سه شخص هستند که جز در سه جا شناخته نمی شوند: بردبار جز در هنگام خشم، شجاع جز در جنگ و برادر جز در هنگام نیازمندی.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 229 ، ح 9

الهی، خلقی در ناسوت موغّلند و جمعی به مثال متلذذند و قلیلی در ملکوت مبهوت؛‌ «سُبحانَک ما أعظم خلقک و أمرک؟!»
الهی، از نام بردن انبیاء و ملائکه شرم دارم که با کدام زبان،‌ با نام تو چه کنم که فرموده ای: «عَظَّمَ أسْمائی» و با تلاوت کتاب تو چه که (لا یمَسُّهُ الاّ‌ المُطَهَّرونَ- واقعه/79)
الهی، «لَولا الشّیطان لَبَطَلَ التَّکلیف، سُبحانَک ما أحسنُ صُنْعُک.»
الهی، شکرت که پریشانی به مقام یقین رسیده است.
الهی، شکرت که از تنهایی و خلوت لذّت می برم؛ چه، تنها از خلوت وحشت دارد.

به جای شربت سینه، سم نباتی را سر کشید و مُرد

41سال پیش در چنین روزی، روزنامه «خراسان» نوشت:
جوان 20ساله ای به نام رمضانعلی ساکن یکی از قرای اطراف مشهد چند روز قبل به جای شربت سینه، اشتباها محتوی سم نباتی را سر کشید و دچار مسمومیت شد.
جوان مزبور به بیمارستان امدادی نیشابور انتقال یافت و لیکن امکان معالجه وی در آن شهرستان فراهم نبود پس به وسیله آمبولانس به مشهد آورده شد و در بخش مسمومین مرکز پزشکی مشهد تحت درمان قرار گرفت، لیکن تلاش ها برای رهایی بخشیدن وی از مرگ به جایی نرسید و نامبرده پس از دوازده روز که با حالتی وخیم و بیهوشی کامل در بیمارستان به سر می برد، به علت مسمومیت شدید درگذشت.

گاو چموش 3 نفر را روانه بیمارستان کرد
در یکی از خانه‌های قریه محمدآباد، کشتارگاه واقع در جنوب شرق شهر مشهد، گاوی سه نفر از اعضای یک خانواده را مصدوم و روانه بیمارستان کرد.
طبق تحقیقی که خبرنگار ما در این مورد به عمل آورده، خانم خانه از مدت‌ها قبل گاو مذکور را می دوشیده و قیافه‌اش از نظر حیوان آشنا بوده است اما چند روز قبل خانم خانه در یک تصادف مصدوم شد و در بیمارستان بستری گردید. دختر بزرگ خانه در غیاب مادرش تصمیم گرفت گاو را بدوشد اما وقتی به گاو نزدیک شد، حیوان او را مورد حمله قرار داد و سه دنده وی از ستون فقرات شکست. به همین ترتیب دو نفر دیگر از اعضای خانه این ماموریت را بر عهده گرفتند و قرار شد گاو را بدوشند اما حیوان که به شدت عصبانی بود، به آن ها حمله کرد و هر دو نفر دیگر را مجروح نمود. فاطمه دختر بزرگ خانه و حسن و ابراهیم دو برادر دیگر او در این جریان به سختی مصدوم شدند و جهت مداوا به بیمارستان انتقال یافتند و بستری شدند.
به قرار اطلاع هیچ یک از همسایه ها هنوز حاضر نشده اند به گاو مذکور نزدیک شوند و شیر او را بدوشند و همه منتظرند تا خانم خانه از بیمارستان مرخص شود و احوال حیوان را که با او مانوس می باشد بپرسد!

خودکشی در استخر کوهسنگی
مقارن ساعت دوازده نیمه شب جمعه، شخصی به مامورین کلانتری 6 اطلاع داد که مقابل استخر کوهسنگی مقداری لباس مشاهده کرده است.
مامورین به محض اطلاع به محل حادثه رفتند و در جستجوهای اولیه در محل، لباس و نامه ای را پیدا کردند که نوشته بود: من خودکشی کردم و به این آدرس خبر دهید...
مامورین پس از خواندن نامه دریافتند که ممکن است کسی خود را در استخر انداخته باشد. از این رو، جریان به آتش نشانی اطلاع داده شد و مامورین با وسایل لازم نتوانستند جسد متوفی را از داخل استخر بیرون بیاورند. جریان امر به دادسرا و پزشکی قانونی اطلاع داده شد و پرونده امر زیر نظر بازپرس شعبه سوم قرار گرفت. پس از شناسایی جسد به وسیله بستگان متوفی معلوم شد که وی غلام نام داشته و 34ساله بوده است. در پزشکی قانونی نیز علت مرگ خفگی تشخیص داده شد و هنوز انگیزه خودکشی وی معلوم نشده است. جریان امر تحت بررسی است.

عربی بیابان گرد را در بصره دیدم که با جواهر فروشان در گفت و گو بود و می گفت: روزی در بیابانی راه را گم کرده بودم و هیچ غذایی برایم باقی نمانده بود. خود را در خطر هلاکت می دیدم. ناگهان در راه کیسه ای پر از مروارید یافتم. در ابتدا تصور کردم که گندم پخته است آنچنان  خوشحال شدم که هرگز چنین خوشحالی را تجربه نکرده بودم، ولی وقتی که داخل آن را دیدم به قدری غمگین شدم که هیچ گاه این گونه ناراحت و غمگین نشده بودم.
در بیابان خشک و ریگ روان
تشنه را در دهان چه دُر چه صدف(۱)
مرد بی توشه کاوفتاد از پای
بر کمربند او چه زر چه خَزَف (۲)
۱_ تشنه را خواه مروارید گرانبها در دهان باشد یا صدف کم بها به حال او تفاوت ندارد.
۲_ خزف: سفال یا ظرف گِلی(اشاره می کند به چیزی که از نظر قیمت و  ارزش، بهایی ندارد)
حکایت های گلستان سعدی به قلم روان محمد محمدی اشتهاردی

دیروز خبری در رسانه ها منتشر شد که تعجب کاربران را به همراه داشت. با حکم کمیته داوران علیرضا فغانی به عنوان داور پشت دروازه دیدار پدیده و سپیدرود انتخاب شد. علیرضا فغانی که سابقه قضاوت در دیدار رده بندی جام جهانی را در کارنامه دارد در گفت و گو با خبرآنلاین درباره این ابلاغیه و حضورش به عنوان داور پشت دروازه گفت: اول باید این را بگویم که اگر به من می گفتند به عنوان تماشاگر هم به مشهد برو، می رفتم چون یک سفر زیارتی است و هیچ وقت چنین سفری را از دست نخواهم داد. فغانی درباره این که گفته شده به دلیل قضاوت نکردن بازی پرسپولیس و پدیده در جام حذفی چنین ابلاغی به او زدند و کمیته داوران خواسته او را تنبیه کند گفت:«به چه دلیلی باید تنبیه شوم؟ مگر چه کاری کرده ام؟ من چند شب پیش مریض شدم و تب و لرز داشتم و خوشحالم از قضاوت در این بازی خودداری کردم. در توانم نبود بازی به این سنگینی را قضاوت کنم و با توجه به این که بازی به ۱۲۰ دقیقه و پنالتی کشیده شد؛ یقینا از لحاظ بدنی کم می آوردم. من در این چند سالی که در حال قضاوت هستم هیچ گاه نشده که از قضاوت در یک بازی داخلی خودداری کنم و فقط یک بار از خارج کشور برایم ابلاغی آمد و گفتم نمی توانم. به هرحال خوشحالم چنین تصمیمی گرفتم و رضا کرمانشاهی هم به خوبی داوری کرد و نشان داد گزینه خوبی برای قضاوت در دبی است.»بهترین داور آسیا از انتخاب به عنوان داور پشت دروازه دیدار تیم های پدیده مشهد و سپیدرود رشت ناراحت نیست و گفت:
چنان چه قضاوت دیدارهای لیگ دسته دوم هم به من سپرده شود از این مسئله ناراحت نخواهم شد. فرقی نمی کند داور وسط باشم یا داور پشت دروازه و هر کجا کمیته داوران و دپارتمان داوری بگویند با کمال میل انجام وظیفه می کنم. هیچ گونه ناراحتی و اعتراضی نیز در این باره ندارم.

صفحه اینستاگرام علی مسعودی بازیگر و کمدین خراسانی با این قاب مشترک او و سید علی صالحی بازیگر و رفیق گرمابه و گلستانش در ورزشگاه و در حال تماشای فوتبال به روز شد.

سامان احتشامی نوازنده نامدار پیانو، یک استوری متفاوت منتشر کرد که در آن او و برزو ارجمند بازیگر خراسانی به تفنگ بازی مشغول اند البته به مدد سازهایشان.

این یک ماه پایانی سال، حال و هوای اغلب ما دستخوش تغییر می شود. رنگ بهار کم‌کم خودش را در طبیعت نشان می دهد. حال و هوای شهر و آدم هایش نیز تغییر می کند. البته این روزها، آسمان انگار به تردیدی گرفتار است، هر روز رنگی نشان می دهد. گاهی با خنکای نسیمش می گوید که رسیدن فصل نو نزدیک است اما زمانی هم سرد و بارانی می شود تا حس کنیم زمستان سرسختانه می خواهد در این تتمه روزهای سال، رنگ خود را نشان دهد.اما در این ایام، سفر به دامن طبیعت خالی از لطف نیست. سرمای هوا جاده ها را خلوت تر کرده و مقاصد گردشگری را نیز می شود با فراغ بیشتری بازدید کرد.
برای این هفته سراغ یکی از محبوب ترین جاذبه های طبیعی و گردشگری استانمان رفتیم تا اگر فرصتی دست داد، در یکی از روزها و هفته های پیش رو به آن سری بزنید.در «راه بلد» این هفته برای شما از «آبشار بار» خواهیم گفت.

کجا بریم؟
«بار» یکی از زیباترین آبشارهای منطقه نیشابور است. در واقع وجود پوشش گیاهی متنوع، غنای بصری آن را بیشتر کرده است. این آبشار از نوع پلکانی است و ارتفاع آن یک جا قابل دیدن نیست. برای رسیدن به آن باید به  شهرستان نیشابور و «بار» سفر کنید. شهری که در 55 کیلومتری شمال غرب نیشابور و در دره های منتهی به رشته کوه بینالود قرار گرفته است. این آبشار نیز در 7 کیلومتری شمال شهر، در دل کوه و میان باغ های گردو واقع شده است.ارتفاعات اطراف شهر با پوششی از انواع گیاهان مرتعی و دارویی در تمام طول سال، گردشگران و کوهنوردان بسیاری را به سوی خود جلب می‌کند. آبشار زیبای بار ، طبیعت سرسبز اطراف آبشار همراه با نوای ریزش آب، فضای دلپذیری را برای گردشگران پدیدآورده است. همچنین شهر بار، در مسیر حرکت ایل توپکانلو واقع شده‌است که به جذابیت های آن می افزاید.نکته دیگر آن که با توجه به ارتفاعات بسیاری که در این منطقه قرار گرفته، دره بار فضای بسیار باز و گسترده‌ای دارد و چشم‌اندازهای بسیار زیبایی را به بازدیدکنندگان هدیه می‌دهد، همچنین وجود این آبشار و منابع آبی دیگر، باعث به وجود آمدن باغ های گسترده در این منطقه شده است. جالب است بدانید آبشار «بار» به عنوان یک اثر طبیعی شناخته شده و موضوع ثبت آن دی ماه همین امسال در شورای ثبت سازمان میراث فرهنگی کشور مورد تایید قرار گرفته است.
قصه اش چیست؟
موضوع مهم دیگری که اغلب گردشگران درباره این آبشار نمی دانند؛ قدمت آن است. در اسناد میراث فرهنگی آمده که سن احتمالی واحدهای سنگی حوضه بار به اواسط دوران دوم زمین شناسی ( ژوراسیک ) باز می گردد. همچنین براساس آثار فسیلی و با توجه به مشترک بودن حوضه رسوبی اخلمد و بار ، این دو محدوده دارای گذشته زمین شناسی و سنی مشترکی هستند.
کمی از شهر بار
ارتفاعات اطراف روستای بار با پوششی از انواع گیاهان مرتعی و دارویی در تمام طول سال ، کوهنوردان بسیاری را به سوی خود جلب می کند، در مسیر رودخانه در شمال روستای بار نیز چندین آبشار زیبا وجود دارد و پوشش گیاهی انبوهی مسیر رودخانه را احاطه کرده است.
شهر بار دارای بافت مسکونی متراکمی است و دو نوع بافت سنتی و مدرن در آن به چشم می خورد، معابر و کوچه ها در بخش های قدیمی شهر باریک و پیچ در پیچ و عمده مصالح به کاررفته در ساخت خانه ها سنگ ، چوب ، خشت وگل  است و در بخش های تازه ساز نیز از مصالح جدید استفاده شده است . با نزدیک شدن به روستای بار اولین چیزی که نظر گردشگران را به خود جلب می کند باغ های میوه فراوان و مراتع سرسبزی است که روستا را احاطه کرده است ، همچنین تنوع رنگ های طبیعی در باغ ها  در فصول مختلف سال تابلوهای رنگی را پدیده می آورد.
در مسیر یک ایل
همان طور که برایتان گفتیم، روستای بار در مسیر حرکت ایل توپکانلو قرار دارد که در اوایل فروردین ماه در ییلاق منطقه سرولایت نیشابور مستقر هستند ، در تیر ماه به «میان بند» نقل مکان می کنند و در مهرماه به سمت قشلاق (منطقه سرخس و کاشمر) رهسپارند ، منظره استقرار چادرهای عشایر از جلوه های زندگی عشایری است که از جاذبه های گردشگری منحصر به فرد این روستا محسوب می شود اما در اطراف روستا با یک پوشش غنی گیاهی نیز مواجه می شوید که در فصول مختلف سال محصولاتش متفاوت است. گونه های گیاهی نظیر گون و چوبک ، زرشک و نسترن های وحشی همراه با گراس های یک ساله ، بادام کوهی ، زبان گنجشک ، درمنه ، اسپند ، نخود وحشی و زیره از جمله آن ها هستند.
چرا «بار»؟
اما این که چرا اسم این منطقه را «بار» انتخاب کرده اند نیز برای خودش قصه ای دارد. بنا به گفته اهالی روستا ، به دلیل گذر مسافران مسیر نیشابور به مشهد ، که از این روستا عبور می کردند و به روستاهای فریزی و گلمکان و بعد مشهد می رسیدند ، شاه عباس کبیر در دوره صفویه اقدام به احداث رباط هایی در سراسر ایران و رباطی نیز در این مسیر  ( نزدیک آبشار ) کرده و از آن به عنوان مکان استراحت مسافران بین راهی و همچنین بارانداز استفاده می شده است. به همین دلیل به تدریج نام «بار» به این روستا اطلاق شده است. 
منبع: اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی

جوان بودن ترکیب جمعیتی کشور، تقاضای روزافزون برای ورود به دانشگاه ها، لزوم توانمندسازی منابع انسانی به منظور ارتقای بهره وری و ضرورت کارآفرینی و حفظ اشتغال های موجود و ... از جمله موضوعات عمده ای است که آموزش عالی کشور در افق برنامه ریزی و اقدام، پیش روی خود می بیند.
از آن جایی که اکثریت چشمگیری از دانش آموختگان شاغل در بخش صنعت و نیز مدیران این موسسات، برقراری ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت را به عنوان عاملی بسیار تعیین کننده در رفع معضل اشتغال نیروهای متخصص دانشگاهی می دانند، ضرورت ایجاد ارتباط و تعامل بین این دو نهاد، بیش از پیش برای جامعه نیز آشکار شده است.
متاسفانه در شرایط فعلی، نوعی گسستگی میان دانشگاه و حوزه صنعت احساس می شود و این شکاف در جامعه ما روز به روز در حال گسترش است؛ زیرا دانشگاه های ما به دلیل بی توجهی به پژوهش و فناوری های نوین، روز به روز کارایی و اثربخشی خود را در مقابل صنعت از دست می دهند و نوعی بی میلی و بی توجهی به صنعت در مراکز علمی (به دلیل پایین بودن ظرفیت های نوآورانه دانشگاه ها در مقایسه با نیازهای صنعت)، ایجاد می شود. شاهد این مدعا نبود ارتباط منطقی و کارآمد میان مراکز آموزشی موجود و بازار کار است. کاربردی نبودن آموزش ها در مراکز آموزش عالی، باعث می شود تا یک دانش آموخته دانشگاهی در مرحله ورود به بازار کار با چالش هایی جدی مواجه شود و ناتوان از ارائه مهارت هایی باشد که بازار کار به آن نیاز دارد.
لذا با توجه به موارد مذکور به نظر می رسد با دو مشکل روبه رو هستیم: اول آن که توجه و تمایل دانشگاه های ما به امر تحقیق و پژوهش در سطح مطلوب و رضایت بخشی نیست و دوم آن که بین صنعت و دانشگاه ارتباطی قوی و محکم وجود ندارد. البته ناگفته نماند سیاست گذاری و برنامه ریزی ها در سطح کلان به گونه ای نبوده است که دانشگاه و صنعت نقش واقعی خود را در اجرای برنامه های توسعه ملی ایفا کنند، چنان که از دانشگاه فقط انتظار تربیت نیروی تحصیل کرده و از صنعت هم فقط انتظار تولید کالا بوده است آن هم بدون کنترل کیفیت.
آن چه مسلم است هم اکنون مشکلات و محدودیت های بسیاری از سوی مراکز آموزش عالی برای ایجاد ارتباط با صنعت وجود دارد که از این میان می توان به مواردی چون آموزش محوری دانشگاه ها، منظور نکردن فعالیت های صنعتی در ارتقای اعضای هیئت علمی، جایگاه سازمانی ضعیف ارتباط دانشگاه و صنعت، متکی بودن اقتصاد به درآمدهای نفتی و بی توجهی به فناوری و تکنولوژی، متقاضی خدمات دانشگاه نبودن صنایع، نبود محتوای کیفی و مفید دوره های کارآموزی، ارتباط ضعیف میان برنامه های درسی و نیازهای صنعت، بی توجهی به به سازی نیروی انسانی، ضوابط و مقررات دست و پا گیر و گرایش نداشتن صنعت به سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه و ... اشاره کرد. همچنین فرهنگ مدرک گرایی حاکم بر کشور ما موجب شده است که دانشگاه ها به گسترش امکانات آموزشی در مقایسه با زیرساخت های تحقیقاتی تمایل بیشتری نشان دهند. موید این مطلب آن است که هیچ گاه نتوانستیم  به 25 درصد نیروی انسانی تعیین شده در برنامه های پنج ساله سوم، چهارم و پنجم دست یابیم.
متاسفانه به رغم این که جایگاه کشور ما از لحاظ شاخص های توسعه علم در سطح منطقه و دنیا مطلوب است اما هیچ گاه این جایگاه تاثیر و نمود خود را در اقتصاد و بهبود معیشت مردم نشان نداده است. البته ناگفته نماند از یک سو هنوز متولی ارتباط صنعت و دانشگاه مشخص نیست و از سوی دیگر موازی کاری بین دستگاه ها به عنوان چالش ارتباط بین صنعت و دانشگاه به وضوح آشکار است. این در حالی است که رابطه دو سویه دانشگاه و صنعت می تواند منافع متقابلی برای هر دو در بر داشته باشد. از یک سو توان پاسخ گویی دانشگاه ها را به نیازهای اقتصادی جامعه برطرف و از این راه جامعه را در دستیابی به توسعه اقتصادی یاری می کند و نیز دانشگاه از تجربه های صنعت در آموزش های خود بهره می گیرد و علم و عمل را در هم می آمیزد تا نتیجه بهتری حاصل آید و از سوی دیگر صنعت نیز با توجه به ارتباط مستمر با دانشگاه می تواند نیازهای تخصصی خود را به نحوی مطلوب تامین کند و نیروهای متخصص مورد نیاز خود را به گونه ای مناسب به دست آورد.
در نتیجه می توان گفت، ارتباط بین دانشگاه و صنعت امری اجتناب ناپذیر است که غفلت از آن موجب نزول و افول هر دو بخش می شود. لذا وجود پیوند پایدار و
نظام مند و همکاری درازمدت و مستمر بین دانشگاه و صنعت مستلزم برنامه ریزی به ویژه برنامه ریزی راهبردی مبتنی بر همکاری کلیه ذی نفعان است. بی تردید فقدان چشم انداز و تفکر راهبردی در برنامه ریزی برای همکاری دانشگاه و صنعت آن را از توانمندی خود باز می دارد و به جای استفاده از فرصت، فرصت ها را به چالش تبدیل می کند. چنان که در بسیاری از کشورهای پیشرفته، اغلب دانشگاه ها و موسسات فعال در بخش صنعت و تجارت واجد برنامه ریزی استراتژیک هستند و ماهیت و نوع ارتباط آن ها با محیط در راستای راهبردهای از پیش تدوین شده، تعیین و مدیریت می شود.