگی بدنی خوبی روانه میدان شدم. به نوعی عملکرد خیلی خوبی داشتم. در طول مسابقات شش کشتی گرفتم. در کشتی دیدار نیمه نهایی هم در وزن 97 کیلوگرم مقابل امیر علی آذر پیرا (قهرمان امیدهای جهان) قرار گرفتم و او را 7 بر 2 شکست دادم. بقیه کشتی ها را هم بردم. فقط یک کشتی مقابل محمد حسین محمدیان داشتم که متاسفانه کشتی را واگذار کردم البته بحث ناداوری هم مطرح بود. در اتفاقی که افتاد 2 امتیاز به این کشتی گیر دادند که در نهایت نتیجه را پذیرفتم. غیر از آن، کشتی های خوبی گرفتم.
لیگ فشرده
لیگ برتر کشتی آزاد هر چند که با نظم و بدون مشکل برگزار شد اما خیلی ها از زمان آن گلایه مند و معتقد بودند لیگ خیلی فشرده ای بود و در مدت 5 هفته به پایان رسید که در این بین خیلی از کشتی گیران به دلیل وزن کم کردن دچار مشکل شدند. این کشتی گیر مشهدی با انتقاد از نحوه برگزاری مسابقات که نمی توان نامش را لیگ گذاشت، می گوید: «برگزاری لیگ برتر کشتی آزاد خیلی خوب و باشکوه بود. نظم خوبی داشت و مشکلی در نحوه برگزاری مسابقات وجود نداشت اما انتقادی که به آن وارد است این که مسابقات خیلی فشرده بود و لیگ برتر خیلی زود تمام شد. کل مسابقات طی پنج هفته برگزار شد. وقتی لیگ برتر طی پنج هفته برگزار شود، دیگر لیگ محسوب نمی شود. ما در پنج هفته پشت سر هم وزن کم می کردیم و به بدن کشتی گیران فشار می آمد. در دوره های قبل، لیگ برتر طی 3 تا 4 ماه برگزار می شد و کشتی گیران با آمادگی بهتری به میدان می رفتند اما امسال با این که نظم و مزیت های دیگری داشت، خیلی زود تمام شد و این رویه هم به کشتی گیر و هم به حامیان مالی فشار وارد می کند.»
وی اضافه می کند: «این رویه برگزار شدن لیگ برتر باعث می شود حامیان مالی هم دیگر رغبتی به تیم داری نداشته باشند چون زمان لازم برای تبلیغات آن ها وجود ندارد. وقتی مسابقات در بازه زمانی بیشتری برگزار شود، حامیان مالی بهتر دیده می شوند و انگیزه ای می شود که در سال های آینده هم تیم داری کنند. در مسابقات سال های قبل، تعداد تیم ها خیلی زیاد بود اما امسال خیلی از باشگاه ها اعلام آمادگی نکردند. پارسال صنایع مازندران بود که با این تیم قهرمان لیگ برتر شدیم اما امسال حضور نداشت . خیلی از تیم ها مقطعی می آیند و در تیم داری پایدار نیستند. آن ها هم می خواهند در برابر هزینه هایی که می کنند، دیده شوند. در این بین کشتی گیران هم متضرر می شوند. درآمد خیلی از کشتی گیران از مسابقات لیگ برتر است. وقتی لیگ پویا و دایمی داشته باشیم، کشتی گیران انگیزه پیدا می کنند که دایم در حال تمرین باشند اما وقتی لیگ مقطعی و کوتاه مدت باشد، کشتی گیر هم دلسرد و بی انگیزه می شود. وقتی پنج هفته پشت سر هم وزن کم کنیم، لیگ فرسایشی می شود. علیرضا دبیر رئیس فدراسیون، خیلی به برگزاری لیگ برتر اعتقاد دارد که این نکته مثبتی است ولی برنامه آن باید تغییر کند تا کشتی گیران هم سود ببرند.»
غیبت خراسانی ها
خراسان رضوی چند سالی است در سطح لیگ برتر نماینده ای ندارد و کشتی گیران آن مجبور هستند برای تیم های دیگر کشتی بگیرند. این در حالی است که استان از ظرفیت های زیادی برخوردار است و اگر عزمی وجود داشته باشد می توان تیم خوبی را روانه مسابقات کرد. نجاتیان با انتقاد از این که خراسان رضوی با وجود این همه کارخانه و صنایع نمی تواند تیمی را روانه لیگ برتر کشتی کند، اظهار می کند: با این همه کارخانه و صنایع در خراسان رضوی در تعجبم چرا حامی مالی پیدا نمی شود؟ چرا مشهد نباید تیمی در سطح لیگ برتر کشتی داشته باشد؟ تاریخ ثابت کرده هر موقع تیمی از مشهد در لیگ برتر حضور داشته، استقبال از باشگاه ها هم دوچندان بوده است. این یعنی کشتی استان توسعه پیدا می کند اما هیچ عزم و اراده ای برای این کار وجود ندارد و خیلی از کشتی گیران جوان و باانگیزه دیگر رغبتی برای تمرین پیدا نمی کنند.چند سال قبل در هر وزن چند نماینده در لیگ برتر داشتیم اما الان تعدادشان خیلی کم شده است. کشتی خراسان رضوی با این سابقه و قدمت حیف است که هم اکنون هیچ جایگاهی در سطح کشور ندارد. باید یک نفر برای تیم داری ورود کند.»وی ادامه می دهد: «به عنوان نمونه در مازندران هر ساله 5-6 تیم کشتی روانه مسابقات می شوند. به نوعی بیشتر شهرهای شمالی، تیمی در لیگ برتر دارند. این باعث می شود کشتی گیران بیشتری جذب باشگاه ها شوند و جوانان با استعداد ورود کنند. برای همین است که کشتی مازندران پیشرفت کرده است. وقتی خراسان رضوی تیمی در مسابقات ندارد، بالطبع کشتی آن هم هیچ دنبال کننده ای ندارد. تیم داری کردن جنبه های مثبت زیادی دارد که به نفع کشتی استان است. وقتی تیم داشته باشیم، کشتی گیران دیگر استان ها هم به شهر ما سفر می کنند و یک آزمون و کلاس برای کشتی گیران جوان ما محسوب می شود. واقعا حیف است که کشتی استان در چنین جایگاهی قرار دارد.»
اسماعیل نجاتیان در ادامه سخنان خود درباره این که چه زمانی از دنیای کشتی خداحافظی می کند، می گوید: «الان 35 سال دارم. تا هر موقع آمادگی بدنی داشته باشم، کشتی می گیرم. با کشتی زندگی کردم و علاقه زیادی به این ورزش دارم. در این سال ها همیشه سعی کردم حرفه ای زندگی کنم تا از آمادگی بدنی دور نشوم و در بیشتر مواقع نفر اول وزن خودم بودم. خیلی از کشتی گیران مطرحی را که عنوان دار هم بوده اند، شکست داده ام ولی به جایگاه واقعی ام نرسیدم. امیدوارم کشتی استان به جایگاه خودش برسد.»