ساعاتی میان فرشتگان زمینی در نمایشگاه موسسه خیریه بوستان شکوه مهر که برای بازدید خیرین مهیا شده است
تعداد بازدید : 18
لبخند را به یک فرشته هدیه کن
نویسنده : محمد حسام مسلمی
چشمان شان همیشه خیره بر در آسایشگاه است که از راه برسند و در آغوش شان بگیرند، بیشتر آن ها با واژه های مادر، پدر ، خواهر و برادر و فامیل بیگانه اند اما هستند کسانی که همیشه دست نوازش بر سر آن ها می کشند و یاری شان می کنند.
به این جا که قدم می گذارم، تازه متوجه می شوم، بسیاری از ما آدم ها زمانی یاد خدا می افتیم که چیزی را از دست می دهیم و برای به دست آوردنش خدای بزرگ را صدا می زنیم، زمانی که بیماری یا مصیبتی برای ما پیش می آید و دست مان از همه جا کوتاه می شود، تنها پناهگاه مان خداست، اما در گوشه ای از شهر به جایی رفتم که در هر لحظه از حضورم خدا را حس می کردم، حضور در جمع فرشتگان زمینی موسسه خیریه بوستان شکوه مهر (آسایشگاه شهید بهشتی) که با وجود معلولیت ذهنی، کاری می کنند کارستان. کرونا که آمد ،زندگی همه را زیر و رو کرد و این بیماری منحوس موهبت حضور خیران را از آن ها گرفت، اما این بچه ها می دانند که کسانی از راه دور هم هوای آن ها را دارند و تنهای شان نمی گذارند.
هزینه های نگهداری و دارویی آن ها با شیوع کرونا خیلی افزایش یافته ،به نحوی که کار را برای مسئولان آسایشگاه سخت کرده و نیازمند یاری دستان مهربان خیران هستند. خود بچه های آسایشگاه شهید بهشتی نیز بیکار ننشسته اند و دست به کار شده و خودشان را برای برگزاری نمایشگاه هفت سین آماده کرده اند، نمایشگاهی که بچه های آسایشگاه شهید بهشتی این روزها و در آستانه عید نوروز سخت مشغول کار بودند تا حاصل خلاقیت، هنر و توانایی های بی نظیر خود را ارائه کنند. در این میان، من و شما می توانیم با خرید این صنایع دستی ، دلیل لبخند یک نفر از آن ها باشیم.
زندگی این جا جریان دارد
در همان ابتدای ورود به آسایشگاه ،چهره های معصوم بچه ها را مشاهده می کنم که لب هایشان غرق در خنده است، دوست دارم آن ها را در آغوشم بگیرم و دست نوازش بر سر شان بکشم اما بیماری کرونا من را از مهربانی به بچه ها محروم کرده است. تصمیم گرفتیم به همراه یکی از مسئولان روابط عمومی آسایشگاه ،سری به کارگاه های هنرهای زیبای شان بزنیم، همه چیز این جا پیدا می شود؛ از کیف های چرمی که در همان نگاه اول بسیار جذاب هستند تا کارهای دستی دیگری همچون هنرهای تجسمی و معرق کاری که بسیار هنرمندانه طراحی شده اند، خلاصه از سرو صدا و جنب و جوش بچه ها در کارگاه های مختلف می توان فهیمد که زندگی در این جا جریان دارد. یکی از آن ها با دستان نحیفش تلاش می کند با مس هنر معرق کاری را خلق کند و دیگری با دستان لرزانش شیشه ها را به طرز ماهرانه ای برش می دهد.
شاید در نگاه اول که به آسایشگاه بروید ، از دیدن برخی از بچه های آسایشگاه چهره تان غمناک شود و دل تان بگیرد، اما اگر به عبدا... که از همه آنها مسن تر به نظر میرسد، نگاه کنید فقط صافی و زلالی را در چشمان او خواهد دید و با لبخندی روبه رو خواهید شد که تمام غمهای دنیا را فراموش میکنید و حاضر نخواهید شد لحظهای چشم از این لبخند بردارید.
وقتی معلولان هنرهای ناب خلق می کنند
در کارگاه چرم دوزی «مجتبی» که مشکل شنوایی و ذهنی دارد ، علاقه زیادی به انجام کارهای هنری نشان می دهد و به گفته «خواک» مربی این کارگاه، مجتبی یکی از توان خواهانی است که تمام مراحل پیشرفته چرم دوزی را آموزش دیده و ساعت ها به این کار مشغول می شود، به نحوی که خستگی برای او معنایی ندارد. در گوشه کارگاه نیز «رضا» با روزنامه ای خودش را مشغول کرده و هر عکس و نقاشی را که داخل روزنامه چاپ شده ، از آن جدا می کند. آن ها آرام و مهربان، شانه به شانه هم نشسته اند تا زیبایی بیافرینند و کیف های چرمی درست کرده اند که شاید یک فرد عادی توانایی انجام آن را نداشته باشد. در گوشهای از محل کارگاه ویترا( نقاشی روی شیشه) حمید از فاصله دور برای ما دست تکان میدهد. به گفته خانم کاظمی مربی کارگاه، حمید 29 ساله و بسیار فعال است و توانسته در فوتسال مقام بیاورد. حمید با این که دستانش می لرزد اما به طرز شگفت انگیزی شیشه ها را برش می دهد.
معرق کاری های چشم نواز قاسم
قاسم عدالتیان از بچه های قدیمی آسایشگاه است و همواره لبخند بر لبان او جاری است. بچه ها آرام و بی سرو صدا نشسته اند اما قاسم بر خلاف دیگران، پر سرو زبان تر از بقیه است، گزارش های روزنامه را می خواند و درباره آن ها با من صحبت می کند. به گفته خانم جلیلی مربی قاسم، کار معرقی که او انجام می دهد آنقدر چشمگیر است که تعجب خیلیها را برانگیخته و تابلوهای هنری اش بی نظیر است.
شادی معصومانه
اما در اتاق بازی درمانی ، حال و هوای آدم به کلی دگرگون می شود، در این جا بچه ها از ضریب هوشی پایینی برخوردارند اما دل های پاکی دارند که نمی توان آن را وصف کرد. وقتی در را باز کردم ،بچه ها به سمت من دویدند، دستم را گرفتند وبه سمت خودشان کشاندند . برای گرفتن عکس از بچه ها اقدام کردم وچه جالب بود که بعضی از بچه ها جلوی دوربین ژست به خود می گرفتند، اما آن چه در این بازدید به آن غبطه می خوردم، حال و دل مددکاران، پرستاران، مسئولان و پرسنل دلسوز و صمیمی این بچه ها بود که نه از سر وظیفه بلکه به خاطر احترام به کرامت انسانی تمام وجود خود را صرف نگهداری از این معلولان می کنند و لحظه ای از آن ها غافل نمی شوند و چه اجر وپاداش دنیوی و اخروی دارند که شبانه روز در خدمت شان تلاش می کنند.
به همراهی بیشتر خیرین برای عبور از بحران کرونا نیاز داریم
بعد از خداحافظی با بچه ها، از محمد هادی اشرافی بجستانی ،مدیر عامل موسسه خیریه بوستان شکوه مهر آسایشگاه شهید بهشتی در باره نگهداری بچه ها در وضعیت شیوع کرونا سوال می کنم که می گوید: بیشتر افرادی که در این مرکز نگهداری می شوند ،کودکان بی سرپرست معلول و سالم هستند. در این مرکز 450 مددجو، از بچه دو ساله تا پیرمرد 70 ساله نگهداری می شوند که از آن ها حمایت می کنیم.
ماهانه 3.5 تا 4 میلیارد تومان؛ هزینه های آسایشگاه شهید بهشتی
وی با بیان این که همه هزینه های مرکز از کمک های مردمی تامین می شود می افزاید: هزینه کلی موسسه در ماه حدود 5/3 تا 4 میلیارد تومان است که همه این منابع از سوی خیرین تامین می شود اما از زمان شیوع بیماری کرونا ، ارتباطات چهره به چهره ما با خیرین قطع شده است. در گذشته در این مرکز بازارچه های همدلی برگزار می شد که می توانستیم بسیاری از هزینه های مرکز را تامین کنیم.
وی ادامه می دهد: اکنون متاسفانه میزان مشارکت های مردمی خیلی کم شده و از سویی هزینه های مرکز به شدت افزایش یافته است؛ البته ما قدردان خیرین هستیم که ما را تنها نگذاشته اند اما تقاضا داریم در این شرایط باز هم ما را تنها نگذارند تا خدمات بهتر و مناسب تری به بچه ها ارائه کنیم.
برگزاری نمایشگاه از بیستم تا عید نوروز
گفتنی است؛ این نمایشگاه که از بیستم اسفند آغاز شده، تا پایان سال از ساعت 8 صبح تا 20 در آسایشگاه شهید بهشتی واقع در بولوار هنرستان برگزار می شود. همشهریان می توانند هر گونه کمک نقدی وغیر نقدی خود را به مرکز تحویل دهند و دلیل لبخند بچه های آسایشگاه شهید بهشتی باشند.