سرمایه های پنهان

گود کشتی چوخه شهید بابانظر سابقه ای بیش از 50 سال دارد.این گود در بولوار مفتح و در بوستان "بهشت" واقع شده است.البته این گود بیش از 30 سال تعطیل بود تا این که با پیگیری پیش کسوتان و دل سوختگان این رشته و با حمایت های شهرداری منطقه 5 احیا شد. حدود شش سال است که این گود بازسازی شده و از نظر   امکانات و سکوی تماشاگر به گود مدرن و استانداردی در سطح کشور تبدیل شده است. حالا هر هفته جمعه ها دوستداران این رشته دور هم جمع می شوند و شاهد برپایی کشتی های زیبایی از بهترین چوخه کاران استان و بلکه کشور هستند.قابل وصف نیست ، اما هر هفته بیش از دو هزار نفر در سنین مختلف از نزدیک شاهد برپایی کشتی های چوخه در این گود هستند. حالا آوازه آن در دیگر استان ها هم پیچیده است و گاهی کشتی گیرانی از شهرهای دیگر جمعه ها خود را به این گود می رسانند و با حریفان تن به تن می شوند. نکته مهم این گود مردمی بودن آن است که هزینه برگزاری آن توسط خیران پرداخت می شود که خیلی ارزشمند است اما خلأ استعدادیابی در این مکان به شدت احساس می شود چرا که جوان هایی از مناطق پایین شهر حضور می یابند که هر کدام در رشته های نزدیک به چوخه همچون کشتی ، جودو ، کوراش ، آلیش و ... دارای استعدادهای فراوانی هستند که از دید متولیان ورزشی پنهان مانده اند. هر کدام از این جوانان سرمایه های ارزشمندی برای ورزش استان هستند که مسئولان از آن ها غافل شده اند. بنابراین می طلبد که سازو کاری برای شناسایی استعدادها وجود داشته باشد.   

بها دادن به چوخه

اگر هر هفته گذرمان به گود کشتی چوخه شهید بابانظر بیفتد ، جوانان با استعدادی را می بینیم که با شوق و اشتیاق در میدان خاکی چوخه حضور پیدا می کنند و برای رسیدن به رویاهای خود با دستان خالی می جنگند اما خبری از توجه و حمایت های مسئولان نیست. سید علی شاکری از آن دست جوانان با اخلاق ورزشکار است که عمری است در رشته چوخه فعالیت می کند اما آن چنان که باید و شاید به رویاهای خود نرسیده و با مشکلات دست و پنجه نرم می کند.  او که به تازگی در مسابقات کشتی با کمربند ازبکستان به مدال نقره دست یافته است، می گوید: مدت 14 سال است که کشتی چوخه کار می کنم. البته رشته اصلی ام جودو است اما در کوراش هم مسابقه می دهم. چوخه را از گود بابانظر شروع کردم. بچه همین محله هستم و با چوخه بزرگ شده ام. دلخوشی جوانان این منطقه همین گود چوخه است که در طول هفته تمرین می کنند تا جمعه در مقابل حریفان مبارزه کنند. وی این گود را جزو بهترین ها در کشور می داند و می گوید: مسابقاتی که در این گود برگزار می شود در سطح کشوری است چرا که بهترین های چوخه هر هفته در این محل گرد هم می آیند و رقابت می کنند. چوخه در رگ و خون همه اهالی خراسان بزرگ است.نباید از این مسئله به راحتی بگذریم. باید بیشتر از این به چوخه توجه شود. وی به حضور تماشاگران زیاد در مسابقات هفتگی اشاره و تصریح می کند:هر هفته تماشاگران زیادی خود را به محل مسابقه می رسانند و ساعت ها زیر آفتاب سوزان نظاره گر کشتی ها هستند. چوخه هم بدون تماشاگر هیچ فایده ای ندارد.شاکری در ادامه سخنان خود با اشاره به مشکلات و کمبودها خاطر نشان می کند:جوانان این منطقه محروم هستند و با وجود این محرومیت باز هم افتخارآفرینی می کنند. بنابراین نیاز است که مسئولان به این مناطق بیشتر توجه کنند.بحث مالی برای هر ورزشکار حرفه ای مهم است.امیدواریم به کشتی چوخه بیشتر از این بها داده شود.

کم لطفی مسئولان به چوخه

چوخه در خراسان رضوی طرفداران خاص خودش را دارد و می توان گفت گاهی از فوتبال هم پرطرفدار است اما هنوز به جایگاه حقیقی خود نرسیده است. محمد تیموری یکی از چوخه کاران تربت جام است که هر هفته خود را به مشهد می رساند تا در برابر یلان چوخه کار زورآزمایی  کند. او که در سنگین وزن کشتی می گیرد، می گوید: چوخه از نظر مردم خراسان یعنی زندگی، یعنی عشق. مردم با علاقه به تماشای کشتی چوخه می نشینند.به نظرم چوخه از نظر طرفدار در خراسان از فوتبال هم جلوتر است اما نمی دانم چرا مسئولان به این رشته کم لطفی می کنند. وی با بیان این که امیدوارم چوخه به جایگاه واقعی خودش برسد، اظهار می کند: کشتی چوخه مثل ورزش مادر است. در این بین جوانان با استعداد زیادی داریم که می توانند در رشته هایی همچون کشتی و جودو افتخارآفرینی کنند. به شرطی که سازوکاری برای استعدادیابی در گودهای چوخه وجود داشته باشد. قطعا قهرمانان بنامی از این گودها پیدا می شوند اما مسئولان به این ورزش کم لطفی می کنند. وی به حضورش در گود چوخه بابانظر اشاره می کند و می افزاید: هر هفته این گود با استقبال خوبی همراه است و بهترین های چوخه دور هم جمع می شوند.به نظرم در سطح کشور مطرح شده و بسیاری از افراد از مسابقات آن تعریف می کنند.هر هفته شلوغ است و استقبال خوبی از مسابقات می شود.علیرضا نیک سرشت یکی از جوانان آینده دار ورزش استان است که همزمان در جودو و چوخه فعالیت می کند. او هر هفته در گود بابانظر به میدان می رود که در این باره می گوید:این که مکانی برای حضور جوانان باشد و ساعتی از روز را به ورزش بپردازند خیلی مهم است. ما هر هفته در گود بابانظر جمع می شویم و مسابقه می دهیم. شور و هیجان خاصی در این ورزش وجود دارد. خیلی از جوانان منطقه پایین شهر علاقه مند به چوخه هستند و هر کدام استعدادهای خوبی دارند که باید به مدیران و متولیان ورزش معرفی شوند. وی خاطر نشان می کند: بسیاری از جوانان این مناطق نمی توانند به باشگاه بروند اما خودشان را به گود چوخه می رسانند و مسابقه می دهند. این انگیزه ها باید تقویت و دیده شود.امیدواریم روزی کشتی چوخه در سطح بین المللی هم مطرح شود.

سرمایه اجتماعی 

رئیس هیئت امنای گود چوخه شهید بابانظر درباره سابقه آن می گوید: این گود از دهه 50 شکل گرفته بود.آ ن زمان ها این مکان خاکی بود و استقبال خیلی خوبی هم صورت می گرفت. مدتی تعطیل شده بود اما شش سال است که توسط شهرداری احیا شد و به یک مکان با امکانات خوب تبدیل شده که می توان مسابقه رسمی در آن  برگزار کرد. این گود برای سه هزار تماشاگر گنجایش دارد که هر هفته حدود دو هزار نفر در این گود حضور می یابند و از نزدیک مسابقات را تماشا می کنند. این گود تمام استانداردهای لازم را دارد. حتی کشتی گیرانی از سراسر کشور برای رقابت با حریفان در این گود می آیند که بیشتر آن ها دارای عنوان هستند.حسن شیدا به جوایزی که در نظر گرفته می شود اشاره و تصریح می کند:هر هفته 10 قند(جایزه) برای کشتی گیران در نظر می گیریم. هر هفته به طور میانگین بین 100 تا 130 چوخه کار برای مسابقه در این مکان حضور می یابند که در شش وزن مبارزه می کنند.وی با بیان این که هزینه های این مسابقات به صورت مردمی تهیه می شود، خاطر نشان می کند:برگزاری این مسابقات خیلی سخت است. مشابه مسابقات رسمی است.هزینه های آن هم هر هفته توسط خیران و علاقه مندان به چوخه پرداخت می شود. کسانی که عاشق چوخه هستند. نمونه آن را در هیچ رشته ورزشی نمی توان یافت.این ها جزو سرمایه های اجتماعی استان هستند که کمتر مورد توجه قرار می گیرند.وی تصریح می کند: از مسئولان انتظار داریم که بیشتر به چوخه توجه کنند و به آن بیشتر بها دهند. به وعده هایی که می دهند عمل کنند. این گود در گذشته یک انباری بود که محل حضور کارتن خواب ها بود اما به لطف شهرداری و پیش کسوتان این مکان به گود چوخه تبدیل شده که یک فرصت اجتماعی است و همه جوانان به راحتی می توانند در این مکان ورزش کنند.  این خیلی ارزشمند است. این یک سرمایه اجتماعی است که از معضلات اجتماعی پیشگیری می کند.وی ادامه می دهد:بسیاری  از قهرمانان بنام کشتی که در سطح بین المللی افتخار آفرینی کردند از دل همین چوخه بر آمدند. به نوعی سکوی پرتاب جوانان است. به شرطی که توجهی جدی داشته باشد. وی همچنین از مسئولان خواست که کشتی چوخه را سروسامان دهند تا مانند دیگر رشته های ورزشی صاحب یک فدراسیون باشد.