هرگاه خداوند برای خانواده ای خیر بخواهد آنان را در دین دانا می کند، کوچک ترها بزرگ ترهایشان را احترام می کنند، مدارا در زندگی و میانه روی در خرج روزیشان می کند و به عیوبشان آگاهشان می سازد تا آن ها را برطرف کنند.

نهج الفصاحه ص181 ، ح 147

الهی، گریه زبان کودک بی زبان است، آن چه خواهد از  گریه تحصیل می کند. از کودکی راهِ کسب را به ما یاد داده ای، قابل کاهل را از کامل مکمّل چه حاصل؟
الهی، یک شوریده، جهانی را می شوراند؛ این شوخ دیده را شوریده تر کن!
الهی، نبودم و خلعت وجودم بخشیده ای؛‌ خفته بودم و نعمت بیداری ام عطا کرده ای؛ تشنه بودم و آب حیاتم چشانده ای؛‌ متفرق بودم و کسوت جمعم پوشانده ای؛ توفیق دوام در صلاتم هم مرحمت بفرما که (الّذین هُم علی صلوتِهِم دائمون- معارج/23)، کامروا هستند.

بله از قدیم گفته اند که هر رفتنی یک آمدنی هم دارد! بالاخره قدیمی ها هم چیزهای الکی می گفتند و گفتن چیزهای الکی صرفا معطوف به فعلی ها نیست!
اما اگر خاطر مبارک تان باشد، بنده یعنی جناب «عمو شاطر» خان بعد از این که استاندار و شهردار قبلی مشهد به دلیل بازنشستگی از این شهر رفتند، حسابی جوگیر شدم و از بازنشسته بودن خودم پرده برداشتم و با پای خودم از «تنور» رفتم! اما کمی بعد دیدم که استاندار و شهردار بازنشسته ما، دست شان جایی بند شده است و یکی برای خودش معاون وزیر شده و دیگری رئیس سازمان! لذا احساس کردم سرم بی کلاه مانده است، از شما چه پنهان یک شب از بی کلاهی سر خودم نیز پرده برداشتم و همان شب یواشکی دوباره کرکره «تنور» را بالا دادم.  
خلاصه که ببخشید نبود ما «طولانی» شد. گفتم طولانی، یاد پاسخ استاندار عزیز درباره معرفی فرماندار مشهد افتادم. از شما چه پنهان، در حالی که نزدیک هشت ماه از خداحافظی فرماندار قبلی مشهد -که بنده خدا سه ماه بیشتر فرمانداری نکرد - می گذرد، اما جناب رزم حسینی گفته است که روند انتخاب فرماندار طولانی نشده است و مسیر خود را طی می کند!
بنده علاوه بر عذرخواهی از سایر چیزهای طولانی، ضمن درک معنای واقعی طولانی، پاسخ های زیر را نیز پیشنهاد می کنم:
* چرا اعطای تسهیلات به سیل زدگان طولانی شده است؟
طولانی نشده است، مسیر چشم انتظاری خود را طی می کند.
 *چرا تکمیل 570 پروژه آموزشی در استان طولانی شده است؟  
طولانی نشده است، مسیر تامین اعتبار خود را طی می کند.
* چرا ارزان شدن ورودی شهربازی این قدر طولانی شده است؟  
طولانی نشده است، روند اصلاح قیمتی خود را طی می کند.
*پس لابد لبنیات هم گران نشده و روند اصلاحی را طی می کند؟  
خیر! لبنیات مسیر افزایش قیمت خود را طی می کند.

ساره بیات در پستی اینستاگرامی از هم بازی شدنش با دیگر بازیگر خراسانی، «حامد بهداد» نوشت:«... لحظه ای که منوچهر هادی عزیز ، از آرش و رَستای سریال دل ثبت کرد. همکاری مجدد بعد از 16سال با حامد بهداد عزیز برایم ارزشمند است.»
این گزارش حاکی است؛ سریال دل مجموعه ای جدید برای پخش در شبکه خانگی به کارگردانی منوچهر هادی و به نویسندگی بابک کایدان است. تصویربرداری این سریال به تهیه کنندگی جواد فرحانی از بهمن سال ۹۷ آغاز شده  و  طبق اعلام اولیه سازندگان، قرار است در دو فصل ۱۴ قسمتی در شبکه نمایش خانگی عرضه شود. از دیگر بازیگران این سریال می توان به هومن سیدی، سعید راد، افسانه بایگان، کورش تهامی، نسرین مقانلو، مهراوه شریفی نیا و...  اشاره کرد.

بهروز شعیبی کارگردان و بازیگر خراسانی در صفحه شخصی خود، تولد «پرویز پرستویی» را با ادبیاتی متفاوت تبریک گفت: «آقای پرستویی بزرگ تولدتون مبارک. برایم سعادت است که ۲۲سال از آژانس‌شیشه‌ای می گذرد و من همچنان افتخارشاگردی شما را دارم. اجازه می خواهم بگویم؛ پدر تولدتان مبارک».

دو نوع سکوت وجود دارد؛ سکوت با خود و سکوت با دیگران.
*هردو شکل به طور مساوی رنجمان می‌دهد. سکوت با خودمان تحت حاکمیت انزجار شدیدی است که از بی ارزشی برای روحمان، گریبان خودمان را گرفته است؛ آن‌چنان زبون که شایستگی ندارد چیزی درباره‌اش گفته شود. بدیهی است که باید سکوت با خودمان را بشکنیم؛ اگر می‌خواهیم شکستن سکوت با دیگران را بیازماییم. بدیهی است که اصلا حق نداریم از خودمان نفرت داشته باشیم. هیچ حقی برای سکوت افکارمان در مقابل روحمان نداریم.
*«چیزهایی هست که درمان نمی‌شود و سال‌ها خواهد گذشت اما هرگز درمان نخواهیم شد. شاید دوباره چراغی روی میز داشته باشیم و گلدانی گل و عکس‌های عزیزانمان را. اما دیگر این چیزها را باور نداریم. چون که یک بار مجبور شدیم ناگهان ترکشان کنیم.»
فضیلت های ناچیز
 نویسنده: ناتالیا گینزبورگ

بین یکی از علمای برجسته دینی و یک نفر بی دین مناظره و بحث رخ داد ولی در وسط بحث، عالم از مناظره دست کشید و از ادامه کار خودداری کرد. از او پرسیدند: تو با آن همه علم و فضل، چرا در برابر او عقب نشینی کردی؟
در پاسخ گفت: علم من از قرآن و گفتار بزرگان دین است، ولی این شخص قرآن و گفتار بزرگان را قبول ندارد و نمی شنود بنابراین شنیدن سخنان او برای من چه سودی دارد.
آن کس که به قرآن و خبر زو نرهی
آنست جوابش که جوابش ندهی
حکایت های گلستان سعدی به قلم روان

بخش زیادی از بافت تاریخی شهر مشهد در گذر سال ها، زیر چرخ های توسعه محو شد اما مروری بر سیر تاریخ بناهای شهری در مشهد نشان می دهد که هنوز برخی ساختمان ها در خاطرات جمعی شهروندان نقش بسته است و به عنوان عنصر هویتی از آن یاد می شود. در تاریخ شهرسازی مشهد از اوایل دوره پهلوی اول، رویکرد به تاسیس بناهای مدرن شتاب قابل توجهی گرفته است به طوری که بناهای قابل توجهی در نقاط مختلف این شهر قد می کشند. از جمله این بناها؛ ساختمان بیمارستان شاهرضا (امام رضا(ع) فعلی)، تالار شیر و خورشید، بانک ملی، ساختمان شهرداری، چهار طبقه و ...است که هر کدام پاره‌ای از تاریخ و از منظری بخشی از هویت این شهر به شمار می آیند.اهمیت برخی از ساخت و سازها یا بناها تا جایی است که آن نقطه به عنوان مقصد یا گذرگاه شهروندان محسوب می شود و گاهی تا نیم قرن پس از تخریب آن بنا، در حافظه جمعی شهروندان باقی می ماند. ساختمان چهار طبقه مشهد به عنوان نخستین ساختمان طبقاتی شهر مشهد با این که عمرش کمتر از پنج دهه بود ولی به دلیل ویژگی های خاص‌اش به بخشی از تاریخ و هویت شهری مشهد تبدیل شد و در حافظه عموم مردم باقی ماند اما این ساختمان قصه های خودش را دارد که در این گزارش به صورت اجمالی به آن پرداخته‌ایم:
ساختمانی که چشم و چراغ ایران بود
تاریخ ساخت «چهار طبقه» مشهد به اوایل دوره پهلوی، (طی سال های 1305 تا 1308ش) می‌رسد.  احتمالا پس از ایجاد خیابان موسوم به پهلوی، زمینه ای برای ایجاد بنای چهار طبقه در این محدوده که یکی از محلات مدرن و پر تردد شهری بوده، فراهم می شود. بنابر گزارش اسناد و مطبوعات، این بنا از زمان ایجاد تا تخریب، کاربری های مختلفی شامل هتل و فضای اداری داشته است.
نویسنده کتاب «مزار میرمراد» با توصیف این ساختمان در آن دوران، فضاهای پیرامون آن را چنین شرح می دهد: « ... یکی از متمولین از روسیه برگشته، یک عمارت چهار طبقه بسیار بلند آجری در حاشیه خیابان پهلوی ساخت که مدت ها مورد توجه و اعجاب عابران بود. در مغازه های سمت راست در ورودی عمارت، یک داروخانه بزرگ و مفصل تر از داروخانه مریض‌خانه آمریکایی دایر گردید و در مغازه های سمت چپ آن نمایندگی لوازم برقی آلمانی استقرار یافت. روی تابلوی بسیار بزرگ یکی، علامت بایر و   روی تابلوی دیگری سه حرف درشت «آ.ا.گ» نمایان بود. در اتاق ها و حیاط باصفای چهارطبقه هم مهمان خانه و کافه رستوران موزیکال پارس تاسیس گردید.[1]» اما در یادداشت های «عباس مسعودی»، مدیر  مسئول روزنامه اطلاعات در سال 1311ش. راجع به عمارت چهار طبقه از قول یکی از شهروندان مشهد مطالب قابل تاملی ذکر شده است: «... در مشهد ما یک عمارت چهارطبقه وجود دارد که چشم و چراغ ایران است... خوشبختانه این جا مهمان خانه شده و عموما می توانند از داخل آن و مناظر خارجی اش استفاده کنند. این عمارت بلند، این عمارت زیبا و قشنگ دیشب تحت اختیار تجار و اتاق تجارت برای ابراز احساسات در مقابل امتیاز دارسی گذاشته شده بود. آن هم در اتاق طبقه چهارم این مهمان خانه که گنجایش 500 نفر را دارد.[2]»
 شش دانگ عمارت چهارطبقه در قبال یک سرنبات و یک ریال وجه رایج
ساختمان چهارطبقه متعلق به خانواده نصیرزاده  از مهاجران قفقازی بود. حکایت واگذاری چهارطبقه به آموزش و پرورش خراسان را مولف «گروه‌های مهاجر به مشهد از صفویه تاکنون» چنین شرح داده است: خاندان نصیرزاده موقوفات خاصی در زمینه تعلیم و تربیت دارند. طبق اجاره نامه ای که در تاریخ 12/10/1324 بین جواد نصیرزاده و علی محمد پرتوی مدیرکل وقت تنظیم شده است، این ساختمان از اول آذرماه 1324 از قرار ماهی پنج هزار ریال به مدت دو سال به اداره آموزش و پرورش اجاره داده شد.[3] جواد نصیرزاده فرزند جلیل در اواخر سال 1340ش. به وکالت از عموی خود ایوب نصیرزاده  با اداره کل فرهنگ خراسان شش دانگ عمارت چهارطبقه را که زیر آن چهار دربند دکان داشت در قبال یک سرنبات و یک ریال وجه رایج مصالحه کرد. اداره فرهنگ خراسان نیز در قبال این وقف متعهد شد عواید چهار دربند دکان را مادام البقا و در صورت انهدام و تبدیل محل، از عواید بدل هر سال در حساب مخصوصی با نظارت جواد نصیرزاده یا قائم مقام وی به مصرف کمک تحصیلی محصلان بی بضاعت سه آموزشگاه برساند. اداره فرهنگ خراسان متعهد شد در عوض عمارت چهارطبقه، دبیرستان «عاملی» را به نام «جلیل نصیرزاده» و دبستان «هروی» را به نام دبستان «ایوب نصیرزاده» نام گذاری کند و در صورت تغییر بنا یا تغییر محل آن، نسبت به دو بنا به همین نحو رفتار شود. همچنین هرگاه به عللی هر دو از بین برود، عمل نام‌گذاری به نام برادران نصیرزاده نسبت به یکی از دبیرستان ها تمدید شود.[4]»
 رقیبی برای چهارطبقه ارگ
 ساختمان چهار طبقه حدود دو دهه به عنوان تنها ساختمان مرتفع مشهد مطرح بوده است، مرحوم بقیعی، مشهد پژوه معاصر از «چهار طبقه حضرتی» به عنوان دومین بنای مرتفع مشهد یاد کرده است: «... مدت کوتاهی چهار طبقه بی رقیب و بی بدیل باقی ماند تا این که یک سرمایه دار دیگر، در مجاورت در شرقی صحن نو، یک چهار طبقه دیگر با نمای کاشی کاری زیبا، ولی کوتاه تر و جمع و جورتر از اولی، ساخت و اتاق ها و مغازه هایش را هم به مسافرخانه و فروشگاه های اجناس زواری اجاره داد. به همین جهت این بنا به اسم «چهارطبقه حضرتی» شهرت یافت و سال ها رقیب منحصر به فرد چهارطبقه ارگ باقی ماند. این بنا در مجاورت یکی از ورودی‌های حرم مطهر در بست پایین خیابان قرار داشت.ظاهرا با وجود دو چهار طبقه در مشهد نوعی رقابت هم بین ساکنان این دو بنا وجود داشته است. بنا به قولی: رقابت و چشم و هم‌چشمی میان صاحبان بناهای ارگ و فلکه حضرتی و نیز بین ساکنان و فعالان و حتی عابران این دو نقطه به قدری شدید بود که سکونت در هریک، از دیدگاه عده ای نوعی مباهات و سرافرازی محسوب می شد و از دیده گروهی دیگر ننگ و شرمساری.» [5]
رقبایی که به فاصله پنج سال تخریب شدند
 اما در نهایت هر دو چهار طبقه شهر مشهد، به دلیل خیابان کشی و توسعه فضاهای شهری، به فاصله پنج سال تخریب شدند. ساختمان چهارطبقه  هنگام احداث خیابان دروازه طلایی(مدرس) در سال 1350ش. تخریب شد و انجمن شهر غرامت 75/358 متر اعیان چهارطبقه را (از قرار متری 10هزارریال) به آموزش و پرورش پرداخت کرد، [6]ولی نام آن هنوز بر زبان مردم جاری است.[7] مولف «خاطرات حگمت» نیز تخریب چهار طبقه حضرتی را  در زمان استانداری ولیان می داند که به موازات طرح توسعه فلکه حرم مطهر و تغییر در سیمای این منطقه رقم خورد.[8]
منابع
[1] مزار میرمراد (نمایی از مشهد قدیم). غلامحسین بقیعی. تهران: گوتنبرگ. ‎۱۳۷۳، ص136 [2] سه روز در مشهد (‎۱۳۱۱خورشیدی): یادداشت‌های مسافرت عباس مسعودی. پژوهش و گردآوری: مهدی سیدقطبی. مشهد: نسیم آفتاب. ‎۱۳۹۶، ص175 [3] تاریخچه آموزش و پرورش نوین خراسان از آغاز تا انقلاب اسلامی. یوسف متولی حقیقی. مشهد: مرندیز. ‎۱۳۸۴، ص251  [4] گروه‌های مهاجر به مشهد از صفویه تاکنون. علی نجف‌زاده. مشهد: شورای اسلامی شهر مشهد، مرکز پژوهش ها. ‎۱۳۹۲، ص84  [5] مزار میرمراد (نمایی از مشهد قدیم)، ص136  [6] گروه‌های مهاجر به مشهد از صفویه تاکنون، ص85  [7] تاریخ مشهد الرضا علیه السلام. احمد ماهوان. مشهد: ماهوان. ‎۱۳۸۳، ص468 [8] خاطرات حگمت یا مشهد قدیم. محمد حسین تقوی گیلانی. مشهد: مولف. ‎۱۳۸۷، ص77

صاحب نظران، پایدارترین رشد اقتصادی در جهان امروز را از آنِ اقتصادهای دانش بنیان می دانند. در واقع آنان معتقدند امروز دیگر حجم سرمایه و اندازه بازار در توسعه اقتصادی کشورها نقش چندانی ندارد، بلکه این نقش را دانش و فناوری ایفا می کند و در واقع موجبات نیل کشور به سمت اقتصاد پایدار، دانش محور و پیشرو را فراهم می آورد. باید در تعریف این گونه   اقتصادها بیان کرد: «اقتصاد دانش بنیان، اقتصادی است که به طور مستقیم بر مبنای تولید، توزیع و مصرف دانش و اطلاعات تعریف می شود».  البته نباید از این مهم غافل شد که در اقتصاد دانش بنیان صرفا از فناوری های سطح بالا استفاده می شود، بلکه در این اقتصاد تمامی کسب و کارها  و صنایع به فراخور نیاز خود، از توزیع و کاربرد دانش در پیشبرد اهداف خود بهره می برند. ویژگی اصلی این محصولات که به عنوان موج جدید توسعه صنعتی از آن یاد می شود، بالا بودن سهم تحقیق و توسعه یا دانش نیروی انسانی در تولید این محصولات و خدمات است. در حقیقت این محصولات نقش اساسی در توسعه اقتصادی کشورها دارند به طوری که سهم آن ها در تولیدات صنعتی دنیا در حال افزایش است.با توجه به نکاتی که به آن اشاره شد، کشور ما نیز جهت دستیابی به یک رشد و توسعه پایدار و فراگیر و رقابت در عرصه جهانی نیازمند یک تحول اقتصادی از سطح اقتصاد منبع محور به سمت اقتصاد دانش محور است. ذکر این نکته نیز ضروری است که در دنیا شاخص اقتصاد دانش بنیان براساس میزان اتکا به علوم مختلف تعریف می شود که هم اکنون سوئد با امتیاز 9.43 رتبه نخست را به خود اختصاص داده است و پس از آن فنلاند، دانمارک، هلند، نروژ، نیوزلند، کانادا، آلمان، استرالیا، سوئیس، ایرلند، آمریکا و تایوان و ... قرار دارند.در واقع اولین رتبه کشورهای آسیایی در این عرصه متعلق به تایوان است که جایگاه 13 را در عرصه بین المللی از آن خود کرده است، ایران نیز با امتیاز 3.91 در رتبه 94 دنیا قرار دارد، از این رو تا رسیدن به وضعیت ایده آل فاصله بسیاری را شاهد خواهیم بود.مطلب بسیار مهم دیگر سهم اقتصاد دانش بنیان از کل اقتصاد یک کشور است که این میزان در کشورهای توسعه یافته  و پیشرفته تا بیش از ۵۰ درصد هم می رسد، اما به رغم پشت سر گذاشتن اقتصاد منبع محور در ایران هنوز این سهم در اقتصاد کشور کمتر از یک درصد برآورد می شود، حال آن که برای افق ۱۴۰۴ بیش از 10درصد پیش بینی شده است و عملا فاصله بسیار زیادی با آن داریم ولی با همت شرکت‌های دانش بنیان، فناور، نوآور و حمایت های واقعی و نه شعارگونه مسئولان، تحقق این موضوع عملی خواهد بود. دو مسئله درخصوص اقتصاد دانش بنیان در کشور و استان  ما مورد غفلت قرار گرفته؛ نخست روش تامین مالی در شرکت های کوچک و متوسط دانش بنیان است. شواهد حاکی از آن است که در کشورهای پیشرفته روش تامین مالی مبتنی بر بازار سرمایه است، چرا که این نوع تامین مالی نسبت به روش تامین مالی مبتنی بر بدهی دارای مزایای بیشتری است. به ویژه آن که تامین مالی از طریق بازار سرمایه نیاز به وثیقه های سنگین و نرخ سود بالا ندارد. به رغم این که به تازگی روش تامین مالی از طریق بازار سرمایه مطرح شده اما هنوز این مهم  محقق نشده و تامین مالی شرکت های دانش بنیان تنها از طریق تسهیلات امکان پذیر است که نیاز به وثایق سنگین با نرخ سود بالا دارد و این موضوع باعث تحمیل بدهی های بسیار زیاد به شرکت های دانش بنیان شده که بسیار نگران کننده است.در بازارهای سرمایه کشورهای پیشرفته دنیا، بخش عمده ای از تولید ناخالص داخلی ناشی از فعالیت شرکت های کوچک و متوسط است و بنابراین بازار مجزایی برای پذیرش و عرضه شرکت های کوچک و متوسط به وجود آمده که از یک سو شرکت های دانش بنیان تامین مالی می شوند و از سوی دیگر نگرانی های روش تامین مالی مبتنی بر بدهی را ندارند، هرچند که این دو  روش باید توامان ارائه شوند. دومین نکته نبود شناخت صحیح، استفاده نکردن از توانایی ها و ظرفیت های شرکت ها و بنگاه های دانش بنیان و فناور در سطح استان در راستای اقتصاد مقاومتی است. اگر از ظرفیت 220 شرکت دانش بنیان و بیش از  400 شرکت فناور، مرکز رشد و تعداد زیادی استارت‌آپ در استان استفاده شود، مطمئنا مشارکت این بخش از اقتصاد در توسعه استان، ارزش افزوده، توسعه و اشتغال پایدار را در پی خواهد داشت.در پایان باید گفت  که دیگر مانند گذشته حجم تولید، معیار دقیقی برای ارزیابی توسعه اقتصادی یک کشور نیست، بلکه میزان تولید دانش و محصولات دانش بنیان شاخص جدیدی برای سنجش قدرت اقتصادی یک کشور محسوب می شود. از آن‌جا که شرکت‌های دانش بنیان محرک اقتصادهای دانایی‌محور هستند و می توانند در پیاده سازی اقتصاد مقاومتی بسیار موثر واقع شوند؛ امید می‌رود با درک ظرفیت شرکت‌های دانش بنیان و حمایت های موثر از این سرمایه‌های ارزشمند، سیاست گذاری‌های صحیح و مناسبی در نظام نوآوری کشور رقم بخورد.